Ruimterommel: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
No edit summary
Kessler Sindroom beskryf, algemene probleme met nie-operasionele ruimtetuie beskryf
Lyn 1: Lyn 1:
[[Lêer:Debris-GEO1280 p.jpg|duimnael|Ruimterommel om die Aarde.]]
[[Lêer:Debris-GEO1280 p.jpg|duimnael|Ruimterommel om die Aarde.]]


'''Ruimterommel''' is die versameling van kunsmatige voorwerpe in die [[ruimte]] wat nie meer 'n nuttige doel dien nie. Dit sluit in ou [[satelliet]]e, stukke van [[vuurpyl]]e en verskeie dele wat afgebreek het vanaf [[ruimtetuig|ruimtetuie]].
'''Ruimterommel''' is die versameling van kunsmatige voorwerpe in die [[ruimte]] wat nie meer 'n nuttige doel dien nie. Dit sluit in ou [[satelliet]]e, stukke van [[vuurpyl]]e en verskeie dele wat afgebreek het vanaf [[ruimtetuig|ruimtetuie]]. Dit sluit ook die rommel wat geskep is deur botsings met ruimterommel.

Die ''Kessler Sindroom'' verwys na 'n [[kettingreaksie]] van botsings wat meer ruimterommel sal skep en dus eksponensieel die hoeveelheid botsings en ruimterommel sal verhoog. Hierdie sal plaas vind nadat die ruimterommel 'n kritiese digtheid oorskry het. Dit word steeds gedabeteer of hierdie proses reeds begin het.<ref>http://webpages.charter.net/dkessler/files/KesSym.html , Donald J. Kessler (8 Maart 2009)</ref> Daar is dus druk in die ruimtegemeenskap om meer navorsing te doen om satelliete toe te laat om vinniger te ontwentel , die skade van ruimterommel te beperk en om die effekte en teenwoordigheid daarvan meer akkuraat te meet.<ref>http://www.unisec-global.org/ddc/index.html, Deorbit Device Competition</ref>


== Klassifisering ==
== Klassifisering ==
Lyn 12: Lyn 14:


== Bronne van ruimterommel ==
== Bronne van ruimterommel ==

=== Nie-operasionele ruimteruie ===
Wanneer 'n satelliet die einde van sy nuttige leeftyd bereik het , is daar een van twee opsies wat geneem kan word om sy wentelbaan weer beskikbaar te stel. Eerstens kan die satelliete geskyf word na 'n ''dooiewentelbaan (''dit wil sê 'n wentelbaan wat nie nuttig is of gebruik is nie). Hierdie neem egter aan dat die ekstra krag beskikbaar is om die satelliet te verskyf. Tweedens kan die satelliet kan daar gepoog word om die weerstand teen die satelliet te verhoog (gewoonlik gedoen deur seile) en sodoende die satelliet geweldig vinnigers te laat ontwentel en verbrand in die atmosfeer.


=== Verlore toerusting ===
=== Verlore toerusting ===

Wysiging soos op 13:53, 22 Julie 2016

Ruimterommel om die Aarde.

Ruimterommel is die versameling van kunsmatige voorwerpe in die ruimte wat nie meer 'n nuttige doel dien nie. Dit sluit in ou satelliete, stukke van vuurpyle en verskeie dele wat afgebreek het vanaf ruimtetuie. Dit sluit ook die rommel wat geskep is deur botsings met ruimterommel.

Die Kessler Sindroom verwys na 'n kettingreaksie van botsings wat meer ruimterommel sal skep en dus eksponensieel die hoeveelheid botsings en ruimterommel sal verhoog. Hierdie sal plaas vind nadat die ruimterommel 'n kritiese digtheid oorskry het. Dit word steeds gedabeteer of hierdie proses reeds begin het.[1] Daar is dus druk in die ruimtegemeenskap om meer navorsing te doen om satelliete toe te laat om vinniger te ontwentel , die skade van ruimterommel te beperk en om die effekte en teenwoordigheid daarvan meer akkuraat te meet.[2]

Klassifisering

Grootte

Daar is sedert Julie 2013 omtrent 170 miljoen rommelstukke kleiner as 1 cm waargeneem. Daar is rofweg 670 000 stukke met 'n grootte tussen een en tien cm. Rommel word as groot gesien indien dit groter as 10 cm is.[3] Daar is taan 29 000 stukke ruimterommel wat as groot geklassifiseer word. Die meerderheid van die massa van ruimterommel word deur 'n klein hoeveelheid van die ruimterommel verteenwoordig – van die 1900 ton ruimterommel (seder 2002) word 98% daarvan veroorsaak deur net 1500 voorwerpe, elke met massa van meer as 100 kg.

Hoogte

Hoe hoër die satelliet bo die atmosfeer is, hoe minder lugweerstand ervaar dit. Dis sal dit stadiger uit sy wentelbaan uit verwyder word. Buiten vir hierdie krag, is daar ook verskille in die aarde se swaartekragveld, die effek van die maan en radiasie en ander effekte vanaf die son wat 'n krag teenoor die wenteling kan uitoefen en dus die ruimterommel na 'n laer hoogte toe forseer. Hierdie kan steeds egter duisende jare duur vir baie hoë voorwerpe.[4] Dit kan egter hier genoem word dat baie hoë wentelbane is heelwat minder algemeen as die laer wentelbane.

Bronne van ruimterommel

Nie-operasionele ruimteruie

Wanneer 'n satelliet die einde van sy nuttige leeftyd bereik het , is daar een van twee opsies wat geneem kan word om sy wentelbaan weer beskikbaar te stel. Eerstens kan die satelliete geskyf word na 'n dooiewentelbaan (dit wil sê 'n wentelbaan wat nie nuttig is of gebruik is nie). Hierdie neem egter aan dat die ekstra krag beskikbaar is om die satelliet te verskyf. Tweedens kan die satelliet kan daar gepoog word om die weerstand teen die satelliet te verhoog (gewoonlik gedoen deur seile) en sodoende die satelliet geweldig vinnigers te laat ontwentel en verbrand in die atmosfeer.

Verlore toerusting

Volgens die boek Envisioning Information deur Edward Tufte sluit ruimterommel die volgende in: 'n handskoen wat ruimtevaardiger Ed White tydens die eerste Amerikaanse space walk(EVA) verloor het, 'n kamera wat Michale Collins naby aan Gemini 10 verloor het, rommelsake wat Sowjet ruimtevaarders uitgegooi het tydens die Mir se 15 jaar lewe, gereedskap en 'n tandeborsel. Tydens EVA het Sunita Williams ook 'n kamera verloor. Tydens 'n STS-120 EVA was meer gereedskap verloor en in STS-126 EVA het Heidemarie Stefanyshyn-Piper 'n hele gereedskapsak verloor.

Wapens

Baie ruimterommel is al geskep deur die gebruik van missiele om satelliete te vernietig.

Dreigement aan menslike aktiwiteite

Tot onbemande ruimtetuie

Meeste ruimtetuie maak gebruik van Whipple Shields om hulself te beskerm van ruimterommel. Hierdie skilde word egter verswak deur blootstelling aan die son en herhaalde botsings. Die skade aan die skilde kon waargeneem word op Mir , 'n Sowjet-ruimtestasie, wat vir 'n geruime tyd in die ruimte gebly het met sy oorspronklike skulde. Groter stukke van ruimterommel kan gewoonlik 'n ruimtetuig vernietig.

Tot die aarde

Alhoewel die meeste ruimterommel verbrand in die atmosfeer, kan groter stukke die aardoppervlak tref.

Huidige planne om van ruimterommel ontslae te raak

Daar val rofweg een voorwerp per dag uit sy wentelbaan uit vir die afgelope 50 jaar.

Verwysing

  1. http://webpages.charter.net/dkessler/files/KesSym.html , Donald J. Kessler (8 Maart 2009)
  2. http://www.unisec-global.org/ddc/index.html, Deorbit Device Competition
  3. http://www.orbitaldebris.jsc.nasa.gov/library/UN_Report_on_Space_Debris99.pdf, p.15, Verenigde Nasies, New York, 1999
  4. Kessler 1991, p. 268.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.