Pisces-Cetus-superswermkompleks: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Addbot (besprekings | bydraes)
k Verplasing van 9 interwikiskakels wat op Wikidata beskikbaar is op d:q24571
Addbot (besprekings | bydraes)
k Verplasing van 1 interwikiskakels wat op Wikidata beskikbaar is op d:q24571
Lyn 49: Lyn 49:
[[Kategorie:Melkweg]]
[[Kategorie:Melkweg]]


[[en:Pisces–Cetus Supercluster Complex]]
[[ru:Комплекс сверхскоплений галактик в созвездиях Рыб и Кита]]
[[ru:Комплекс сверхскоплений галактик в созвездиях Рыб и Кита]]

Wysiging soos op 11:42, 11 Maart 2013

Kaart van die superswerms wat die naaste aan ons Virgo-superswerm geleë is.

Die Pisces-Cetus-superswermkompleks is ’n kompleks van superswerms wat die Virgo-superswerm, waarin ons Lokale Groep en dus Melkweg val, insluit.[1]

Ontdekking en eienskappe

Die sterrekundige R. Brent Tully van die Universiteit van Hawaii se Instituut vir Sterrekunde het die kompleks in 1987 geïdentifiseer.[2]

Die Pisces-Cetus-kompleks is na raming sowat ’n miljard ligjare lank en 150 miljoen ligjare breed. Dit is een van die grootste strukture wat tot nog toe in die heelal geïdentifiseer is.

Dit bestaan uit sowat 60 superswerms en het na raming ’n massa van sowat 1018 sonmassas (M).[3] Volgens die ontdekker bestaan die kompleks uit vyf dele:

  1. Die Pisces-Cetus-superswerm
  2. Die Perseus-Pegasus-ketting, wat die Perseus-Pisces-superswerm insluit
  3. Die Pegasus-Pisces-ketting
  4. Die Sculptor-gebied, wat die Sculptor- en Hercules-superswerm insluit
  5. Die Virgo-Hydra-Centaurus-superswerm, wat ons Virgo-superswerm en die Hydra-Centaurus-superswerm insluit[3].

Met sy massa van 1015 M, beslaan ons Virgo-superswerm maar 0,1 persent van die totale massa van die kompleks.

Verwysings

  1. Tully, R. B. (1 April 1986). "Alignment of clusters and galaxies on scales up to 0.1 C". The Astrophysical Journal. 303: 25–38. Bibcode:1986ApJ...303...25T. doi:10.1086/164049. Besoek op 3 Mei 2011.
  2. John Noble Wilford (10 November 1987). "Massive Clusters of Galaxies Defy Concepts of the Universe". New York Times.
  3. 3,0 3,1 Tully, R. Brent (1 Desember 1987). "More about clustering on a scale of 0.1 C". The Astrophysical Journal. 323: 1–18. Bibcode:1987ApJ...323....1T. doi:10.1086/165803. Besoek op 3 Mei 2011.