Python (programmeertaal): Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Afdeling oor standaardbiblioteek. Kort woorde vir Graphical User Interface, onder andere
Indekking na inkepping verander, stellings bygevoeg
Lyn 21: Lyn 21:
Python is bedoel om 'n hoogs leesbare taal te wees en is baie nae aan natuurlike taal. Dit maak minimale gebruik van leestekens en verkies om meer sleutelwoorde te gebruik. Python het ook minder sintaktiese uitsonderings en speisiale gevalle as 'n taal soos [[C (programmeertaal)]]. Python volg die ''Principle of Least Astonishment'' wat implimseer dat kode behoort te doen wat jy vanaf natuurlike taal sal verwag dit sal doen.
Python is bedoel om 'n hoogs leesbare taal te wees en is baie nae aan natuurlike taal. Dit maak minimale gebruik van leestekens en verkies om meer sleutelwoorde te gebruik. Python het ook minder sintaktiese uitsonderings en speisiale gevalle as 'n taal soos [[C (programmeertaal)]]. Python volg die ''Principle of Least Astonishment'' wat implimseer dat kode behoort te doen wat jy vanaf natuurlike taal sal verwag dit sal doen.


=== Indekking ===
=== Inkepping ===
Python maak gebruik van witspasie indekking eerder as sleutelwoorde of krulhakies om die einde van blokke stellings aan te dui(byvoorbeeld die inhoud van 'n lus sal alles die selfde hoeveelheid indekking hê). Na sekere stellings moet daar verder ingedek word ( by voorbeeld na 'n if-stelling). Daar moet terug ingedek word na die einde van die huige blok kode.
Python maak gebruik van witspasie inkepping eerder as sleutelwoorde of krulhakies om die einde van blokke stellings aan te dui(byvoorbeeld die inhoud van 'n lus sal alles die selfde hoeveelheid inkepping hê). Na sekere stellings moet daar verder ingekep word ( by voorbeeld na 'n if-stelling). Daar moet terug ingekep word na die einde van die huige blok kode. Die kode na 'n stelling word verwys as daai stelling se blok, byvoorbeeld na <code>if x > 5: print "Hello"</code> , sal <code>print "Hello"</code>die if-blok wees.


=== Stellings en beheer van vloei ===
=== Stellings en beheer van programvloei ===
Python maak gebruik van die volgende stellings(onder ander):
Python maak gebruik van die volgende stellings(onder ander):
* Die <code>if</code> stelling sal voorwaardelik 'n blok kode uitvoer, wat gebruik kan word saam met die <code>else</code> en <code>elif</code> stellings om meer ingewikkelde voorwaardes te skep
* Die <code>if</code> stelling sal voorwaardelik 'n blok kode uitvoer, wat gebruik kan word saam met die <code>else</code> en <code>elif</code> stellings om meer ingewikkelde voorwaardes te skep
* Die <code>for</code> stelling , wat herhaling oor sekere objekte toelaat. Dit sal dan elke element in die object aan 'n veranderlike heg vir gebruik in die herhaalde kode.
* Die <code>while</code> stelling sal 'n blok kode uitvoer solank as wat sy kondisies as waar evalueer
* Die <code>while</code> stelling sal 'n blok kode uitvoer solank as wat sy kondisies as waar evalueer
* Die <code>try</code> stelling laat mens toe om sagtewareuitsonderings te verhoed en dan met afsonderlike kode na die <code>except</code> stelling te hanteer. Dit versekere ook dat alle kode in die <code>finally</code> blok altyd sal hardloop ongeaag hoe die blok verlaat word.
* Die <code>class</code> stelling , wat 'n blokkode uitvoer en dan die gedefineerde name heg daarnaan. Hierdie word gebruik vir object-geörinteerde programmering.
* Die <code>import</code> stelling , wat gebruik kan word om modules wat se funksies nuttig sal wees te gebruik in 'n huidige program
* Die <code>import</code> stelling , wat gebruik kan word om modules wat se funksies nuttig sal wees te gebruik in 'n huidige program
* Die <code>print</code> stelling word gebruik om uitvoer te gee. Verander na die <code>print()</code> funksie in Python 3.
* Die <code>print</code> stelling word gebruik om uitvoer te gee. Verander na die <code>print()</code> funksie in Python 3.

Wysiging soos op 14:50, 31 Julie 2016

Logo van Python

Python is 'n hoëvlak-, oopbron-programmeertaal wat deur Guido van Rossum vrygestel is in 1991. Python se ontwerpsfilosofie is om so eenvoudig as moontlik te wees om te lees, en laat 'n programmeerder dus toe om 'n programmatiese funksie uit te voer met minder lyne kode as wat tipies moontlik sou wees in ander tale, bv. C. 'n Goeie voorbeeld van Python se klem op eenvoudigheid is die feit dat blokke kode nie tussen hakkies geskryf word nie, maar liewers staat maak op 'n sekere hoeveelheid spasies om blokke kode saam te groepeer.

Geskiedenis

Python was opgevat in die laat 1980's[1] en die implementering daarvan het begin in Desember 1989[2] deur Guido van Rossum by die Senter vir Informatika en Wiskunde(CWI) in Nederland. Die taal was bedoel om 'n 'n verbeterring van die ABC taal te wees, wat sagteware-uitsonderings kan hanteer en kan werk met die Amoeba bedryfstelsel.Van Rossum is Python se hoofontwikkelaar en het steeds die grootste sê in die huidige ontwikkeling en vooruitgaan van Python. Die Python gemeenskap aanvaar sy besluite en het hom die titel gegee van lewenslange welwillende diktator.

Python 2.0 was vrygestel op 16 Oktober 2000 en het 'n verskeidenheid nuwe eienskappe gehad, inuited verbetterde geheuebeheer (garbagecollector) en ondersteuning vir Unicode. Na die vrystelling van die weergawe het die ontwikkelingsproses verander en die gebruikersgemeenskap aktief ingelig en betrek.[3]

Python 3.0(populêre vroeë name sluit in Pythoon 3000 en py3k) was vrygestel op 3 Desember 2008 na 'n lang toetsperiode. Dit het baie nuwe eienskappe aangebied maar het nie die vorige weergawes van Python geondersteun nie. Die meerderheid van die sy grooteienskappe was dus geimplenteer op die meer gebruikbare (deur vorige weergawes van Python) weergawes Python 2.6.x en 2.7.x [4]

Filosofie van Python

Die kernfilosofie van Python word opgesom in die artikel The Zen of Python(PEP 20) wat die volgende aforismes insluit:

  • Beeldskoon is beter as lelik
  • Eksplisiet is beter as implisiet
  • Eenvoudig is beter as kompleks
  • Kompleks is beter as ingewikkeld
  • Leesbaarheid is belangrik

Sintaks

Python is bedoel om 'n hoogs leesbare taal te wees en is baie nae aan natuurlike taal. Dit maak minimale gebruik van leestekens en verkies om meer sleutelwoorde te gebruik. Python het ook minder sintaktiese uitsonderings en speisiale gevalle as 'n taal soos C (programmeertaal). Python volg die Principle of Least Astonishment wat implimseer dat kode behoort te doen wat jy vanaf natuurlike taal sal verwag dit sal doen.

Inkepping

Python maak gebruik van witspasie inkepping eerder as sleutelwoorde of krulhakies om die einde van blokke stellings aan te dui(byvoorbeeld die inhoud van 'n lus sal alles die selfde hoeveelheid inkepping hê). Na sekere stellings moet daar verder ingekep word ( by voorbeeld na 'n if-stelling). Daar moet terug ingekep word na die einde van die huige blok kode. Die kode na 'n stelling word verwys as daai stelling se blok, byvoorbeeld na if x > 5: print "Hello" , sal print "Hello"die if-blok wees.

Stellings en beheer van programvloei

Python maak gebruik van die volgende stellings(onder ander):

  • Die if stelling sal voorwaardelik 'n blok kode uitvoer, wat gebruik kan word saam met die else en elif stellings om meer ingewikkelde voorwaardes te skep
  • Die for stelling , wat herhaling oor sekere objekte toelaat. Dit sal dan elke element in die object aan 'n veranderlike heg vir gebruik in die herhaalde kode.
  • Die while stelling sal 'n blok kode uitvoer solank as wat sy kondisies as waar evalueer
  • Die try stelling laat mens toe om sagtewareuitsonderings te verhoed en dan met afsonderlike kode na die except stelling te hanteer. Dit versekere ook dat alle kode in die finally blok altyd sal hardloop ongeaag hoe die blok verlaat word.
  • Die class stelling , wat 'n blokkode uitvoer en dan die gedefineerde name heg daarnaan. Hierdie word gebruik vir object-geörinteerde programmering.
  • Die import stelling , wat gebruik kan word om modules wat se funksies nuttig sal wees te gebruik in 'n huidige program
  • Die print stelling word gebruik om uitvoer te gee. Verander na die print() funksie in Python 3.
  • Die defstelling defineer 'n funksie of metode

Wiskunde

Python het die standaard C wiskundige operators (+, -, *, /, %). Dit het ook die ** operator om getalle tot 'n sekere mag te verhef , soos byvoorbeeld 5**3 == 125 en 9**0.5 == 3.0 , asook 'n matriks vermenigvuldiging operator @ wat bygevoeg was in weergawe 3.5.[5]

Biblioteke

Python het 'n groot standaardbiblioteek, wat gereeld aangewys word as een van Python se sterkpunte.[6] Hierdie biblioteek bied funksies wat help met 'n verkseidenheid rekenaarprobleme. Hierdie groot biblioteek is deel van die Python filosofie wat die gebruiker soveel as moontlik van die nodige hulp bied. Vir internetgebaseerde toepassings, word by van die standaard uitsetting en protokole(soos MIME en HTTP) geondersteun.

Dele van die standaardbiblioteek word volgens spesifieke spesifikasies opgestel , byvoorbeeld die implementering van die Web Server Gateway Interface(WSGI) , bekend as wsgiref, word beskryf deur PEP 333.[7] maar meeste modules is nie so opgestel nie. Hulle word dan gespesifiseer volgens hul kode, interne dokumentasie en toetsprogramme(indien ingesluit.)

Die standaardbilbioteek is nie nodig om Python te hardloop nie. Byvoorbeeld Blender 2.48 los meeste van dit uit.

Sedert Januarie 2016, bied die Python Pakket Indeks(die ampterlike bewaarplek vir derde-party Python sagteware) meer as 72000 pakkete wat 'n verskeidenheid funksionaliteit bied, insluited:

  • toets raamwerke, gereedskap vir dokumentering , stelselbeheer
  • wetenskaplikke bewerkings

Naam

Python se naam is afgely vanaf die televisie reeks Monty Python's Flying Circus,[8] en daar is gereeld Monty Python verwysing in voorbeeldkode.

Verwysings