Organiese landbou

Biologiese groentekwekery op 'n organiese plaas in Capay (deelstaat Kalifornië, VSA)

Die terme organiese of biologiese landbou verwys na boerderypraktyke waarby graan, vrugte, vleis en ander agrariese produkte op die basis van natuurlike en volhoubare metodes en met gebruikmaking van kennis uit vakgebiede soos ekologie en omgewingsbewaring geproduseer word. Organiese boerderye gebruik slegs natuurlike dier- en plantprodukte as bemesting, terwyl chemikalieë soos sintetiese plaagdoders, kunsmis en sintetiese groeihormone net soos geentegnologie en voedselbestraling — in teenstelling met praktyke in die konvensionele landbou — glad nie toegelaat word nie. Verbruikers betaal gewoonlik 'n premie vir biologiese produkte.

Organiese landbou wêreldwyd

In 2007 het die totale organiese landbouoppervlakte in vergelyking met die vorige jaar met 1,5 miljoen hektaar toegeneem tot 32 miljoen hektaar wêreldwyd (waarvan 'n kwart in Europa). Die internasionale markvolume vir biologiese produkte het tot meer as 46 miljard VSA-$ toegeneem.

Die grootste organiese landbouoppervlakte is in Australië (12 miljoen hektaar), Argentinië (2,8 miljoen hektaar) en Brasilië (1,8 miljoen hektaar) geleë. 'n Groot deel van die biologiese landbougrond in hierdie lande is weivelde. Van die totale biologiese landbouoppervlakte is 37,6 persent in Australië en Oseanië, 24,1 persent in Europa en 19,9 persent in Latyn-Amerika geleë. Die twee Alpelande Oostenryk en Switserland beskik oor die grootste persentasies organiese boerderygrond met respektiewelik 13,4 en 11 persent.