Mohs se hardheidskaal

Mohs se hardheidskaal karakteriseer die krapweerstand van verskeie minerale deur hulle vermoë om ander sagter materiale te krap. Dit is ontwikkel deur die Duitse mireraloog Friedrich Mohs en is een van verskeie definisies van hardheid in materiaalkunde.

Mohs se skaal is gebaseer op tien maklik bekombare minerale. Materiale word gekenmerk teen die skaal deur die hardste materiaal te vind wat hulle kan krap.

Die tabel hierbenede gee vergelykings met absolute hardheid soos gemeet met 'n hardheidsmeter. Mohs se skaal is 'n suiwer ordinale skaal aangesien korund byvoorbeeld byna dubbel so hard is as topaas terwyl diamant byna vier keer harder is as korund.

Hardheid	Mineraal	Absolute Hardheid
1	Talk (Mg3Si4O10(OH)2)	1
2	Gips (CaSO4·2H2O)	3
3	Kalsiet (CaCO3)	9
4	Fluoriet (CaF2)	21
5	Apatiet (Ca5(PO4)3(OH-,Cl-,F-))	48
6	Ortoklase Veldspaat (KAlSi3O8)	72
7	Kwarts (SiO2)	100
8	Topaas (Al2SiO4(OH-,F-)2)	200
9	Korund (Al2O3)	400
10	Diamant (C)	1500

'n Alternatiewe tabel hieronder is beskikbaar om vir addisionele stowwe voorsiening te maak wat tussen die twee vlakke mag val.

Hardheid	Mineraal
1	Vloeistof
2	Gips
3	Kalsiet
4	Fluoriet
5	Apatiet
6	Ortoklase veldspaat
7	Kwartsglas silika
8	Kwarts
9	Topaas
10	Granaat
11	Versmelte sirkonia
12	Versmelte aluminiumoksied
13	Silikonkarbied
14	Boorkarbied
15	Diamant