Emil Jannings: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Blaai deur geskiedenis
← Ouer wysigingNuwer wysiging →
Content deleted Content added
VisueelWikiteks
k replaced: thumb| → duimnael| using AWB
No edit summary
Lyn 3: Lyn 3:
| Beeld = Bundesarchiv Bild 102-07770, Berlin, Rückkehr Emil Jannings aus Amerika.jpg
| Beeld = Bundesarchiv Bild 102-07770, Berlin, Rückkehr Emil Jannings aus Amerika.jpg
| Beeldbeskrywing =
| Beeldbeskrywing =
| Beeldonderskrif =
| Beeldonderskrif =
| Geboortenaam = Theodor Friedrich Emil Janenz
| Geboortenaam = Theodor Friedrich Emil Janenz
| Alias =
| Alias =
Lyn 17: Lyn 17:
| imdb = 417837
| imdb = 417837
| Toekennings =
| Toekennings =
}}
}}
{{Rolprentprys-bo}}
{{Rolprentprys-bo}}
{{Rolprentprys-opskrif}}
{{Rolprentprys-opskrif}}
Lyn 24: Lyn 24:
{{Rolprentprys-notas|*Nota: Emil Jannings was die eerste persoon wat ’n Oscar gewen het.}}
{{Rolprentprys-notas|*Nota: Emil Jannings was die eerste persoon wat ’n Oscar gewen het.}}
{{Rolprentprys-onder}}
{{Rolprentprys-onder}}

'''Emil Jannings''' ([[23 Julie]] [[1884]] – [[2 Januarie]] [[1950]]) was ’n [[Switserland|Swits]] gebore Duitse/Oostenrykse en Amerikaanse akteur. Hy was die eerste persoon wat ’n [[Oscar]] gewen het, op die [[1ste Oscar-toekenningsaand]] in [[1929]]. Hy het vir twee prente gewen, ''The Way of All Flesh'' (1927) en ''The Last Command'' (1928).
'''Emil Jannings''' ([[23 Julie]] [[1884]] – [[2 Januarie]] [[1950]]) was ’n [[Switserland|Swits]] gebore Duitse/Oostenrykse en Amerikaanse akteur. Hy was die eerste persoon wat ’n [[Oscar]] gewen het, op die [[1ste Oscar-toekenningsaand]] in [[1929]]. Hy het vir twee prente gewen, ''The Way of All Flesh'' (1927) en ''The Last Command'' (1928).


Hy het onder meer in ''The Blue Angel'' (1930) gespeel saam met [[Marlene Dietrich]], en het later in ’n paar Nazi-propagandaprente verskyn.
Hy het onder meer in ''The Blue Angel'' (1930) gespeel saam met [[Marlene Dietrich]], en het later in ’n paar Nazi-propagandaprente verskyn.


==Vroeë lewe==
== Vroeë lewe ==
Hy is as '''Theodor Friedrich Emil Janenz''' in Rorschach, [[Switserland]], gebore as die seun van ’n Russies-Duitse ma en Amerikaanse pa.<ref>Roman Rocek: Die neun Leben des Alexander Lernet-Holenia. Eine Biographie. Böhlau, Wien u.a. 1997, ISBN 3-205-98713-6. S. 186</ref><ref>Frank Noack: "Jannings. Der erste deutsche Weltstar". Collection Rolf Heyne, München 2012</ref> Terwyl hy nog jonk was, het sy ouers na [[Görlitz]] in [[Duitsland]] getrek en hy het sy verhoogloopbaan in die dorp se staatsteater begin. Hy het in [[Bremen]] en [[Leipzig]] gewerk voordat hy by die Max Reinhardt-teatergeselskap in [[Berlyn]] aangesluit het.<ref name="Times51580">The Times, Herr Emil Jannings A Great Film Actor, uitg. 51580, 4 Januarie 1950, URL besoek op 15 Januarie 2012</ref>
Hy is as '''Theodor Friedrich Emil Janenz''' in Rorschach, [[Switserland]], gebore as die seun van ’n Russies-Duitse ma en Amerikaanse pa.<ref>Roman Rocek: Die neun Leben des Alexander Lernet-Holenia. Eine Biographie. Böhlau, Wien u.a. 1997, ISBN 3-205-98713-6. S. 186</ref><ref>Frank Noack: "Jannings. Der erste deutsche Weltstar". Collection Rolf Heyne, München 2012</ref> Terwyl hy nog jonk was, het sy ouers na [[Görlitz]] in [[Duitsland]] getrek en hy het sy verhoogloopbaan in die dorp se staatsteater begin. Hy het in [[Bremen]] en [[Leipzig]] gewerk voordat hy by die Max Reinhardt-teatergeselskap in [[Berlyn]] aangesluit het.<ref name="Times51580">The Times, Herr Emil Jannings A Great Film Actor, uitg. 51580, 4 Januarie 1950, URL besoek op 15 Januarie 2012</ref>


==Loopbaan==
== Loopbaan ==

Jannings het later ook in rolprente gespeel. Hy het in die 1922-weergawe van ''Othello'' en in F.W. Murnau se ''The Last Laugh'' verskyn. Hy het in nog twee prente saam met Murnau gewerk voordat hy ’n loopbaan in [[Hollywood]] begin het. In 1929 het hy die eerste Oscar gewen vir beste akteur vir twee prente: ''The Way of All Flesh'' (nou verlore) en ''The Last Command''.
Jannings het later ook in rolprente gespeel. Hy het in die 1922-weergawe van ''Othello'' en in F.W. Murnau se ''The Last Laugh'' verskyn. Hy het in nog twee prente saam met Murnau gewerk voordat hy ’n loopbaan in [[Hollywood]] begin het. In 1929 het hy die eerste Oscar gewen vir beste akteur vir twee prente: ''The Way of All Flesh'' (nou verlore) en ''The Last Command''.


Lyn 39: Lyn 39:
Volgens Susan Orlean, skrywer van ''Rin Tin Tin: The Life and The Legend'' (Simon and Schuster, 2011), was Jannings nie die eintlike wenner van die Oscar vir beste akteur nie, maar die naaswenner. Toe Orlean navorsing vir die boek doen, het sy ontdek die eintlike wenner was Rin Tin Tin, die Duitse herdershond, een van die grootste "akteurs" van sy tyd. Die Academy of Motion Picture Arts and Sciences was egter bang mense neem hulle nie ernstig op as ’n hond die eerste Oscar wen nie, en hulle het dit toe aan die menslike naaswenner gegee.<ref>[http://www.deadline.com/2012/01/susan-orlean-throw-rin-tin-tin-a-bone-and-give-back-the-poochs-best-actor-oscar ''Throw Rin Tin Tin A Bone & Give Back The Pooch's Best Actor Oscar''] deur Susan Orlean<!-- date?? --></ref>
Volgens Susan Orlean, skrywer van ''Rin Tin Tin: The Life and The Legend'' (Simon and Schuster, 2011), was Jannings nie die eintlike wenner van die Oscar vir beste akteur nie, maar die naaswenner. Toe Orlean navorsing vir die boek doen, het sy ontdek die eintlike wenner was Rin Tin Tin, die Duitse herdershond, een van die grootste "akteurs" van sy tyd. Die Academy of Motion Picture Arts and Sciences was egter bang mense neem hulle nie ernstig op as ’n hond die eerste Oscar wen nie, en hulle het dit toe aan die menslike naaswenner gegee.<ref>[http://www.deadline.com/2012/01/susan-orlean-throw-rin-tin-tin-a-bone-and-give-back-the-poochs-best-actor-oscar ''Throw Rin Tin Tin A Bone & Give Back The Pooch's Best Actor Oscar''] deur Susan Orlean<!-- date?? --></ref>


==Latere lewe==
== Latere lewe ==
[[Lêer:Bundesarchiv Bild 183-1984-0321-506, St. Wolfgang, Goebbels und Emil Jannings.jpg|duimnael|160px|In 1938 saam met [[Joseph Goebbels]].]]
[[Lêer:Bundesarchiv Bild 183-1984-0321-506, St. Wolfgang, Goebbels und Emil Jannings.jpg|duimnael|160px|In 1938 saam met [[Joseph Goebbels]].]]
Tydens die [[Derde Ryk]] het hy in verskeie prente gespeel wat [[Nazi-Duitsland|Nazisme]] bevorder het: ''The Youth of Frederick the Great'' (1935), ''Der Herrscher'' (1937), ''Ohm Kruger'' (1941) en ''The Dismissal of Bismarck'' (1942). Die minister van propaganda, [[Joseph Goebbels]], het hom in 1941 "kunstenaar van die staat" gemaak.
Tydens die [[Derde Ryk]] het hy in verskeie prente gespeel wat [[Nazi-Duitsland|Nazisme]] bevorder het: ''The Youth of Frederick the Great'' (1935), ''Der Herrscher'' (1937), ''Ohm Kruger'' (1941) en ''The Dismissal of Bismarck'' (1942). Die minister van propaganda, [[Joseph Goebbels]], het hom in 1941 "kunstenaar van die staat" gemaak.


Ná die [[Tweede Wêreldoorlog]] het hy naby [[Salzburg]] in Oostenryk afgetree en in 1947 ’n Oostenrykse burger geword.<ref name="Times51580"/>
Ná die [[Tweede Wêreldoorlog]] het hy naby [[Salzburg]] in Oostenryk afgetree en in 1947 ’n Oostenrykse burger geword.<ref name="Times51580" />


Jannings was drie keer getroud, al drie keer met aktrises en al die huwelike het in egskeidings geëindig. Hy is in 1950 op 65-jarige leeftyd in Strobl aan lewerkanker oorlede.<ref>[http://www.chroniknet.de/daly_de.0.html?year=1950&month=01&day=02 Chroniknet.de], 2 Januarie 1950Obituary for Emil Jannings]</ref>
Jannings was drie keer getroud, al drie keer met aktrises en al die huwelike het in egskeidings geëindig. Hy is in 1950 op 65-jarige leeftyd in Strobl aan lewerkanker oorlede.<ref>[http://www.chroniknet.de/daly_de.0.html?year=1950&month=01&day=02 Chroniknet.de], 2 Januarie 1950Obituary for Emil Jannings]</ref>


==Verwysings==
== Verwysings ==
{{Verwysings}}
{{Verwysings}}


==Verdere leesstof==
== Verdere leesstof ==
* Frank Noack: ''Jannings.'' Belleville, München 2009 ISBN 978-3-933510-50-1
* Frank Noack: ''Jannings.'' Belleville, München 2009 ISBN 978-3-933510-50-1
* Carl Zuckmayer: ''Geheimreport''. Hrsg. von Gunther Nickel und Johanna Schrön. Wallstein Verlag, Göttingen 2002, ISBN 3-89244-599-0; pp.&nbsp;136–45
* Carl Zuckmayer: ''Geheimreport''. Hrsg. von Gunther Nickel und Johanna Schrön. Wallstein Verlag, Göttingen 2002, ISBN 3-89244-599-0; pp.&nbsp;136–45
* Emil Jannings: ''Theater, Film - Das Leben und ich. Autobiographie''. Berchtesgaden: Verlag Zimmer & Herzog, 1951. (posthumous)
* Emil Jannings: ''Theater, Film – Das Leben und ich. Autobiographie''. Berchtesgaden: Verlag Zimmer & Herzog, 1951. (posthumous)
* Herbert Ihering: ''Emil Jannings: Baumeister seines Lebens und seiner Filme.'' Heidelberg 1941
* Herbert Ihering: ''Emil Jannings: Baumeister seines Lebens und seiner Filme.'' Heidelberg 1941


==Eksterne skakels==
== Eksterne skakels ==
*{{Imdb naam|417837}}
* {{IMDb naam|417837}}
*[http://film.virtual-history.com/person.php?personid=673 Foto's van Emil Jannings]
* [http://film.virtual-history.com/person.php?personid=673 Foto's van Emil Jannings]
* {{CommonsKategorie-inlyn|Emil Jannings}}
* {{CommonsKategorie-inlyn|Emil Jannings}}
* [[Lêer:Crystal txt.png|15px]] Hierdie artikel is vertaal uit die [http://en.wikipedia.org/wiki/Emil_Jannings Engelse Wikipedia]
* [[Lêer:Crystal txt.png|15px]] Hierdie artikel is vertaal uit die [[:en:Emil Jannings|Engelse Wikipedia]]


{{DEFAULTSORT:Jannings, Emil}}
{{DEFAULTSORT:Jannings, Emil}}

Wysiging soos op 19:22, 12 Julie 2016

Emil Jannings
'n Beeld van die betrokke persoonlikheid.
Geboortenaam Theodor Friedrich Emil Janenz
Geboorte 23 Julie 1884
Rorschach, Switserland
Sterfte 2 Januarie 1950
Strobl, Oostenryk
Nasionaliteit Switsers, Amerikaans
Beroep(e) Akteur
Aktiewe jare 1914-'45
Rolprente The Way of All Flesh (1927) en The Last Command (1928)
Internet-rolprentdatabasis-profiel
Rolprentpryse
Prys Jaar Kategorie Prent
Gewen
Oscar 1929 Akteur The Way of All Flesh, The Last Command
*Nota: Emil Jannings was die eerste persoon wat ’n Oscar gewen het.

Emil Jannings (23 Julie 1884 – 2 Januarie 1950) was ’n Swits gebore Duitse/Oostenrykse en Amerikaanse akteur. Hy was die eerste persoon wat ’n Oscar gewen het, op die 1ste Oscar-toekenningsaand in 1929. Hy het vir twee prente gewen, The Way of All Flesh (1927) en The Last Command (1928).

Hy het onder meer in The Blue Angel (1930) gespeel saam met Marlene Dietrich, en het later in ’n paar Nazi-propagandaprente verskyn.

Vroeë lewe

Hy is as Theodor Friedrich Emil Janenz in Rorschach, Switserland, gebore as die seun van ’n Russies-Duitse ma en Amerikaanse pa.[1][2] Terwyl hy nog jonk was, het sy ouers na Görlitz in Duitsland getrek en hy het sy verhoogloopbaan in die dorp se staatsteater begin. Hy het in Bremen en Leipzig gewerk voordat hy by die Max Reinhardt-teatergeselskap in Berlyn aangesluit het.[3]

Loopbaan

Jannings het later ook in rolprente gespeel. Hy het in die 1922-weergawe van Othello en in F.W. Murnau se The Last Laugh verskyn. Hy het in nog twee prente saam met Murnau gewerk voordat hy ’n loopbaan in Hollywood begin het. In 1929 het hy die eerste Oscar gewen vir beste akteur vir twee prente: The Way of All Flesh (nou verlore) en The Last Command.

Sy Hollywood-loopbaan het tot ’n einde gekom ná die ontdekking van praatrolprente – sy swaar Duitse aksent was te moeilik om te verstaan. Sy stem is aanvanklik oorgeklank, maar hy het eindelik na Europa teruggekeer en saam met Marlene Dietrich in die 1930-prent The Blue Angel gespeel; die Engelse weergawe is saam met die Duitse weergawe, Der Blaue Engel, verfilm.

Volgens Susan Orlean, skrywer van Rin Tin Tin: The Life and The Legend (Simon and Schuster, 2011), was Jannings nie die eintlike wenner van die Oscar vir beste akteur nie, maar die naaswenner. Toe Orlean navorsing vir die boek doen, het sy ontdek die eintlike wenner was Rin Tin Tin, die Duitse herdershond, een van die grootste "akteurs" van sy tyd. Die Academy of Motion Picture Arts and Sciences was egter bang mense neem hulle nie ernstig op as ’n hond die eerste Oscar wen nie, en hulle het dit toe aan die menslike naaswenner gegee.[4]

Latere lewe

In 1938 saam met Joseph Goebbels.

Tydens die Derde Ryk het hy in verskeie prente gespeel wat Nazisme bevorder het: The Youth of Frederick the Great (1935), Der Herrscher (1937), Ohm Kruger (1941) en The Dismissal of Bismarck (1942). Die minister van propaganda, Joseph Goebbels, het hom in 1941 "kunstenaar van die staat" gemaak.

Ná die Tweede Wêreldoorlog het hy naby Salzburg in Oostenryk afgetree en in 1947 ’n Oostenrykse burger geword.[3]

Jannings was drie keer getroud, al drie keer met aktrises en al die huwelike het in egskeidings geëindig. Hy is in 1950 op 65-jarige leeftyd in Strobl aan lewerkanker oorlede.[5]

Verwysings

  1. ↑ Roman Rocek: Die neun Leben des Alexander Lernet-Holenia. Eine Biographie. Böhlau, Wien u.a. 1997, ISBN 3-205-98713-6. S. 186
  2. ↑ Frank Noack: "Jannings. Der erste deutsche Weltstar". Collection Rolf Heyne, München 2012
  3. ↑ 3,0 3,1 The Times, Herr Emil Jannings A Great Film Actor, uitg. 51580, 4 Januarie 1950, URL besoek op 15 Januarie 2012
  4. ↑ Throw Rin Tin Tin A Bone & Give Back The Pooch's Best Actor Oscar deur Susan Orlean
  5. ↑ Chroniknet.de, 2 Januarie 1950Obituary for Emil Jannings]

Verdere leesstof

  • Frank Noack: Jannings. Belleville, München 2009 ISBN 978-3-933510-50-1
  • Carl Zuckmayer: Geheimreport. Hrsg. von Gunther Nickel und Johanna Schrön. Wallstein Verlag, Göttingen 2002, ISBN 3-89244-599-0; pp. 136–45
  • Emil Jannings: Theater, Film – Das Leben und ich. Autobiographie. Berchtesgaden: Verlag Zimmer & Herzog, 1951. (posthumous)
  • Herbert Ihering: Emil Jannings: Baumeister seines Lebens und seiner Filme. Heidelberg 1941

Eksterne skakels

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Emil_Jannings&oldid=1469220"