Minoïese beskawing: Verskil tussen weergawes
Sobaka (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
kNo edit summary |
||
| Lyn 3: | Lyn 3: | ||
== Oorsig == |
== Oorsig == |
||
Wat die |
Wat die Minoërs hulself genoem het, is onbekend. Die benaming "Minoïes" was ’n skepping van Evans na aanleiding van die mitiese [[Minos|"koning" Minos]].<ref>John Bennet, "Minoan civilization", ''Oxford Classical Dictionary'', 3de uitgawe, p. 985.</ref> Hy is in die [[Griekse mitologie]] verbind met die [[labirint]], wat Evans in verband gebring het met die argeologiese terrein [[Knossos]]. Daar is al beweer die [[Antieke Egipte|Egiptiese]] pleknaam "Keftiu" ('''*Káftiu''' ''kftiw'') en die [[Semities]]e "Kaftor", oftewel "[[Kaphtor]]" en "Kaptara" in die [[Mari, Sirië|Mari]]-argiewe, verwys na Kreta. "Nietemin kan sekere erkende feite rakende Kaphtor/Keftiu kwalik met Kreta verbind word," soos John Strange opgemerk het.<ref>Strange, ''Kaphtor/Keftiu: ’n nuwe ondersoek'', 1980:125; Strange herdruk die brontekste 16-112.</ref> In die ''[[Odussee]]'', wat eeue ná die vernietiging van die Minoïese beskawing geskryf is, noem [[Homeros]] die Kretensiese inwoners Eteokretensers (d.w.s. "ware Kretensers") – ’n volk wat die afstammelinge van die Minoërs kon gewees het. |
||
Minoïese paleise (''anaktora'') is die bekendste geboue wat op die eiland uitgegrawe is. Dit is monumentale geboue wat administratiewe funksies vervul het, soos aangedui deur die groot [[argief|argiewe]] wat deur [[argeoloog|argeoloë]] opgegrawe is. Elk van die paleise wat tot dusver ontbloot is, beskik oor sy eie unieke kenmerke, maar daar is ook gemeenskaplike kenmerke wat hierdie geboue onderskei van ander strukture. Die paleise het dikwels verskeie verdiepings gehad met binne- en buitetrapgange, ligopeninge, massiewe suile, voorraadstore en binnehowe. |
Minoïese paleise (''anaktora'') is die bekendste geboue wat op die eiland uitgegrawe is. Dit is monumentale geboue wat administratiewe funksies vervul het, soos aangedui deur die groot [[argief|argiewe]] wat deur [[argeoloog|argeoloë]] opgegrawe is. Elk van die paleise wat tot dusver ontbloot is, beskik oor sy eie unieke kenmerke, maar daar is ook gemeenskaplike kenmerke wat hierdie geboue onderskei van ander strukture. Die paleise het dikwels verskeie verdiepings gehad met binne- en buitetrapgange, ligopeninge, massiewe suile, voorraadstore en binnehowe. |
||
Die |
Die Minoërs was nie [[Indo-Europeërs|Indo-Europees]] nie; hulle was verwant aan voor-Griekse nedersetters van die Griekse vasteland en Wes-[[Anatolië]], die sogenaamde [[Pelasgers]].<ref name=bengtson>Hermann Bengtson: Griechische Geschichte. C.H.Beck, München, 2002. 9de Uitgawe. ISBN 3-406-02503-X. pp.8-15</ref> |
||
== Verwysings == |
== Verwysings == |
||
Wysiging soos op 09:41, 6 Maart 2019
Deel van 'n reeks oor die |
|---|
| Geskiedenis van Griekeland |
 |
| Griekse Bronstydperk |
| Egeïes • Helladies • Sikladies • Minoïes • Miceens |
| Antieke Griekeland |
| Donker eeue • Argaïes • Klassiek • Hellenisties • Romeins |
| Middeleeuse Griekeland |
| Bisantyns • Frankies en Latyns • Ottomaans |
| Moderne Griekeland |
Die Minoïese beskawing, uit die Bronstydperk, het op die eiland Kreta ontstaan en ’n opbloei beleef van omstreeks die 27ste tot die 15de eeu v.C.[1] Dit is aan die begin van die 20ste eeu herontdek danksy die werksaamhede van die Britse argeoloog sir Arthur Evans. Will Durant het na dié beskawing verwys as "die eerste skakel in die Europese ketting".[2]
Oorsig
Wat die Minoërs hulself genoem het, is onbekend. Die benaming "Minoïes" was ’n skepping van Evans na aanleiding van die mitiese "koning" Minos.[3] Hy is in die Griekse mitologie verbind met die labirint, wat Evans in verband gebring het met die argeologiese terrein Knossos. Daar is al beweer die Egiptiese pleknaam "Keftiu" (*Káftiu kftiw) en die Semitiese "Kaftor", oftewel "Kaphtor" en "Kaptara" in die Mari-argiewe, verwys na Kreta. "Nietemin kan sekere erkende feite rakende Kaphtor/Keftiu kwalik met Kreta verbind word," soos John Strange opgemerk het.[4] In die Odussee, wat eeue ná die vernietiging van die Minoïese beskawing geskryf is, noem Homeros die Kretensiese inwoners Eteokretensers (d.w.s. "ware Kretensers") – ’n volk wat die afstammelinge van die Minoërs kon gewees het.
Minoïese paleise (anaktora) is die bekendste geboue wat op die eiland uitgegrawe is. Dit is monumentale geboue wat administratiewe funksies vervul het, soos aangedui deur die groot argiewe wat deur argeoloë opgegrawe is. Elk van die paleise wat tot dusver ontbloot is, beskik oor sy eie unieke kenmerke, maar daar is ook gemeenskaplike kenmerke wat hierdie geboue onderskei van ander strukture. Die paleise het dikwels verskeie verdiepings gehad met binne- en buitetrapgange, ligopeninge, massiewe suile, voorraadstore en binnehowe.
Die Minoërs was nie Indo-Europees nie; hulle was verwant aan voor-Griekse nedersetters van die Griekse vasteland en Wes-Anatolië, die sogenaamde Pelasgers.[5]
Verwysings
- ↑ "Ancient Crete" in Oxford Bibliographies Online: Classics, bied ’n geleerde oorsig oor die beskikbare akademiese literatuur.
- ↑ Durant, The Life of Greece, The Story of Civilization Part II. New York: Simon & Schuster, 1939:11.
- ↑ John Bennet, "Minoan civilization", Oxford Classical Dictionary, 3de uitgawe, p. 985.
- ↑ Strange, Kaphtor/Keftiu: ’n nuwe ondersoek, 1980:125; Strange herdruk die brontekste 16-112.
- ↑ Hermann Bengtson: Griechische Geschichte. C.H.Beck, München, 2002. 9de Uitgawe. ISBN 3-406-02503-X. pp.8-15