Vetplant: Verskil tussen weergawes
Jcwf (besprekings | bydraes) No edit summary |
Hoi Jaap! |
||
Lyn 2: | Lyn 2: | ||
'n '''Vetplant''' is 'n plant wat vermag om in sy blare, stingels, stamme of wortels vog te stoor. |
'n '''Vetplant''' is 'n plant wat vermag om in sy blare, stingels, stamme of wortels vog te stoor. |
||
Vetplante kom veral in droë gebiede soos halfwoestyne voor, wat min maar tog reëlmatig reën kry en Suid-Afrika het 'n groot verskeidenheid van hulle, veral in die [[Sukkulente Karoo]] wat na hulle genoem is. Die vermoë om water te stoor word sukkulensie genoem en dit kan op verskillende maniere gebeur. Van die plante stoor dit net in dik vlesige blare. Ander plante |
Vetplante kom veral in droë gebiede soos halfwoestyne voor, wat min maar tog reëlmatig reën kry en Suid-Afrika het 'n groot verskeidenheid van hulle, veral in die [[Sukkulente Karoo]] wat na hulle genoem is. Die vermoë om water te stoor word sukkulensie genoem en dit kan op verskillende maniere gebeur. Van die plante stoor dit net in dik vlesige blare. Ander plante met glad geen blare stoor dit in stingels of die stam, ensomeer. |
||
Die begrip "Succulentae" is |
Die begrip "Succulentae" is eerste deur die Switserse plantkundige Johann Bauhin ingevoer in sy ''Historiae plantarum universalis'' wat in 1619, ná sy dood, verskyn het. Hy het genusse soos ''Portulaca'', ''Aloe'' en ''Crassula'' in sy 'takson' geplaas. Hierdie plante is nogtans geensins verwant nie, en vandag word sy takson nie meer erken nie.<ref>''Advances in Botanical Research, Volume 55'' {{Outeur|Jean-Claude Kader, Michel Delseny}} Academic Press, 2010, ISBN 0-12-380869-3, 9780123808691</ref> Sukkulensie tree in 'n groot getal plantfamilies op. Plantfamilies wat sukkulensie vertoon is byvoorbeeld die [[vygies]], die [[Euphorbiaceae|nabome]] en die [[kaktus]]se. |
||
Daar is metodes om te meet hoe sukkulent 'n plant is, soos die [[hidrouliese kapasitansie]] of die [[sukkulensie-indeks]]. |
Daar is metodes om te meet hoe sukkulent 'n plant is, soos die [[hidrouliese kapasitansie]] of die [[sukkulensie-indeks]]. |
Wysiging soos op 07:46, 10 Julie 2017
'n Vetplant is 'n plant wat vermag om in sy blare, stingels, stamme of wortels vog te stoor.
Vetplante kom veral in droë gebiede soos halfwoestyne voor, wat min maar tog reëlmatig reën kry en Suid-Afrika het 'n groot verskeidenheid van hulle, veral in die Sukkulente Karoo wat na hulle genoem is. Die vermoë om water te stoor word sukkulensie genoem en dit kan op verskillende maniere gebeur. Van die plante stoor dit net in dik vlesige blare. Ander plante met glad geen blare stoor dit in stingels of die stam, ensomeer.
Die begrip "Succulentae" is eerste deur die Switserse plantkundige Johann Bauhin ingevoer in sy Historiae plantarum universalis wat in 1619, ná sy dood, verskyn het. Hy het genusse soos Portulaca, Aloe en Crassula in sy 'takson' geplaas. Hierdie plante is nogtans geensins verwant nie, en vandag word sy takson nie meer erken nie.[1] Sukkulensie tree in 'n groot getal plantfamilies op. Plantfamilies wat sukkulensie vertoon is byvoorbeeld die vygies, die nabome en die kaktusse.
Daar is metodes om te meet hoe sukkulent 'n plant is, soos die hidrouliese kapasitansie of die sukkulensie-indeks.
Verwysings
- ↑ Advances in Botanical Research, Volume 55 Jean-Claude Kader, Michel Delseny Academic Press, 2010, ISBN 0-12-380869-3, 9780123808691