Optimisme: Verskil tussen weergawes
| Lyn 11: | Lyn 11: | ||
===Die Duitse idealisme=== |
===Die Duitse idealisme=== |
||
Die Duitse Idealisme het in ongeveer 1800 die metafisiese-optimistiese draad weer opgetel. |
Die Duitse Idealisme het in ongeveer 1800 die metafisiese-optimistiese draad weer opgetel. 'n Opmerking wat besonder tiperende daarvan is, is die deur [[Hegel]] gemaak in die voorwoord van sy ''regsfilosofie'': "Was vernünftig ist, das ist wirklich; und was wirklich ist, das ist vernünftig." (Wat redelik is, is werklik; en wat werklik is, is redelik) |
||
Wysiging soos op 20:08, 8 Februarie 2007
Optimisme (van Latyn optimum wat “die beste” beteken) verwys streng gesproke, of ten minste oorspronklik, na 'n wêreldbeskouing of lewenswyse waarin daarna gestreef word om in die beste van alle moontlike wêrelde te leef. Vandag word die konsep oor die algemeen in 'n swakker sin verstaan wat neerkom op 'n geloof in 'n goeie uitkoms. Elke terugslag of negatiewe toedrag van sake word in die lig van die positiewe toekomsverwagting beskou. Die teenoorgestelde lewensbeskouing van optimisme is die pessimisme.
Die meeste godsdienste, in besonder die monoteïstiese godsdienste, is met 'n hoop op verlossing, baiekeer gekoppel met die van 'n voortbestaan van die lewe na die dood van die materiële liggaam, en daardeur met optimisme besiel. 'n Moderne weergawe hiervan is die geloof in vooruitgang.
'n Wêreldse vorm van die optimisme word op die effektebeurs aangetref: spekulasie op stygende effekte pryse. Die wat daarop wed, behoort tot die "Bulle" teenoor "Bere" wat glo dat die mark gaan val.
Belangrike voorstaanders
Gottfried Wilhelm Leibniz
'n Metafisiese onderbou van die Optimisme is deur Gottfried Wilhelm Leibniz in sy “Theodizee” (ISBN 3787-31395-8) onderneem: Vir hom was dit duidelik dat God in sy almagtigheid en goedheid “die beste van alle denkbare wêrelde” geskep het. Leibniz het gepoog om die probleem van goed en boos op te los en was begaan met die vraag van teodisee: hoe kan 'n mens rekenskap gee vir al die leiding en onreg in die wêreld as God is goed en almagtig is? Die vorm van optimisme is egter deur Voltaire verwerp wat die ideë polemiseer het in die roman Candide nadat hy diep onder die indruk gekom het van die Aardbewing van Lissabon van 1755. Die begrip optimisme is nie van Leibniz self afkomstig nie maar is deur jesuïties teoloë gebruik om te spot met die teoloog wat wiskundige speel. Die ongunstige kleur wat aan die woord gegee het het egter metertyd verlore gegaan.
Die Duitse idealisme
Die Duitse Idealisme het in ongeveer 1800 die metafisiese-optimistiese draad weer opgetel. 'n Opmerking wat besonder tiperende daarvan is, is die deur Hegel gemaak in die voorwoord van sy regsfilosofie: "Was vernünftig ist, das ist wirklich; und was wirklich ist, das ist vernünftig." (Wat redelik is, is werklik; en wat werklik is, is redelik)
