Rugbywêreldbeker 2011: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Blaai deur geskiedenis
← Ouer wysigingNuwer wysiging →
Content deleted Content added
VisueelWikiteks
Klaar
→‎Wedstrydbeamptes: Engelse Rugbyvoetbalunie
Lyn 338: Lyn 338:
{{col-2}}
{{col-2}}
; Skeidsregters
; Skeidsregters
* {{vlagikoon|Engeland}} [[Wayne Barnes]] <small>([[Rugbyvoetbalunie|Engeland]])</small>
* {{vlagikoon|Engeland}} [[Wayne Barnes]] <small>([[Engelse Rugbyvoetbalunie|Engeland]])</small>
* {{vlagikoon|Ierland|rugby}} George Clancy <small>([[Ierse Rugbyvoetbalunie|Ierland]])</small>
* {{vlagikoon|Ierland|rugby}} George Clancy <small>([[Ierse Rugbyvoetbalunie|Ierland]])</small>
* {{vlagikoon|Suid-Afrika}} [[Craig Joubert]] <small>([[Suid-Afrikaanse Rugbyunie|Suid-Afrika]])</small>
* {{vlagikoon|Suid-Afrika}} [[Craig Joubert]] <small>([[Suid-Afrikaanse Rugbyunie|Suid-Afrika]])</small>
Lyn 344: Lyn 344:
* {{vlagikoon|Nieu-Seeland}} Bryce Lawrence <small>([[Nieu-Seelandse Rugbyunie|Nieu-Seeland]])</small>
* {{vlagikoon|Nieu-Seeland}} Bryce Lawrence <small>([[Nieu-Seelandse Rugbyunie|Nieu-Seeland]])</small>
* {{vlagikoon|Wallis}} Nigel Owens <small>([[Walliese Rugbyunie|Wallis]])</small>
* {{vlagikoon|Wallis}} Nigel Owens <small>([[Walliese Rugbyunie|Wallis]])</small>
* {{vlagikoon|Engeland}} Dave Pearson <small>([[Rugbyvoetbalunie|Engeland]])</small>
* {{vlagikoon|Engeland}} Dave Pearson <small>([[Engelse Rugbyvoetbalunie|Engeland]])</small>
* {{vlagikoon|Frankryk}} Romain Poite <small>([[Franse Rugbyfederasie|Frankryk]])</small>
* {{vlagikoon|Frankryk}} Romain Poite <small>([[Franse Rugbyfederasie|Frankryk]])</small>
* {{vlagikoon|Ierland|rugby}} Alain Rolland <small>([[Ierse Rugbyvoetbalunie|Ierland]])</small>
* {{vlagikoon|Ierland|rugby}} Alain Rolland <small>([[Ierse Rugbyvoetbalunie|Ierland]])</small>
Lyn 355: Lyn 355:
* {{vlagikoon|Australië}} Matt Goddard <small>([[Australiese Rugbyunie|Australië]])</small>
* {{vlagikoon|Australië}} Matt Goddard <small>([[Australiese Rugbyunie|Australië]])</small>
* {{vlagikoon|Wallis}} Tim Hayes <small>([[Walliese Rugbyunie|Wallis]])</small>
* {{vlagikoon|Wallis}} Tim Hayes <small>([[Walliese Rugbyunie|Wallis]])</small>
* {{vlagikoon|Engeland}} Graham Hughes <small>([[Rugbyvoetbalunie|Engeland]])</small>
* {{vlagikoon|Engeland}} Graham Hughes <small>([[Engelse Rugbyvoetbalunie|Engeland]])</small>
* {{vlagikoon|Ierland|rugby}} Simon McDowell <small>([[Ierse Rugbyvoetbalunie|Ierland]])</small>
* {{vlagikoon|Ierland|rugby}} Simon McDowell <small>([[Ierse Rugbyvoetbalunie|Ierland]])</small>
* {{vlagikoon|Nieu-Seeland}} Vinny Munro <small>([[Nieu-Seelandse Rugbyunie|Nieu-Seeland]])</small>
* {{vlagikoon|Nieu-Seeland}} Vinny Munro <small>([[Nieu-Seelandse Rugbyunie|Nieu-Seeland]])</small>
* {{vlagikoon|Nieu-Seeland}} Chris Pollock <small>([[Nieu-Seelandse Rugbyunie|Nieu-Seeland]])</small>
* {{vlagikoon|Nieu-Seeland}} Chris Pollock <small>([[Nieu-Seelandse Rugbyunie|Nieu-Seeland]])</small>
* {{vlagikoon|Italië}} Giulio De Santis <small>([[Italiaanse Rugbyfederasie|Italië]])</small>
* {{vlagikoon|Italië}} Giulio De Santis <small>([[Italiaanse Rugbyfederasie|Italië]])</small>
* {{vlagikoon|Engeland}} Stuart Terheege <small>([[Rugbyvoetbalunie|Engeland]])</small>
* {{vlagikoon|Engeland}} Stuart Terheege <small>([[Engelse Rugbyvoetbalunie|Engeland]])</small>
* {{vlagikoon|Suid-Afrika}} [[Shaun Veldsman]] <small>([[Suid-Afrikaanse Rugbyunie|Suid-Afrika]])</small>
* {{vlagikoon|Suid-Afrika}} [[Shaun Veldsman]] <small>([[Suid-Afrikaanse Rugbyunie|Suid-Afrika]])</small>
{{col-end}}
{{col-end}}

Wysiging soos op 14:05, 24 Desember 2019

Rugbywêreldbeker 2011
Toernooibesonderhede
Gasheer Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland
Datums 9 September – 23 Oktober
Aantal nasies 20 (91 kwalifiseer)
Finale posisies
Kampioen  Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland
Naaswenner  Vlag van Frankryk Frankryk
Derde plek  Vlag van Australië Australië
Toernooistatistiek
Wedstryde 48
Bywoning 1 477 294 (gem. 30 777 per wedstryd)
Drieë 262 (gemiddeld 5.46 per wedstryd)
Meeste punte Vlag van Suid-Afrika Morné Steyn (62)[1]
Meeste drieë Vlag van Engeland Chris Ashton
Vlag van Frankryk Vincent Clerc (6 drieë elk)[2]
← 2007
2015 →

Die Rugbywêreldbeker 2011 het vanaf 9 September tot en met 23 Oktober 2011 in Nieu-Seeland plaasgevind. Dit was die sewende rugbywêreldbeker van die vierjaarlikse rugbywêreldkampioenskap wat deur die Internasionale Rugbyraad (IRR) aangebied word en die vierde in die Suidelike Halfrond. Nieu-Seeland het saam met Australië die eerste Rugbywêreldbeker 1987 gehuisves.

Die Webb Ellis-beker waarom meegeding is

20 nasionale rugbyspanne het meegeding in 48 wedstryde versprei oor 44 dae om die Webb Ellis-beker in te palm en as die wêreldkampioen gekroon te word. Suid-Afrika was die verdedigende kampioen nadat hulle die Rugbywêreldbeker 2007 in Frankryk gewen het. Suid-Afrika is egter in die kwarteindrondte deur Australië uitgeskakel en Nieu-Seeland wen die toernooi deur Frankryk met 8–7 in die eindstryd op Edenpark in Auckland te klop. Dit is die derde keer wat die gasheer die rugbywêreldbekertoernooi kon wen, ná Nieu-Seeland in 1987 en Suid-Afrika in 1995. Australië eindig in die derde en Wallis in die vierde plek. Die nasionale rugbyspan van Rusland het vir die eerste keer aan ’n rugbywêreldbekertoernooi deelgeneem. Namibië is ná vier nederlae reeds in die poelfase uitgeskakel.

Die toernooi was die grootste sportgebeurtenis wat nog in Nieu-Seeland aangebied is,[3] groter as die Rugbywêreldbeker 1987, Statebondspele 1990, Krieketwêreldbeker 1992, America's Cup 2003 en die toer van die Britse en Ierse Leeus na Nieu-Seeland in 2005.[4] Die organiseerders het 95 000 oorsese besoekers verwag wat na Nieu-Seeland vir die aangeleentheid sou reis.[5]

Wedstryde het op 9 September 2011 begin en is oor sewe weke geskeduleer. Die eindstryd het op Sondag, 23 Oktober 2011 op Edenpark in Auckland plaasgevind. Die dag is gekies omdat dit op ’n lang naweek in Nieu-Seeland geval het (24 Oktober is werkersdag in Nieu-Seeland). Daar is ’n 10-ure verskil in tyd tussen Nieu-Seeland en Suid-Afrika, gevolglik is alle wedstryde vroegoggend in Suid-Afrika gebeeldsend.

Toewysing

Vlae in die strate van Nieu-Seeland tydens die Rugbywêreldbeker 2011. Links die vlag van Skotland, in die middel ’n swart vlag met die silwervaring (kenteken van die Nieu-Seelandse span), die vlag van Australië, en regs die vlag van die Ierse nasionale rugbyspan

Drie nasies het aangebied om die Rugbywêreldbeker 2011 te huisves — Nieu-Seeland, Japan, en Suid-Afrika.[6]

Nieu-Seeland het saam met Australië die eerste Rugbywêreldbeker in 1987 aangebied en is saam met Australië as medegasheer van die Rugbywêreldbeker 2003 aangewys, maar ’n meningsverskil oor regte vir grondtekens het tot gevolg gehad dat Nieu-Seeland van sy gasheerregte ontneem en Australië as enigste gasheer aangewys is. Nieu-Seeland se bod vir 2011 het planne ingesluit om Edenpark en ander stadions uit te brei en sodoende die kommersiële lewensvatbaarheid van die bod te verhoog.

Japan wou die eerste Asiatiese nasie word om ’n rugbywêreldbekertoernooi aan te bied. Japan het al oor die nodige infrastruktuur beskik, nadat dié land saam met Suid-Korea as gashere van die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 2002 opgetree het. Die Internasionale Rugbyraad was egter van mening dat Japan nie volle stadions sal kan waarborg nie.[7]

Suid-Afrika het die Rugbywêreldbeker 1995 gehuisves. Die Suid-Afrikaanse bod vir 2011, gelei deur die voormalige Springbokkaptein Francois Pienaar, het ’n sterk ondersteuning deur die nasionale regering geniet. Intussen is die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 2010 aan Suid-Afrika toegewys.[8]

Tydens die IRR-raadsvergadering op 17 November 2005 in Dublin is die Rugbywêreldbeker 2011 ná die IRR-inspeksies van elke gasheerland van die bode gedurende Junie en Julie 2005 aan Nieu-Seeland toegeken.[9]

Deelnemers

Kaart van lande wat vir die Rugbywêreldbeker 2011 gekwalifiseer het

Twintig spanne het aan die Rugbywêreldbeker in 2011 deelgeneem. Die volgende twaalf lande het outomaties gekwalifiseer omdat hulle in die top drie van hulle onderskeie poele tydens die Rugbywêreldbeker 2007 geëindig het:[10][11] Argentinië, Australië, Engeland, Fidji, Frankryk, Ierland, Italië, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika, Tonga en Wallis. Die oorblywende agt spanne is ingesluit nadat hulle hul streekgebonde kwalifiserende kompetisies gewen het. Rusland, wat Portugal vervang het, is die enigste verandering in die 20-span-lys van die Rugbywêreldbeker 2007.

Span Kwalifiseringmetode Verskynings by eindstryde Laaste verskyning Vorige beste prestasie
Vlag van Argentinië Argentinië Outomaties Sewende 2007 Derde plek (2007)
Vlag van Australië Australië Sewende 2007 Kampioen (1991, 1999)
Vlag van Engeland Engeland Sewende 2007 Kampioen (2003)
Vlag van Fidji Fidji Sesde 2007 Kwarteindrondte (1987, 2007)
Vlag van Frankryk Frankryk Sewende 2007 Naaswenner (1987, 1999)
Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag  Ierland Sewende 2007 Kwarteindrondte (1987, 1991, 1995, 2003)
Vlag van Italië Italië Sewende 2007 Poelfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007)
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland Sewende 2007 Kampioen (1987)
Vlag van Skotland Skotland Sewende 2007 Vierde plek (1991)
Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika Vyfde 2007 Kampioen (1995, 2007)
Vlag van Tonga Tonga Sesde 2007 Poelfase (1987, 1995, 1999, 2003, 2007)
Vlag van Wallis Wallis Sewende 2007 Derde plek (1987)
Vlag van Georgië Georgië Europa 1 Derde 2007 Poelfase (2003, 2007)
Vlag van Japan Japan Asië 1 Sewende 2007 Poelfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007)
Vlag van Kanada Kanada Amerikas 1 Sewende 2007 Kwarteindrondte (1991)
Vlag van Namibië Namibië Afrika 1 Vierde 2007 Poelfase (1999, 2003, 2007)
Vlag van Roemenië Roemenië Uitspeelwenner Sewende 2007 Poelfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007)
Vlag van Rusland Rusland Europa 2 Eerste – Debuut
Vlag van Samoa Samoa Oseanië 1 Sesde 2007 Kwarteindrondte (1991, 1995)
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State Amerikas 2 Sesde 2007 Poelfase (1987, 1991, 1999, 2003, 2007)

Stadions

’n Lugfoto van Lancasterpark in Christchurch ná die 2011-aardbewing

Die 13 stadions vir die Rugbywêreldbeker 2011 is op 12 Maart 2009 bevestig.[12] Van die stadions is met die oog op dié toernooi ten einde van meer kapasiteit opgeknap. Die regering het dit oorweeg om ’n wet goed te keur om die toestemmingsproses te omseil om toe te laat dat van die stadions se herontwikkeling betyds voltooi sou word.[13]

As gevolg van skade aan die Christchurchstadion en die ander fasiliteite in Christchurch ná die aardbewings in Februarie 2011 is op 16 Maart aangekondig dat die wedstryde wat daar gespeel sou word, geskuif is. Die twee kwarteindrondtes is na Auckland verskuif, terwyl die vyf poelwedstryde na ander stede verskuif is.[14]

Op 10 November 2006 het die Nieu-Seelandse regering planne vir die "Stadion Nieu-Seeland" in Auckland bekend gemaak. Volgens dié voorstel sou die nuwe stadion met 70 000 sitplekke aan die waterfront gebou word. Ná protes deur die bevolking en ’n gebrek aan ondersteuning deur die Aucklandse Streekraad is die voorstel ten gunste van Edenpark se opknapping geskrap. Die herontwikkeling van Edenpark se suidelike en suidwestelike pawiljoens was gedurende 2010 klaar.

Dunedin se nuwe stadion, Forsyth Barr-stadion (tydens die toernooi bekend as Otagostadion), is in Augustus 2011 voltooi en pleks van Carisbrook ingespan.[15]

Auckland, Noordeiland Wellington, Noordeiland Dunedin, Suideiland Auckland, Noordeiland
Edenpark Westpac Otago (voorheen Carisbrook) North Harbour
36°52′30″S 174°44′41″O / 36.87500°S 174.74472°O / -36.87500; 174.74472 (Edenparkstadion) 41°16′23″S 174°47′9″O / 41.27306°S 174.78583°O / -41.27306; 174.78583 (Westpacstadion) 45°52′9″S 170°31′28″O / 45.86917°S 170.52444°O / -45.86917; 170.52444 (Otagostadion) 36°43′37″S 174°42′6″O / 36.72694°S 174.70167°O / -36.72694; 174.70167 (North Harbour-stadion)
Kapasiteit: 60 000 Kapasiteit: 40 000 Kapasiteit: 30 000 Kapasiteit: 30 000
Hamilton, Noordeiland
Rotorua, Noordeiland
Waikatostadion Rotorua Int’l Stadion
37°46′52″S 175°16′6″O / 37.78111°S 175.26833°O / -37.78111; 175.26833 (Waikatostadion) 38°9′21″S 176°13′27″O / 38.15583°S 176.22417°O / -38.15583; 176.22417 (Rotorua Int’l Stadion)
Kapasiteit: 30 000 Kapasiteit: 26 000
Nieu-Plymouth, Noordeiland Nelson, Suideiland
Yarrowstadion Trafalgarpark
39°4′13″S 174°3′54″O / 39.07028°S 174.06500°O / -39.07028; 174.06500 (Yarrowstadion) 41°16′1″S 173°16′59″O / 41.26694°S 173.28306°O / -41.26694; 173.28306 (Trafalgarpark)
Kapasiteit: 26 000 Uitgebrei na 18 000
Invercargill, Suideiland Whangarei, Noordeiland Napier, Noordeiland Palmerston North, Noordeiland
Rugby Park Okarapark McLeanpark Arena Manawatu
46°25′1″S 168°21′46″O / 46.41694°S 168.36278°O / -46.41694; 168.36278 (Rugby Park-stadion) 35°43′56″S 174°19′44″O / 35.73222°S 174.32889°O / -35.73222; 174.32889 (Okarapark) 39°30′7″S 176°54′46″O / 39.50194°S 176.91278°O / -39.50194; 176.91278 (McLeanpark) 40°21′24″S 175°36′4″O / 40.35667°S 175.60111°O / -40.35667; 175.60111 (Arena Manawatu)
Kapasiteit: 17 000 Kapasiteit: 18 000 Uitgebrei na 15 000 Uitgebrei na 15 000

Formaat

Die Rugbywêreldbeker 2011 is oor 44 dae tussen 20 verskillende nasies, oor 48 wedstryde gespeel. Dit het op 9 September 2011 begin op Edenpark met ’n wedstryd tussen die gasheer, Nieu-Seeland, en Tonga. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 23 Oktober met die eindstryd tussen Nieu-Seeland en Frankryk, waartydens die All Blacks die Webb Ellis-beker ingepalm het.

Poele

Poel A Poel B Poel C Poel D

Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland[16]
Vlag van Frankryk Frankryk[16]
Vlag van Tonga Tonga[16]
Vlag van Kanada Kanada
Vlag van Japan Japan

Vlag van Argentinië Argentinië[16]
Vlag van Engeland Engeland[16]
Vlag van Skotland Skotland[16]
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Roemenië Roemenië

Vlag van Australië Australië[16]
Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag  Ierland[16]
Vlag van Italië Italië[16]
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State

Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika[16]
Vlag van Wallis Wallis[16]
Vlag van Fidji Fidji[16]
Vlag van Samoa Samoa
Vlag van Namibië Namibië

Poelfase

Stede in Nieu-Seeland waar wedstryde plaasvind het
Virtuo, die amptelike rugbybal van die Rugbywêreldbeker 2011
Maoridanser tydens die wedstryd tussen Suid-Afrika en Fidji

Soos in die Rugbywêreldbekertoernooie van 2003 en 2007 is die 20 nasies wat vir die Rugbywêreldbeker 2011 gekwalifiseer het, in vier poele verdeel. Die poele is verdeel van Poel A tot Poel D en elke poel het uit vyf spanne bestaan. Elke poel het drie outomatiese kwalifiseerders van die Rugbywêreldbeker 2007 gehad, met die ander twee plekke wat deur die kwalifiseringstelsel gevul is. Elke nasie het een keer teen elke ander span in hulle poel gespeel: elke nasie het dus vier wedstryde in die poelfase gespeel.

Klassifisering binne elke poel was gegrond op die volgende puntestelsel:

  • vier wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
  • twee vir ’n gelykopuitslag;
  • geen vir ’n nederlaag;
  • Een bonuspunt vir die druk van vier of meer drieë, of ’n nederlaag met sewe punte of minder.[17]

Bonuspunte wat bydra tot spanne se kumulatiewe wedstrydpuntetelling is in elkeen van die volgende omstandighede (een wedstrydpunt vir elke geval) toegeken:

  • ’n span druk vier of meer drieë (ongeag van die wedstryduitslag);
  • ’n span verloor met sewe punte (’n verdoelde drie) of minder.[17]

Aan die einde van die poelfase was spanne gerangskik van die eerste na die vyfde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die twee top spanne wat na die kwarteindstryd deurdring het.

Uitklopfase

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit agt wedstryde bestaan het: vier kwarteindrondtewedstryde, twee halfeirondtewedstryde, ’n derde-plek-wedstryd en die eindstryd.

Die wenner en naaswenner van elk van die poele het na die uitklopfase deurgedring. Poelwenners het teen naaswenners in ander poele in die kwarteindstrydwedstryde gespeel, byvoorbeeld: die wenner van Poel A speel teen die naaswenner van Poel B en die wenner van Poel B speel teen die naaswenner van Poel A. Spanne van dieselfde poel sou dus eers weer in óf die klein finale óf die eindstryd kon ontmoet het.

Elke wedstryd in die uitklopstadium moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar na tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag is, word daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik word daar twee periodes van ekstra tyd gespeel, 10 minute in elke rigting: as daar dan steeds geen wenner is nie word daar vir tien minute gespeel in ’n uitklop-formaat, waar die eerste span wat daarin slaag om punte te behaal, wen. As daar steeds nie ’n wenner is na 110 minute nie word die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.[17]

2011-effek op 2015-kwalifisering

Soos tydens die Rugbywêreldbeker 2007 het die top drie spanne in elke poel outomaties vir die volgende Rugbywêreldbeker 2015 in Engeland kwalifiseer. Hulle is: Argentinië, Australië, Engeland, Frankryk, Ierland, Italië, Nieu-Seeland, Samoa, Skotland, Suid-Afrika, Tonga en Wallis.

Wedstrydbeamptes

’n Paneel van 10 skeidsregters en 11 lynregters is vir die poelstadium ingespan. Vir die uitkloprondte het die 10 skeidsregters as skeidsregters, lynregters en televisieskeidsregters opgetree.[18]

Skeidsregters
Lynregters

Wedstryde

Poelwedstryde

Poel A

Wedstryd van 2 Oktober, Nieu-Seeland verslaan Kanada met 79–15
Wedstryd van 17 September, Suid-Afrika verslaan Fidji met 49–3
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland 4 4 0 0 34 240 49 +191 4 20
Vlag van Frankryk Frankryk 4 2 0 2 12 124 96 +28 3 11
Vlag van Tonga Tonga 4 2 0 2 7 80 98 -18 1 9
Vlag van Kanada Kanada 4 1 1 2 9 82 168 -86 0 6
Vlag van Japan Japan 4 0 1 3 8 69 184 -115 0 2

Poel B

Wedstryd van 10 September, Engeland verslaan Argentinië met 13–9
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
Vlag van Engeland Engeland 4 4 0 0 18 137 34 +103 2 18
Vlag van Argentinië Argentinië 4 3 0 1 10 90 40 +50 2 14
Vlag van Skotland Skotland 4 2 0 2 4 73 59 +14 3 11
Vlag van Georgië Georgië 4 1 0 3 3 48 90 -42 0 4
Vlag van Roemenië Roemenië 4 0 0 4 3 44 169 -125 0 0

Poel C

Wedstryd van 23 September, Australië verslaan die Verenigde State met 67–5
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag  Ierland 4 4 0 0 15 135 34 +101 1 17
Vlag van Australië Australië 4 3 0 1 25 173 48 +125 3 15
Vlag van Italië Italië 4 2 0 2 13 92 95 -3 2 10
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 4 1 0 3 4 38 122 -84 0 4
Vlag van Rusland Rusland 4 0 0 4 8 57 196 -139 1 1

Poel D

Wedstryd van 30 September, Suid-Afrika verslaan Samoa met 13–5
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika 4 4 0 0 21 166 24 +142 2 18
Vlag van Wallis Wallis 4 3 0 1 23 180 34 +146 3 15
Vlag van Samoa Samoa 4 2 0 2 10 91 49 +42 2 10
Vlag van Fidji Fidji 4 1 0 3 7 59 167 -108 1 5
Vlag van Namibië Namibië 4 0 0 4 5 44 266 -222 0 0

Uitklopwedstryde

Nieu-Seeland nadat hulle in 2011 as die wêreldkampioen gekroon is
Kwarteindrondte Halfeindrondte Finale
                   
8 Oktober – Wellington        
 Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag  Ierland  10
15 Oktober – Auckland
 Vlag van Wallis Wallis  22  
 Vlag van Wallis Wallis  8
8 Oktober – Auckland
   Vlag van Frankryk Frankryk  9  
 Vlag van Engeland Engeland  12
23 Oktober – Auckland
 Vlag van Frankryk Frankryk  19  
 Vlag van Frankryk Frankryk  7
9 Oktober – Wellington
   Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland  8
 Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika  9
16 Oktober – Auckland
 Vlag van Australië Australië  11  
 Vlag van Australië Australië  6 Uitspeel om derde plek
9 Oktober – Auckland
   Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland  20   21 Oktober – Auckland
 Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland  33
   Vlag van Wallis Wallis  18
 Vlag van Argentinië Argentinië  10  
 Vlag van Australië Australië  21

Kwarteindrondte

Halfeindrondte

Klein finale (vir die derde plek)

Eindstryd


Rugbywêreldkampioen 2011
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland

Finale puntestand

Hierdie tabel toon die finale puntestand van al 20 deelnemende nasionale rugbyspanne in die Rugbywêreldbeker 2011.[22]

Rang Span Poel Wed Wen Gel Ver Pte Drieë Doelskoppe Strafdoele Skepdoele
1 Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland A 7 7 0 0 301 40 25 15 2
2 Vlag van Frankryk Frankryk A 7 4 0 3 159 16 11 17 2
3 Vlag van Australië Australië C 7 5 0 2 211 28 19 9 2
4 Vlag van Wallis Wallis D 7 4 0 3 228 29 22 13 0
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5 Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika D 5 4 0 1 175 21 20 9 1
6 Vlag van Engeland Engeland B 5 4 0 1 149 20 14 6 1
7 Ierse Rugbyvoetbalunie-vlag  Ierland C 5 4 0 1 145 16 13 12 1
8 Vlag van Argentinië Argentinië B 5 3 0 2 100 11 9 9 0
In die poelfase uitgeskakel
9 Vlag van Italië Italië C 4 2 0 2 92 13 6 5 0
10 Vlag van Samoa Samoa D 4 2 0 2 91 10 7 8 1
11 Vlag van Tonga Tonga A 4 2 0 2 80 7 6 11 0
12 Vlag van Skotland Skotland B 4 2 0 2 73 4 1 13 4
13 Vlag van Kanada Kanada A 4 1 1 2 82 9 5 7 2
14 Vlag van Fidji Fidji D 4 1 0 3 59 7 6 4 0
15 Vlag van Georgië Georgië B 4 1 0 3 48 3 3 9 0
16 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State C 4 1 0 3 38 4 3 4 0
17 Vlag van Japan Japan A 4 0 1 3 69 8 4 7 0
18 Vlag van Rusland Rusland C 4 0 0 4 57 8 4 2 1
19 Vlag van Roemenië Roemenië B 4 0 0 4 44 3 1 9 0
20 Vlag van Namibië Namibië D 4 0 0 4 44 5 2 2 3
Totaal 48 2245 262 181 171 20

Sien ook

Verwysings

  1. ↑ (en) "Rugby Union – IRB Rugby World Cup – Most individual points in a tournament". ESPNscrum. Besoek op 27 Oktober 2019.
  2. ↑ (en) "Rugby Union – IRB Rugby World Cup – Most individual tries in a tournament". ESPNscrum. Besoek op 27 Oktober 2019.
  3. ↑ (en) "Christchurch loses all RWC games". The New Zealand Herald. 16 Maart 2011. Besoek op 27 Oktober 2019.
  4. ↑ (en) "Rugby World Cup 2011". New Zealand Ministry of Foreign Affairs and Trade. Besoek op 1 September 2011.
  5. ↑ (en) Hembry, Owen (20 Augustus 2011). "Here come the Cup fans". The New Zealand Herald. Besoek op 27 Oktober 2019.
  6. ↑ (en) "Three bids for 2011 World Cup". BBC. 13 Mei 2005. Besoek op 27 Oktober 2019.
  7. ↑ (en) "Japan frustrated by 2011 decision". BBC. 17 November 2005. Besoek op 27 Oktober 2019.
  8. ↑ (en) "South Africa eyes Cup bid". BBC. 17 Mei 2004. Besoek op 27 Oktober 2019.
  9. ↑ (en) "New Zealand handed 2011 World Cup". BBC. 17 November 2005. Besoek op 27 Oktober 2019.
  10. ↑ (en) "Qualifying changes for 2011 RWC". BBC. 10 Mei 2007. Besoek op 27 Oktober 2019.
  11. ↑ (en) "RWC 2007 – Standings". irb.com. Besoek op 24 Augustus 2008.
  12. ↑ (en) "RWC 2011 fixtures and pool venues announced". rugbyworldcup.com. Internasionale Rugbyraad. 12 Maart 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Maart 2009. Besoek op 12 Maart 2009.
  13. ↑ (en) Gower, Patrick (13 Desember 2008). "Deadline fears for stadium". The New Zealand Herald. Besoek op 27 Oktober 2019.
  14. ↑ (en) "Rugby World Cup press release on Christchurch matches". Television New Zealand. 16 Maart 2011. Besoek op 16 Maart 2011.
  15. ↑ (en) "Carisbrook 'on track' for cup games". Otago Daily Times. Allied Press. 4 Maart 2009. Besoek op 27 Oktober 2019.
  16. ↑ 16,00 16,01 16,02 16,03 16,04 16,05 16,06 16,07 16,08 16,09 16,10 16,11 Outomatiese kwalifiseerder (kwarteindfinaliste in 2007).
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 (en) "Tournament Rules". rugbyworldcup.com. Besoek op 14 Augustus 2007.
  18. ↑ (en) "RWC 2011 Selection" (PDF). irb.com. Internasionale Rugbyraad. 8 April 2011. Besoek op 11 April 2011.
  19. ↑ (af) Rugby-wêreldbeker Bokke slag Namibië, besoek op 22 September 2011
  20. ↑ (en) Harper, Paul (10 Oktober 2011). "All Blacks: Muliaina's celebration cut out". New Zealand Herald. Besoek op 27 Oktober 2019.
  21. ↑ (en) Smith, Wayne (19 Oktober 2011). "Lock Nathan Sharpe to play 100th Test for Wallabies, in World Cup play-off". The Australian. Besoek op 27 Oktober 2019.
  22. ↑ (en) "Rugby Union – Statsguru – Test matches – Team records". ESPNscrum. Besoek op 27 Oktober 2019.

Verdere leesstof

  • (en) Peatey, Lance (2011). In Pursuit of Bill: A Complete History of the Rugby World Cup. New Holland Publishers. ISBN 978-1-74257-191-1.

Eksterne skakels

Rugbywêreldbeker

Australië / Nieu-Seeland 1987 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1991 • Suid-Afrika 1995 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1999 • Australië 2003 • Frankryk 2007 • Nieu-Seeland 2011 • Engeland / Wallis 2015 • Japan 2019 • Frankryk 2023 • Australië 2027 • Verenigde State 2031

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Rugbywêreldbeker_2011&oldid=2105104"