Groenpunt-vuurtoring: Verskil tussen weergawes
toevoeg |
kNo edit summary |
||
Lyn 11: | Lyn 11: | ||
== Veeldoelig == |
== Veeldoelig == |
||
Die |
Die Groenpunt-vuurtoring is gebruik om die eerste [[vuurtoringwagters]] in Suid-Afrika op te lei. Dit word vandag nog as 'n konferensiebestemming gebruik. Dit word ook uitverhuur vir huweliksonthale.<ref>Kap.event, http://www.capetown-wedding.com/lighthouse.html Location: |
||
Lighthouse, besoek op 21 Desember 2006</ref> |
Lighthouse, besoek op 21 Desember 2006</ref> |
||
== Kulturele erfenis == |
== Kulturele erfenis == |
||
Die |
Die vuurtoring is op 12 Januarie 1973 deur Johannes Petrus van der Spuy, Minister van Nasionale Onderwys, as 'n nasionale monument verklaar en word beskerm as 'n provinsiale erfenisterrein ingevolge die Wet op Nasionale Erfenishulpbronne (25/1999).<ref name="Suid-Afrikaanse Erfenishulpbronagentskap – Item: 13045">[http://196.35.231.29/sahra/HeritageSitesDetail.aspx?id=13045 Suid-Afrikaanse Erfenishulpbronagentskap – Item: 13045], besoek op 21 Mei 2012</ref> |
||
== Verwysings == |
== Verwysings == |
Wysiging soos op 14:57, 1 Desember 2017
Die Groenpunt-vuurtoring is 'n rooi-en-wit geverfde vuurtoring op die noordwestelike punt van Tafelbaai in Groenpunt, Kaapstad.
Geskiedenis
Dit is die oudste vuurtoring in Suid-Afrika en is deur die Duitsgebore argitek Herman Schutte ontwerp en in 1823, teen 'n koste van £5 420 pond, voltooi en op 12 April 1824 in gebruik geneem.[1] Die lamp van die toring het met walvisolie gebrand.
In 1926 is dit met 'n mishoring toegerus en twee jaar later is dit geëlektrifiseer.
Die rotsige Groenpunt staan reeds eeue lank onder seevaarders bekend as een van die gevaarlikste punte aan die Kaap. Die laaste in 'n lang lys skepe wat hier gestrand het, is die Seafarer, wat in 1967 op die rotse geloop het. Wanneer die vuurtoring met mis omhul word, soos dikwels in die winter gebeur, waarsku die mishoring se klank skepe kilometers ver.
Veeldoelig
Die Groenpunt-vuurtoring is gebruik om die eerste vuurtoringwagters in Suid-Afrika op te lei. Dit word vandag nog as 'n konferensiebestemming gebruik. Dit word ook uitverhuur vir huweliksonthale.[2]
Kulturele erfenis
Die vuurtoring is op 12 Januarie 1973 deur Johannes Petrus van der Spuy, Minister van Nasionale Onderwys, as 'n nasionale monument verklaar en word beskerm as 'n provinsiale erfenisterrein ingevolge die Wet op Nasionale Erfenishulpbronne (25/1999).[3]
Verwysings
- ↑ Voetspore op die Strand, Dag Vyf en veertig, besoek op 21 Desember 2006
- ↑ Kap.event, http://www.capetown-wedding.com/lighthouse.html Location: Lighthouse, besoek op 21 Desember 2006
- ↑ Suid-Afrikaanse Erfenishulpbronagentskap – Item: 13045, besoek op 21 Mei 2012
Koördinate: 33°54′04″S 18°24′02″O / 33.90111°S 18.40056°O
Vuurtorings van Suid-Afrika | |
---|---|
Atlantiese Kus en Valsbaai: |
Dasseneiland • Doringbaai • Groenpunt • Groenriviermond • Hondeklipbaai • Kaap Columbine • Kaappunt (Diaspunt) • Kaappunt (Kaap Maclear) • Kaapstadhawe-breekwater • Kaap St. Martin • Milnerton • Mouillepunt • North Head, Saldanhabaai • Port Nolloth • Robbeneiland • Roman Rock • Simonstad-skeepswerf • Slangkop • South Head, Saldanhabaai • Stompneuspunt |
Kaapse Suidkus: |
Cape Seal • Danger Point • Hangklip • Kaap Agulhas • Kaap Infanta • Kaap Sint Blaize • Quoin Point • Ystervarkpunt |
Oos-Kaap: |
Castle Point • Deal-vuurtoring • Donkin Hill • Groot-Vispunt • Hood Point • Kaap Hermes • Kaap Morgan • Kaap Recife • M’bashe Point • Seal Point • South Sand Bluff • Voëleiland |
KwaZulu-Natal: |
Anglo-American-gebou • Cooper • Durnford Point • Green Point (Clansthal) • Ifafastrand • Jesser Point • Kaap St. Lucia • Kaap Vidal • North Sand Bluff • Ou Bluff-vuurtoring • Port Shepstone • Richardsbaai-Noord-breekwater • Richardsbaai • Umhlanga Rocks |
Sien ook
Bron
- KENNIS, 1980, vol 5, bl. 878-879, ISBN 0 7981 0827 4