Sint-Baafskatedraal

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Sint-Baafskatedraal

Die Sint-Baafskatedraal is 'n katedraal in die stad Gent in Vlaandere en dien ook as die hoofkerk van die Bisdom Gent.

Die eerste deel van die oorspronklike Romaanse kerkgebou dateer uit die 12de eeu, en die huidige kripte is 'n oorblyfsel uit die tydperk. In die begin van die 14de eeu is die koor herbou in die styl van die Noord-Franse- en Scheldegotiek. Hierna volg die kooromgang en die straalkappelle aan die begin van die 15de eeu. Tydens 'n boufase van 1436 tot 1538, is die 89 meter hoë Wes-toring in die Brabantse gotiese styl opgerig. Hiervoor is kalksandsteen uit die 'steenwerc van Dilbeek' gebruik. Die bou van die huidige skip is in 1533 begin, en latere wysigings en aanbouings is in die renaissance-, barok, en klassieke styl aangebring.

Die Sint-Baafskaterdraal se toring, saam met die torings van die Belfort en die Sint-Niklaaskerk vorm die sogenaamde drie torings, wat die Gentse stadshorison tradisioneel domineer. Die toring was oorspronklik met 'n spits bekroon, wat sedertdien afgebrand het. Daar is sewe klokke in die toring, waarvan die swaarste 5 500 kg weeg.

Die katedraal huisves 'n aantal belangrike kunswerke. Die wêreldberoemde veelluik De aanbidding van het Lam Gods deur Jan van Eyck in 1432, kan hier besigtig word en word beskou as 'n hoogtepunt van die vyftiende-eeuse Vlaamse skilderkuns. Die katedraal bevat ook die Bekering van Sint-Bavo deur Peter Paul Rubens.