Silikon-30

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Silikon-30 
 
Protone 14 
Neutrone 16 
Kernspin 0+[1] 
Massa-oorskot -24432,928 keV[1] 

Status

Status stabiel[1] 
Relatiewe voorkoms 3,0872%[1]  

Navigasie

2914Si
3014Si 3115P
Lys van isotope
Portaal Chemie
Portaal Fisika

Silikon-30 (chemiese notasie: 3014Si) is 'n stabiele isotoop van silikon. Dit is 'n seldsame isotoop.

KMR[wysig | wysig bron]

30Si het 'n kernspin I=0 en is daardeur in teenstelling met silikon-29 ongeskik vir kernmagnetiese resonansie.

Nukleosintese[wysig | wysig bron]

Hierdie kern is wat sy nukleosintese betref nes silikon-29 'n sekondêre kern en nie 'n primêre kern soos silikon-28 nie. Dit verklaar waarom silikon-30 en -29 taamlik seldsaam is.[2]

Isotoopverhoudings[wysig | wysig bron]

Klein wisselings in die verhouding van die isotope word in die geochemie uitgedruk in die grootheid δ30Si.

Die monsters word gewoonlik gefluorineer met HF, F2 of BrF5 en die SiF4 wat gevorm word, word aan masaspektrometrie onderwerp. Die metode is tydens die Apollo-maanlandings gebruik en daar is gevind dat die maangrond ryk is in silikon-30 en suurstof-18, omdat dit blootgestel is aan 'n bombardement van mikrometeoriete en kosmiese straling. Dit tref die ligter isotope meer as die swaarder kerne.

In meteoriete is gevind dat in chondrules en insluitings groot afwykings van δ30Si tot 20‰ kan optree. Later is in silikonkarbied SiC wat in meteoriete gevind word selfs waardes van δ30Si ~ 110‰ en δ29Si tot 160‰ gemeet.[3]

Klein verskille kan ook gevind word in die silikaatskelette van diatome. As die alge groei neem hulle opgeloste silikon uit die water op en die ligter isotope word effens makliker opgeneem. Die silikon wat in die see agterbly word hierdeur effens verryk in silikon-30. Gedurende 'n ystydperk is hierdie proses minder effektief en dit veroorsaak 'n δ30-afname van ongeveer 0,5-0,7‰ tydens die laaste glasiale maksimum.[4]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties G. Audi, O. Bersillon, J. Blachot, A.H. Wapstra IUPAC
  2. Handbook of Isotopes in the Cosmos: Hydrogen to Gallium Donald Clayton Cambridge University Press, 2007, ISBN 0-521-53083-0, ISBN 978-0-521-53083-5
  3. Geochemistry of Silicon Isotopes Tiping Ding, Yanhe Li, Shaoyong Jiang, Jianfei Gao, Binbin Hu Walter de Gruyter GmbH & Co KG, 2017, ISBN 3-11-040245-9, ISBN 978-3-11-040245-2
  4. CO2 in Seawater: Equilibrium, Kinetics, Isotopes R.E. Zeebe, D. Wolf-Gladrow Elsevier, 2001 ISBN 0-08-052922-4, ISBN 978-0-08-052922-6