Argon-36: Verskil tussen weergawes
Jcwf (besprekings | bydraes) |
Jcwf (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 23: | Lyn 23: | ||
== Oerisotoop == |
== Oerisotoop == |
||
Dit word dalk gevorm tydens die ineenstorting van 'n |
Dit word dalk gevorm tydens die ineenstorting van 'n sware ster se kern by 'n [[supernova]]. Die molekulêre ioon {{chem|{{sub sup|36|}}Ar|H|+}} is in die [[Krap-newel]] waargeneem en dit bevestig hierdie teorie.<ref>[http://science.sciencemag.org/content/342/6164/1343 Detection of a Noble Gas Molecular Ion, 36ArH+, in the Crab Nebula {{Outeur|M. J. Barlow, B. M. Swinyard, P. J. Owen, J. Cernicharo, H. L. Gomez, R. J. Ivison, O. Krause, T. L. Lim, M. Matsuura, S. Miller, G. Olofsson, E. T. Polehampton}} Science 342(6164) 2013, bls. 1343-1345]</ref> |
||
Argon-36 en [[argon-38]] is oerisotope wat in die [[nukleosintese]] binne sterre gevorm word, terwyl argon-40 hoofsaaklik 'n radiogene vervalproduk van {{sub sup|40|}}K is. In die son se atmosfeer oorheers die oerisotope. Die [[isotoopverhouding]] is omtrent 84:15:1. Hier op aarde verteenwoordig die radiogene isotoop 99,6% van die atmosfeer se argon.<ref>[https://www.chemistryworld.com/news/noble-gass-days-of-fixed-atomic-weight-argon/3009127.article Chemistryworld]</ref> |
Argon-36 en [[argon-38]] is oerisotope wat in die [[nukleosintese]] binne sterre gevorm word, terwyl argon-40 hoofsaaklik 'n radiogene vervalproduk van {{sub sup|40|}}K is. In die son se atmosfeer oorheers die oerisotope. Die [[isotoopverhouding]] is omtrent 84:15:1. Hier op aarde verteenwoordig die radiogene isotoop 99,6% van die atmosfeer se argon.<ref>[https://www.chemistryworld.com/news/noble-gass-days-of-fixed-atomic-weight-argon/3009127.article Chemistryworld]</ref> |
||
Wysiging soos op 21:11, 23 Augustus 2018
Algemeen | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Naam | Argon-36 | |||||||||||||||
Protone | 18 | |||||||||||||||
Neutrone | 18 | |||||||||||||||
Navigasie | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Lys van isotope | ||||||||||||||||
Portaal Chemie | ||||||||||||||||
Portaal Fisika |
Argon-36 (chemiese notasie 3618Ar) is 'n stabiele isotoop van argon, 'n edelgas. Dit is een van die drie stabiele isotope van die element, naas argon-38 en argon-40. Die voorkoms van argon-36 op aarde bedra 0,3365%.
Kwasi-stabiliteit
Wetenskaplikes vermoed dat Argon-36 via dubbele betaverval oorgaan na die stabiele isotoop swawel-36. Die vervalenergie bedra −1611,87 keV. Die halfleeftyd is nogtans baie lank.
Oerisotoop
Dit word dalk gevorm tydens die ineenstorting van 'n sware ster se kern by 'n supernova. Die molekulêre ioon 36ArH+ is in die Krap-newel waargeneem en dit bevestig hierdie teorie.[1] Argon-36 en argon-38 is oerisotope wat in die nukleosintese binne sterre gevorm word, terwyl argon-40 hoofsaaklik 'n radiogene vervalproduk van 40K is. In die son se atmosfeer oorheers die oerisotope. Die isotoopverhouding is omtrent 84:15:1. Hier op aarde verteenwoordig die radiogene isotoop 99,6% van die atmosfeer se argon.[2]
Vervalproduk
Argon-36 ontstaan onder meer tydens die radioaktiewe verval van chloor-36, kalium-36 en kalsium-37.
Chondriete
Argon-36 is 'n oerisotoop en sy volopheid word soms vergelyk met ander oerisotope s'n, byvoorbeeld in die studie van meteoriete. Koolstofhoudende chondriete bevat volop argon en neon. Die gasse is in die kristalrooster van die meteoriet opgesluit en kan by verhitting tot 950 K vrygestel en gemeet word. Die radiogene argon word makliker vrygestel as die oerisotoop argon-36. Vir neon is dit anders. Die verhouding van die oerisotope 20Ne en 36Ar wissel tussen 0,005 en 22, wat aandui dat groot fraksionering deur diffusieverlies plaasgevind het.[3]
Verwysings
- ↑ Detection of a Noble Gas Molecular Ion, 36ArH+, in the Crab Nebula M. J. Barlow, B. M. Swinyard, P. J. Owen, J. Cernicharo, H. L. Gomez, R. J. Ivison, O. Krause, T. L. Lim, M. Matsuura, S. Miller, G. Olofsson, E. T. Polehampton Science 342(6164) 2013, bls. 1343-1345
- ↑ Chemistryworld
- ↑ Primordial argon and neon in carbonaceous chondrites and ureilites Heinz Stauffer Geochimica et Cosmochimica Acta 24(1–2), 1961, bls. 70-82
- (en) Wolfram Alpha
- (en) Periodieke tabel