Digitale verrotting: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
No edit summary
skrap asb.
Lyn 1: Lyn 1:
{{Skrap|sedert 2015 "Gaan taal na"}}
{{Gaan taal na}}
{{Gaan taal na}}
[[Lêer:Hard disk Samsung SP1203N 1 (dark1).jpg|duimnael|'n Hardeskyf]]
[[Lêer:Hard disk Samsung SP1203N 1 (dark1).jpg|duimnael|'n Hardeskyf]]

Wysiging soos op 11:36, 2 Mei 2017

Hierdie bladsy is ’n kandidaat vir spoedige verwydering om die volgende rede:

sedert 2015 "Gaan taal na"

As u nie die spoedige verwydering van hierdie bladsy steun nie, kan u u besware op die besprekingsblad opper.

Sien gerus Wikipedia:Spoedige verwyderings vir redes waarom bladsye soos hierdie vir spoedige verwydering gemerk word. Onthou om bladsye wat na hierdie bladsy verwys en hierdie bladsy se geskiedenis na te gaan vóór verwydering.

Moenie hierdie kennisgewing verwyder nie.

'n Hardeskyf
'n Laserskyf (CD)

Digitale rot is die verval van digitale data, een van die probleme van ons huidige tyd. Die oermense het 'n beter media gehad as wat ons tans het, omdat dit tienduisende jare oorleef het!

Ons huidige media, vernaamlik die DVD en CD, hou maar sowat 10 tot 20 jaar, maar party van dit kan al na 'n tyd van 6 maande probleme gee. Hardeskywe is ook 'n moontlikheid vir databerging, maar hulle is redelik vatbaar vir beskadiging deur meganiese probleme. Die nuwe RAID-tegnologie, waar die inligting deur duplikasie gelyktydig oor 'n aantal (twee of meer) hardeskywe gestoor word is 'n oplossing vir belangrike data, maar dit sal ook een of ander tyd 'n rugsteunkopie nodig kry, omdat dit nog steeds as gevolg van virusse en uitwissing (opsetlik of per ongeluk) in gevaar is.

Hiervoor is die inligting tot tyd en wyl vir datasekuriteit op databande gestoor, alhoewel huidige hardeskyf grotes 'n voltydse operasie vir databerging nodig sal maak wat meer sal kos om 'n ekstra stel hardeskywe aan te skaf. Dus word al baie hardeskywe op ander hardeskywe vir veiligheid geberg.

'n Blywende datastoor – 'n kristalstruktuur – word tans in Duitsland deur Dr. Cornelia Denz ontwikkel. Dit maak gebruik van hologramme wat met behulp van 'n laserstraal in die kristal geskryf kan word.