George Bradshaw: Verskil tussen weergawes
| Lyn 51: | Lyn 51: | ||
Bradshaw se spoorweggids, wat tradisioneel met 'n geel omslag verskyn het, het gaandeweg sinoniem met sy uitgewer geword. So het Victoriane en Edwardiane na enige spoorwegrooster gewoon as ''a Bradshaw'' verwys, ongeag die spoorwegmaatskappy wat dit gepubliseer het, en sonder om daarop te let of Bradshaw werklik die uitgewer daarvan was of nie. |
Bradshaw se spoorweggids, wat tradisioneel met 'n geel omslag verskyn het, het gaandeweg sinoniem met sy uitgewer geword. So het Victoriane en Edwardiane na enige spoorwegrooster gewoon as ''a Bradshaw'' verwys, ongeag die spoorwegmaatskappy wat dit gepubliseer het, en sonder om daarop te let of Bradshaw werklik die uitgewer daarvan was of nie. |
||
Terwyl die 1841-uitgawe nog 'n skrale agt bladsye beslaan het, het dié van 1845 reeds 32 beslaan. Die gids het mettertyd steeds omvangryker geword en in 1898 946 bladsye beslaan, en was intussen ook voorsien van kaarte, afbeeldings en beskrywings van die belangrikste toeriste-aantreklikhede en historiese geboue in nedersettings wat deur teine bedien is. Interessant genoeg het die gids se uitgawenommer in April 1845 skielik van 40 tot 141 gespring. Volgens dire uitgewer was dit net 'n onskuldige fout, maar daar was spekulasies dat die nommer weens kommersiële redes verander is. As 'n skynbaar lank gevestigde publikasie was die gids aantrekliker vir adverteerders. In elk geval het die uitgewer die fout in die volgende uitgawe nie reggemaak nie so dat dit as nommer 142 verskyn het. |
|||
Toe die satiriese tydskrif ''Punch'' in 1865 sy lof vir Bradshaw se publikasies uitgespreek het, het dit opgemerk dat "die mens se reusagtige intellek selde vir 'n werk van groter gebruikswaarde ingespan is". Een van Bradshaw se groot prestasies was om uiteindelik orde in die chaos te bring wat deur sowat 150 verskillende spoorwegmaatskappye, treinroetes dwarsdeur die land en 'n nouliks gekoördineerde netwerk geskep is. Enige wysiging is deur Bradshaw noukeurig gelys sodat die gids tot in die 20ste eeu as standaardwerk vir treinreinigers gevestig is. |
|||
In 1918 is die gids teen twee sjieling (10p) verkoop. Die prys het gestyg tot 'n halfkroon (12½p) in 1937. Alhoewel historiese geldwaardes moeilik is om te bereken, het dié prys gelykstaan aan ruim £6.00 in huidige geldwaarde. |
|||
==''Great British Railway Journeys/Great Continental Railway Journeys''== |
==''Great British Railway Journeys/Great Continental Railway Journeys''== |
||
Wysiging soos op 22:37, 22 Januarie 2014
George Bradshaw | |
|---|---|
 George Bradshaw. Skildery deur Richard Evans (1841) | |
| Gebore | 29 Julie 1801 Windsor Bridge, Pendleton naby Salford, Lancashire, Engeland |
| Sterf | 6 September 1853 |
| Nasionaliteit | .svg){kind=small} Verenigde Koninkryk |
| Bekend vir | Bradshaw se gidse en roosters |
George Bradshaw (* 29 Julie 1801; † 6 September 1853) was 'n Engelse kartograaf, drukker en uitgewer. Hy staan veral bekend as uitgewer van die wêreld se suksesvolste reeks van gekombineerde spoorwegroosters en reisgidse wat tussen 1847 en 1939 uitgegee is.
Biografie
George Bradshaw is in Windsor Bridge, Pendleton naby Salford, Lancashire gebore. Ná die voltooiing van sy skoolloopbaan het hy 'n leerjongenskap by 'n graveerder in Manchester begin en in 1820 sy eie ateljee in Belfast geopen. In 1822 het hy na Manchester teruggekeer waar hy as graveerder en drukker veral kaarte vervaardig het.
Bradshaw was 'n godsdienstige man. Alhoewel sy ouers allesbehalwe welvarend was, het hulle nogtans vir hom lesse betaal by 'n predikant en aanhanger van Emanuel Swedenborg. Hy het tot die Godsdiensgenootskap van Vriende (Kwakers) toegetree en baie van sy tyd aan filantropiese werk bestee. So het hy met radikale hervormers soos Richard Cobden saamgewerk om vredeskonferensies te organiseer en skoolgeriewe en sopkombuise aan arm inwoners van Manchester te verskaf.
Volgens oorlewering het Bradshaw vanweë sy Kwakergeloof in die vroeë uitgawes van sy reisgidse nooit die maandname gebruik wat van Romeinse godhede afgelei is nie aangesien hierdie praktyk as "heidens" beskou is. Kwakers het destyds na Januarie as "eerste maand", na Februarie as "tweede maand" ensovoort verwys. Dieselfde reël is op dagname toegepas - so is Sondag gewoonlik die "eerste dag" genoem, ensovoort.
In 1841 het hy 'n gehalte-weekblad in die lewe geroep, Bradshaw's Manchester Journal, met George Falkner as redakteur. Dit was volgens 'n destydse beskrywing "'n baie veelsydige weekblad met 16 bladsye met 'n fokus op kuns, wetenskap en literatuur wat teen 'n lae prys van 1/½ pennie per week verkoop is". Ses maande later is die weekblad se naam gewysig tot Bradshaw’s Journal: A Miscellany of Literature, Science and Art, en dit is vervolgens in Londen uitgegee. Die publikasie is reeds in 1843 gestaak.[1]
Op 15 Mei 1839 het Bradshaw in die huwelik getree. Tydens 'n reis deur Noorweë het hy in 1853 cholera opgedoen en is nog in September van dieselfde jaar daar in die ouderdom van 52 jaar oorlede nadat hy nie meer in staat was om na Engeland terug te keer nie. Bradshaw is in die begraafplaas langs die katedraal van Oslo ter ruste gelê.
Bradshaw se spoorweggidse
Vroeë geskiedenis
Bradshaw het al bekend gestaan as uitgewer van Bradshaw's Maps of Inland Navigation ("Bradshaw se Binnelandse Navigasiekaarte") met kaarte en beskrywings van kanale in Lancashire en Yorkshire toe sy Manchester-gebaseerde uitgewery op 19 Oktober 1830, kort ná die opening van die eerste spoorweë, die wêreld se eerste spoorwegrooster gepubliseer het. Dié linnegebonde boek het onder die titel Bradshaw's Railway Time Tables and Assistant to Railway Travelling ("Bradshaw se Spoorwegroosters en Gids vir Spoorwegreise") verskyn. Die gids is verkoop teen sikspens (2½p).
In 1840 is die titel gewysig na Bradshaw's Railway Companion ("Bradshaw se Spoorweggids") en die prys verhoog tot een sjieling. Nuwe uitgawes het op onreëlmatige intervalle verskyn, terwyl bylaes met opdaterings van tyd tot tyd gepubliseer is. Die oorspronklike Bradshaw-publikasies het nog voor die beperkte invoering van die Spoorweg-standaardtyd in November 1840 en sy geleidelike ontwikkeling tot 'n algemene standaardtyd verskyn.
In Desember 1841 het Bradshaw die prys volgens 'n voorstel van sy Londense agent, William Jones Adams, weer tot die oorspronklike sikspens verlaag. Die gidse is nou maandeliks onder die titel Bradshaw's Monthly Railway Guide gepubliseer. Baie spoorwegmaatskappye was ontevrede met Bradshaw se spoorwegrooster, maar hy het dié kritiek omseil met sy besluit om self 'n aandeelhouer van spoorwegmaatskappye te word en sy saak by aandeelhouers se vergaderings te stel.
Bradshaw se spoorweggids, wat tradisioneel met 'n geel omslag verskyn het, het gaandeweg sinoniem met sy uitgewer geword. So het Victoriane en Edwardiane na enige spoorwegrooster gewoon as a Bradshaw verwys, ongeag die spoorwegmaatskappy wat dit gepubliseer het, en sonder om daarop te let of Bradshaw werklik die uitgewer daarvan was of nie.
Terwyl die 1841-uitgawe nog 'n skrale agt bladsye beslaan het, het dié van 1845 reeds 32 beslaan. Die gids het mettertyd steeds omvangryker geword en in 1898 946 bladsye beslaan, en was intussen ook voorsien van kaarte, afbeeldings en beskrywings van die belangrikste toeriste-aantreklikhede en historiese geboue in nedersettings wat deur teine bedien is. Interessant genoeg het die gids se uitgawenommer in April 1845 skielik van 40 tot 141 gespring. Volgens dire uitgewer was dit net 'n onskuldige fout, maar daar was spekulasies dat die nommer weens kommersiële redes verander is. As 'n skynbaar lank gevestigde publikasie was die gids aantrekliker vir adverteerders. In elk geval het die uitgewer die fout in die volgende uitgawe nie reggemaak nie so dat dit as nommer 142 verskyn het.
Toe die satiriese tydskrif Punch in 1865 sy lof vir Bradshaw se publikasies uitgespreek het, het dit opgemerk dat "die mens se reusagtige intellek selde vir 'n werk van groter gebruikswaarde ingespan is". Een van Bradshaw se groot prestasies was om uiteindelik orde in die chaos te bring wat deur sowat 150 verskillende spoorwegmaatskappye, treinroetes dwarsdeur die land en 'n nouliks gekoördineerde netwerk geskep is. Enige wysiging is deur Bradshaw noukeurig gelys sodat die gids tot in die 20ste eeu as standaardwerk vir treinreinigers gevestig is.
In 1918 is die gids teen twee sjieling (10p) verkoop. Die prys het gestyg tot 'n halfkroon (12½p) in 1937. Alhoewel historiese geldwaardes moeilik is om te bereken, het dié prys gelykstaan aan ruim £6.00 in huidige geldwaarde.
Great British Railway Journeys/Great Continental Railway Journeys
Die Britse joernalis en televisiepersoonlikheid Michael Portillo het 'n uitgawe van een van Bradshaw se gidse (veral die 1863-uitgawe van Bradshaw's Descriptive Railway Hand-Book of Great Britain and Ireland) vir sy televisiereeks Great British Railway Journeys gebruik. In hierdie dokumentêr, wat deur BBC Two vervaardig en uitgesaai is, reis hy dwarsdeur Groot-Brittanje. Die eerste seisoen van die reeks is vroeg in 2010 gebeeldsaai, die tweede vroeg in 2011 en 'n derde vroeg in 2012. 'n Vierde reeks het vroeg in 2013 gevolg.
In laat 2012 is 'n spesiale reeks, Great Continental Railway Journeys, gebeeldsaai waarin Portillo vir sy reeks van spoorwegreise deur verskillende Europese lande en gebiede gebruik maak van die 1913-uitgawe van Bradshaw's Continental Railway Guide.