Joon van Rooy: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Martinvl (besprekings | bydraes)
Lyn 7: Lyn 7:
Prof. Joon van Rooy se diens was egter nie beperk tot die akademie nie. Sy leiersvermoë, wat hy reeds in sy studentelewe en ook op akademiese terrein geopenbaar het, is vervul in sy diens aan sy volk in wyer verband. Hy het nooit 'n leidende rol in die partypolitiek gespeel nie, maar hom tog aanhoudend vir volkseenheid beywer. Die hoogtepunt van dié strewe het hy ongetwyfeld bereik met sy toespraak op Monumentkoppie in [[Pretoria]] op [[9 September]] [[1939]].
Prof. Joon van Rooy se diens was egter nie beperk tot die akademie nie. Sy leiersvermoë, wat hy reeds in sy studentelewe en ook op akademiese terrein geopenbaar het, is vervul in sy diens aan sy volk in wyer verband. Hy het nooit 'n leidende rol in die partypolitiek gespeel nie, maar hom tog aanhoudend vir volkseenheid beywer. Die hoogtepunt van dié strewe het hy ongetwyfeld bereik met sy toespraak op Monumentkoppie in [[Pretoria]] op [[9 September]] [[1939]].


Hy was ook ten nouste betrokke by die uitbouing van die [[Federasie van Afrikaanse Kultuurvereniginge]] (FAK), waarvan hy van 1941 tot '51 voorsitter was. Onder sy leiding het die FAK in die [[Tweede Wêreldoorlog|oorlogsjare]] aktief die stryd om moedertaalonderrig aangeknoop en in [[Pietermaritzburg]] self daartoe oorgegaan om 'n CNO-bewaarskool te bou om te verseker dat Afrikanerkinders van daardie stad in hul eie taal onderrig ontvang. Onder sy leiding het die federasie ook die nodige geld ingesamel om die Kruger-sterfhuis in [[Clarens]], [[Switserland]], aan te koop en aan die staat oor te dra.
Hy was ook ten nouste betrokke by die uitbouing van die [[Federasie van Afrikaanse Kultuurvereniginge]] (FAK), waarvan hy van 1941 tot '51 voorsitter was. Onder sy leiding het die FAK in die [[Tweede Wêreldoorlog|oorlogsjare]] aktief die stryd om moedertaalonderrig aangeknoop en in [[Pietermaritzburg]] self daartoe oorgegaan om 'n CNO-bewaarskool te bou om te verseker dat Afrikanerkinders van daardie stad in hul eie taal onderrig ontvang. Onder sy leiding het die federasie ook die nodige geld ingesamel om die Kruger-sterfhuis in [[Montreux|Clarens]], [[Switserland]], aan te koop en aan die staat oor te dra.


Ds. P.J. Meyer het ná sy dood as volg van prof. Van Rooyen getuig: "Prof. J.C. van Rooy het as volksman en kultuurleier die Calvinisties-Christelike grondslag en inhoud van die Afrikaanse kultuurstrewe steeds duidelik vertolk, omlyn, doelgerigte leiding daaraan gegee en daarvoor geesdrif gewek. Daarby het hy hom veral beywer vir die eenheid van sy volk as voorwaarde vir die volbrenging van sy Godgestelde roeping."
Ds. P.J. Meyer het ná sy dood as volg van prof. Van Rooyen getuig: "Prof. J.C. van Rooy het as volksman en kultuurleier die Calvinisties-Christelike grondslag en inhoud van die Afrikaanse kultuurstrewe steeds duidelik vertolk, omlyn, doelgerigte leiding daaraan gegee en daarvoor geesdrif gewek. Daarby het hy hom veral beywer vir die eenheid van sy volk as voorwaarde vir die volbrenging van sy Godgestelde roeping."

Wysiging soos op 15:58, 31 Julie 2015

Prof. Joon van Rooy.

Prof. Johannes Cornelis (Joon) van Rooy (Steynsburg, 9 Julie 1890 - 29 Augustus 1954) was 'n akademikus van die Potchefstroomse Universiteitskollege en Afrikaanse kultuurleier.

Van Rooy is op Steynsburg gebore en was 'n kleinseun van die Van Rooy-stamvader, Johannes Cornelis van Rooy, wat in 1857 na Suid-Afrika verhuis het en wie se name die latere prof. Van Rooy gekry het. Joon van Rooy het aan die Gereformeerde Kerk se Teologiese Skool op Potchefstroom studeer, aan Unisa en aan die Vrije Universiteit in Amsterdam. Met sy aanstelling as lektor in filosofie aan die Potchefstroomse Universiteitskollege in 1919, opgevolg deur sy bevordering tot professor in 1921, aanvaar hy sy lewensloopbaan as akademikus. Aan die PU vir CHO het hy as hoogleraar, dekaan van verskillende fakulteite, as registrateur, sekretaris van die senaat en die raad, ondervoorsitter van die senaat, rektor en kanselier diens van onskatbare waarde gelewer. Hom en talle van sy medegrondleggers en -bouers was dit beskore om die klein en geringgeskatte kollege te sien uitgroei tot die volwaardige Potchefstroomse Universiteit vir Christelike Hoër Onderwys.

Prof. Joon van Rooy se diens was egter nie beperk tot die akademie nie. Sy leiersvermoë, wat hy reeds in sy studentelewe en ook op akademiese terrein geopenbaar het, is vervul in sy diens aan sy volk in wyer verband. Hy het nooit 'n leidende rol in die partypolitiek gespeel nie, maar hom tog aanhoudend vir volkseenheid beywer. Die hoogtepunt van dié strewe het hy ongetwyfeld bereik met sy toespraak op Monumentkoppie in Pretoria op 9 September 1939.

Hy was ook ten nouste betrokke by die uitbouing van die Federasie van Afrikaanse Kultuurvereniginge (FAK), waarvan hy van 1941 tot '51 voorsitter was. Onder sy leiding het die FAK in die oorlogsjare aktief die stryd om moedertaalonderrig aangeknoop en in Pietermaritzburg self daartoe oorgegaan om 'n CNO-bewaarskool te bou om te verseker dat Afrikanerkinders van daardie stad in hul eie taal onderrig ontvang. Onder sy leiding het die federasie ook die nodige geld ingesamel om die Kruger-sterfhuis in Clarens, Switserland, aan te koop en aan die staat oor te dra.

Ds. P.J. Meyer het ná sy dood as volg van prof. Van Rooyen getuig: "Prof. J.C. van Rooy het as volksman en kultuurleier die Calvinisties-Christelike grondslag en inhoud van die Afrikaanse kultuurstrewe steeds duidelik vertolk, omlyn, doelgerigte leiding daaraan gegee en daarvoor geesdrif gewek. Daarby het hy hom veral beywer vir die eenheid van sy volk as voorwaarde vir die volbrenging van sy Godgestelde roeping."

Hy is op 29 Augustus 1954 oorlede toe hy 64 was.

Bronne

  • (af) Swart, dr. M.J. (voorsitter redaksiekomitee). 1980. Afrikaanse kultuuralmanak. Aucklandpark: Federasie van Afrikaanse Kultuurvereniginge.