Ellispark-stadion: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
No edit summary
Lyn 109: Lyn 109:
[[pt:Estádio Ellis Park]]
[[pt:Estádio Ellis Park]]
[[ro:Stadionul Ellis Park]]
[[ro:Stadionul Ellis Park]]
[[ru:Кока-Кола Парк]]
[[ru:Эллис Парк]]
[[simple:Ellis Park Stadium]]
[[simple:Ellis Park Stadium]]
[[sr:Кока-кола парк]]
[[sr:Кока-кола парк]]

Wysiging soos op 15:31, 20 Februarie 2013

Ellispark
Lêer:South Africa-Johannesburg-Stadiums001.jpg

Bynaam Ellispark (met die rooi dak, die wit stadion in die voorgrond is Johannesburg stadion)
Ligging Hoek van Currey en Staibstrate, Doornfontein, Johannesburg
Koördinate 26°11′51.07″S 28°3′38.76″O / 26.1975194°S 28.0607667°O / -26.1975194; 28.0607667Koördinate: 26°11′51.07″S 28°3′38.76″O / 26.1975194°S 28.0607667°O / -26.1975194; 28.0607667
Eienaar Die Goue Leeus Rugbyunie
Operateur Ellis Park Stadium (Pty) Ltd
Kapasiteit 59 611 (sokker en Rugby)
Oppervlak Gras
Konstruksie
Eerste sooi gespit 1927
Geopen 1928
Uitgebrei 1982
Boukoste £5 000 in 1927
Huurders
Die Goue Leeus, die Lions, Orlando Pirates sokkerklub en Suid-Afrikaanse Rugbyunie

Ellispark-stadion, ook bekend as Coca-Cola Park nadat die Coca-Cola Maatskappy die naam regte vir R450m gekoop het in 2008, is 'n stadion wat in Johannesburg, Gauteng, Suid-Afrika geleë is. Die Rugby Wêreldbeker eindstryd van 1995, waar die Springbokke geseëvier het, het hier plaasgevind. Die groot stadion was die land se modernste toe dit in 1982 opgegradeer is om vir bykans 60 000 toeskouers voorsiening te maak. Vandag word beide sokker- en rugbywedstryde daar gespeel en word dit ook gebruik vir ander groot geleenthede, soos onder andere opelugkonserte en geloofsbyeenkomste. Die enigste tyd wat daar nie rugby gespeel is op die veld nie, was tydens die 1980- en 1981-seisoene toe die stadion opgegradeer is.

Die stadion is vernoem na mnr. J.D. Ellis wat die grond vir die bou van die stadion beskikbaar gestel het.

Liga-, provinsiale- en internasionale wedstryde is al op die stadium gespeel en bekende sokkerspanne soos Manchester United en Arsenal het al hier gespeel. Ellispark-stadion is die middelpunt van 'n sportsentrum in die suid-ooste van Johannesburg waar dit begrens word deur die Johannesburg-stadion (atletiek), die Standard Bank-stadion (tennis) en 'n Olimpiese-standaard swembad.

Ellispark-stadion is die tuisveld van die volgende spanne:

Krieketwedstryde het ook al in die stadion plaasgevind in die verlede. Ses toetswedstryde het tussen 1948 en 1954 daar plaasgevind maar dit is nie weer vir eersterangse krieket gebruik sedert die opening van die Wanderers Stadion in 1956 en word tans slegs vir rugby en sokker gebruik.

In 1889 is die Transvaalse Rugby Voetbalunie gestig (nou bekend as die Goue Leeus). Hul eerste wedstryde is by die Wanderers klub gespeel wie se gronde toe nog naby geleë was (waar die Johannesburg Parkstasie vandag is).

Geskiedenis

Geskille tussen die verskillende rugbyklubs destyds en ook die Wanderers se eis dat die veld vir krieket gebruik moet word het die TRVU genoop om na 'n alternatief te kyk.

'n Gebied wat voorheen gebruik is vir die stort van rommel is in 1927 in Doornfontein geīdentifiseer as 'n moontlike alternatief. Die TRVU het met die Johannesburgse stadsraad se Mnr. JD Ellis (na wie die stadium vernoem is) onderhandel om die 13 akker en is die gronde toe beskikbaar gestel. Die finale huurooreenkoms is op 10 Oktober 1927 onderteken. 'n Kwotasie vir £600 is aanvaar vir die lê van die gras vir die stadion en met 'n £5 000 lening van die stadsraad af, het die bou van die stadion 'n aanvang geneem. Die stadion is in agt maande voltooi en die eerste toets teen die All Blacks is in Junie 1928 daar gespeel. Skares van tussen 38 000 en 'n rekordskare van 100 000 tydens die toets teen die Britse Leeus in 1955 het al wedstryde daar bygewoon.

Krieketwedstryde is ook daar gespeel na 'n ooreenkoms tussen die TRVU en die Transvaalse Krieketunie bereik is. Tussen 1947 toe die krieketblad gelê is en 1956 is verskeie internasionale wedstryde daar gespeel tot en met die finale wedstryd van die 1953/1954 reeks teen Nieu-Seeland. Krieket het toe verskuif na die huidige Wanderers-stadion.

Op 28 April 1969 het die TRVU (Transvaalse Rugby Voetbalunie) 'n komitee gestig om die moontlikhede van 'n nuwe stadion te ondersoek, aangesien die een in gebruik nie aan al die moderne vereistes voldoen het nie. Eers tien jaar later, na die wedstryd tussen Transvaal en die Wêreldspan op 31 Maart 1979, is die ou Ellispark-stadion gesloop. Rugbywedstryde is te Wanderers gespeel terwyl die nuwe stadion in aanbou was.

'n Nuwe TRVU-bestuur is in 1984 verkies met Dr Louis Luyt as voorsitter en Prof Joe Poolman as ondervoorsitter. Die besluit is toe geneem om Ellispark-Stadion onder die bestuur van 'n trust te plaas. In 1987, na die notering van Ellispark-stadion op die beurs en vanweë beter finansiële bestuur onder Dr Luyt, is daar aangekondig dat die uitstaande skuld ten bedrae van R53 miljoen ten volle betaal is en dat daar voortgegaan sou kon word met die oprig van 86 nuwe losies.

In 1995 het rugbykoors hoog geloop toe Suid-Afrika die gasheerland was vir die Rugby Wêreldbeker 1995, die grootste gebeurtenis op die Rugbykalender. Ellispark was dan ook waar die Wêreldbekereindstryd op 24 Junie 1995 gespeel is. Die skouspelagtige eindstryd is deur 62 000 toeskouers by die stadion en miljoene TV-kykers aanskou. Suid-Afrika het die wedstryd met 15-12 gewen nadat ekstra tyd toegelaat is.

Op 11 April 2001 tydens 'n plaaslike sokkerwedstryd tussen Kaizer Chiefs en Orlando Pirates het 'n stormloop deur die skare gelei tot die dood van 42 mense. Dit bly tot vandag toe die grootste lewensverlies ooit vir 'n ramp van so 'n aard in Suid-Afrika. In 2005 is geskiedenis gemaak toe Ellispark-stadion die eerste stadion in Suid-Afrika geword het met 'n swart meerderheidsaandeelhouding.

Ellispark-stadion was die gasheer van een van die halfeindwedstryde van die 2010 Sokker Wêreldbeker. Die kapasiteit van die stadion is gedurende 2009 opgegradeer om 'n verdere 10 000 mense te akkomodeer, 'n totaal van 70 000 sitplekke.

Sien ook

Eksterne skakels