Miskraam

In die mediese vakterminologie verwys "miskraam" (Latyn: "abortus") na die geboorte van ´n nie-lewensvatbare vrug voor die vierde swangerskapsmaand. Dieverskynsel begin met bloedverlies. As die verskynsels tot bloedverlies beperk bly, praat ´n mens van ´n dreigende miskraam ("abortus imminens") en dan is daar nog die moontlikheid dat die swangerskap sal voortduur. As die bloeding met wee-agtige pyne gepaard gaan, kan ´n miskraam meestal nie meer voorkom word nie (onstuitbare miskraam). By ´n volledige miskraam ("abortus completus")word die eier in sy geheel uitgestoot. By ´n onvolledige miskraam ("abortus incompletus")word slegs gedeeltes van die vrug gebore. By ´n versuimde miskraam word die afgestorwe vrug nie uitgestoot nie maar bly dit in die baarmoeder le. ´n miskraam kan spontaan deur afwykinge van die moeder of die vrug optree, maar kan ook opsetlik teweeggebring word ("abortus provocatus"). Die opwekking van ´n miskraam is op mediese gronde byna nooit gewens nie.