Seepunt-kontaksone

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Seepunt-kontaksone
Rotse by die Seepunt-kontaksone
Rotse by die Seepunt-kontaksone

Die Seepunt-kontaksone is 'n belangrike geologiese terrein. Dit toon hoe granietmagma in die ouer donkerder gemetamorfoseerde lae van die sliksteen (spikkelhoringfels) van die Malmesbury-groep (560 miljoen jaar oud) sowat 540 miljoen jaar gelede binnegesypel het. Die warmte van die magma was so hoog dat al die ander kliplae soepel en loperig geword het en vermeng het. Hoewel hierdie vermenging aanvanklik baie diep onder die aardkors plaasgevind het, het langdurige erosie veral deur die getywerking die graniet uiteindelik blootgelê, wat 'n vloergesteente gevorm het waarop die veel jonger (510 miljoen jaar oud) sedimentêre rots van die Tafelberg-groep 'n afsetting gevorm het.

Hierdie verskynsel by Seepunt, Kaapstad het baie bygedra tot die geoloë se basiese begrip van die verhouding tussen sedimentêre en stollingsgesteentes. Dus het dit 'n belangrike rol gespeel in die ontwikkeling van die geologie as wetenskap. Hierdie kontakpunt is die eerste keer in 1818 deur Clarke Abel beskryf. Ook Charles Darwin het dit in 1836 tydens sy reis op die HMS Beagle besoek.

Hierdie unieke plek lê by die mees westelike punt van die kusweg in Seepunt, by die parkeerterrein langs die promenade, amper dwarsoor die President Hotel. In 1953 is dit tot 'n natuurmonument verklaar.

Bibliografie[wysig | wysig bron]