Gaan na inhoud

Sensuur in Suid-Afrika

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Ek is nog besig om aan die artikel te skryf. Gee my asseblief 'n bietjie tyd!

Sensuur in Suid-Afrika verteenwoordig 'n komplekse wisselwerking tussen demokratiese beginsels en regulatoriese raamwerke. Die land implementeer selektiewe inhoudbeperkings terwyl daar voortdurende debatte oor media-toesig en inligtingbeheer plaasvind.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die geskiedenis van sensuur in Suid-Afrika bestaan ​​uit veranderinge in wette oor die dekades deur die heersende regering van die tyd.

Die meeste van die land se sensuurwetgewing het gedurende die apartheidsera plaasgevind. Die apartheidsregering het uitgebreide sensuurwette geïmplementeer wat daarop gemik was om meningsverskil te onderdruk en die narratief rondom rasse-segregasie te beheer. Hierdie tydperk het die inwerkingtreding van talle wette gesien wat die publikasie en verspreiding van materiaal wat as polities sensitief of aanstootlik beskou is, verbied het, veral dié wat vir die regte van die Swart meerderheid pleit.[1]

Prominente wetgewing het die Wet op die Onderdrukking van Kommunisme en die Wet op Publikasies en Vermaak ingesluit, wat albei vryheid van uitdrukking beperk het en stemme geteiken het wat die rassistiese beleid van die regering gekritiseer het.[1]

Ten spyte van die onderdrukkende sensuuromgewing het ondergrondse bewegings die sirkulasie van verbode literatuur vergemaklik, wat bygedra het tot die uiteindelike ontmanteling van apartheid. Die vrylating van Nelson Mandela in 1990 en die daaropvolgende oorgang na demokrasie het 'n beduidende keerpunt gemerk, wat gelei het tot die totstandkoming van 'n grondwet wat vryheid van spraak en pers vasgelê het. In die moderne era worstel Suid-Afrika egter steeds met nuwe vorme van sensuur, veral in die digitale landskap, aangesien onlangse wetgewing kommer uitgespreek het oor potensiële oorskryding in die regulering van aanlyn inhoud. Hierdie komplekse geskiedenis weerspieël die voortdurende stryd tussen vryheid en beheer in 'n nasie wat beduidende vordering gemaak het, maar steeds waaksaam bly teen bedreigings vir sy demokratiese beginsels.[1]

Daar is verskeie wetgewing in Suid-Afrika wat sensuur behels.

Kopiereg

[wysig | wysig bron]

Vryheid van spraak

[wysig | wysig bron]

Uitsending

[wysig | wysig bron]

In 1996 is die Film- en Publikasieraad, of FPB, gestig kragtens die Film- en Publikasiewet.[2] Hierdie raad is geskep as 'n inhoudklassifikasie- en reguleringsowerheid, wat onder die Minister van Kommunikasie opereer, en hulle het dikwels gelas dat sekere besnoeiings gemaak word voordat die film vertoon is.[2] Die FPB se doel was oënskynlik om kwessies van kinderpornografie en kindermishandeling aan te pak, asook om graderings te verskaf aan publiek verbruikte media soos films, musiek en televisieprogramme. Onder hierdie riglyne kan sy mandaat as een van staatsensuur beskou word.[2]

Internet

[wysig | wysig bron]

Literatuur

[wysig | wysig bron]

Pornografie

[wysig | wysig bron]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]

Bronnelys

[wysig | wysig bron]
  • "Art and Law - A Comprehensive Guide to South African Art Law" ISBN:9781485152439