S-125

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Paar S-125-missiele in transito.

Die S-125 Neva/Pechora (Russies: С-125 "Нева"/"Печора", NAVO-verslagnaam SA-3 Goa) is 'n Sowjet-grond-tot-lug-missielstelsel wat deur Aleksei Isaev ontwerp is om die S-25 en S-75 aan te vul. Dit het 'n korter doeltreffende reikafstand en laer inskakelhoogte as enige van sy voorgangers en vlieg ook stadiger, maar vanweë sy tweefase-ontwerp is dit meer doeltreffend teen meer beweegbare teikens. Dit is ook in staat om laer vlieënde teikens as die vorige stelsels te betrek, en omdat dit meer modern is, is dit baie meer bestand teen elektroniese teenmaatreëls as die S-75. Die 5V24 (V-600) missiele bereik ongeveer Mach 3 tot 3,5 in vlug, beide fases aangedryf deur vastebrandstof vuurpylmotors. Die S-125, soos die S-75, gebruik radiobevelleiding. Die vlootweergawe van hierdie stelsel het die NAVO-verslagnaam SA-N-1 Goa en oorspronklike benaming M-1 Volna (Russies Волна – golf).[1][2]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "S-125/Pechora (SA-3 'Goa')". Janes.com. 13 Februarie 2008. Besoek op 4 Augustus 2008.
  2. Carlo, Kopp (30 Junie 2009). "Almaz 5V24/5V27/S-125 Neva/Pechora / SA-3 Goa / Зенитный Ракетный Комплекс 5В24/5В27/С-125 Нева/Печора". Ausairpower.net: 1. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 November 2018. Besoek op 28 November 2018.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.