Swartrug-ghieliemientjie: Verskil tussen weergawes
Taxo verbeter |
|||
| Lyn 9: | Lyn 9: | ||
| infraphylum = [[Gnathostomata]] |
| infraphylum = [[Gnathostomata]] |
||
| superclassis = [[Osteichthyes]] |
| superclassis = [[Osteichthyes]] |
||
| superclassis_authority = (Huxley, [[1880]]) |
| superclassis_authority = ([[Thomas Henry Huxley|Huxley]], [[1880]]) |
||
| classis = [[Actinopterygii]] |
| classis = [[Actinopterygii]] |
||
| subclassis = [[Neopterygii]] |
| subclassis = [[Neopterygii]] |
||
Wysiging soos op 21:14, 26 Januarie 2013
| Swartrug-ghieliemientjie | |
|---|---|
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Subfilum: | |
| Infrafilum: | |
| Superklas: | |
| Klas: | |
| Subklas: | |
| Infraklas: | |
| Superorde: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | B. barnardi
|
| Binomiale naam | |
| Barbus barnardi Jubb, 1965
| |
Die Swartrug-ghieliemientjie (Barbus barnardi) is 'n varswater vis wat voorkom in die Kunenerivier, Okavangorivier, die boonste gedeelte van die Zambezirivier, Kafuerivier en die Zambiese gedeelte van die Kongorivier. In Engels staan die vis bekend as Thamalakane barb.
Voorkoms
Die vis het 'n klein bek met 'n paar klein baarde. Die vis is deurskynend bruin, silwer aan die kante en aan die onderkant en die vinne is lig geel. Mannetjies wat in die broeiproses betrokke is het klein tuberkels op die snoet. Daar is 'n kenmerkende swart streep vanaf die punt van die snoet tot by die basis van die stertvin. Daar is ook onreëlmatige swart kolle op die rug en 'n swart kol op die basis van die anale vin. Die vis word tot 70 mm lank.
Habitat
Die vis lee fin vlak water, vloedvaktes en moerasse met baie plantegroei in en hulle vreet klein water insekte en alge. Die vis broei in die somer en die wyfie lê haar eiers in die plantegroei.
Sien ook
- Alfabetiese lys van visse
- Lys van Suider-Afrikaanse visse volgens wetenskaplike name
- Lys van varswater visfamilies
- Lys van visfamilies
Bron
- A Complete Guide to the FRESHWATER FISHES of Southern Africa. Paul Skelton. 2001. ISBN 978-1-86872-643-1