Henri Gonin: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 16: Lyn 16:


== Bronne ==
== Bronne ==
* {{af}} Krüger, D.W. en Beyers, C.J. (hoofred.) ''[[Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek]] Deel III''. Kaapstad: Tafelberg-Uitgewers, 1977.
* {{af}} [[D.W. Krüger|Krüger, prof. D.W.]] en Beyers, C.J. (hoofred.) ''[[Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek]] Deel III''. Kaapstad: Tafelberg-Uitgewers, 1977.


{{DEFAULTSORT:Gonin, Henri}}
{{DEFAULTSORT:Gonin, Henri}}

Wysiging soos op 19:51, 9 November 2016

Ds. Henri Gonin, 1916.
Gonin was op Stellenbosch lid van die Unie-Debatsvereniging. Hierdie foto van die ampsdraers en joernaliste is in 1895 geneem. Agter: Cornelis Nel, J. Radloff, Andrew Rowan, M.S. Daneel en Christie Neethling. Voor: Dawie Mostert, Henri Gonin, D.F. Malan, E.T.F. Malan (voorsitter), C.H. Murray en George Rudman. Sover vasgestel kon word, het Nel, Daneel, Neethling, Gonin, D.F. Malan, Murray en Rudman predikant in die NG Kerk geword.

Ds. Henri Theodore Gonin (Saulspoort, distrik Rustenburg, 15 Februarie 1872Wellington, 10 September 1932) was ’n predikant in die Nederduitse Gereformeerde Kerk.

Gonin was 'n seun van ds. H.L. Gonin, die baanbrekersendeling van Saulspoort, en sy eerste vrou, Jenny de Watteville. Gonin ontvang sy eerste onderrig in sendingskole en op Wellington. Ná voltooiing van sy skoolloopbaan bring hy 'n jaar in Europa deur. Hy verwerf die B.A.-graad op Wellington en word toe aan die Kweekskool op Stellenbosch as predikant van die NG Kerk opgelei. Ná sy legitimasie in 1898 sit hy sy studie in Halle, Duitsland, voort.

Hy begin sy ampswerk as hulpprediker op Beaufort-Wes (1900). Gedurende 1901 en 1902 bedien hy 15 maande lank die inwoners van die konsentrasiekamp by Bethulie. In Februarie 1903 neem hy waar as leraar op Carnarvon en in 1905 aanvaar hy 'n beroep na Belfast.

Dosent

Ds. Henri Gonin toe hy dosent was aan die Sendinginstituut op Wellington.

Op 9 Oktober 1913 word hy dosent aan die Sendinginstituut op Wellington waar hy byna 20 jaar lank werksaam is met die opleiding van sendelinge. Hy gee ook onderrig by Friedenheim, die opleidingsinrigting vir sending- en maatskaplike werksters van die NG Kerk.

Net soos sy vader was Gonin 'n ingetoë en beskeie persoon. Uit sy huwelik met mej. E. Grobler is vyf kinders gebore. Een seun, die naamgenoot van Gonin, het hom later as wiskundige statistikus en as sendeling onderskei.

Bronne