Vlag van Israel: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Bygewerk en feitefoute reggestel
Lyn 48: Lyn 48:
}}
}}


Die '''nasionale vlag van [[Israel]]''' ([[Hebreeus]]: דגל ישראל, ''Degel Yisra'el''; [[Arabies]]: علم إسرائيل‎ ''ʿAlam Israʼīl'') is op [[28 Oktober]] [[1948]] amptelik in gebruik geneem, vyf maande nadat die [[Israel|Staat Israel]] tot stand gekom het. Die vlag vertoon ’n blou [[Dawidster]] tussen twee horisontale blou bane op ’n wit agtergrond. Die Israeliese vlagwetgewing bepaal die amptelike metings op 160 by 220 cm. Daarom is die amptelike verhoudings 8:11. Variante met ’n wye verskeidenheid van verhoudings kan gevind word, met 2:3 wat algemeen is.
Die '''nasionale vlag van [[Israel]]''' ([[Hebreeus]]: דגל ישראל, ''Degel Yisra'el''; [[Arabies]]: علم إسرائيل; ''ʿAlam Israʼīl'') is op [[28 Oktober]] [[1948]] amptelik goedgekeur, vyf maande nadat die [[Israel|Staat Israel]] tot stand gekom het. Die vlag vertoon ’n blou [[Dawidster]] tussen twee horisontale blou bane op ’n wit agtergrond. Die Israeliese vlagwetgewing bepaal die amptelike metings op 160 by 220 cm. Daarom is die amptelike verhoudings 8:11. Variante met ’n wye verskeidenheid van verhoudings kan gevind word, met 2:3 wat algemeen is.{{feit}}


Die [[blou]] kleur word as “donker lugblou” beskryf<ref name=history>{{en}} {{cite web |url=http://www.mfa.gov.il/MFA/History/Modern%20History/Israel%20at%2050/The%20Flag%20and%20the%20Emblem |title=Die vlag en die embleem |first=Alec |last=Mishory |publisher=Israelse Departement van Buitelandse Sake |format=html |accessdate=28 Julie 2006 }} {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20070417210153/http://www.mfa.gov.il/MFA/History/Modern%20History/Israel%20at%2050/The%20Flag%20and%20the%20Emblem |date=17 April 2007 }} Joseph Sprinzak, Speaker van die Tussentydse Raad van Staatsverklaring van die Vlag van die Staat Israel word aangehaal</ref> en wissel van vlag tot vlag.<ref>{{en}} {{cite web |url=https://www.science.co.il/israel/Flag.php |title=Vlag van Israel |publisher=Israel Wetenskap en Tegnologie }} {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20060709234937/http://www.science.co.il/Israel-flag.asp |date=9 Julie 2006 }}</ref><ref name="history" /> Die vlag is in 1891 vir die Sionistiese Beweging ontwerp. Die basiese ontwerp herinner aan die ''talliet'' (טַלִּית), die [[Jode|Joodse]] gebededoek, wat wit is met swart of blou strepe. Die simbool in die middel verteenwoordig die ''Dawidster'' (מָגֵן דָּוִד, ''Maden David''), ’n Joodse simbool wat na 1897 terugdateer toe dit in [[Praag]] deur die Eerste Sionistiese Kongres aanvaar is.<ref name="history" />
Die [[blou]] kleur word as “donker lugblou” beskryf<ref name=history>{{en}} {{cite web |url=http://www.mfa.gov.il/MFA/History/Modern%20History/Israel%20at%2050/The%20Flag%20and%20the%20Emblem |title=Die vlag en die embleem |first=Alec |last=Mishory |publisher=Israelse Departement van Buitelandse Sake |format=html |accessdate=28 Julie 2006 }} {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20070417210153/http://www.mfa.gov.il/MFA/History/Modern%20History/Israel%20at%2050/The%20Flag%20and%20the%20Emblem |date=17 April 2007 }} Joseph Sprinzak, Speaker van die Tussentydse Raad van Staatsverklaring van die Vlag van die Staat Israel word aangehaal</ref> en wissel van vlag tot vlag.<ref>{{en}} {{cite web |url=https://www.science.co.il/israel/Flag.php |title=Vlag van Israel |publisher=Israel Wetenskap en Tegnologie }} {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20060709234937/http://www.science.co.il/Israel-flag.asp |date=9 Julie 2006 }}</ref><ref name="history" /> Die vlag is in 1891 vir die Sionistiese Beweging ontwerp. Die basiese ontwerp herinner aan die ''talliet'' (טַלִּית), die [[Jode|Joodse]] gebedskleed, wat wit is met donker strepe. Die simbool in die middel verteenwoordig die ''Dawidster'' (מָגֵן דָּוִד, ''Maden David''), ’n Joodse simbool wat van Antieke tye dateer en in [[Basel]] deur die Eerste Sionistiese Kongres van 1897 aanvaar is.<ref name="history" />


In 2007 is ’n Israelse vlag van 660&nbsp;m by 100&nbsp;m met ’n gewig van 5,2&nbsp;ton naby die antieke Joodse fort [[Masada]] onthul waar dit ’n wêreldrekord opgestel het vir die grootste vlag.<ref name="haaretz">{{en}} {{cite news |url=http://www.haaretz.com/hasen/spages/927830.html |title=Reuse Israel-vlag stel rekord op vir grootste in wêreld |work=Haaretz |date=25 November 2007 |agency=Associated Press |accessdate=2 Augustus 2014}}</ref>
In 2007 is ’n Israelse vlag van 660&nbsp;m by 100&nbsp;m met ’n gewig van 5,2&nbsp;ton naby die antieke Joodse vesting [[Masada]] onthul waar dit ’n wêreldrekord opgestel het vir die grootste vlag.<ref name="haaretz">{{en}} {{cite news |url=http://www.haaretz.com/hasen/spages/927830.html |title=Reuse Israel-vlag stel rekord op vir grootste in wêreld |work=Haaretz |date=25 November 2007 |agency=Associated Press |accessdate=2 Augustus 2014}}</ref>


== Oorsprong van die vlag ==
== Oorsprong van die vlag ==
[[Lêer:Herzl sketch flag.jpg|duimnael|links|Herzl se voorgestelde vlag soos in sy dagboek geskets. Hoewel hy die Dawidster geteken het, het hy dit nie so beskryf nie.]]
[[Lêer:Herzl sketch flag.jpg|duimnael|links|Herzl se voorgestelde vlag soos in sy dagboek geskets. Hoewel hy die Dawidster geteken het, het hy dit nie so beskryf nie.]]
[[Lêer:Herzl flag.svg|duimnael|links|Moderne weergawe van Theodor Herz se voorgestelde vlag]]
[[Lêer:Buchenwald-released-palestine-bound.gif|duimnael|links|Vrygelate gevangenes van [[Buchenwald]]-konsentrasiekamp toon 'n tuisgemaakte vlag op hul pad na Palestina, 1945]]
[[Lêer:Buchenwald-released-palestine-bound.gif|duimnael|links|Vrygelate gevangenes van [[Buchenwald]]-konsentrasiekamp toon 'n tuisgemaakte vlag op hul pad na Palestina, 1945]]
[[Lêer:Flag of Israel (1948).svg|duimnael|links|Moderne rekonstruksie van die "Inkvlag"]]
[[Lêer:Flag of Israel (1948).svg|duimnael|links|Moderne rekonstruksie van die "Inkvlag"]]
Die blou bane is veronderstel om die strepe op ’n ''talliet'', die tradisionele Joodse gebededoek, voor te stel. Die uitbeelding van die Dawidster op die vlag van die Staat Israel word wêreldwyd erken as ’n simbool van die Jode en [[Judaïsme]].
Die blou bane is veronderstel om die strepe op ’n ''talliet'', die tradisionele Joodse gebedskleed, voor te stel. Die uitbeelding van die Dawidster op die vlag van die Staat Israel word wêreldwyd erken as ’n simbool van die Jode en [[Judaïsme]]. Die Dawidster as 'n Joodse simbool dateer uit Antieke tye. Volgens 'n legende het Keiser Karel IV in 1357 toestemming aan die Jode van [[Praag]] verleen om 'n vlag met 'n Dawidster te gebruik.


Die Israeliete het ’n blou kleurstof genaamd ''tekhelet'' gebruik; die kleurstof is gemaak van ’n seeslak (''Murex trunculus'').<ref name="tekhelet">{{en}} {{cite web |title=Historical Review of Tekhelet & the Hillazon | url=http://www.tekhelet.com/pdf/timeline.pdf | publisher=Ptil Tekhelet Organization| last=Navon| first=Mois| accessdate=18 September 2015}}</ref> Die kleurstof was baie belangrik in Joodse en nie-Joodse kulture van die tyd en is deur koninklikes en boklasse gebruik om kleure, gordyne ens. mee te kleur. Die kleurstof van ’n verwante slak kan gebruik word om die purperkleur (''argaman'') te verkry.
Die Israeliete het ’n blou kleurstof genaamd ''tekhelet'' gebruik; die kleurstof is gemaak van ’n seeslak (''Murex trunculus'').<ref name="tekhelet">{{en}} {{cite web |title=Historical Review of Tekhelet & the Hillazon | url=http://www.tekhelet.com/pdf/timeline.pdf | publisher=Ptil Tekhelet Organization| last=Navon| first=Mois| accessdate=18 September 2015}}</ref> Die kleurstof was baie belangrik in Joodse en nie-Joodse kulture van die tyd en is deur koninklikes en boklasse gebruik om kleure, gordyne ens. mee te kleur. Die kleurstof van ’n verwante slak kan gebruik word om die purperkleur (''argaman'') te verkry.


In die [[Bybel]] word die Israeliete beveel om een van die drade van hulle klossies (tzitzit) met ''tekhelet'' te kleur: “as julle dit sien moet julle aan die gebooie van die Here dink, dat julle dit doen en nie jul hart en jul oë navolg … nie” (Num. 15:39). Tekhelet stem ooreen met die kleur van die goddelike openbaring (''Midrasj Bamidbar Rabbah vx''). Teen die einde van die Talmoediese era (500–600 n.C.) het die industrie wat die kleurstof vervaardig het ineengestort. Dit het al hoe skaarser geword en met verloop van tyd het die Joodse gemeenskap vergeet welke spesie van seeslak die spesifieke kleurstof vervaardig. Aangesien Jode nie in staat was om hierdie gebod na te kom nie het hulle die klossies wit gelos. In herinnering aan die gebod van die gebruik van ''tekhelet''-kleurstof het dit algemene gebruik vir Jode geword om blou of pers strepe in die kleed van hulle talliet ingeweef.<ref>{{en}} {{cite web |last= Simmons |first=Rabbi Shraga |url=http://judaism.about.com/library/3_askrabbi_o/bl_simmons_tallit.htm |title=Tallit stripes |publisher=About.com |work=Ask the Rabbi |accessdate=3 April 2006 }}</ref>
In die [[Bybel]] word die Israeliete beveel om een van die drade van hulle klossies (tzitzit) met ''tegelet'' te kleur: “as julle dit sien moet julle aan die gebooie van die Here dink, dat julle dit doen en nie jul hart en jul oë navolg … nie” (Num. 15:39). Tekhelet stem ooreen met die kleur van die goddelike openbaring (''Midrasj Bamidbar Rabbah vx''). Teen die einde van die Talmoediese era (500–600 n.C.) het die industrie wat die kleurstof vervaardig het ineengestort. Dit het al hoe skaarser geword en met verloop van tyd het die Joodse gemeenskap vergeet welke spesie van seeslak die spesifieke kleurstof vervaardig. Aangesien Jode nie in staat was om hierdie gebod na te kom nie het hulle die klossies wit gelos. In herinnering aan die gebod van die gebruik van ''tekhelet''-kleurstof het dit algemene gebruik vir Jode geword om blou of pers strepe in die kleed van hulle talliet in te weef.<ref>{{en}} {{cite web |last= Simmons |first=Rabbi Shraga |url=http://judaism.about.com/library/3_askrabbi_o/bl_simmons_tallit.htm |title=Tallit stripes |publisher=About.com |work=Ask the Rabbi |accessdate=3 April 2006 }}</ref>


Die idee dat die blou en wit kleure die nasionale kleure van die Jode was, is deur Ludwig August von Frankl, ’n Oostenrykse digter, geopper. In sy gedig “Kleure van Juda” skryf hy:
Die idee dat die blou en wit kleure die nasionale kleure van die Jode was, is deur Ludwig August von Frankl, ’n Oostenrykse digter, geopper. In sy gedig “Kleure van Juda” skryf hy:<ref>{{en}} {{cite book |last=Frankl |first=A. L. |chapter=Juda's Farben |title=Ahnenbilder |location=Leipzig |date=1864 |pages=127–8 |language=de |url=https://books.google.com/books?id=rV5QAAAAcAAJ&pg=PA127}}</ref>


{|
{{caanhaling |Wanneer sublieme gevoelens sy hart vul, is hy geklee in die kleure van sy land. Hy staan in gebed, toegedraai in ’n sprankelende wit toga.<br />Die some van die wit toga is gekroon met blou strepe; Asof van ’n Hoëpriester, versier met blou bande.<br />Dit is die kleure van die geliefde land, blou en wit kleure van Juda; Wit is die glans van priesterdom en blou die prag van die uitspansel.<ref>{{en}} {{cite book |last=Frankl |first=A. L. |chapter=Juda's Farben |title=Ahnenbilder |location=Leipzig |date=1864 |pages=127–8 |language=de |url=https://books.google.com/books?id=rV5QAAAAcAAJ&pg=PA127}}</ref>}}
|-
|
: '''Oorspronklike Duitse teks:'''

: Anlegt er, wenn ihn Andacht füllt
: Die Farben seines Landes;
: Da steht er beim Gebet verhüllt,
: Weiß schimmernden Gewandes.

: Den Rand des weißen Mantels breit
: Durchziehen blaue Streifen,
: Sowie des Hohenpriesters Kleid
: Die blauen Fädenschleifen.

: Die Farben sind's des theuren Lands,
: Weißblau sind Juda's Grenzen:
: Weiß ist der priesterliche Glanz,
: Und blau des Himmels Glänzen.
|
: '''Afrikaanse vertolking'''

: Aanlê hy, wanneer gebed hom vul
: Die kleure van sy land;
: Daar staan hy tydens gebid gehul,
: In 'n wit glansende gewand.

: Die rant van die wit omhulsel breed
: Deurweef met blou strepe,
: Soos die Hoëpriester se kleed
: Die blou draadslype.

: Die kleure is van die geliefde land,
: Witblou is Juda se grense:
: Wit is die priesterdom se glans,
: En blou die hemel se skyn.
|}

In 1885 het die landboudorpie Risjon Letsion ’n blou en wit vlag wat deur [[Israel Belkind]] en Fanny Abramowitsj (gebore Meirowitsj) ontwerp is, gebruik in ’n optog ter viering van sy derde herdenking.<ref>{{en}} {{cite journal |url=http://www.highbeam.com/doc/1P1-52795697.html |title=The first families |first=Aviva |last=Bar-Am |work=The Jerusalem Post |archiveurl=https://web.archive.org/web/20161018215539/https://www.highbeam.com/doc/1P1-52795697.html |date=26 April 2002 |archivedate=18 Oktober 2016 |via=Highbeam }}</ref> In 1891 het Michael Halperin, een van die stigters van die landboudorp [[Ness Ziona|Nachalat Reuven]], ’n soortgelyke vlag gebruik met ’n blou heksagram en die teks “נס ציונה” (Nes Ziona, “’n banier na Sion toe”: ’n verwysing na [[Jeremia]] 4:6 wat later aanvaar is as die moderne naam van die stad). ’n Blou-en-wit vlag met die Dawidster en die Hebreeuse woord “Makkabeër” is in 1891 deur die B’nei Sion-opvoedingsgenootskap gebruik. Jacob Baruch Askowitsj en sy seun Charles het die “vlag van Juda” ontwerp wat op 24 Julie 1891 tydens die inwyding van die Sionsaal van die B’nei Sion-opvoedingsgenootskap in [[Boston]], [[Massachusetts]]. Die vlag was gebaseer op die tradisionele talliet met dun blou bane naby die bo- en onderkant en in die middel ’n sespuntige Dawidster met die woord “Makkabeër” in blou letters geverf.<ref>{{en}} {{cite web |url=https://www.commentarymagazine.com/articles/from-the-american-scene-bostons-jewish-community-earlier-days/ |title=From the American Scene: Boston’s Jewish Community: Earlier Days |first=Charles |last=Reznikoff |work=Commentary |date=Mei 1953 |accessdate=3 November 2017 }}</ref>


In Herzl se 1896 ''[[Der Judenstaat]]'' (1896), skryf hy:<ref>{{de}} {{cite web |url=http://www.deutschestextarchiv.de/herzl_judenstaat_1896/76 |via=Deutsches Textarchiv |last=Herzl |first=Theodor |authorlink=Theodor Herzl |title=Der Judenstaat. Versuch einer modernen Lösung der Judenfrage. |publisher=Leipzig u. a. |date=1896 }}</ref>
In 1885 het die landboudorpie Risjon Letsion ’n blou en wit vlag wat deur [[Israel Belkind]] en Fanny Abramowitsj ontwerp is, gebruik in ’n optog ter viering van haar derde herdenking.<ref>{{en}} {{cite journal |url=http://www.highbeam.com/doc/1P1-52795697.html |title=The first families |first=Aviva |last=Bar-Am |work=The Jerusalem Post |archiveurl=https://web.archive.org/web/20161018215539/https://www.highbeam.com/doc/1P1-52795697.html |date=26 April 2002 |archivedate=18 Oktober 2016 |via=Highbeam }}</ref> In 1891 het Michael Halperin, een van die stigters van die landboudorp [[Ness Ziona|Nachalat Reuven]], ’n soortgelyke vlag gebruik met ’n blou heksagram en die teks “נס ציונה” (Nes Ziona, “’n banier vir Sion”: ’n verwysing na [[Jeremia]] 4:6 wat later aanvaar is as die moderne naam van die stad). ’n Blou-en-wit vlag met die Dawidster en die Hebreeuse woord “Machabee” is in 1891 deur die B’nai Sion-opvoedingsgenootskap gebruik. Jacob Baruch Askowitsj en sy seun Charles het die “vlag van Juda” ontwerp wat op 24 Julie 1891 tydens die inwyding van die Sionsaal van die B’nai Sion-opvoedingsgenootskap in [[Boston]], [[Massachusetts]]. Die vlag was gebaseer op die tradisionele talliet met dun blou bane naby die bo- en onderkant en in die middel ’n sespuntige Dawidskild met die woord “Machabee” in blou letters geverf.<ref>{{en}} {{cite web |url=https://www.commentarymagazine.com/articles/from-the-american-scene-bostons-jewish-community-earlier-days/ |title=From the American Scene: Boston’s Jewish Community: Earlier Days |first=Charles |last=Reznikoff |work=Commentary |date=Mei 1953 |accessdate=3 November 2017 }}</ref>


{{caanhaling |Wir haben keine Fahne. Wir brauchen eine. Wenn man viele Menschen führen will, muss man ein Symbol über ihre Häupter erheben. Ich denke mir eine weisse Fahne, mit sieben goldenen Sternen. Das weisse Feld bedeutet das neue, reine Leben; die Sterne sind die sieben goldenen Stunden unseres Arbeitstages. Denn im Zeichen der Arbeit gehen die Juden in das neue Land.''}}
In Herzl se 1896 ''[[Der Judenstaat]]'' (1896), skryf hy:


{{caanhaling |Ons het geen vlag nie. Ons benodig een. Indien ons baie mense wil lei moet ons ’n simbool bo hul kop hys. Ek dink aan ’n wit vlag met sewe goue sterre. Die wit veld verwys na die nuwe, suiwer lewe; die verwys na die sewe goue ure van die werksdag. Want in die naam van die werk gaan die Jode na die nuwe land.}}
{{caanhaling |Wir haben keine Fahne. Wir brauchen eine. Wenn man viele Menschen führen will, muss man ein Symbol über ihre Häupter erheben. Ich denke mir eine weisse Fahne, mit sieben goldenen Sternen. Das weisse Feld bedeutet das neue, reine Leben; die Sterne sind die sieben goldenen Stunden unseres Arbeitstages. Denn im Zeichen der Arbeit gehen die Juden in das neue Land.''<ref>{{de}} {{cite web |url=http://www.deutschestextarchiv.de/herzl_judenstaat_1896/76 |via=Deutsches Textarchiv |last=Herzl |first=Theodor |authorlink=Theodor Herzl |title=Der Judenstaat. Versuch einer modernen Lösung der Judenfrage. |publisher=Leipzig u. a. |date=1896 }}</ref>}}


[[David Wolffsohn]], ’n sakeman wat ’n prominente rol in die vroeë Sionistiese beweging, was bewus daarvan dat die ontluikende Sionistiese beweging geen vlag gehad het nie en dat die ontwerp wat deur Theodor Herzl voorgestel is, min ondersteuning geniet het, het geskryf:<ref>{{en}} {{cite web |url=https://www.jewishvirtuallibrary.org/the-israeli-flag |title=The Israeli Flag |publisher=The Jewish Virtual Library – A Division of the American-Israeli Cooperative Enterprise |accessdate=20 September 2018}}</ref>
{{caanhaling |Ons het geen vlag nie. Ons benodig een. Indien ons baie mense wil lei moet ons ’n simbool bo hul kop hys. Ek dink aan ’n wit vlag met goue sterre. Die wit veld beteken die nuwe, reine lewe; die sterre is die sewe goue ure van die werksdag. Omdat die werksadel die Jode na ’n nuwe land sal lei.}}


{{caanhaling |At the behest of our leader Herzl, I came to Basle to make preparations for the Zionist Congress. Among many other problems that occupied me then was one which contained something of the essence of the Jewish problem. What flag would we hang in the Congress Hall? Then an idea struck me. We have a flag — and it is blue and white. The talith (prayer shawl) with which we wrap ourselves when we pray: that is our symbol. Let us take this Talith from its bag and unroll it before the eyes of Israel and the eyes of all nations. So I ordered a blue and white flag with the Shield of David painted upon it. That is how the national flag, that flew over Congress Hall, came into being.}}
[[David Wolffsohn]], ’n sakeman wat ’n prominente rol in die vroeë Sionistiese beweging, was bewus daarvan dat die ontluikende Sionistiese beweging geen vlag gehad het nie en dat die ontwerp wat deur Theodor Herzl voorgestel is, ondersteuning geniet het, het geskryf:


{{caanhaling |Op aandrang van Herzl, ons leier, het ek na Basel gekom ter voorbereiding van die Sionistiese Kongres. Onder die probleme wat my aandag geverg het was een wat die wese van die Joodse probleem omvat het. Watter vlag moet in die Kongressaal hang? Dit het my toe bygeval dat ons reeds ’n vlag het dit is blou en wit. Die talliet waarmee ons onsself bedek wanneer ons bid: dit is ons simbool. Kom ons haal die talliet uit sy sak en ontvou dit voor die oë van Israel en alle volke. Ek het gevolglik ’n blou en wit vlag met ’n Dawidskild daarop geverf, bestel. Dit is hoe die nasionale vlag ontstaan het.}}
{{caanhaling |In opdrag van ons leier, Herzl, het ek na Basel gekom om die Eerste Kongres voor te berei. Onder die talryke vrae wat my opdraggewer gehad het, was: Met watter vlag moet die kongressaal versier word? Want het nie 'n vlag nie. Hierdie gedagte het ons baie gepla. 'n Vlag moet geskep word. Maar watter kleure sal ons kies? Toe skiet 'n gedagte deur my kop: Ons hét mos 'n vlag. Wit en blou. Die ''talliet'' waarmee ons toedraai wanneer ons bid! Hierdie gebeedskleed is ons simbool. Kom ons haal hierdie ''talliet'' uit sy sak en ontplooi dit voor die oë van Israel en voor die oë van alle volke. Toe bestel ek 'n blou-en-wit vlag waarop 'n Dawidster geteken is. En so het ons nasionale vlag in die wêreld gekom.}}


Hoewel hierdie vlag die Joodse geloofsimbole beklemtoon wou [[Theodor Herzl]] hê dat die vlag meer universele simbole moes bevat: 7 goue sterre vir die 7-uur werkskwota van die verligte te stigte staat, wat sosialistiese wetgewing sou bevorder.<ref name="scholem">{{en}} {{cite news |first=Gershom |last=Scholem |title=The Curious History of the Six Pointed Star; How the 'Magen David' Became the Jewish Symbol |work=Commentary |date=September 1949 |page=243-251 |url=http://www.commentarymagazine.com/article/the-curious-history-of-the-six-pointed-starhow-the-%e2%80%9cmagen-david%e2%80%9d-became-the-jewish-symbol/| accessdate=19 November 2013}}</ref>
Hoewel hierdie vlag die Joodse geloofsimbole beklemtoon wou [[Theodor Herzl]] hê dat die vlag meer universele simbole moes bevat: 7 goue sterre vir die 7-uur werkskwota van die verligte te stigte staat, wat sosialistiese wetgewing sou bevorder.<ref name="scholem">{{en}} {{cite news |first=Gershom |last=Scholem |title=The Curious History of the Six Pointed Star; How the 'Magen David' Became the Jewish Symbol |work=Commentary |date=September 1949 |page=243-251 |url=http://www.commentarymagazine.com/article/the-curious-history-of-the-six-pointed-starhow-the-%e2%80%9cmagen-david%e2%80%9d-became-the-jewish-symbol/| accessdate=19 November 2013}}</ref>


In 1897 is die Eerste Sionistiese Kongres in [[Basel]], [[Switserland]] gehou om ’n tuisland vir die Jode in Palestina te oorweeg. Morris Harris, ’n lid van die New York Hovevei Sion het sy tentwinkel gebruik om ’n geskikte banier en versierings vir die ontvangs te maak en sy moeder, Lena, het die vlag gestik.<ref>{{en}} {{cite web |url=http://www.flag-of-israel.org |title=Ontstaan van die vlag van Israel |accessdate=27 Januarie 2015 |date=1998 }}</ref> Die vlag was twee blou bane en ’n groot blou Dawidster in die middel. Die vlag was tien voet by ses voet – dieselfde as die [[vlag van die Verenigde State]] – en het bekend geword as die “Vlag van Sion”. Dit is as die amptelike Sionistiese vlag aanvaar gedurende die Tweede Sionistiese Kongres in Switserland in 1898 en Israel, as onafhanklike staat, het in 1948 die ontwerp as sy amptelike vlag aanvaar.<ref>{{en}} {{cite web |url=https://history.state.gov/milestones/1945-1952/arab-israeli-war|title=Milestones: 1945–1952 |publisher=Office of the Historian, U.S. Department of State }}</ref>
In 1897 is die Eerste Sionistiese Kongres in [[Basel]], [[Switserland]], gehou om ’n tuisland vir die Jode in Palestina te oorweeg. Morris Harris, ’n lid van die New York Hovevei Sion het sy tentwinkel gebruik om ’n geskikte banier en versierings vir die ontvangs te maak en sy moeder, Lena, het die vlag gestik.<ref>{{en}} {{cite web |url=http://www.flag-of-israel.org |title=Ontstaan van die vlag van Israel |accessdate=27 Januarie 2015 |date=1998 }}</ref> Die vlag was twee blou bane en ’n groot blou Dawidster in die middel. Die vlag was tien voet by ses voet – dieselfde as die [[vlag van die Verenigde State]] – en het bekend geword as die “Vlag van Sion”. Dit is as die amptelike Sionistiese vlag aanvaar gedurende die Tweede Sionistiese Kongres in Switserland in 1898 en Israel, as onafhanklike staat, het in 1948 die ontwerp as sy amptelike vlag aanvaar.<ref>{{en}} {{cite web |url=https://history.state.gov/milestones/1945-1952/arab-israeli-war|title=Milestones: 1945–1952 |publisher=Office of the Historian, U.S. Department of State }}</ref>


’n Vlag met blou en wit bane en ’n Dawidster in die middel het in 1904 saam met vlae van ander lande van een van die geboue by die Louisiana Wêreldtentoonstelling gehang.<ref>{{en}} {{cite web |url=http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?artid=132&letter=Z&search=Zionism |title=Sionisme (afdeling ''Verspreiding van Sionisme'') |first=Richard |last=Gottheil |publisher=Jewish Encyclopedia |date=1911 }}</ref>
’n Vlag met blou en wit bane en ’n Dawidster in die middel het in 1904 saam met vlae van ander lande van een van die geboue by die Louisiana Wêreldtentoonstelling gehang.<ref>{{en}} {{cite web |url=http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?artid=132&letter=Z&search=Zionism |title=Sionisme (afdeling ''Verspreiding van Sionisme'') |first=Richard |last=Gottheil |publisher=Jewish Encyclopedia |date=1911 }}</ref>
Lyn 110: Lyn 149:
|-
|-
! style="background:#ffffff"| Wit
! style="background:#ffffff"| Wit
| ''Chesed'' (Goddelike welwillendheid)<ref>{{en}} {{cite web |url=http://www.chabad.org/library/article_cdo/aid/536810/jewish/Why-the-Tallit-Barcode.htm | title=Waarom die talliet-strepieskode? |work=Chabad |accessdate=13 November 2014}}</ref>
| ''Gesed'' ("Goddelike welwillendheid")<ref>{{en}} {{cite web |url=http://www.chabad.org/library/article_cdo/aid/536810/jewish/Why-the-Tallit-Barcode.htm | title=Waarom die talliet-strepieskode? |work=Chabad |accessdate=13 November 2014}}</ref>
|-
|-
! style="background: #0038b8"| <span style="color:#ffffff"> Blou </span>
! style="background: #0038b8"| <span style="color:#ffffff"> Blou </span>
| Dit simboliseer die glorie van God, reinheid en ''Gevurah'' (strengheid van God)<ref>''Bamidbar Rabbah'' 14:3; ''Tsjoelien'' 89a.</ref><ref>[[Eksodus]] 24:10; [[Esegiël]] 1:26; ''Tsjoelien'' 89a.</ref>
| Dit simboliseer die glorie van God, reinheid en ''Gewoerah'' ("sterkte van God")<ref>''Bamidbar Rabbah'' 14:3; ''Tsjoelien'' 89a.</ref><ref>[[Eksodus]] 24:10; [[Esegiël]] 1:26; ''Tsjoelien'' 89a.</ref>
|}
|}


Lyn 124: Lyn 163:
Talle ander volke het egter geloofsimbole in hul vlae; [[Moslem]]simbole kom voor op die vlae van onder meer [[vlag van Algerië|Algerië]], [[vlag van Turkye|Turkye]] en [[vlag van Pakistan|Pakistan]] en [[Christene|Christensimbole]] kom voor op die vlae van die Nordiese lande, [[vlag van Switserland|Switserland]] en die [[vlag van die Verenigde Koninkryk|Verenigde Koninkryk]].<ref>{{en}} {{cite web | url=http://www.pewresearch.org/fact-tank/2014/11/25/64-countries-have-religious-symbols-on-their-national-flags/ | title=64 countries have religious symbols on their national flags | publisher=Pew Research Center | date=25 November 2014}}</ref>
Talle ander volke het egter geloofsimbole in hul vlae; [[Moslem]]simbole kom voor op die vlae van onder meer [[vlag van Algerië|Algerië]], [[vlag van Turkye|Turkye]] en [[vlag van Pakistan|Pakistan]] en [[Christene|Christensimbole]] kom voor op die vlae van die Nordiese lande, [[vlag van Switserland|Switserland]] en die [[vlag van die Verenigde Koninkryk|Verenigde Koninkryk]].<ref>{{en}} {{cite web | url=http://www.pewresearch.org/fact-tank/2014/11/25/64-countries-have-religious-symbols-on-their-national-flags/ | title=64 countries have religious symbols on their national flags | publisher=Pew Research Center | date=25 November 2014}}</ref>


Die Dawidster is boonop histories nie eksklusief ’n Joodse simbool nie. Dit is in antieke [[sinagoge]]s as argitektoniese motief gebruik, en dit verskyn veral op die voorblad van die Leningradse Codex. Dit het in die vroeë Middeleeue 'n belangrike Joodse simbool geword. In die [[Middeleeue]] was hierdie ster ook ’n simbool van [[Islam]], bekend as Salomo (Suleiman) se Seël en dit was uiters gewild onder die Anatoolse Beylikke. State wat die seël in hul vlag gebruik het was die Karamaniede en Jandariede. Die seël is ook deur die [[Ottomaanse Ryk|Ottomane]] gebruik in die versiering van hul [[moskee]]s, munte en persoonlike vlae of pasja’s, insluitend dié van Khaïr ad-Din Barbarossa, asook in Christelike argitektuur soos die Basiliek van die Heilige Kruis in [[Florence]].<ref>{{en}} {{cite web | url=http://tabletmag.com/jewish-life-and-religion/168156/turkish-seder-table | title=This Passover, Put a Turkish Spin on Your Seder Table | publisher=Tablet | accessdate=13 November 2014}}</ref><ref>{{en}} {{cite web | url=http://www.highbeam.com/doc/1P1-194267021.html | title=Tuscany's Jewish tourist attractions. An inspiring visit to Florence, Pisa and Livorno | publisher=Jerusalem Post | accessdate=13 November 2014}}</ref>
Die Dawidster is boonop histories nie eksklusief ’n Joodse simbool nie. Dit is in antieke [[sinagoge]]s as argitektoniese motief gebruik, en dit verskyn veral op die voorblad van die Codex Leningradensis, die oudste volledige handskrif van die Hebreeuse Bybel in Hebreeus (1008 n.C.). Dit het in die vroeë Middeleeue 'n belangrike Joodse simbool geword. In die [[Middeleeue]] was hierdie ster ook ’n simbool van [[Islam]], bekend as Salomo (Suleiman) se Seël en dit was uiters gewild onder die Anatoolse Beylikke. State wat die seël in hul vlag gebruik het was die Karamaniede en Jandariede. Die seël is ook deur die [[Ottomaanse Ryk|Ottomane]] gebruik in die versiering van hul [[moskee]]s, munte en persoonlike vlae of pasja’s, insluitend dié van Khaïr ad-Din Barbarossa, asook in Christelike argitektuur soos die Basiliek van die Heilige Kruis in [[Florence]].<ref>{{en}} {{cite web | url=http://tabletmag.com/jewish-life-and-religion/168156/turkish-seder-table | title=This Passover, Put a Turkish Spin on Your Seder Table | publisher=Tablet | accessdate=13 November 2014}}</ref><ref>{{en}} {{cite web | url=http://www.highbeam.com/doc/1P1-194267021.html | title=Tuscany's Jewish tourist attractions. An inspiring visit to Florence, Pisa and Livorno | publisher=Jerusalem Post | accessdate=13 November 2014}}</ref>


=== Deur ortodokse Jode ===
=== Deur ultra-ortodokse Jode ===
Die Hasiediem was baie uitgesproke in hul opposisie teen die vroeë Sionisme en het dikwels teen die Sioniste in opstand gekom. Hulle het selfs die Dawidster, aanvanklik ’n geloofsimbool wat slegs in die sinagoge verskyn het, verban omdat dit deur die Sioniste “verontreinig” is.<ref>{{en}} {{cite book |title=Diaspora Nationalism and Jewish Identity in Habsburg Galicia |url=https://books.google.com/books?id=rji2GtPYn50C |accessdate=9 Mei 2013|date=31 Augustus 2012 |publisher=Cambridge University Press |isbn=978-1-107-01424-4 |pages=172–173}}</ref> Rabbi Moses Feinstein het die Israelse vlag “ ’n dwase en betekenislose voorwerp” genoem en die vertoon daarvan in sinagoges ontmoedig.<ref name="Rabkin2006">{{en}} {{cite book |author=Yakov M. Rabkin |title=A threat from within: a century of Jewish opposition to Zionism |url=https://books.google.com/books?id=fTx2AAAAMAAJ |accessdate=16 Augustus 2011 |year=2006 |publisher=Fernwood Pub. |isbn=978-1-55266-171-0 |page=166}}</ref> Die Chazon Isj het geskryf dat Jode nie moet bid in ’n sinagoge waar die vlag vertoon word nie, selfs al is daar geen ander sinagoge naby nie.<ref>{{en}} Yakov Rabkin. [https://www.palint.org/article.php?articleid=19 Judaism vs Zionism in the Holy Land] {{dooie skakel}}, A Threat from Within: A Century of Jewish Opposition to Zionism, Fernwood/Zed Books, 2006.</ref> Ovadja Josef, voormalige Sefardiese Hoofrabbi van Israel, het ook die vertoon van die vlag in sinagoges verbied en die “ ’n herinnering aan die handelinge van die kwaaddoeners” genoem.<ref>{{en}} {{cite book|title=Diaspora Nationalism and Jewish Identity in Habsburg Galicia|url=https://books.google.com/books?id=rji2GtPYn50C|accessdate=9 May 2013|date=31 August 2012|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-1-107-01424-4|pages=172–173|quote=Waarskynlik die prominentste Sefardiese regskenner, Rabbi Ovadja Josef van Jerusalem, onderskryf Rabbi Feinstein se uitspraak en spesifiseer in sy kommentaar dat “diegene wat die vlag as ’n simbool van die staat kies, kwaaddoeners is”. Hy beklemtoon vat die verwydering van die vlag, “ ’n ydele en nuttelose voorwerp”, uit sinagoges in harmonie en vrede moet geskied.}}</ref> Rabbi Joel Teitelbaum verwys na die vlag as die "vlag van dwaalleer" en beskou dit as 'n voorwerp van afgodediens.<ref>{{en}} {{cite book|title=Shimy Dvar HaShem|date=22 Augustus 2014|page=44}}</ref> Streng-ortodokse Jode in Israel het nooit die vlag vertoon nie<ref name="Litvak2006">{{en}} {{cite book |first=Meir |last=Litvak |title=Middle Eastern Societies and the West: Accomodation Or Clash of Civilizations?|url=https://books.google.com/books?id=_cpjrIcHoQkC&pg=PA287 |year=2006 |publisher=The Moshe Dayan Center |isbn=978-965-224-073-6 |page=287 |chapter=Haredim and Western Culture: A View from Both Sides of the Ocean |quote=Nota 31: Hierdie vertoon van die vlag staan in skrille kontras met die negatiewe houding van Israelse Harediem jeens die Israelse vlag wat gevolglik nooit op Israelse Haredi-huise of -sakeondernemings vertoon word nie.}}</ref> en daar is selfs ’n paar groepe wat selfs oorgaan tot vlagverbranding op Israel se onafhanklikheidsdag.<ref name="GoodeBen-Yehuda2010">{{en}} {{cite book |first=Erich |last=Goode |coauthor=Nachman Ben-Yehuda |title=Moral Panics: The Social Construction of Deviance |url=https://books.google.com/books?id=SbY2Mksi1kcC&pg=PA16 |date=19 Januarie 2010 |publisher=John Wiley & Sons |isbn=978-1-4443-0793-1 |page=16 |quote=Talle haredim of ultra-ortodokse Jode glo dat Israel nie ’n legitieme staat geag behoort te word alvorens die messias homself manifesteer nie. Gevolglik is daar sommige anti-Sionistiese haredi-faksies wat op onafhanklikheidsdag die vlag van Israel brand.}}</ref>
Die Gasiediem was baie uitgesproke in hul opposisie teen die vroeë Sionisme en het dikwels teen die Sioniste in opstand gekom. Hulle het selfs die Dawidster, aanvanklik ’n geloofsimbool wat slegs in die sinagoge verskyn het, verban omdat dit deur die Sioniste “verontreinig” is.<ref>{{en}} {{cite book |title=Diaspora Nationalism and Jewish Identity in Habsburg Galicia |url=https://books.google.com/books?id=rji2GtPYn50C |accessdate=9 Mei 2013 |date=31 Augustus 2012 |publisher=Cambridge University Press |isbn=978-1-107-01424-4 |pages=172–173}}</ref> Rabbi Moses Feinstein het die Israelse vlag “ ’n dwase en betekenislose voorwerp” genoem en die vertoon daarvan in sinagoges ontmoedig.<ref name="Rabkin2006">{{en}} {{cite book |author=Yakov M. Rabkin |title=A threat from within: a century of Jewish opposition to Zionism |url=https://books.google.com/books?id=fTx2AAAAMAAJ |accessdate=16 Augustus 2011 |year=2006 |publisher=Fernwood Pub. |isbn=978-1-55266-171-0 |page=166}}</ref> Die Gazon Isj het geskryf dat Jode nie moet bid in ’n sinagoge waar die vlag vertoon word nie, selfs al is daar geen ander sinagoge naby nie.<ref>{{en}} Yakov Rabkin. [https://www.palint.org/article.php?articleid=19 Judaism vs Zionism in the Holy Land] {{dooie skakel}}, A Threat from Within: A Century of Jewish Opposition to Zionism, Fernwood/Zed Books, 2006.</ref> Ovadja Josef, voormalige Sefardiese Hoofrabbi van Israel, het ook die vertoon van die vlag in sinagoges verbied en die “ ’n herinnering aan die handelinge van die kwaaddoeners” genoem.<ref>{{en}} {{cite book|title=Diaspora Nationalism and Jewish Identity in Habsburg Galicia|url=https://books.google.com/books?id=rji2GtPYn50C|accessdate=9 May 2013|date=31 August 2012|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-1-107-01424-4|pages=172–173|quote=Waarskynlik die prominentste Sefardiese regskenner, Rabbi Ovadja Josef van Jerusalem, onderskryf Rabbi Feinstein se uitspraak en spesifiseer in sy kommentaar dat “diegene wat die vlag as ’n simbool van die staat kies, kwaaddoeners is”. Hy beklemtoon vat die verwydering van die vlag, “ ’n ydele en nuttelose voorwerp”, uit sinagoges in harmonie en vrede moet geskied.}}</ref> Rabbi Joel Teitelbaum verwys na die vlag as die "vlag van dwaalleer" en beskou dit as 'n voorwerp van afgodediens.<ref>{{en}} {{cite book|title=Shimy Dvar HaShem|date=22 Augustus 2014|page=44}}</ref> Streng-ortodokse Jode in Israel het nooit die vlag vertoon nie<ref name="Litvak2006">{{en}} {{cite book |first=Meir |last=Litvak |title=Middle Eastern Societies and the West: Accomodation Or Clash of Civilizations?|url=https://books.google.com/books?id=_cpjrIcHoQkC&pg=PA287 |year=2006 |publisher=The Moshe Dayan Center |isbn=978-965-224-073-6 |page=287 |chapter=Haredim and Western Culture: A View from Both Sides of the Ocean |quote=Nota 31: Hierdie vertoon van die vlag staan in skrille kontras met die negatiewe houding van Israelse Harediem jeens die Israelse vlag wat gevolglik nooit op Israelse Haredi-huise of -sakeondernemings vertoon word nie.}}</ref> en daar is selfs ’n paar groepe wat selfs oorgaan tot vlagverbranding op Israel se onafhanklikheidsdag.<ref name="GoodeBen-Yehuda2010">{{en}} {{cite book |first=Erich |last=Goode |coauthor=Nachman Ben-Yehuda |title=Moral Panics: The Social Construction of Deviance |url=https://books.google.com/books?id=SbY2Mksi1kcC&pg=PA16 |date=19 Januarie 2010 |publisher=John Wiley & Sons |isbn=978-1-4443-0793-1 |page=16 |quote=Talle haredim of ultra-ortodokse Jode glo dat Israel nie ’n legitieme staat geag behoort te word alvorens die messias homself manifesteer nie. Gevolglik is daar sommige anti-Sionistiese haredi-faksies wat op onafhanklikheidsdag die vlag van Israel brand.}}</ref>


=== “Nyl na Eufraat”-mite ===
=== “Nyl na Eufraat”-mite ===
[[Lêer:Western Wall - by Jacob Rask.jpg|duimnael|’n Tradisionele talliet met die blou strepe]]
[[Lêer:Western Wall - by Jacob Rask.jpg|duimnael|’n Tradisionele talliet met blou strepe]]
Sommige groeperinge beweer dat die blou bane op die Israelse vlag die [[Nylrivier|Nyl-]] en [[Eufraat]]riviere voorstel as die grense van Land van Israel, die land wat volgens die Bybel deur [[God]] aan die [[Jode]] beloof is.<ref>{{af}} Genesis 15.18: “Op dié dag het die HERE met Abram ’n verbond gesluit en gesê: Aan jou nageslag gee Ek hierdie land, van die rivier van Egipte af tot by die groot rivier, die Eufraatrivier”</ref> Diegene wat hierdie bewering aanvoer dring daarop aan dat die vlag ’n “geheime” begeerte van die Jode voorstel om die hele grondgebied tussen die Nyl en Eufraat, wat sou beteken dat ’n groot gedeelte van Egipte, die hele Jordanië, die grootste gedeelte van Sirië en ’n gedeelte van Irak, verower moet word. [[Jasser Arafat]], [[Iran]] en [[Hamas]] het al hierdie bewering aangevoer,<ref>{{en}} [http://www.webcitation.org/query?url=http://www.geocities.com/Heartland/9766/arafat.htm&date=2009-10-25+07:30:29 Playboy-onderhoud: Jasser Arafat] {{dooie skakel}}, ''Playboy'', September 1988.<br />ARAFAT: Ja, want hulle wil dit nie hê nie. Kyk na die slagspreuke wat hulle gebruik: dat die land van Israel van die Eufraat tot die Nyl strek. Dit was vir baie jare bo die ingang van die Knesset, die parlement, geskryf. Dit wys hulle nasionale ambisie – hulle wil tot by die Jordaanrivier vorder. Een Israel vir hulle, wat is daar vir ons oor… Weet u wat die betekenis van die Israelse vlag is?
Bepaalde kringe in die Islamitiese wêreld beweer dat die blou bane op die Israelse vlag die [[Nylrivier|Nyl-]] en [[Eufraat]]riviere voorstel as die grense van Land van Israel, die land wat deur [[God]] aan die [[Jode]] beloof is.<ref>{{af}} Genesis 15.18: “Op dié dag het die HERE met Abram ’n verbond gesluit en gesê: Aan jou nageslag gee Ek hierdie land, van die rivier van Egipte af tot by die groot rivier, die Eufraatrivier”</ref> Diegene wat hierdie bewering aanvoer dring daarop aan dat die vlag ’n “geheime” begeerte van die Jode voorstel om die hele grondgebied tussen die Nyl en Eufraat, wat sou beteken dat ’n groot gedeelte van Egipte, die hele Jordanië, die grootste gedeelte van Sirië en ’n gedeelte van Irak, verower moet word. [[Jasser Arafat]], [[Iran]] en [[Hamas]] het al hierdie bewering aangevoer,<ref>{{en}} [http://www.webcitation.org/query?url=http://www.geocities.com/Heartland/9766/arafat.htm&date=2009-10-25+07:30:29 Playboy-onderhoud: Jasser Arafat] {{dooie skakel}}, ''Playboy'', September 1988.<br />ARAFAT: Ja, want hulle wil dit nie hê nie. Kyk na die slagspreuke wat hulle gebruik: dat die land van Israel van die Eufraat tot die Nyl strek. Dit was vir baie jare bo die ingang van die Knesset, die parlement, geskryf. Dit wys hulle nasionale ambisie – hulle wil tot by die Jordaanrivier vorder. Een Israel vir hulle, wat is daar vir ons oor… Weet u wat die betekenis van die Israelse vlag is?
<br />PLAYBOY: Nee.
<br />PLAYBOY: Nee.
<br />ARAFAT: Dit is wit met twee blou bane. Die twee lyne stel twee riviere voor met Israel daartussen. Die riviere is die Nyl en die Eufraat.</ref> en met herhaling die idee aan die Israelse vlag toegeskryf.<ref>{{en}} Rubin, Barry. [http://sicsa.huji.ac.il/1rubin.htm Die PLO tussen Anti-Sionisme en Antisemitisme, Agtergrond en Onlangse Verwikkelinge] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20060322124402/http://sicsa.huji.ac.il/1rubin.htm |date=22 Maart 2006 }}, The Vidal Sassoon International Center for the Study of Antisemitism, The Hebrew University of Jerusalem, 1993. URL besoek op 3 April 2006.</ref><ref name=haaretz2>{{en}} {{cite web |first=Danny |last=Rubinstein |url=http://www.haaretz.com/hasen/pages/ShArt.jhtml?itemNo=501543&contrassID=1 |title=Opruiende legendes |publisher=Haaretz |date=15 November 2004 |accessdate=3 April 2006 }}</ref>
<br />ARAFAT: Dit is wit met twee blou bane. Die twee lyne stel twee riviere voor met Israel daartussen. Die riviere is die Nyl en die Eufraat.</ref> en met herhaling die idee aan die Israelse vlag toegeskryf.<ref>{{en}} Rubin, Barry. [http://sicsa.huji.ac.il/1rubin.htm Die PLO tussen Anti-Sionisme en Antisemitisme, Agtergrond en Onlangse Verwikkelinge] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20060322124402/http://sicsa.huji.ac.il/1rubin.htm |date=22 Maart 2006 }}, The Vidal Sassoon International Center for the Study of Antisemitism, The Hebrew University of Jerusalem, 1993. URL besoek op 3 April 2006.</ref><ref name=haaretz2>{{en}} {{cite web |first=Danny |last=Rubinstein |url=http://www.haaretz.com/hasen/pages/ShArt.jhtml?itemNo=501543&contrassID=1 |title=Opruiende legendes |publisher=Haaretz |date=15 November 2004 |accessdate=3 April 2006 }}</ref>


Sionistiese én anti-Sionistiese outeurs het die feit dat die bane op die vlag territoriale ambisies voorstel, van alle waarheid ontbloot. Daniel Pipes merk op dat “die blou bane inderdaad ontleen is aan die tradisionele Joodse gebededoek”,<ref>{{en}} {{cite web |first=Daniel |last=Pipes |url=http://www.meforum.org/article/215 |title=Imperiale Israel: Die Nyl-na-Eufraat-kwaadsprekery |publisher=Middle East Quarterly |date= Maart 1994 |accessdate=3 April 2006 }}</ref> en Danny Rubinstein wys uit dat “…Arafat… bygevoeg het, in vroeëre onderhoude, die twee blou bane op die Israelse vlag die Nyl en Eufraat voorstel… Geen Israeli, selfs diegene wat begrip vir die Palestynse nood toon,… die nonsens oor die blou bane op die vlag ontwerp is volgens die kleure van die tradisionele talliet nie…”<ref name="haaretz2" /> Israel Shahak, die knaende kritikus van Israel en Sionisme is net so uitdruklik. In sy ''Die Sionistiese Plan vir die Midde-Ooste'' sê hy:
Sionistiese én anti-Sionistiese outeurs het die feit dat die bane op die vlag territoriale ambisies voorstel, van alle waarheid ontbloot. Daniel Pipes merk op dat “die blou bane inderdaad ontleen is aan die tradisionele Joodse gebedskleed”,<ref>{{en}} {{cite web |first=Daniel |last=Pipes |url=http://www.meforum.org/article/215 |title=Imperiale Israel: Die Nyl-na-Eufraat-kwaadsprekery |publisher=Middle East Quarterly |date= Maart 1994 |accessdate=3 April 2006 }}</ref> en Danny Rubinstein wys uit dat “…Arafat… bygevoeg het, in vroeëre onderhoude, die twee blou bane op die Israelse vlag die Nyl en Eufraat voorstel… Geen Israeli, selfs diegene wat begrip vir die Palestynse nood toon,… die nonsens oor die blou bane op die vlag ontwerp is volgens die kleure van die tradisionele talliet nie…”<ref name="haaretz2" /> Israel Shahak, die knaende kritikus van Israel en Sionisme is net so uitdruklik. In sy ''Die Sionistiese Plan vir die Midde-Ooste'' sê hy:


{{caanhaling |...the persistent, and completely false declarations, which were made by some of the most important Arab leaders, that the two blue stripes of the Israeli flag symbolize the Nile and the Euphrates, while in fact they are taken from the stripes of the Jewish praying shawl (Talit).}}
{{caanhaling |’n Goeie voorbeeld is die volgehoue oortuiging in die nie-bestaande skrif aan die muur van die Knesset van die Bybelse vers oor die Nyl en die Eufraat. ’n Ander voorbeeld is die volgehoue, en totaal onware verklarings, wat deur sommige van die belangrikste Arabiese leiers gemaak is, dat die twee blou bane van die Israelse vlag die Nyl en Eufraat voorstel terwyl dit in werklikheid van die Joodse gebededoek (talliet) kom.}}

{{caanhaling |...die aanhoudende en totaal onware verklarings, wat deur sommige van die belangrikste Arabiese leiers gemaak is, dat die twee blou bane van die Israelse vlag die Nyl en die Eufraat voorstel, terwyl hulle in werklikheid van die Joodse gebedskleed (''talliet'') afgelei is.}}


Sakr ebu Fakr, ’n Arabiese skrywer, het hom ook teen die idee uitgespreek. Hy skryf dat die “Nyl na Eufraat”-aanspraak oor die vlag een van die sewe gewilde wanopvattings/mites oor die Jode is wat steeds in die Arabiese wêreld sirkuleer ten spyte daarvan dat daar voldoende bewyse is wat dit weerlê.<ref>Ebu Fakr, Sakr. “Sewe Vooroordele oor die Jode”, ''Al-Hayat'', 12–14 November 1997.</ref>
Sakr ebu Fakr, ’n Arabiese skrywer, het hom ook teen die idee uitgespreek. Hy skryf dat die “Nyl na Eufraat”-aanspraak oor die vlag een van die sewe gewilde wanopvattings/mites oor die Jode is wat steeds in die Arabiese wêreld sirkuleer ten spyte daarvan dat daar voldoende bewyse is wat dit weerlê.<ref>Ebu Fakr, Sakr. “Sewe Vooroordele oor die Jode”, ''Al-Hayat'', 12–14 November 1997.</ref>
Lyn 155: Lyn 196:
Lêer:Degel maoz.jpg| Israelse vlag wat vir die duur van die [[Jom Kippoeroorlog]] aan Fort Budapest in die Bar-Lew-linie vertoon is
Lêer:Degel maoz.jpg| Israelse vlag wat vir die duur van die [[Jom Kippoeroorlog]] aan Fort Budapest in die Bar-Lew-linie vertoon is
Lêer:Israelisuperflag.jpg| Die groot vlag naby Masada, 2007
Lêer:Israelisuperflag.jpg| Die groot vlag naby Masada, 2007
</gallery></center>

== Ander vlae ==
Die handelsvlag gebruik soos die vlootvaandel van Israel in teenstelling met die nasionale vlag 'n donker blou. Die Dawidster is binne 'n wit ovaal. Die presidentsvlag gebruik egter die [[Wapen van Israel]] in 'n vierkantige vorm met óf 'n wit (Land) óf 'n geel rant (See).

<gallery class="center" widths="150">
Lêer:Civil Ensign of Israel.svg|<small>2:3</small> {{FIAV|000100}} Handelsvlag
Lêer:Presidential Standard (Israel).svg|<small>2:3</small> {{FIAV|010000|1}} Vlag van die Israeliese President
Lêer:Presidential Standard (Israel) at sea.svg|<small>2:3</small> {{FIAV|000010|1}} Vlag van die Israeliese President ter See
Lêer:Flag of the Prime Minister of Israel.svg|<small>2:3</small> {{FIAV|010000|1}} Vlag van die Israeliese Eerste Minister
Lêer:Flag of Israel Prime Minister at Sea.svg|<small>2:3</small> {{FIAV|000010|1}} Vlag van die Israeliese Eerste Minister ter See
</gallery>

=== Vlae van die Zahal ===
Die Israeliese Weermag gebruik die volgende vlae. Die vlootvaandel van Israel het in teenstelling met die nasionale vlag 'n donker blou. Hy gebruik die Dawidster op 'n wit driehoek. Die vlag van die Lugmag is ligblou met donkerblou en wit strepe en 'n donkerblou gekleurde Dawidster.

<center><gallery align="center" widths="150">
Lêer:Flag of Israel Minister of Defence.svg|<small>2:3</small> {{FIAV|010000|1}} Vlag van die Israeliese Minister van Verdediging
Lêer:Flag of Israel Minister of Defence at Sea.svg|<small>2:3</small> {{FIAV|000010|1}} Vlag van die Israeliese Minister van Verdediging op See
Lêer:Flag of the Israel Defense Forces.svg|Vlag van die Israeliese Weermag
Lêer:Naval Ensign of Israel.svg|<small>2:3</small> {{FIAV|000001}} Oorlogsvaandel ter See
Lêer:Naval Flag of Israel.svg|<small>2:3</small> Vlag van die Israeliese Vloot
Lêer:Israel Air Force Flag.svg|<small>2:3</small> Vlag van die Israeliese Lugmag
</gallery></center>
</gallery></center>



Wysiging soos op 18:00, 27 September 2018

Vlag van Israel
Vlag van Israel
Vlag van Israel
Bynaam "Vlag van Sion"
Gebruik Nasionale vlag Nasionale vlag
Verhouding 8:11
Goedgekeur 28 Oktober 1948[1]
Ontwerp ’n Blou Dawidster tussen twee blou horisontale bane op ’n wit agtergrond.
Wisselvormvlag van Israel
Wisselvormvlag van Israel
Bynaam Vlootvaandel
Gebruik Vlootvaandel Vlootvaandel
Verhouding 2:3
Goedgekeur 1948
Ontwerp ’n Wit driehoek aan die vlagpaalkant met ’n vlootblou Dawidster in op ’n vlootblou agtergrond.
Wisselvormvlag van Israel
Wisselvormvlag van Israel
Bynaam Vlootvaandel
Gebruik Burgerlike vaandel Burgerlike vaandel
Verhouding 2:3
Goedgekeur 1948
Ontwerp ’n Wit sirkel naby die vlagpaalkant met ’n vlootblou Dawidster in op ’n vlootblou agtergrond.
Wisselvormvlag van Israel
Wisselvormvlag van Israel
Bynaam Lugmagvaandel
Verhouding 2:3
Goedgekeur 1948
Ontwerp ’n Hemelsblou-vlag met dun wit strepe met donkerblou grense naby die bo- en onderkant, met ’n lugmag-kokarde in die middel.

Die nasionale vlag van Israel (Hebreeus: דגל ישראל, Degel Yisra'el; Arabies: علم إسرائيل; ʿAlam Israʼīl) is op 28 Oktober 1948 amptelik goedgekeur, vyf maande nadat die Staat Israel tot stand gekom het. Die vlag vertoon ’n blou Dawidster tussen twee horisontale blou bane op ’n wit agtergrond. Die Israeliese vlagwetgewing bepaal die amptelike metings op 160 by 220 cm. Daarom is die amptelike verhoudings 8:11. Variante met ’n wye verskeidenheid van verhoudings kan gevind word, met 2:3 wat algemeen is.[verwysing benodig]

Die blou kleur word as “donker lugblou” beskryf[2] en wissel van vlag tot vlag.[3][2] Die vlag is in 1891 vir die Sionistiese Beweging ontwerp. Die basiese ontwerp herinner aan die talliet (טַלִּית), die Joodse gebedskleed, wat wit is met donker strepe. Die simbool in die middel verteenwoordig die Dawidster (מָגֵן דָּוִד, Maden David), ’n Joodse simbool wat van Antieke tye dateer en in Basel deur die Eerste Sionistiese Kongres van 1897 aanvaar is.[2]

In 2007 is ’n Israelse vlag van 660 m by 100 m met ’n gewig van 5,2 ton naby die antieke Joodse vesting Masada onthul waar dit ’n wêreldrekord opgestel het vir die grootste vlag.[4]

Oorsprong van die vlag

Herzl se voorgestelde vlag soos in sy dagboek geskets. Hoewel hy die Dawidster geteken het, het hy dit nie so beskryf nie.
Moderne weergawe van Theodor Herz se voorgestelde vlag
Vrygelate gevangenes van Buchenwald-konsentrasiekamp toon 'n tuisgemaakte vlag op hul pad na Palestina, 1945
Moderne rekonstruksie van die "Inkvlag"

Die blou bane is veronderstel om die strepe op ’n talliet, die tradisionele Joodse gebedskleed, voor te stel. Die uitbeelding van die Dawidster op die vlag van die Staat Israel word wêreldwyd erken as ’n simbool van die Jode en Judaïsme. Die Dawidster as 'n Joodse simbool dateer uit Antieke tye. Volgens 'n legende het Keiser Karel IV in 1357 toestemming aan die Jode van Praag verleen om 'n vlag met 'n Dawidster te gebruik.

Die Israeliete het ’n blou kleurstof genaamd tekhelet gebruik; die kleurstof is gemaak van ’n seeslak (Murex trunculus).[5] Die kleurstof was baie belangrik in Joodse en nie-Joodse kulture van die tyd en is deur koninklikes en boklasse gebruik om kleure, gordyne ens. mee te kleur. Die kleurstof van ’n verwante slak kan gebruik word om die purperkleur (argaman) te verkry.

In die Bybel word die Israeliete beveel om een van die drade van hulle klossies (tzitzit) met tegelet te kleur: “as julle dit sien moet julle aan die gebooie van die Here dink, dat julle dit doen en nie jul hart en jul oë navolg … nie” (Num. 15:39). Tekhelet stem ooreen met die kleur van die goddelike openbaring (Midrasj Bamidbar Rabbah vx). Teen die einde van die Talmoediese era (500–600 n.C.) het die industrie wat die kleurstof vervaardig het ineengestort. Dit het al hoe skaarser geword en met verloop van tyd het die Joodse gemeenskap vergeet welke spesie van seeslak die spesifieke kleurstof vervaardig. Aangesien Jode nie in staat was om hierdie gebod na te kom nie het hulle die klossies wit gelos. In herinnering aan die gebod van die gebruik van tekhelet-kleurstof het dit algemene gebruik vir Jode geword om blou of pers strepe in die kleed van hulle talliet in te weef.[6]

Die idee dat die blou en wit kleure die nasionale kleure van die Jode was, is deur Ludwig August von Frankl, ’n Oostenrykse digter, geopper. In sy gedig “Kleure van Juda” skryf hy:[7]

Oorspronklike Duitse teks:
Anlegt er, wenn ihn Andacht füllt
Die Farben seines Landes;
Da steht er beim Gebet verhüllt,
Weiß schimmernden Gewandes.
Den Rand des weißen Mantels breit
Durchziehen blaue Streifen,
Sowie des Hohenpriesters Kleid
Die blauen Fädenschleifen.
Die Farben sind's des theuren Lands,
Weißblau sind Juda's Grenzen:
Weiß ist der priesterliche Glanz,
Und blau des Himmels Glänzen.
Afrikaanse vertolking
Aanlê hy, wanneer gebed hom vul
Die kleure van sy land;
Daar staan hy tydens gebid gehul,
In 'n wit glansende gewand.
Die rant van die wit omhulsel breed
Deurweef met blou strepe,
Soos die Hoëpriester se kleed
Die blou draadslype.
Die kleure is van die geliefde land,
Witblou is Juda se grense:
Wit is die priesterdom se glans,
En blou die hemel se skyn.

In 1885 het die landboudorpie Risjon Letsion ’n blou en wit vlag wat deur Israel Belkind en Fanny Abramowitsj (gebore Meirowitsj) ontwerp is, gebruik in ’n optog ter viering van sy derde herdenking.[8] In 1891 het Michael Halperin, een van die stigters van die landboudorp Nachalat Reuven, ’n soortgelyke vlag gebruik met ’n blou heksagram en die teks “נס ציונה” (Nes Ziona, “’n banier na Sion toe”: ’n verwysing na Jeremia 4:6 wat later aanvaar is as die moderne naam van die stad). ’n Blou-en-wit vlag met die Dawidster en die Hebreeuse woord “Makkabeër” is in 1891 deur die B’nei Sion-opvoedingsgenootskap gebruik. Jacob Baruch Askowitsj en sy seun Charles het die “vlag van Juda” ontwerp wat op 24 Julie 1891 tydens die inwyding van die Sionsaal van die B’nei Sion-opvoedingsgenootskap in Boston, Massachusetts. Die vlag was gebaseer op die tradisionele talliet met dun blou bane naby die bo- en onderkant en in die middel ’n sespuntige Dawidster met die woord “Makkabeër” in blou letters geverf.[9]

In Herzl se 1896 Der Judenstaat (1896), skryf hy:[10]

Wir haben keine Fahne. Wir brauchen eine. Wenn man viele Menschen führen will, muss man ein Symbol über ihre Häupter erheben. Ich denke mir eine weisse Fahne, mit sieben goldenen Sternen. Das weisse Feld bedeutet das neue, reine Leben; die Sterne sind die sieben goldenen Stunden unseres Arbeitstages. Denn im Zeichen der Arbeit gehen die Juden in das neue Land.


Ons het geen vlag nie. Ons benodig een. Indien ons baie mense wil lei moet ons ’n simbool bo hul kop hys. Ek dink aan ’n wit vlag met sewe goue sterre. Die wit veld verwys na die nuwe, suiwer lewe; die verwys na die sewe goue ure van die werksdag. Want in die naam van die werk gaan die Jode na die nuwe land.


David Wolffsohn, ’n sakeman wat ’n prominente rol in die vroeë Sionistiese beweging, was bewus daarvan dat die ontluikende Sionistiese beweging geen vlag gehad het nie en dat die ontwerp wat deur Theodor Herzl voorgestel is, min ondersteuning geniet het, het geskryf:[11]

At the behest of our leader Herzl, I came to Basle to make preparations for the Zionist Congress. Among many other problems that occupied me then was one which contained something of the essence of the Jewish problem. What flag would we hang in the Congress Hall? Then an idea struck me. We have a flag — and it is blue and white. The talith (prayer shawl) with which we wrap ourselves when we pray: that is our symbol. Let us take this Talith from its bag and unroll it before the eyes of Israel and the eyes of all nations. So I ordered a blue and white flag with the Shield of David painted upon it. That is how the national flag, that flew over Congress Hall, came into being.


In opdrag van ons leier, Herzl, het ek na Basel gekom om die Eerste Kongres voor te berei. Onder die talryke vrae wat my opdraggewer gehad het, was: Met watter vlag moet die kongressaal versier word? Want het nie 'n vlag nie. Hierdie gedagte het ons baie gepla. 'n Vlag moet geskep word. Maar watter kleure sal ons kies? Toe skiet 'n gedagte deur my kop: Ons hét mos 'n vlag. Wit en blou. Die talliet waarmee ons toedraai wanneer ons bid! Hierdie gebeedskleed is ons simbool. Kom ons haal hierdie talliet uit sy sak en ontplooi dit voor die oë van Israel en voor die oë van alle volke. Toe bestel ek 'n blou-en-wit vlag waarop 'n Dawidster geteken is. En so het ons nasionale vlag in die wêreld gekom.


Hoewel hierdie vlag die Joodse geloofsimbole beklemtoon wou Theodor Herzl hê dat die vlag meer universele simbole moes bevat: 7 goue sterre vir die 7-uur werkskwota van die verligte te stigte staat, wat sosialistiese wetgewing sou bevorder.[12]

In 1897 is die Eerste Sionistiese Kongres in Basel, Switserland, gehou om ’n tuisland vir die Jode in Palestina te oorweeg. Morris Harris, ’n lid van die New York Hovevei Sion het sy tentwinkel gebruik om ’n geskikte banier en versierings vir die ontvangs te maak en sy moeder, Lena, het die vlag gestik.[13] Die vlag was twee blou bane en ’n groot blou Dawidster in die middel. Die vlag was tien voet by ses voet – dieselfde as die vlag van die Verenigde State – en het bekend geword as die “Vlag van Sion”. Dit is as die amptelike Sionistiese vlag aanvaar gedurende die Tweede Sionistiese Kongres in Switserland in 1898 en Israel, as onafhanklike staat, het in 1948 die ontwerp as sy amptelike vlag aanvaar.[14]

’n Vlag met blou en wit bane en ’n Dawidster in die middel het in 1904 saam met vlae van ander lande van een van die geboue by die Louisiana Wêreldtentoonstelling gehang.[15]

Kleure

Moderne foto van die vlag van Israel

Kleurskema
blou wit
RGB 0/56/184 255/255/255
Heksadesimal #0038b8 #FFFFFF
CMYK 100/70/0/28 0/0/0/0

Interpretasie van kleure

Skema Tekstielkleur
Wit Gesed ("Goddelike welwillendheid")[16]
Blou Dit simboliseer die glorie van God, reinheid en Gewoerah ("sterkte van God")[17][18]

Kritiek

Deur Arabiese Israeli’s

Vlag van die middeleeuse Turkse Karamanied-dinastie
Marokkaanse munt met Salomo se Seël

Sommige Arabiese Israeli-politici sowel as die Hoë Opvolgkomitee vir Arabiese Burgers van Israel het ’n herevaluering van die Israelse vlag aangevra met die argument dat die Dawidster in die middel van die vlag ’n eksklusiewe Joodse simbool is.[19]

Talle ander volke het egter geloofsimbole in hul vlae; Moslemsimbole kom voor op die vlae van onder meer Algerië, Turkye en Pakistan en Christensimbole kom voor op die vlae van die Nordiese lande, Switserland en die Verenigde Koninkryk.[20]

Die Dawidster is boonop histories nie eksklusief ’n Joodse simbool nie. Dit is in antieke sinagoges as argitektoniese motief gebruik, en dit verskyn veral op die voorblad van die Codex Leningradensis, die oudste volledige handskrif van die Hebreeuse Bybel in Hebreeus (1008 n.C.). Dit het in die vroeë Middeleeue 'n belangrike Joodse simbool geword. In die Middeleeue was hierdie ster ook ’n simbool van Islam, bekend as Salomo (Suleiman) se Seël en dit was uiters gewild onder die Anatoolse Beylikke. State wat die seël in hul vlag gebruik het was die Karamaniede en Jandariede. Die seël is ook deur die Ottomane gebruik in die versiering van hul moskees, munte en persoonlike vlae of pasja’s, insluitend dié van Khaïr ad-Din Barbarossa, asook in Christelike argitektuur soos die Basiliek van die Heilige Kruis in Florence.[21][22]

Deur ultra-ortodokse Jode

Die Gasiediem was baie uitgesproke in hul opposisie teen die vroeë Sionisme en het dikwels teen die Sioniste in opstand gekom. Hulle het selfs die Dawidster, aanvanklik ’n geloofsimbool wat slegs in die sinagoge verskyn het, verban omdat dit deur die Sioniste “verontreinig” is.[23] Rabbi Moses Feinstein het die Israelse vlag “ ’n dwase en betekenislose voorwerp” genoem en die vertoon daarvan in sinagoges ontmoedig.[24] Die Gazon Isj het geskryf dat Jode nie moet bid in ’n sinagoge waar die vlag vertoon word nie, selfs al is daar geen ander sinagoge naby nie.[25] Ovadja Josef, voormalige Sefardiese Hoofrabbi van Israel, het ook die vertoon van die vlag in sinagoges verbied en die “ ’n herinnering aan die handelinge van die kwaaddoeners” genoem.[26] Rabbi Joel Teitelbaum verwys na die vlag as die "vlag van dwaalleer" en beskou dit as 'n voorwerp van afgodediens.[27] Streng-ortodokse Jode in Israel het nooit die vlag vertoon nie[28] en daar is selfs ’n paar groepe wat selfs oorgaan tot vlagverbranding op Israel se onafhanklikheidsdag.[29]

“Nyl na Eufraat”-mite

’n Tradisionele talliet met blou strepe

Bepaalde kringe in die Islamitiese wêreld beweer dat die blou bane op die Israelse vlag die Nyl- en Eufraatriviere voorstel as die grense van Land van Israel, die land wat deur God aan die Jode beloof is.[30] Diegene wat hierdie bewering aanvoer dring daarop aan dat die vlag ’n “geheime” begeerte van die Jode voorstel om die hele grondgebied tussen die Nyl en Eufraat, wat sou beteken dat ’n groot gedeelte van Egipte, die hele Jordanië, die grootste gedeelte van Sirië en ’n gedeelte van Irak, verower moet word. Jasser Arafat, Iran en Hamas het al hierdie bewering aangevoer,[31] en met herhaling die idee aan die Israelse vlag toegeskryf.[32][33]

Sionistiese én anti-Sionistiese outeurs het die feit dat die bane op die vlag territoriale ambisies voorstel, van alle waarheid ontbloot. Daniel Pipes merk op dat “die blou bane inderdaad ontleen is aan die tradisionele Joodse gebedskleed”,[34] en Danny Rubinstein wys uit dat “…Arafat… bygevoeg het, in vroeëre onderhoude, die twee blou bane op die Israelse vlag die Nyl en Eufraat voorstel… Geen Israeli, selfs diegene wat begrip vir die Palestynse nood toon,… die nonsens oor die blou bane op die vlag ontwerp is volgens die kleure van die tradisionele talliet nie…”[33] Israel Shahak, die knaende kritikus van Israel en Sionisme is net so uitdruklik. In sy Die Sionistiese Plan vir die Midde-Ooste sê hy:

...the persistent, and completely false declarations, which were made by some of the most important Arab leaders, that the two blue stripes of the Israeli flag symbolize the Nile and the Euphrates, while in fact they are taken from the stripes of the Jewish praying shawl (Talit).


...die aanhoudende en totaal onware verklarings, wat deur sommige van die belangrikste Arabiese leiers gemaak is, dat die twee blou bane van die Israelse vlag die Nyl en die Eufraat voorstel, terwyl hulle in werklikheid van die Joodse gebedskleed (talliet) afgelei is.


Sakr ebu Fakr, ’n Arabiese skrywer, het hom ook teen die idee uitgespreek. Hy skryf dat die “Nyl na Eufraat”-aanspraak oor die vlag een van die sewe gewilde wanopvattings/mites oor die Jode is wat steeds in die Arabiese wêreld sirkuleer ten spyte daarvan dat daar voldoende bewyse is wat dit weerlê.[35]

Die Handves van Hamas sê nietemin “dat die Sioniste na Palestina, streef na uitbreiding van die Nyl tot die Eufraat”, en op 26 Januarie 2006 het Mahmoed al-Zahar, leier van Hamas, daarop aangedring dat Israel sy vlag verander en die “Nyl na Eufraat”-argument gevoer.[36]

Verwysing in die Neurenberg-wette

Paragraaf 4 in “Die Wette vir die Beskerming van Duitse Bloed en Duitse Eer” lui ’n deel van die Neurenberg-wette van 1935 dat 1. “Jode verbied word om die Ryks- en nasionale vlag of die Duitse nasionale kleure te vertoon. 2. Andersyds word dit toegestaan dat hulle die Joodse kleure mag vertoon. Die uitoefening van hierdie reg word deur die Staat beskerm.” Paragraaf 5.3 beskryf die straf vir oortreding van die eerste punt as een of albei van tot een jaar tronkstraf en ’n boete.[37] Die Joodse kleure waarna hier verwys word is blou en wit.[38]

Bekende Israelse vlae

  • Die “Inkvlag” van 1949 wat gehys is gedurende die Onafhanklikheidsoorlog naby Eilat. Die hys van hierdie vlag deur ’n aantal Israelse soldate is op foto vasgelê en herinner aan die foto van waar die Amerikaanse vlag in 1944 bo Suribachi op Iwo Jima gehys word. Net soos met die laasgenoemde is ’n gedenkteken na aanleiding van die Israelse foto gemaak.
  • Die Israelse vlag wat deurentyd die beleg van Fort Budapest gedurende die Jom Kippoeroorlog gehys was, wat tans bewaar word in die Gedenkterrein en Museum vir die Gepantserde Korps in Latrun. Fort Budapest was die enigste sterkpunt aan die Bar-Lew-lyn wat vir die duur van die oorlog onder Israelse beheer was.
  • Die Wêreldrekordvlag van 2007 wat op ’n vliegveld naby die geskiedkundige bergfort Masada onthul is. Die vlag is in die Filippyne gemaak, was 660 by 100 meter (2 165 by 330 voet) en het 5,2 ton geweeg. Die rekord is bevestig deur die Guinness Book of Records. Die idee het gekom van Grace Gelindez-Gupana, ’n Filippynse entrepreneur, as diplomatieke gebaar van ondersteuning vir Israel.[4]

Ander vlae

Die handelsvlag gebruik soos die vlootvaandel van Israel in teenstelling met die nasionale vlag 'n donker blou. Die Dawidster is binne 'n wit ovaal. Die presidentsvlag gebruik egter die Wapen van Israel in 'n vierkantige vorm met óf 'n wit (Land) óf 'n geel rant (See).

Vlae van die Zahal

Die Israeliese Weermag gebruik die volgende vlae. Die vlootvaandel van Israel het in teenstelling met die nasionale vlag 'n donker blou. Hy gebruik die Dawidster op 'n wit driehoek. Die vlag van die Lugmag is ligblou met donkerblou en wit strepe en 'n donkerblou gekleurde Dawidster.

Verwysings

  1. (en) "Israel". Flags of the World. Besoek op 16 Januarie 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (en) Mishory, Alec. "Die vlag en die embleem" (html). Israelse Departement van Buitelandse Sake. Besoek op 28 Julie 2006. Geargiveer 17 April 2007 op Wayback Machine Joseph Sprinzak, Speaker van die Tussentydse Raad van Staatsverklaring van die Vlag van die Staat Israel word aangehaal
  3. (en) "Vlag van Israel". Israel Wetenskap en Tegnologie. Geargiveer 9 Julie 2006 op Wayback Machine
  4. 4,0 4,1 (en) "Reuse Israel-vlag stel rekord op vir grootste in wêreld". Haaretz. Associated Press. 25 November 2007. Besoek op 2 Augustus 2014.
  5. (en) Navon, Mois. "Historical Review of Tekhelet & the Hillazon" (PDF). Ptil Tekhelet Organization. Besoek op 18 September 2015.
  6. (en) Simmons, Rabbi Shraga. "Tallit stripes". Ask the Rabbi. About.com. Besoek op 3 April 2006.
  7. (en) Frankl, A. L. (1864). "Juda's Farben". Ahnenbilder (in Duits). Leipzig. pp. 127–8.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  8. (en) Bar-Am, Aviva (26 April 2002). "The first families". The Jerusalem Post. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Oktober 2016 – via Highbeam.
  9. (en) Reznikoff, Charles (Mei 1953). "From the American Scene: Boston's Jewish Community: Earlier Days". Commentary. Besoek op 3 November 2017.
  10. (de) Herzl, Theodor (1896). "Der Judenstaat. Versuch einer modernen Lösung der Judenfrage". Leipzig u. a. – via Deutsches Textarchiv.
  11. (en) "The Israeli Flag". The Jewish Virtual Library – A Division of the American-Israeli Cooperative Enterprise. Besoek op 20 September 2018.
  12. (en) Scholem, Gershom (September 1949). "The Curious History of the Six Pointed Star; How the 'Magen David' Became the Jewish Symbol". Commentary. p. 243-251. Besoek op 19 November 2013.
  13. (en) "Ontstaan van die vlag van Israel". 1998. Besoek op 27 Januarie 2015.
  14. (en) "Milestones: 1945–1952". Office of the Historian, U.S. Department of State.
  15. (en) Gottheil, Richard (1911). "Sionisme (afdeling Verspreiding van Sionisme)". Jewish Encyclopedia.
  16. (en) "Waarom die talliet-strepieskode?". Chabad. Besoek op 13 November 2014.
  17. Bamidbar Rabbah 14:3; Tsjoelien 89a.
  18. Eksodus 24:10; Esegiël 1:26; Tsjoelien 89a.
  19. (en) The National Committee for the Heads of the Arab Local Authorities in Israel (Desember 2006). "The Future Vision of Palestinian Arabs in Israel" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 27 Maart 2009. Besoek op 8 Oktober 2009. {{cite web}}: Onbekende parameter |deadurl= geïgnoreer (hulp)
  20. (en) "64 countries have religious symbols on their national flags". Pew Research Center. 25 November 2014.
  21. (en) "This Passover, Put a Turkish Spin on Your Seder Table". Tablet. Besoek op 13 November 2014.
  22. (en) "Tuscany's Jewish tourist attractions. An inspiring visit to Florence, Pisa and Livorno". Jerusalem Post. Besoek op 13 November 2014.
  23. (en) Diaspora Nationalism and Jewish Identity in Habsburg Galicia. Cambridge University Press. 31 Augustus 2012. pp. 172–173. ISBN 978-1-107-01424-4. Besoek op 9 Mei 2013.
  24. (en) Yakov M. Rabkin (2006). A threat from within: a century of Jewish opposition to Zionism. Fernwood Pub. p. 166. ISBN 978-1-55266-171-0. Besoek op 16 Augustus 2011.
  25. (en) Yakov Rabkin. Judaism vs Zionism in the Holy Land [dooie skakel], A Threat from Within: A Century of Jewish Opposition to Zionism, Fernwood/Zed Books, 2006.
  26. (en) Diaspora Nationalism and Jewish Identity in Habsburg Galicia. Cambridge University Press. 31 Augustus 2012. pp. 172–173. ISBN 978-1-107-01424-4. Besoek op 9 Mei 2013. Waarskynlik die prominentste Sefardiese regskenner, Rabbi Ovadja Josef van Jerusalem, onderskryf Rabbi Feinstein se uitspraak en spesifiseer in sy kommentaar dat "diegene wat die vlag as 'n simbool van die staat kies, kwaaddoeners is". Hy beklemtoon vat die verwydering van die vlag, " 'n ydele en nuttelose voorwerp", uit sinagoges in harmonie en vrede moet geskied.
  27. (en) Shimy Dvar HaShem. 22 Augustus 2014. p. 44.
  28. (en) Litvak, Meir (2006). "Haredim and Western Culture: A View from Both Sides of the Ocean". Middle Eastern Societies and the West: Accomodation Or Clash of Civilizations?. The Moshe Dayan Center. p. 287. ISBN 978-965-224-073-6. Nota 31: Hierdie vertoon van die vlag staan in skrille kontras met die negatiewe houding van Israelse Harediem jeens die Israelse vlag wat gevolglik nooit op Israelse Haredi-huise of -sakeondernemings vertoon word nie.
  29. (en) Goode, Erich (19 Januarie 2010). Moral Panics: The Social Construction of Deviance. John Wiley & Sons. p. 16. ISBN 978-1-4443-0793-1. Talle haredim of ultra-ortodokse Jode glo dat Israel nie 'n legitieme staat geag behoort te word alvorens die messias homself manifesteer nie. Gevolglik is daar sommige anti-Sionistiese haredi-faksies wat op onafhanklikheidsdag die vlag van Israel brand. {{cite book}}: Onbekende parameter |coauthor= geïgnoreer (hulp)
  30. (af) Genesis 15.18: “Op dié dag het die HERE met Abram ’n verbond gesluit en gesê: Aan jou nageslag gee Ek hierdie land, van die rivier van Egipte af tot by die groot rivier, die Eufraatrivier”
  31. (en) Playboy-onderhoud: Jasser Arafat [dooie skakel], Playboy, September 1988.
    ARAFAT: Ja, want hulle wil dit nie hê nie. Kyk na die slagspreuke wat hulle gebruik: dat die land van Israel van die Eufraat tot die Nyl strek. Dit was vir baie jare bo die ingang van die Knesset, die parlement, geskryf. Dit wys hulle nasionale ambisie – hulle wil tot by die Jordaanrivier vorder. Een Israel vir hulle, wat is daar vir ons oor… Weet u wat die betekenis van die Israelse vlag is?
    PLAYBOY: Nee.
    ARAFAT: Dit is wit met twee blou bane. Die twee lyne stel twee riviere voor met Israel daartussen. Die riviere is die Nyl en die Eufraat.
  32. (en) Rubin, Barry. Die PLO tussen Anti-Sionisme en Antisemitisme, Agtergrond en Onlangse Verwikkelinge Geargiveer 22 Maart 2006 op Wayback Machine, The Vidal Sassoon International Center for the Study of Antisemitism, The Hebrew University of Jerusalem, 1993. URL besoek op 3 April 2006.
  33. 33,0 33,1 (en) Rubinstein, Danny (15 November 2004). "Opruiende legendes". Haaretz. Besoek op 3 April 2006.
  34. (en) Pipes, Daniel (Maart 1994). "Imperiale Israel: Die Nyl-na-Eufraat-kwaadsprekery". Middle East Quarterly. Besoek op 3 April 2006.
  35. Ebu Fakr, Sakr. “Sewe Vooroordele oor die Jode”, Al-Hayat, 12–14 November 1997.
  36. (en) Shiloh, Scott (30 Januarie 2006). "Mofaz: Hamas tree onverantwoordelik op; Hamas: Israel moet sy vlag verander". Arutz Sheva. Besoek op 3 April 2006.
  37. (en) https://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Holocaust/nurmlaw2.html
  38. (en) J. Boas: German–Jewish Internal Politics under Hitler 1933–1938[dooie skakel], in: Leo Baeck Institute Yearbook, 1984, bl. 3–25

Eksterne skakels

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.