Djin: Verskil tussen weergawes
No edit summary |
No edit summary |
||
| Lyn 6: | Lyn 6: | ||
Djins word dikwels in die [[Koran]] genoem ("djien" gespel in die [[Afrikaans]]e Koran, as enkel- en meervoud); die naam van [[soera]] 72 is ''Al-Jînn'' of ''Die Djien''. |
Djins word dikwels in die [[Koran]] genoem ("djien" gespel in die [[Afrikaans]]e Koran, as enkel- en meervoud); die naam van [[soera]] 72 is ''Al-Jînn'' of ''Die Djien''. |
||
Volgens die Koran is die djien uit "rooklose, vlammende vuur geskape" (soera 15:27), maar dit het ook ’n fisieke natuur en kan op ’n tasbare manier met mense en voorwerpe te doen kry, en andersom. Die djien, mense en engele is die drie bekende verstandige soort skepsels van [[Allah]]. Nes mense kan djien goed, boos en neutraal wees en hulle het dus ’n vrye wil, nes mense.<ref>El-Zein, Amira. [https://books.google.com/books?id=H-k9oc9xsuAC&pg=PA116-IA117&lpg=PA116-IA117&dq=Jinn:+Medieval+Islamic+Civilization+-+An+Encyclopaedia "Jinn"], 420–421, in Meri, Joseph W., ''Medieval Islamic Civilization – An Encyclopedia''.</ref> Die duiwel-djien is soortgelyk aan die demoon in die [[Christelik]]e tradisie |
Volgens die Koran is die djien uit "rooklose, vlammende vuur geskape" (soera 15:27), maar dit het ook ’n fisieke natuur en kan op ’n tasbare manier met mense en voorwerpe te doen kry, en andersom. Die djien, mense en engele is die drie bekende verstandige soort skepsels van [[Allah]]. Nes mense kan djien goed, boos en neutraal wees en hulle het dus ’n vrye wil, nes mense.<ref>El-Zein, Amira. [https://books.google.com/books?id=H-k9oc9xsuAC&pg=PA116-IA117&lpg=PA116-IA117&dq=Jinn:+Medieval+Islamic+Civilization+-+An+Encyclopaedia "Jinn"], 420–421, in Meri, Joseph W., ''Medieval Islamic Civilization – An Encyclopedia''.</ref> Die duiwel-djien is soortgelyk aan die demoon in die [[Christelik]]e tradisie. Die djien is nie ’n engel nie en die Koran tref ’n duidelike onderskeid tussen die twee. |
||
Volgens soera 18 (vers 50) is die duiwel ([[Iblies]]) "een van die djien". Hy het sy vrye wil misbruik deur nie voor [[Abraham in Islam|Abraham]] te buig toe Allah engele en djien opdrag gegee het om dit te doen nie. Daarvoor is Iblies uit die Paradys verban en [[Satan]] (''Shaytān'') genoem. |
|||
Die Koran noem ook dat [[Mohammed]] as ’n profeet na "die djien en die mense" gegaan het (soera 51:56) en dat profete en boodskappers na albei gemeenskappe gestuur is<ref>Muḥammad ibn Ayyūb al-Ṭabarī, ''Tuḥfat al-gharā’ib'', I, bl. 68; Abū al-Futūḥ Rāzī, ''Tafsīr-e rawḥ al-jenān va rūḥ al-janān'', ble. 193, 341</ref> Nes mense sal djien geoordeel word op die Oordeelsdag en sal hulle na óf die Paradys (''Jannah'') óf die Hel (''Jahannam'') gestuur word na gelang van hul dade.<ref>''Tafsīr''; ''Bakhsh az tafsīr-e kohan'', bl. 181; Loeffler, bl. 46</ref> |
|||
==Etimologie== |
==Etimologie== |
||
Wysiging soos op 09:07, 29 September 2016
’n Djin, djinn of djien (Arabies: الجن, al-jinn) is ’n bonatuurlike wese in vroeë Arabiese en later Islamitiese mitologie en die Islamitiese godsdiens.
Die Koran
Djins word dikwels in die Koran genoem ("djien" gespel in die Afrikaanse Koran, as enkel- en meervoud); die naam van soera 72 is Al-Jînn of Die Djien.
Volgens die Koran is die djien uit "rooklose, vlammende vuur geskape" (soera 15:27), maar dit het ook ’n fisieke natuur en kan op ’n tasbare manier met mense en voorwerpe te doen kry, en andersom. Die djien, mense en engele is die drie bekende verstandige soort skepsels van Allah. Nes mense kan djien goed, boos en neutraal wees en hulle het dus ’n vrye wil, nes mense.[1] Die duiwel-djien is soortgelyk aan die demoon in die Christelike tradisie. Die djien is nie ’n engel nie en die Koran tref ’n duidelike onderskeid tussen die twee.
Volgens soera 18 (vers 50) is die duiwel (Iblies) "een van die djien". Hy het sy vrye wil misbruik deur nie voor Abraham te buig toe Allah engele en djien opdrag gegee het om dit te doen nie. Daarvoor is Iblies uit die Paradys verban en Satan (Shaytān) genoem.
Die Koran noem ook dat Mohammed as ’n profeet na "die djien en die mense" gegaan het (soera 51:56) en dat profete en boodskappers na albei gemeenskappe gestuur is[2] Nes mense sal djien geoordeel word op die Oordeelsdag en sal hulle na óf die Paradys (Jannah) óf die Hel (Jahannam) gestuur word na gelang van hul dade.[3]
Etimologie
Jinn is ’n Arabiese versamelwoord wat afgelei is van die Semitiese stam jnn (Arabies: جَنّ / جُنّ, jann), wat hoofsaaklik "wegkruip" beteken. Sommige skrywers vertolk die woord se betekenis as "wesens wat verberg is van die sintuie".[4] Verwante woorde sluit in die Arabiese majnūn ("besete" of, meer algemeen, "waansinnig"), jannah ("tuin") en janīn ("embrio").[5] Jinn is die Arabiese meervoudsvorm; die enkelvoud is jinni.
Die Afrikaanse woord genius kom van Latyn af en beteken ’n beskermgees van mense en plekke in die antieke Romeinse godsdiens.
Verwysings
- ↑ El-Zein, Amira. "Jinn", 420–421, in Meri, Joseph W., Medieval Islamic Civilization – An Encyclopedia.
- ↑ Muḥammad ibn Ayyūb al-Ṭabarī, Tuḥfat al-gharā’ib, I, bl. 68; Abū al-Futūḥ Rāzī, Tafsīr-e rawḥ al-jenān va rūḥ al-janān, ble. 193, 341
- ↑ Tafsīr; Bakhsh az tafsīr-e kohan, bl. 181; Loeffler, bl. 46
- ↑ Edward William Lane. "An Arabic-English Lexicon".. p. 462.
- ↑ Wehr, Hans (1994). Dictionary of Modern Written Arabic (4 uitg.). Urbana, Illinois: Spoken Language Services. p. 164. ISBN 978-0-87950-003-0.
Eksterne skakels
- Etimologie van "djin"
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Djin.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
