Seppuku
Seppuku (Japannees: 切腹, letterlik: "die maag sny"), ook genoem Harakiri (Japannees: 腹切り, letterlik: "die buik sny") was 'n tradisionele vorm van selfmoord onder die Samoerai in feodale Japan. Dit is beskou as 'n eervolle manier om 'n oortreding of mislukking te vergoed en is dikwels uitgevoer as 'n alternatiewe straf vir teregstelling. Die proses het behels dat die individu sy eie buik met 'n kort swaard of dolk oopgesny het, waarna 'n aangewese assistent, bekend as die kaishakunin, die persoon se kop afgekap het om onnodige lyding te voorkom. Seppuku het oorspronklik in die 12de eeu ontstaan en was veral prominent onder Samoerai gedurende die Sengoku- en Edo-periodes. Met die modernisering van Japan in die Meiji-era het hierdie praktyk grootliks verdwyn, hoewel sporadiese gevalle steeds in die 20ste eeu voorgekom het, veral aan die einde van die Tweede Wêreldoorlog. Vandag word seppuku hoofsaaklik as 'n historiese en kulturele konsep beskou, wat dikwels in literatuur en film uitgebeeld word.[1][2][3][4][5]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Kosaka, Masataka (1990). "The Showa Era (1926-1989)". Daedalus. 119 (3): 27–47. ISSN 0011-5266. JSTOR 20025315.
- ↑ "Crime and Criminal Policy in Japan From 1926 to 1988: Analysis and Evaluation of the Showa Era". NCJRS Virtual Library. Office of Justice Programs. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Desember 2022. Besoek op 27 Desember 2022.
- ↑ Rothman, Lily (22 Junie 2015). "The Gory Way Japanese Generals Ended Their Battle on Okinawa". Time. Besoek op 28 November 2020.
- ↑ Frank, Downfall pp 319–320
- ↑ Fuller, Hirohito's Samurai
 | Hierdie Japanartikel is ’n saadjie. Voel vry om die Afrikaanse Wikipedia te help deur dit uit te brei. |
