Elektronskil: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Uitleg van bronteks
Uitleg van bronteks
Lyn 2: Lyn 2:
'n '''Elektronskil''', ook bekend as 'n '''hoofenergievlak''', is 'n groep [[atoomorbitaal|atoomorbitale]] met dieselfde waarde as die [[kwantumgetal|hoofkwantumgetal]] ''n''. Elektronskille bestaan uit een of meer '''subskille''' of '''subvlakke''', wat twee of meer orbitale het met dieselfde hoekmomentum kwantumgetal van ''1''. Elektronskille maak saam die [[elektronkonfigurasie]] van 'n [[atoom]] uit.
'n '''Elektronskil''', ook bekend as 'n '''hoofenergievlak''', is 'n groep [[atoomorbitaal|atoomorbitale]] met dieselfde waarde as die [[kwantumgetal|hoofkwantumgetal]] ''n''. Elektronskille bestaan uit een of meer '''subskille''' of '''subvlakke''', wat twee of meer orbitale het met dieselfde hoekmomentum kwantumgetal van ''1''. Elektronskille maak saam die [[elektronkonfigurasie]] van 'n [[atoom]] uit.


==Hoeveelheid elektrone in elke skil==
== Hoeveelheid elektrone in elke skil ==


Daar kan getoon word dat die aantal [[elektron]]e wat in 'n skil gevind kan word gelyk is aan <math>2n^2</math>.
Daar kan getoon word dat die aantal [[elektron]]e wat in 'n skil gevind kan word gelyk is aan <math>2n^2</math>.
Lyn 110: Lyn 110:
'''Electron subshells''' are identified by the letters s, p, d, f, g, h, i, etc., corresponding to the [[azimuthal quantum number]]s (''l''-values) 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, etc. Each shell can hold up to 2, 6, 10, 14, 18, 22 and 26 electrons respectively, or 2(2''l'' + 1) electrons in each subshell. The notation 's', 'p', 'd', and 'f' originate from a now-discredited system of categorizing [[spectral line]]s as "sharp", "principal", "diffuse", or "fundamental", based on their observed [[fine structure]]. When the first four types of orbitals were described, they were associated with these spectral line types, but there were no other names. The designations 'g', 'h', and so on, were derived by following alphabetical order.
'''Electron subshells''' are identified by the letters s, p, d, f, g, h, i, etc., corresponding to the [[azimuthal quantum number]]s (''l''-values) 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, etc. Each shell can hold up to 2, 6, 10, 14, 18, 22 and 26 electrons respectively, or 2(2''l'' + 1) electrons in each subshell. The notation 's', 'p', 'd', and 'f' originate from a now-discredited system of categorizing [[spectral line]]s as "sharp", "principal", "diffuse", or "fundamental", based on their observed [[fine structure]]. When the first four types of orbitals were described, they were associated with these spectral line types, but there were no other names. The designations 'g', 'h', and so on, were derived by following alphabetical order.


==See also==
== See also ==
*[[Atomic orbital]]
*[[Atomic orbital]]
*[[Electron configuration]]
*[[Electron configuration]]

Wysiging soos op 02:43, 9 September 2018

Voorbeeld van 'n natrium elektronskil model

'n Elektronskil, ook bekend as 'n hoofenergievlak, is 'n groep atoomorbitale met dieselfde waarde as die hoofkwantumgetal n. Elektronskille bestaan uit een of meer subskille of subvlakke, wat twee of meer orbitale het met dieselfde hoekmomentum kwantumgetal van 1. Elektronskille maak saam die elektronkonfigurasie van 'n atoom uit.

Hoeveelheid elektrone in elke skil

Daar kan getoon word dat die aantal elektrone wat in 'n skil gevind kan word gelyk is aan .

Skil
naam
Subskilnaam Subskil
maks
elektrone
Skil
maks
elektrone
K 1s 2 2
L 2s 2 2 + 6 = 8
2p 6
M 3s 2 2 + 6 + 10
= 18
3p 6
3d 10
N 4s 2 2 + 6 +
10 + 14
= 32
4p 6
4d 10
4f 14
O 5s 2 2 + 6 +
10 + 14 +
18 = 50
5p 6
5d 10
5f 14
5g 18

Bv, kalsium (Ca) het 20 protone en 20 elektrone. Dus sal kalsium 2 elektrone in skil K, hê, 8 in skil L en 10 in skil M.

Geskiedenis

Die bestaan van elektronskille is deur Charles Barkla en Henry Moseley vir die eerste keer waargeneem deur X-straal absorpsie studies. Barkla het hulle aangedui met die letters K, L, M ens. Daar is later gevind dat hierdie letters ooreenstem met die n-getalle 1,2, 3 ensovoorts. Hulle word gebruik in spektroskopiese Siegbahn-notasie.

Die naam vir elektronskille vind sy oorsprong uit die Bohr-model, waar daar geglo is dat groepe elektrone op sekere afstande vanaf die kern wentel en sodoende "skille" vorm.

Valensie

Die valensie-skil is die buitenste energievlak van 'n atoom in sy onverbonde toestand, wat die elektrone bevat wat die grootste invloed uitoefen op die aard van die reaksies waar die atoom by betrokke kan wees en die chemiese verbindings wat dit met ander atome kan vorm. Die elektrone in die valensievlak word na verwys as valenselektrone. Die fisiese chemikus, Gilbert Lewis was verantwoordelik vir baie van die vroeëre ontwikkelingswerk oor die teorie rondom valenselektrone se deelname aan chemiese verbindings. Linus Pauling het later die teorie veralgemeen en uitgebrei deur sy insigte in kwantummeganika toe te pas.

Verwysings

  • Tipler, Paul & Ralph Llewellyn (2003). Modern Physics (4th ed.). New York: W. H. Freeman and Company. ISBN 0-7167-4345-0