Air France-vlug 4590: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
No edit summary
Alias (besprekings | bydraes)
k taal
Lyn 41: Lyn 41:
Die ondersoek ná die ongeluk het aan die lig gebring dat die vliegtuig op of oor die maksimum opstygmassa teen lugtemperatuur en ander toestande was, en 810 kilogram oor sy maksimum strukturele massa. Daar is egter bevind dat dit nie enige invloed op die ramp gehad het nie.
Die ondersoek ná die ongeluk het aan die lig gebring dat die vliegtuig op of oor die maksimum opstygmassa teen lugtemperatuur en ander toestande was, en 810 kilogram oor sy maksimum strukturele massa. Daar is egter bevind dat dit nie enige invloed op die ramp gehad het nie.


Vyf minute voor die Concorde se vertrek, het 'n Continental Airlines DC-10 wat opgestyg het na [[Newark, New Jersey|Newark]], [[New Jersey]], 'n titaniumlegeringstrook (deel van die enjinhulsel), 435 mm lank, 29-34 mm breed en sowat 1,4 millimeter dik, verloor tydens sy opstyg van dieselfde aanloopbaan. 'n Inspeksie van die aanloopbaan, wat geskeduleer was vir 15:00, was nie uitgevoer nie.
Vyf minute voor die Concorde se vertrek, het 'n Continental Airlines DC-10 wat opgestyg het na [[Newark, New Jersey|Newark]], [[New Jersey]], 'n titaniumlegeringstrook (deel van die enjinhulsel), 435 mm lank, 29-34 mm breed en sowat 1,4 millimeter dik, verloor tydens sy opstyg van dieselfde aanloopbaan. 'n Inspeksie van die aanloopbaan, wat geskeduleer was vir 15:00, is nie uitgevoer nie.


== Oorsaak ==
== Oorsaak ==
Gedurende die Concorde se opstygtyd, het hierdie stuk puin nog op die aanloopbaan gelê. Nadat die Concorde oor dit gery het, het dit 'n band in stukke gesny. 'n Groot stuk van die bandpuin (4,5 kilogram) tref die onderkant van die vliegtuigvlerk teen 'n beraamde spoed van 140 [[meter per sekonde]] (310 [[Myl per uur|mph]]). Hoewel dit nie direk enige van die brandstoftenks laat lek nie, stuur dit 'n drukskokgolf uit wat die nommer vyf brandstoftenk by sy swakste punt laat bars, net bokant die onderstel. Brandstof lek onbeheerst uit die onderkant van die vlerk, wat waarskynlik die brand veroorsaak het deur 'n elektriese vonk in die landingwielruim of deur kontak met warm dele van die enjin.
Gedurende die Concorde se opstygtyd, het hierdie stuk puin nog op die aanloopbaan gelê. Nadat die Concorde daaroor gery het, het dit 'n band in stukke gesny. 'n Groot stuk van die bandpuin (4,5 kilogram) tref die onderkant van die vliegtuigvlerk teen 'n beraamde spoed van 140 [[meter per sekonde]] (310 [[Myl per uur|mph]]). Hoewel dit nie direk enige van die brandstoftenks laat lek nie, stuur dit 'n drukskokgolf uit wat die nommer vyf brandstoftenk by sy swakste punt laat bars, net bokant die onderstel. Brandstof lek onbeheerst uit die onderkant van die vlerk, wat waarskynlik die brand veroorsaak het deur 'n elektriese vonk in die landingwielruim of deur kontak met warm dele van die enjin.


Op die punt van die brand se ontsteking het albei enjins krag verloor, maar enjin een het stadig herstel oor die volgende paar sekondes. 'n Groot bol vlamme bars uit en die vlugingenieur sluit enjin twee af in reaksie op 'n brandwaarskuwing en die kaptein se bevel. Lugverkeerbeheerder Gilles Logelin het die vlamme gewaar voordat die Concorde in die lug was, maar met slegs 2 km se aanloopbaan oor, en teen 'n spoed van 328 km/h was sy enigste opsie om maar op te styg. Die Concorde sou ten minste nog 3 km se aanloopbaan benodig om veilig te kon stop.
Op die punt van die brand se ontsteking het albei enjins krag verloor, maar enjin een het stadig herstel oor die volgende paar sekondes. 'n Groot bol vlamme bars uit en die vlugingenieur sluit enjin twee af in reaksie op 'n brandwaarskuwing en die kaptein se bevel. Lugverkeerbeheerder Gilles Logelin het die vlamme gewaar voordat die Concorde in die lug was, maar met slegs 2 km se aanloopbaan oor, en teen 'n spoed van 328 km/h was sy enigste opsie om maar op te styg. Die Concorde sou ten minste nog 3 km se aanloopbaan benodig om veilig te kon stop.

Wysiging soos op 14:26, 18 Junie 2019

Air France-vlug 4590
Die verongelukte vliegtuig
Die verongelukte vliegtuig
Datum 25 Julie 2000
Oorsaak Vreemde voorwerp-skade veroorsaak deur onderdeelskade op DC-10
Plek van ramp Gonesse, Frankryk
Sterftes 109 + nog 4 op die grond
Beserings 1
Vliegtuigtipe Aerospatiale-BAC Concorde 101
Vliegtuigstertnommer F-BTSC
Oorsprong Lughawe Parys-Charles de Gaulle
Bestemming John F. Kennedy Internasionale Lughawe
Passasiers 100
Bemanning 9
Oorlewendes 0

Air France-vlug 4590 was 'n Concorde-vlug wat deur Air France onderneem is van die Charles de Gaulle-lughawe naby Parys, Frankryk, na John F. Kennedy Internasionale Lughawe in New York, VSA. Op 25 Julie 2000 het dit neergestort op 'n hotel in Gonesse, Frankryk. Al honderd passasiers en nege bemanningslede aan boord het gesterf. Op die grond is vier mense dood en een ernstig beseer.[1] Die vlug is gehuur deur die Duitse maatskappy Peter Deilmann Cruises; die passasiers was almal op pad na die MS Deutschland boot in New Yorkstad vir 'n 16-dag-vaart na Manta, Ecuador.

Dit was die enigste noodlottige ongeluk tydens die Concorde se 27 jaar operasionele geskiedenis.

Agtergrond

Die ondersoek ná die ongeluk het aan die lig gebring dat die vliegtuig op of oor die maksimum opstygmassa teen lugtemperatuur en ander toestande was, en 810 kilogram oor sy maksimum strukturele massa. Daar is egter bevind dat dit nie enige invloed op die ramp gehad het nie.

Vyf minute voor die Concorde se vertrek, het 'n Continental Airlines DC-10 wat opgestyg het na Newark, New Jersey, 'n titaniumlegeringstrook (deel van die enjinhulsel), 435 mm lank, 29-34 mm breed en sowat 1,4 millimeter dik, verloor tydens sy opstyg van dieselfde aanloopbaan. 'n Inspeksie van die aanloopbaan, wat geskeduleer was vir 15:00, is nie uitgevoer nie.

Oorsaak

Gedurende die Concorde se opstygtyd, het hierdie stuk puin nog op die aanloopbaan gelê. Nadat die Concorde daaroor gery het, het dit 'n band in stukke gesny. 'n Groot stuk van die bandpuin (4,5 kilogram) tref die onderkant van die vliegtuigvlerk teen 'n beraamde spoed van 140 meter per sekonde (310 mph). Hoewel dit nie direk enige van die brandstoftenks laat lek nie, stuur dit 'n drukskokgolf uit wat die nommer vyf brandstoftenk by sy swakste punt laat bars, net bokant die onderstel. Brandstof lek onbeheerst uit die onderkant van die vlerk, wat waarskynlik die brand veroorsaak het deur 'n elektriese vonk in die landingwielruim of deur kontak met warm dele van die enjin.

Op die punt van die brand se ontsteking het albei enjins krag verloor, maar enjin een het stadig herstel oor die volgende paar sekondes. 'n Groot bol vlamme bars uit en die vlugingenieur sluit enjin twee af in reaksie op 'n brandwaarskuwing en die kaptein se bevel. Lugverkeerbeheerder Gilles Logelin het die vlamme gewaar voordat die Concorde in die lug was, maar met slegs 2 km se aanloopbaan oor, en teen 'n spoed van 328 km/h was sy enigste opsie om maar op te styg. Die Concorde sou ten minste nog 3 km se aanloopbaan benodig om veilig te kon stop.

Verwysings

  1. 'Black boxes' recovered at Concorde crash site. CNN. 25 Julie 2000. URL besoek op 3 Junie 2009.