Arulenus Rusticus

Quintus Junius Arulenus Rusticus, (c. 35-93 n.C.), is beter bekend as Arulenus Rusticus, maar word ook Junius Rusticus genoem. Hy was 'n vriend en volgeling van Thrasea Paetus, en was soos laasgenoemde 'n ywerige bewonderaar van die stoïsynse filosofie. Hy was Tribuun van die plebs in 66 n.C., die jaar wat Thrasea ter dood veroordeel is deur die Romeinse Senaat; en hy sy veto op die senatus consultum sou plaas, indien hy nie deur Thrasea verhoed is nie, aangesien dit vir hom sekerlik nootlottig sou wees, sonder dat die aangeklaagde se lewe gespaar sou word. Hy was Praetor in die burgeroorloë na die dood van Nero, (69 n.C.), toe hy as een van die senaatsambassadeurs aan die Flawiese weermagte gewond is deur die manskappe van Petilius Cerialis. Hy het 'n besonder laat konsulskap beklee in 92 n.C. onder Domitianus, maar is in die volgende jaar ter dood veroordeel weens sy panegiriek vir Thrasea. Suetonius skryf 'n panegyriek vir Helvidius Priscus aan hom toe; maar laasgenoemde werk is deur Herennius Senecio saamgestel, soos ons van beide Tacitus en Plinius verneem.

Sien ook

• Junia (gens)

Verwysings

• Tacitus, Annale, xvi. 25, Geskiednisse, iii. 80, Agricola, 2
• Suetonius, Domitianus, 10
• Dio Cassius, lxvii. 13
• Plinius, Briewe, i. 5, 14, iii. 11
• Plutarchus, de Curiositate 15 (Moralia 822D-E)
• Prosopographia Imperii Romani (2de uitgawe) I 730
• R. Syme, 'A Political Group', Roman Papers VII pp 568–87