Rugbywêreldbeker 2011: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
k →‎Eksterne skakels: Link FA is now handled by Wikidata, removed: {{Link FA|eu}} using AWB (10861)
kNo edit summary
Lyn 1: Lyn 1:
{{Inligtingskas Rugbywêreldbeker
{{Rugby Wêreldbeker
| kenteken = Webb Ellis Cup 2011 RWC.jpg
| kenteken = Webb Ellis Cup 2011 RWC.jpg
| kentekengrootte = 200px
| kentekengrootte =
| gasheer = {{vlag|Nieu-Seeland}}
| datumvan = [[9 September]] [[2011]]
| datumtot = [[23 Oktober]] [[2011]]
| datums = 9 September – 23 Oktober
| nasies = 20 (91 kwalifiseer)
| gasheer = Nieu-Seeland
| kampioen = {{NZLru}}
| nasies = 20 (91 kwalifiseer)
| naaswenner = {{FRAru}}
| wedstryde = 48
| derdeplek = {{AUSru}}
| toppuntebehaler = {{vlagikoon|RSA}} [[Morné Steyn|Morné Steyn]] (62)
| wedstryde = 48
| meeste drieë = {{vlagikoon|ENG}}&nbsp;[[Chris Ashton]]<br />{{vlagikoon|FRA}}&nbsp;[[Vincent Clerc]] (6 drieë)
| bywoning = 1477294
| kampioen = Nieu-Seeland
| drieë = 324
| naaswenner = Frankryk
| toppuntebehaler = {{vlagikoon|RSA}} [[Morné Steyn]] (62)
| derdeplek = Australië
| meeste drieë = {{vlagikoon|ENG}} [[Chris Ashton]] (6)<br/>{{vlagikoon|FRA}} [[Vincent Clerc]] (6)
| vorige = [[Rugbywêreldbeker 2007|2007]]
| volgende = [[Rugby Wêreldbeker 2015|2015]]
| vorige = [[Rugbywêreldbeker 2007|2007]]
| volgende = [[Rugbywêreldbeker 2015|2015]]
}}
}}



Wysiging soos op 09:45, 2 September 2015

Rugbywêreldbeker 2011
Toernooibesonderhede
Gasheer Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland
Datums 9 September – 23 Oktober
Aantal nasies 20 (91 kwalifiseer)
Finale posisies
Kampioen  Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland
Naaswenner  Vlag van Frankryk Frankryk
Derde plek  Vlag van Australië Australië
Toernooistatistiek
Wedstryde 48
Bywoning 1 477 294 (gem. 30 777 per wedstryd)
Drieë 324 (gemiddeld 6.75 per wedstryd)
Meeste punte Vlag van Suid-Afrika Morné Steyn (62)
Meeste drieë Vlag van Engeland Chris Ashton (6)
Vlag van Frankryk Vincent Clerc (6)
2007
2015

Die Rugbywêreldbeker 2011 was die sewende Rugbywêreldbeker wat vanaf 9 September tot 23 Oktober 2011 in Nieu-Seeland aangebied is. Twintig lande het meegeding in 48 wedstryde versprei oor 44 dae om die Webb Ellis-beker in te palm en as die wêreldkampioene gekroon te word. Suid-Afrika was die verdedigende kampioene nadat hulle die Rugbywêreldbeker in 2007 in Frankryk gewen het. Suid-Afrika is egter in die kwarteindronde deur Australië uitgeskakel en Nieu-Seeland wen die toernooi deur Frankryk met 8 - 7 in die eindstryd te klop.

Die toernooi was die grootste sportgebeurtenis wat nog in Nieu-Seeland aangebied is,[1] groter as die Rugbywêreldbeker in 1987, Statebond Spele in 1990, Krieket Wêreldbeker in 1992, Amerika’s Cup in 2003 en die toer van die Britse en Ierse Leeus na Nieu-Seeland in 2005.[2] Die organiseerders het 95,000 besoekers van oorsee verwag wat na Nieu-Seeland vir die aangeleentheid sou reis.[3]

Wedstryde het op 9 September 2011 begin en is oor sewe weke geskeduleer. Die eindstryd het op Sondag, 23 Oktober 2011 op Edenparkstadion in Auckland plaasgevind. Die dag is gekies omdat dit op ’n lang naweek in Nieu-Seeland geval het (24 Oktober is werkersdag in Nieu-Seeland).

Daar is ’n 10-ure verskil in tyd tussen Nieu-Seeland en Suid-Afrika, gevolglik is alle wedstryde vroegoggend in Suid-Afrika gebeeldsend.

Deelnemende lande

Twintig spanne het aan die wêreldbeker deelgeneem. Die volgende twaalf lande het outomaties gekwalifiseer omdat hulle in die top drie van hulle onderskeie poele tydens die Rugbywêreldbeker in 2007 geëindig het:[4][5] Suid-Afrika, Engeland, Tonga, Australië, Fidji, Wallis, Nieu-Seeland, Skotland, Italië, Argentinië, Frankryk en Ierland. Die oorblywende agt spanne is ingesluit nadat hulle hul streekgebonde kwalifiserende kompetisies gewen het. Rusland is die enigste land wat sy debuut tydens die 2011-wêreldbeker gemaak het.

Groep A Groep B Groep C Groep D

Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland[6]
Vlag van Frankryk Frankryk[6]
Vlag van Tonga Tonga[6]
Vlag van Kanada Kanada
Vlag van Japan Japan

Vlag van Argentinië Argentinië[6]
Vlag van Engeland Engeland[6]
Vlag van Skotland Skotland[6]
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Roemenië Roemenië

Vlag van Australië Australië[6]
Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag  Ierland[6]
Vlag van Italië Italië[6]
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State

Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika[6]
Vlag van Wallis Wallis[6]
Vlag van Fidji Fidji[6]
Vlag van Samoa Samoa
Vlag van Namibië Namibië

Stede waar gespeel is

As gevolg van skade aan die Christchurch-stadion en die ander fasiliteite in Christchurch na die aardbewings in Februarie 2011, is op 16 Maart aangekondig dat die wedstryde wat daar gespeel sou word, geskuif is. Die twee kwarteindrondes is na Auckland verskuif, terwyl die vyf groepwedstryde na ander stede verskuif is.[7]

Auckland Wellington Dunedin Auckland
Edenpark Westpacstadion Otagostadion (voorheen Carisbrook) North Harbour-stadion
36°52′30″S 174°44′41″E / 36.87500°S 174.74472°O / -36.87500; 174.74472 (Edenparkstadion) Koördinate: Extra unexpected parameters
Invalid arguments have been passed to the {{#coordinates:}} function
41°16′23″S 174°47′9″E / 41.27306°S 174.78583°O / -41.27306; 174.78583 (Westpacstadion) Koördinate: Extra unexpected parameters
Invalid arguments have been passed to the {{#coordinates:}} function
45°52′9″S 170°31′28″E / 45.86917°S 170.52444°O / -45.86917; 170.52444 (Otagostadion) Koördinate: Extra unexpected parameters
Invalid arguments have been passed to the {{#coordinates:}} function
36°43′37″S 174°42′6″E / 36.72694°S 174.70167°O / -36.72694; 174.70167 (North Harbour-stadion) Koördinate: Extra unexpected parameters
Invalid arguments have been passed to the {{#coordinates:}} function
Kapasiteit: 60,000 Kapasiteit: 40,000 Kapasiteit: 30,000 Kapasiteit: 30,000
Hamilton
Ligging van 12 stadia waar rugbywedstryde tydens die 2011-Wereldbeker gespeel gaan word
Rotorua
Waikatostadion Rotorua Int’l Stadion
Kapasiteit: 30,000 Kapasiteit: 26,000
37°46′52″S 175°16′6″E / 37.78111°S 175.26833°O / -37.78111; 175.26833 (Waikatostadion) Koördinate: Extra unexpected parameters
Invalid arguments have been passed to the {{#coordinates:}} function
38°9′21″S 176°13′27″E / 38.15583°S 176.22417°O / -38.15583; 176.22417 (Rotorua Int’l Stadion) Koördinate: Extra unexpected parameters
Invalid arguments have been passed to the {{#coordinates:}} function
New Plymouth Nelson
Yarrowstadion Trafalgarpark
39°4′13″S 174°3′54″E / 39.07028°S 174.06500°O / -39.07028; 174.06500 (Yarrowstadion) Koördinate: Extra unexpected parameters
Invalid arguments have been passed to the {{#coordinates:}} function
41°16′1″S 173°16′59″E / 41.26694°S 173.28306°O / -41.26694; 173.28306 (Trafalgarpark)
Kapasiteit: 26,000 Uitgebrei na 18,000
Invercargill Whangarei Napier Palmerston North
Rugby Park-stadion Okarapark McLeanpark Arena Manawatu
Kapasiteit: 17,000 Kapasiteit: 18,000 Uitgebrei na 15,000 Uitgebrei na 15,000
46°25′1″S 168°21′46″E / 46.41694°S 168.36278°O / -46.41694; 168.36278 (Rugby Park-stadion) Koördinate: Extra unexpected parameters
Invalid arguments have been passed to the {{#coordinates:}} function
35°43′56″S 174°19′44″E / 35.73222°S 174.32889°O / -35.73222; 174.32889 (Okarapark) 39°30′7″S 176°54′46″E / 39.50194°S 176.91278°O / -39.50194; 176.91278 (McLeanpark) 40°21′24″S 175°36′4″E / 40.35667°S 175.60111°O / -40.35667; 175.60111 (Arena Manawatu)

Wedstrydamptenare

’n Paneel van 10 skeidsregters en 11 lynregters is vir die groepstadium gebruik. Vir die uitkloprondte het die 10 skeidsregters as skeidsregters, lynregters en televisieskeidsregters opgetree.[8]

Skeidsregters

Lynregters

  • Matt Goddard Vlag van Australië
  • Graham Hughes Vlag van Engeland
  • Stuart Terheege Vlag van Engeland
  • Jérôme Garcès Vlag van Frankryk
  • Simon McDowell Vlag van Ierland
  • Carlo Damasco Vlag van Italië
  • Giulio De Santis Vlag van Italië
  • Vinny Munro Vlag van Nieu-Seeland
  • Chris Pollock Vlag van Nieu-Seeland
  • Shaun Veldsman Vlag van Suid-Afrika
  • Tim Hayes Vlag van Wallis

Formaat

Stede in Nieu-Seeland waar wedstryde plaasvind het.
Maori-danser tydens die wedstryd tussen Suid-Afrika en Fidji

Die toernooi is oor 44 dae tussen 20 verskillende nasies, oor 48 wedstryde gespeel. Dit het op 9 September begin by die Edenparkstadion met ’n wedstryd tussen die gasheer, Nieu-Seeland, en Tonga. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 23 Oktober met die eindstryd waarin Nieu-Seeland teen Frankryk gespeel het om die wenner van die Webb Ellis-beker in 2011 te bepaal.

Groepfase

Die 20 nasies wat vir die 2011-Rugbywêreldbeker gekwalifiseer word, is in vier groepe verdeel. Die groepe word verdeel van groep A tot groep D en elke groep bestaan uit vyf spanne. Elke groep het een semifinalis en een kwarteindfinalis (outomatiese kwalifiseerders) van die 2007 toernooi, met die ander drie plekke wat deur die kwalifiseringstelsel gevul is. Elke land speel een keer teen elke ander span in hulle groep: elke land het dus vier wedstryde in die groepfase speel.

Klassifikasie binne elke groep was gegrond op die volgende puntestelsel:

  • vier wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
  • twee vir ’n gelykopuitslag;
  • geen vir ’n nederlaag.[9]

Bonuspunte wat bydra tot spanne se kumulatiewe wedstrydpuntetelling was toegeken in elkeen van die volgende omstandighede (een wedstrydpunt vir elke geval):

  • ’n span druk vier of meer drieë (ongeag van die wedstryduitslag);
  • ’n span verloor met sewe punte (’n verdoelde drie) of minder.[9]

Aan die einde van die groepfase was spanne gerangskik van die eerste na die vyfde posisie, gegrond op kumulatiewe wedstrydpunte, met die twee top spanne wat na die kwarteindstryd deurdring het.

Uitklopfase

Van die begin van dié fase af neem die toernooi ’n uitklopformaat aan wat uit agt wedstryde bestaan: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derde-plek-wedstryd en die eindstryd.

Die wenner en naaswenner van elk van die groepe dring na die uitklopstadium deur. Groepwenners speel teen naaswenners in ander groepe in die kwarteindstryde, byvoorbeeld: die wenner van groep A speel teen die naaswenner van groep B en die wenner van groep B speel teen die naaswenner van groep A.

Elke wedstryd in die uitklopfase móét in ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. Indien daar na tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag is, word daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik word daar twee periodes van ekstra tyd gespeel; die spanne speel dan 10 minute aan ’n kant. Indien daar dan steeds geen wenner is nie word daar vir tien minute gespeel in ’n uitklop-formaat, waar die eerste span wat daarin slaag om punte aan te teken, wen. Indien daar steeds nie ’n wenner is na 110 minute nie word die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.[9]

2011-effek op 2015-kwalifisering

Anders as tydens die 2011 Rugbywêreldbeker sal die top drie spanne in elke groep outomaties vir die 2015 Rugbywêreldbeker in Engeland kwalifiseer. Die vier semifinaliste sal gekeur word vir die 2015-toernooi.

Toernooiprogram en uitslae

Groepwedstryde

Wedstryd van 17 September, Suid-Afrika verslaan Fidji met 49-3.

Groep A

Plek Land Wedstryde Doelpunte Bonus-
punte
Punte
gespeel wen gelyk verloor vir teen saldo
1 Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland 4 4 0 0 240 49 +191 4 20
2 Vlag van Frankryk Frankryk 4 2 0 2 124 96 +28 3 11
3 Vlag van Tonga Tonga 4 2 0 2 80 98 -18 1 9
4 Vlag van Kanada Kanada 4 1 1 2 82 168 -86 0 6
5 Vlag van Japan Japan 4 0 1 3 69 184 -115 0 2
Wedstryd van 2 Oktober, Nieu-Seeland verslaan Kanada met 79-15.
Datum Uitslag Stadion Stad
9 September Nieu-Seeland Vlag van Nieu-Seeland 41 – 10 Vlag van Tonga Tonga Edenpark Auckland
10 September Frankryk Vlag van Frankryk 47 – 21 Vlag van Japan Japan North Harbour-stadion North Shore
14 September Tonga Vlag van Tonga 20 – 25 Vlag van Kanada Kanada Okarapark Whangarei
16 September Nieu-Seeland Vlag van Nieu-Seeland 83 – 7 Vlag van Japan Japan Waikatostadion Hamilton
18 September Frankryk Vlag van Frankryk 46 – 19 Vlag van Kanada Kanada McLeanpark Napier
21 September Tonga Vlag van Tonga 31 – 18 Vlag van Japan Japan Okarapark Whangarei
24 September Nieu-Seeland Vlag van Nieu-Seeland 37 – 17 Vlag van Frankryk Frankryk Edenpark Auckland
27 September Kanada Vlag van Kanada 23 – 23 Vlag van Japan Japan McLeanpark Napier
1 Oktober Frankryk Vlag van Frankryk 14 – 19 Vlag van Tonga Tonga Westpacstadion Wellington
2 Oktober Nieu-Seeland Vlag van Nieu-Seeland 79 – 15 Vlag van Kanada Kanada Westpacstadion Wellington

Opmerkings:

  • Nieu-Seeland se kaptein, Richie McCaw speel sy 100ste toetswedstryd op 24 September 2011 teen Frankryk. Hy is die eerste All Black wat die eer te beurt val.

Groep B

Plek Land Wedstryde Doelpunte Bonus-
punte
Punte
gespeel wen gelyk verloor vir teen saldo
1 Vlag van Engeland Engeland 4 4 0 0 137 34 +103 2 18
2 Vlag van Argentinië Argentinië 4 3 0 1 90 40 +50 2 14
3 Vlag van Skotland Skotland 4 2 0 2 73 59 +14 3 11
4 Vlag van Georgië Georgië 4 1 0 3 48 90 -42 0 4
5 Vlag van Roemenië Roemenië 4 0 0 4 44 169 -125 0 0
Wedstryd van 10 September, Engeland verslaan Argentinië met 13-9.
Datum Uitslag Stadion Stad
10 September Skotland Vlag van Skotland 34 – 24 Vlag van Roemenië Roemenië Rugby Park-stadion Invercargill
10 September Argentinië Vlag van Argentinië 9 – 13 Vlag van Engeland Engeland Otagostadion Dunedin
14 September Skotland Vlag van Skotland 15 – 6 Vlag van Georgië Georgië Rugby Park-stadion Invercargill
17 September Argentinië Vlag van Argentinië 43 – 8 Vlag van Roemenië Roemenië Rugby Park-stadion Invercargill
18 September Engeland Vlag van Engeland 41 – 10 Vlag van Georgië Georgië Otagostadion Dunedin
24 September Engeland Vlag van Engeland 67 – 3 Vlag van Roemenië Roemenië Otagostadion Dunedin
25 September Argentinië Vlag van Argentinië 13 – 12 Vlag van Skotland Skotland Westpacstadion Wellington
28 September Georgië Vlag van Georgië 25 – 9 Vlag van Roemenië Roemenië Arena Manawatu Palmerston North
1 Oktober Engeland Vlag van Engeland 16 – 12 Vlag van Skotland Skotland Edenparkstadion Auckland
2 Oktober Argentinië Vlag van Argentinië 25 – 7 Vlag van Georgië Georgië Arena Manawatu Palmerston North

Groep C

Plek Land Wedstryde Doelpunte Bonus-
punte
Punte
gespeel wen gelyk verloor vir teen saldo
1 Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag  Ierland 4 4 0 0 135 34 +101 1 17
2 Vlag van Australië Australië 4 3 0 1 173 48 +125 3 15
3 Vlag van Italië Italië 4 2 0 2 92 95 -3 2 10
4 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 4 1 0 3 38 122 -84 0 4
5 Vlag van Rusland Rusland 4 0 0 4 57 196 -139 1 1
Wedstryd van 23 September, Australië verslaan die Verenigde State met 67-5.
Datum Uitslag Stadion Stad
11 September Australië Vlag van Australië 32 – 6 Vlag van Italië Italië North Harbour-stadion Auckland
11 September Ierland Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag 22 – 10 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State Yarrowstadion New Plymouth
15 September Rusland Vlag van Rusland 6 – 13 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State Yarrowstadion New Plymouth
17 September Australië Vlag van Australië 6 – 15 Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag  Ierland Edenparkstadion Auckland
20 September Italië Vlag van Italië 53 – 17 Vlag van Rusland Rusland Trafalgarpark Nelson
23 September Australië Vlag van Australië 67 – 5 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State Westpacstadion Wellington
25 September Ierland Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag 62 – 12 Vlag van Rusland Rusland Rotorua Internasionale Stadion Rotorua
27 September Italië Vlag van Italië 27 – 10 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State Trafalgarpark Nelson
1 Oktober Australië Vlag van Australië 68 – 22 Vlag van Rusland Rusland Trafalgarpark Nelson
2 Oktober Ierland Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag 36 – 6 Vlag van Italië Italië Otagostadion Dunedin

Opmerkings:

  • Ierland sorg vir die eerste verrassing deur Australië op 17 September met ’n telling van 22 – 10 te wen.

Groep D

Plek Land Wedstryde Doelpunte Bonus-
punte
Punte
gespeel wen gelyk verloor vir teen saldo
1 Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika 4 4 0 0 166 24 +142 2 18
2 Vlag van Wallis Wallis 4 3 0 1 180 34 +146 3 15
3 Vlag van Samoa Samoa 4 2 0 2 91 49 +42 2 10
4 Vlag van Fidji Fidji 4 1 0 3 59 167 -108 1 5
5 Vlag van Namibië Namibië 4 0 0 4 44 266 -222 0 0
Wedstryd van 30 September, Suid-Afrika verslaan Samoa met 13-5.
Datum Uitslag Stadion Stad
10 September Fidji Vlag van Fidji 49 – 25 Vlag van Namibië Namibië Rotorua Internationale Stadion Rotorua
11 September Suid-Afrika Vlag van Suid-Afrika 17 – 16 Vlag van Wallis Wallis Westpacstadion Wellington
14 September Samoa Vlag van Samoa 49 – 12 Vlag van Namibië Namibië Rotorua Internasionale Stadion Rotorua
17 September Suid-Afrika Vlag van Suid-Afrika 49 – 3 Vlag van Fidji Fidji Westpacstadion Wellington
18 September Wallis Vlag van Wallis 17 – 10 Vlag van Samoa Samoa Waikato-stadion Hamilton
22 September Suid-Afrika Vlag van Suid-Afrika 87 – 0 Vlag van Namibië Namibië North Harbour-stadion North Shore
25 September Fidji Vlag van Fidji 7 – 27 Vlag van Samoa Samoa Edenparkstadion Auckland
26 September Wallis Vlag van Wallis 81 – 7 Vlag van Namibië Namibië Yarrowstadion New Plymouth
30 September Suid-Afrika Vlag van Suid-Afrika 13 – 5 Vlag van Samoa Samoa North Harbour-stadion North Shore
2 Oktober Wallis Vlag van Wallis 66 – 0 Vlag van Fidji Fidji Waikato-stadion Hamilton

Opmerkings:

  • Op 22 September wen Suid-Afrika vir Namibië met 87 - 0. Dit is die meeste punte wat Suid-Afrika nog tydens ’n Wêreldbekerwedstryd kon aangeteken. Bryan Habana oortref ook Joost van der Westhuizen se Suid-Afrikaanse rekord vir meeste toetsdrieë in die 22ste minuut toe hy sy 39ste drie in die Groen-en-Goud gedruk het.[10]

Uitklopwedstryde

Die Webb Ellis-beker waarvoor meegeding is.
Nieu-Seeland nadat hulle in 2011 as die wêreldkampioene gekroon is.

Tyd aangedui in Suid-Afrikaanse Standaardtyd:

kwarteindstryd halfeindstryd finale
                   
8 Oktober om 7:00 - Wellington        
 Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag  Ierland  10
15 Oktober om 10:00 - Auckland
 Vlag van Wallis Wallis  22  
 Vlag van Wallis Wallis  8
8 Oktober om 9:30 - Auckland
   Vlag van Frankryk Frankryk  9  
 Vlag van Engeland Engeland  12
23 Oktober om 10:00 - Auckland
 Vlag van Frankryk Frankryk  19  
 Vlag van Frankryk Frankryk  7
9 Oktober om 7:00 - Wellington
   Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland  8
 Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika  9
16 Oktober om 10:00 - Auckland
 Vlag van Australië Australië  11  
 Vlag van Australië Australië  6 Uitspeel om derde plek
9 Oktober om 9:30 - Auckland
   Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland  20   21 Oktober om 9:30 - Auckland
 Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland  33
   Vlag van Wallis Wallis  18
 Vlag van Argentinië Argentinië  10  
 Vlag van Australië Australië  21

Kwarteindstryd

1ste Kwarteindstryd
2de Kwarteindstryd
3de Kwarteindstryd
4de Kwarteindstryd

Halfeindstryd

1ste Halfeindstryd
2de Halfeindstryd

Eindstryd en Derde plek

Wedstryd om die Derde plek
Eindstryd om die Kampioenskap

Verwysings

  1. (en) "Christchurch loses all RWC games". The New Zealand Herald. 16 Maart 2011. Besoek op 1 September 2011.
  2. (en) "Rugby World Cup 2011". New Zealand Ministry of Foreign Affairs and Trade. Besoek op 1 September 2011.
  3. (en) Hembry, Owen (20 Augustus 2011). "Here come the Cup fans". The New Zealand Herald. Besoek op 1 September 2011.
  4. (en) "Qualifying changes for 2011 RWC". BBC. 10 Mei 2007. Besoek op 24 Augustus 2008.
  5. (en) "RWC 2007 – Standings". irb.com. Besoek op 24 Augustus 2008.
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 Outomatiese kwalifiseerder (kwarteindfinaliste in 2007).
  7. (en) "Rugby World Cup press release on Christchurch matches". Television New Zealand. 16 Maart 2011. Besoek op 16 Maart 2011.
  8. (en) "RWC 2011 Selection" (PDF). irb.com. International Rugby Board. 8 April 2011. Besoek op 11 April 2011.
  9. 9,0 9,1 9,2 (en) "Tournament Rules". rugbyworldcup.com. Besoek op 22 Februarie 2012.
  10. Rugby-wêreldbeker Bokke slag Namibië, besoek op 22 September 2011

Eksterne skakels


Rugbywêreldbeker

Australië / Nieu-Seeland 1987Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1991Suid-Afrika 1995Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1999Australië 2003Frankryk 2007Nieu-Seeland 2011Engeland / Wallis 2015Japan 2019Frankryk 2023Australië 2027Verenigde State 2031