Suid-Afrikaanse Nasionale Weermag

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf SANDF)
Suid-Afrikaanse Nasionale Weermag
Vlag van die Suid-Afrikaanse Nasionale Weermag
Vlag van die Suid-Afrikaanse Nasionale Weermag
Vlag van die Suid-Afrikaanse Nasionale Weermag
Gestig 1994
Land Suid-Afrika
Organisasie
Tipe Weermag
Hoofkwartier Pretoria, Gauteng, Suid-Afrika
Aantal lede
  • 67 373 aktiewe personeel
  • 15 107 reserwe personeel[1]

Die Suid-Afrikaanse Nasionale Weermag (SANW) is die amptelike krygsmag van Suid-Afrika. Dit het in 1994 tot stand gekom as opvolger van die Suid-Afrikaanse Weermag (SAW). Dit sluit personeel en toerusting van die SAW en voormalige tuislande in, asook personeel van voormalige guerrilla-magte van sekere politieke partye soos die ANC se Umkhonto we Sizwe, die PAC se APLA en die beskermingseenhede van die IFP.[2]

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die SANW het die personeel en toerusting van die SAW oorgeneem en magte van die voormalige Bantoestan-tuislandmagte geïntegreer, sowel as personeel van die voormalige guerrilla-magte.[3]:5 Vanaf 2004 word die integrasieproses as afgehandel beskou met die behoud van personeel, struktuur en toerusting van die SAW. Weens integrasieprobleme, finansiële beperkings en ander kwessies het die SANW egter vaardigheidsbeperkings in die gesig gestaar.[4]

Die Suid-Afrikaanse kommandostelsel was tot 2008 'n burgerlike milisie wat gebaseer was op plaaslike eenhede van kompanjiegrootte tot bataljongrootte.[5] In die laaste jare was die kommandos se rol om die Suid-Afrikaanse Polisiediens tydens interne operasies te ondersteun. Tydens sulke ontplooiings het die eenhede onder beheer van die SAPD gekom.

Volgens die Ministerie van Verdediging Hersiening van 2014, is die SANW "in 'n kritieke toestand van agteruitgang".[6]

Herbewapening[wysig | wysig bron]

In 1999 het die ANC-regering $4,8 miljard (ongeveer ZAR 30 miljard) aan die aankoop van nuwe wapentuig spandeer. Verskeie aantygings van korrupsie tydens die aankope is daarna geopper.[7][8] Die aankope behels die verkryging van korvette, duikbote, ligte helikopters, vegsimulators en gevorderde ligte vegvliegtuie.

Personeel[wysig | wysig bron]

Teen 30 April 2011 was die rassesamestelling as volg:

Volgens geslag sien die SANW as volg daar uit: 56 663 mans (73.4%) 20 505 dames (26.6%)

Die teiken vir vroulike rekrute is in 2010 tot 40% verhoog.[9]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (en) "Suid-Afrika" (in Engels). DefenceWeb. Besoek op 7 September 2014.
  2. "Constitution of the Republic of South Africa Act 200 of 1993 (Section 224)" (in Engels). South African Government. 1993. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Julie 2013. Besoek op 23 Junie 2008.
  3. Wessels, André. "The South African National Defence Force, 1994–2009: A Historical Perspective" (PDF). humanities.ufs.ac.za/. University of the Free State. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 1 Augustus 2013. Besoek op 21 Oktober 2014.
  4. U.S. Embassy The Hague, 05THEHAGUE2973 Netherlands/Africa: DASD Whelan's visit to The Hague Geargiveer 11 November 2011 op Wayback Machine, 1 November 2005, via Wikileaks United States diplomatic cables leak
  5. Potgieter, Thean; Liebenberg, Ian (Oktober 2012) [2012]. Reflections on War – Preparedness and Consequences. Stellenbosch: Sun Media Stellenbosch. ISBN 978-1-920338-84-8.
  6. Dörrie, Peter (9 April 2014). "South Africa's Military Is Falling Apart". medium.com (in Engels). War is Boring. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 April 2014. Besoek op 9 April 2014.
  7. Buthelezi, Mangosuthu (22 November 2007). "Mangosuthu Buthelezi's Weekly Newsletter to the Nation". Ifp.org.za (in Engels). Inkatha-Vryheidsparty. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Februarie 2012. Besoek op 13 November 2008.
  8. "Bright hopes betrayed" (in Engels). Mail & Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 November 2012.
  9. http://www.pmg.org.za/report/20110623-transformation-gender-equity-and-empowerment-south-african-defence-fo

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]