Kolonialisme

Kaart van koloniale ryke regoor die wêreld in 1800

Kaart van koloniale ryke regoor die wêreld in 1914

Kaart van koloniale ryke aan die einde van die Tweede Wêreld Oorlog, 1945

Kolonialisme is die beleid van 'n politieke entiteit om sy gesag oor ander mense of gebiede te behou of te verleng, gewoonlik met die doel om hulle te ontwikkel of te ontgin tot voordeel van die koloniserende land en om die kolonies te help om te moderniseer in terme gedefinieer deur die koloniseerders, veral in ekonomie, godsdiens en gesondheid.

Soorte van kolonialisme

Historici onderskei dikwels tussen verskeie oorvleuelende vorme van kolonialisme:

• Setlaarkolonialisme behels grootskaalse immigrasie, dikwels gemotiveer deur godsdienstige, politieke of ekonomiese redes. Dit is daarop gemik om die oorspronklike bevolking te vervang.
• Uitbuitingskolonialisme behels minder koloniste en fokus op die uitbuiting van natuurlike hulpbronne of die gekoloniseerde bevolking as arbeid,tipies tot die voordeel van die tuisland. Hierdie kategorie sluit handelsposte sowel as groter kolonies in, waar koloniste baie van die politieke en ekonomiese administrasie sou uitmaak. Voor die einde van die slawehandel en wydverspreide afskaffing, toe inheemse arbeid nie beskikbaar was nie, is slawe dikwels in die Amerikas ingevoer, eers deur die Portugese Ryk en later deur die Spaanse, Nederlandse, Franse en Britse.
• Surrogaatkolonialisme behels 'n nedersettingsprojek ondersteun deur 'n koloniale mag, waarin die meeste setlaars nie uit dieselfde etniese groep as die heersende mag kom nie.
• Internekolonialisme is 'n idee van ongelyke strukturele mag tussen gebiede van 'n staat. Die bron van uitbuiting kom van binne die staat.

Sien ook

• Imperialisme

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Kolonialisme.