Shortbus
| Shortbus | |
|---|---|
 Paul Dawson en PJ DeBoy | |
| Regisseur | John Cameron Mitchell |
| Vervaardiger | Howard Gertler John Cameron Mitchell Tim Perell Alexis Fish |
| Draaiboek | John Cameron Mitchell |
| Met | Sook-Yin Lee Paul Dawson Lindsay Beamish PJ DeBoy Raphael A. Barker Peter Stickles Jay Brannan |
| Musiek deur | Yo La Tengo |
| Kinematografie | Frank G. DeMarco |
| Ateljee | Fortissimo Films Q Television |
| Verspreider | THINKFilm |
| Uitgereik | 20 Mei 2006 (Cannes-rolprentfees) 20 Oktober 2006 (Kanada) |
| Speeltyd | 101 minute[1] |
| Land | VSA |
| Taal | Engels |
| IMDb-profiel | |
Shortbus is 'n Amerikaanse erotiese komediedrama van 2006 wat deur John Cameron Mitchell geskryf en geregisseer is. Dit gaan oor 'n seksueel uiteenlopende groep kleurryke karakters wat desperaat probeer om by mekaar aansluiting te vind in die New York van die vroeë 2000's.
Die karakters kom weekliks bymekaar in 'n artistieke/seksuele salon in Brooklyn wat losweg geskoei is op verskeie ondergrondse bymekaarkomplekke in die New York van die vroeë 2000's. Volgens Mitchell probeer die prent om "seks op nuwe kinomatiese maniere te gebruik, omdat dit te interessant is om aan pornografie oor te laat". Let wel: Shortbus bevat verskeie eksplisiete, ongesimuleerde naak- en sekstonele (gay en straight), onder meer sigbare masturbasie en manlike ejakulasie.
Storielyn
[wysig | wysig bron]Bederwingswaarskuwing: Die storielyn of storie se einde volg hieronder.
Sofia Lin is 'n paartjieberader in New York en getroud met die aantreklike, maar ambisieuse Rob. Sy maak kennis met 'n paartjie: die effens egotistiese voormalige kinderakteur Jamie en sy lewensmaat, die voormalige sekswerker James. In die begin stel James voor hy en Jamie het seks mat ander maats. Tydens hulle eerste ontmoeting klap Sofia vir Jamie, en vra dan verskoning. Sy onthul haar "pre-orgasmiiese" status aan hulle. Die paartjie stel voor sy besoek 'n weeklikse sosiale/artistieke/seksuele salon in Brooklyn met die naam "Shortbus", waarvan die fopdosser Justin Bond die bestuurder is. Sofia maak geleidelik nuwe vriende, onder andere met 'n dominatrise met die naam Severin. Sofia se onvermoë om 'n orgasme te bereik begin probleme veroorsaak tussen haar en Rob, wat ook later die salon saam met Sofia besoek.
James en Jamie ontmoet 'n jong eksmodel en voornemende sanger met die naam Ceth (uitgespreek as "Seth") en die drie begin 'n seksuele verhouding. Intussen word James en Jamie dopgehou deur 'n bekruiper van oorkant die straat, Caleb. Sofia begin daagliks na 'n spa gaan om Severin te ontmoet, en die twee begin intense gesprekke hê.
Deur die prent maak James 'n rolprent van homself en sy verhouding. Dit blyk later 'n selfmoordnota te wees. Hy probeer sy eie lewe neem en word gered deur Caleb. Dié skryf sy telefoonnommer op James se gesig terwyl hy bewusteloos is. Toe James in die hospitaal wakker word, bel hy vir Caleb en gaan na laasgenoemde se woonstel vir troos, maar kontak nie vir Jamie of Ceth nie. Hulle kan nie verstaan hoekom hy nie huis toe kom nie.
'n Samehangende driestuks tonele wys die verbintenis tussen die karakters se emosionele probleme en hulle sekslewens. Jamie sien James in die venster van Caled se woonstel en besef hy is oukei. Sofie droom se veg haar pad oop deur digte plantegroei en kom op 'n strand af, waar sy weer nie 'n orgasme kan kry nie. Sy skree, en in die "regte" lewe gaan al die ligte af, skynbaar veroorsaak deur die gelyktydige en gesamentlike frustrasie van die karakters.
Aan die einde van die prent kom almal weer tydens die kragonderbreking in Shortbus byeen. Dit lyk of almal se seksprobleme opgelos word. Sofia kry eindelik 'n orgasme saam met 'n ander paartjie, net toe die kragonderbeking eindig en al die stad se ligte weer aangaan.
Hoofakteurs
[wysig | wysig bron]- Sook-Yin Lee as Sofia Lin
- Paul Dawson as James
- Lindsay Beamish as Severin
- PJ DeBoy as Jamie
- Raphael A. Barker as Rob
- Peter Stickles as Caleb
- Jay Brannan as Ceth
- Jan Hilmer en Shanti Carson as Nick en Leah
- Justin Vivian Bond as homself
- Verskeie mense verskyn ook in kameerolle.
Ontvangs
[wysig | wysig bron]Resensies van Shortbus was gemeng tot positief. Dit het tans 'n goedkeuringsyfer van 68% op Rotten Tomatoes, geskoei op 127 resensies met 'n gemiddelde punt van 6,5/10. Die prent het 'n punt van 64 uit 100 op Metacritic, gebaseer op 27 resensies.[2]
Peter Travers van Rolling Stone het gesê: "As daar iets is soos hard-core met 'n sagte hart, is dit dié prent."[3]
Op RogerEbert.com het Jim Emerson geskryf "die karakters in Shortbus fokus op seks as 'n manier om tot mekaar deur te dring en in voeling met hulleself te kom. Dit is op vele maniere pornografies, maar nie in die minste obseen nie."[4] Hy sluit af: "En teen die tyd dat Justin Bond se baritonstem "Everybody Gets It In the End" sing, smelt besware van dun karakteriserings en 'n sepieagtige komplot weg in 'n reinigende, melankoliese humor, en jy let op iets magies en hartroerends – en helends – vind plaas, reg voor jou oë."[4]
Sommige lede van die publiek het die prent as "pornografies" beskryf.[5] In antwoord het Mitchell gesê: "Ek – nes die meeste mense – definieer pronografie as sonder artistieke inhoud. Die bedoeling van pornografie is om te prikkel. Ek dink nie iemand het geprikkel geraak toe hulle dié prent kyk nie." Hy het bygevoeg die seks in Shortbus is dikwels met opset van erotiek gestroop.[6] "Ons hou aan om mense daaraan te herinner dat dit nie pornografies is nie – dit is nie 'n prent wat bedoel om te prikkel nie. Ons probeer die seks stroop van erotiek om te sien watter soort emosies en idees oor is wanneer die waas van erotisisme oorgewaai het."[5][7]
Weens haar deelname aan verskeie ongesimuleerde sekstonele in die prent is Sook-Yin Lee, wat destyds die program Definitely Not the Opera vir die Kanadese Uitsaaikorporasie aangebied het, amper deur die korporasie afgedank. Sy het eindelik haar werk behou danksy die steun van die publiek[8] en ander sterre soos Gus van Sant, Francis Ford Coppola, Julianne Moore en Yoko Ono.[9]
Die prent is in 2007 in Suid-Korea verbied weens die gay en sekstonele. Die hooggeregshof het die verbod in 2009 tersyde gestel.[10]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ "Shortbus (18)". British Board of Film Classification. 14 Augustus 2006. Besoek op 10 Desember 2011.
- ↑ Shortbus by Metacritic
- ↑ Travers, Peter (5 Oktober 2006). "Shortbus". Rolling Stone. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Augustus 2022. Besoek op 26 November 2022.
- ↑ 4,0 4,1 Emerson, Jim (19 Oktober 2006). "A randy roundelay". RogerEbert.com. Besoek op 26 November 2022.
- ↑ 5,0 5,1 "'Shortbus': Porn, art or a bit of both?". AP News. 4 Oktober 2006. Besoek op 26 November 2022 – via TODAY.com.
- ↑ Welkos, Robert W. (22 Mei 2006). "A sex buzz arrives on 'Shortbus'". Los Angeles Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 November 2022. Besoek op 26 November 2022.
- ↑ "Cut, Censored, Banned: NCAC's Top 40 Film Picks". National Coalition Against Censorship. 11 September 2014. Besoek op 26 November 2022.
- ↑ Stone, Jay (22 Mei 2006). "Sook-Yin Lee's film debut definitely not CBC fare". The Ottawa Citizen. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Mei 2007. Besoek op 24 Julie 2006.
- ↑ Johnson, Brian D. (2 Junie 2006). "Sook-Yin Lee shocker in Cannes". Maclean's. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Mei 2012. Besoek op 10 April 2007.
- ↑ "South Korea To Screen Film Banned For Its Gay Content". On Top Magazine. 26 Januarie 2009.
Skakels
[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
Normdata  |
|
|---|