Gaan na inhoud

Sodom en Gomorra

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Sodom en Gomorra geskilder deur John Martin in 1852.

Sodom en Gomorra was twee stede wat volgens die Bybel deur God vernietig is as gevolg van die mense se sondigheid. Hierdie verhaal word hoofsaaklik in Genesis 18–19 van die Ou Testament vertel. Die twee stede was geleë in die streek van die Dooie See, moontlik in die huidige Jordanië of Israel.

Volgens die Bybelse vertelling het God besluit om Sodom en Gomorra te vernietig weens die verdorwenheid en ongeregtigheid van die inwoners. Abraham het egter vir die stede gepleit, en God het belowe om dit te spaar indien daar tien regverdige mense gevind kon word. Uiteindelik kon daar nie genoeg regverdiges gevind word nie, en die stede is met vuur en swael uit die hemel vernietig. Lot en sy gesin is vooraf gewaarsku om te vlug, maar sy vrou het omgekyk en in 'n soutpilaar verander.

Sommige argeoloë en wetenskaplikes spekuleer dat die vernietiging moontlik verband hou met 'n natuurlike ramp, soos 'n vulkaniese uitbarsting of 'n meteoorontploffing. Die verhaal van Sodom en Gomorra het 'n belangrike simboliese betekenis in verskeie godsdienste en kulture, en dit word dikwels as 'n waarskuwing teen immoraliteit en goddelose lewenswyse gebruik.[1]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Sodom and Gomorrah Britannica