Valentina Lisitsa: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Holder (besprekings | bydraes)
k corr using AWB
Lyn 70: Lyn 70:
[[Kategorie:Geboortes in 1973]]
[[Kategorie:Geboortes in 1973]]
[[Kategorie:Lewende mense]]
[[Kategorie:Lewende mense]]
[[Kategorie: Oekraïense pianiste]]
[[Kategorie:Oekraïense pianiste]]

Wysiging soos op 06:23, 10 Maart 2020

Valentina Lisitsa
Agtergrondinligting
Gebore25 Maart 1973 (1973-03-25) (51 jaar oud)
Kiëf, Sowjetunie
Genresklassiek
Beroep(e)Klassieke pianis
InstrumenteKlavier
Jare aktief1977-teenswoordig
Webwerfvalentinalisitsa.com

Valentina Lisitsa (Oekraïens: Валенти́на Євге́нівна Лиси́ця|translit=Valentýna Jevhénivna Lysýcja, Oekraïense uitspraak: wɐlenˈtɪnɐ jeu̯ˈɦɛn⁽ʲ⁾iu̯nɐ lɪˈsɪtsʲɐ; Russies: Валентина Евгеньевна Лисица|translit=Valentina Evgen'evna Lisica, Russiese uitspraak: vɐlʲɪnˈtʲinə jɪvˈɡʲenʲɪvnə lʲɪˈsʲitsə; gebore 25 Maart 1973) is 'n Oekraïens-Amerikaanse[1] pianis. Sy was voorheen woonagtig gewees in Noord-Carolina voordat sy na Kanada verhuis het en toe na Frankryk.[2][3]

Lisitsa is een van die pianiste wat die meeste op YouTube besigtig word – veral wat betref haar interpretasies van die virtuoos-werke van komponiste uit die Romantiese Era, insluitende Franz Liszt, Frédéric Chopin en Sergei Rachmaninoff.[4][5] Lisitsa het haar loopbaan op onafhanklike wyse begin op sosiale media sonder 'n toer promotor of platemaatskappy.[4][5]

Lewe en loopbaan

Lisitsa was in Kiëf, Oekraïne in 1973 gebore. Maar gelyknamige moeder is 'n naaldwerkster en haar vader Efgeni was 'n ingenieur.[4] Haar ouer broer Eugene het in 2009 beswyk.[6] [4]

Sy het op 3-jarige leeftyd die klavier begin bespeel, en het haar eerste solo uitvoering reeds op die brose ouderdom van vier jaar gespeel.[7] Sy is van Russies en Poolse afkoms.[8]

Ten spyte van haar vroeë aanleg vir musiek was dit op 'n tydstip haar ambisie gewees om 'n professionele skaakspeler te word.[9] Lisitsa het die Lysenko musiekskool bygewoon, en later ook die Kiëf Konservatoria,[10] waar sy en haar toekomstig huweliksmaat, Alexei Kuznetsoff, gestudeer het onder Dr. Ludmilla Tsvierko.[11] Toe Lisitsa vir Kuznetsoff ontmoet het het sy begin om musiek meer ernstig op te neem.[12] In 1991 het hulle eersteprys gewen tydens die Murray Dranoff Klavierkompetisie Miami, Florida.[10][13] Dieselfde jaar het hulle na die Verenigde State verhuis om hul loopbane as konserpianiste te bevorder.[4] In 1992 het die paartjie in die huwelik getree.[4] Hulle New Yorkse buiging het tydens die Mostly Mozart Festival by die Lincoln Center in 1995 plaasgevind.[11]

Lisitsa het in 2007 haar eerste video op YouTube geplaas. Haar stel Chopin etudes het die nommer een posisie op Amazon se lys van klassieke musiek videos behaal en die gewildste en mees besigtigde aanlyn versameling van Chopin etudes op YouTube geword.[14][15]

Ten einde haar loopbaan te bevorder het Lisitsa en haar man in 2010 hulle spaargeld bestee aan 'n opname van Racmaninoff se concertos saam met die Londen Simfonieorkes.[4] In die lente van 2012, net voor haar buiging by die Royal Albert Hall het Lisitsa 'n kontrak met Decca Records aangegaan, wat later haar CD van Rachmaninoff se werke vrygestel het.[4] Teen die middel van 2012 was daar byna 50 miljoen besigtigings van haar videos op YouTube gewees.[5]

Lisitsa het ook in verskeie liggings regoor die wêreld opgetree, insluitende Carnegie Hall, die David Geffen-saal, die Benaroya-saal, die Musikverein en die Royal Albert Hall. Sy is welbekend om haar aanlyn uitvoerings en oefensessies op streaming media. Sy het ook tydens verskeie uitvoerings saamgewerk met die violis Hilary Hahn.[10]

Diskografie

Lisitsa het reeds ses CDs vir Audiofon Records opgeneem, insluitende drie solo CDs en twee CDs bestaande uit duette saam met haar man, Alexei Kuznetsoff; asook 'n Goue CD vir die CiscoMusic plate-etiket saam met die tjellis DeRosa; 'n duet-uitvoering op die VAI plate-etiket saam met die violis Ida Haendel; en DVDs van Frédéric Chopin se 24 Études en die Schubert-Liszt Schwanengesang.[16]

Haar opname van die vier sonates vir viool en klavier deur die komponis Charles Ives saam met Hilary Hahn was in Oktober 2011 op die Deutsche Grammophon plate-etiket vrygestel. Haar CD Valentina Lisitsa Live at the Royal Albert Hall (gebaseer op haar debuutuitvoering by die ligging op 19 Junie 2012) was op 2 Julie 2012 vrygestel.

Lisitsa het verwerkings van komposisies deur 'n verskeidenheid komponiste gemaak, insluitende Sergei Rachmaninoff, Franz Liszt, Frédéric Chopin en Ludwig van Beethoven. Decca Records het in Oktober 2012 haar volledige CD van die Rachmaninoff concertos vrygestel.[17] 'n Plaat bestaande uit die werke van Liszt was in Oktober 2013 vrygestel gewees op die Decca plate-etiket in 2 verskillende formate – CD en 12" LP wat gesny was van 'n on-geredigeerde analoog band. 'n Selfs meer onlangse CD bevat 'n aantal werke van die komponis en pianis Philip Glass.[18] Met ingang Julie 2019 was haar nuutste vrystelling op Decca records 'n 10CD stel getiteld Tchaikovsky: The Complete Solo Piano Works.

Verwysings

  1. Everett-Green, Robert (7 Desember 2012). "Valentina Lisitsa: Playing the odds – by way of Rachmaninoff". The Globe and Mail. Toronto. Besoek op 8 April 2015.
  2. "Valentina Lisitsa and Alexei Kuznetsoff". Southern Arts Federation. Besoek op 12 Julie 2009.
  3. North Carolina Symphony. "The North Carolina Symphony Ends the Summerfest Season with Spectacular Russian Masterpieces". Persberig. http://www.ncsymphony.org/news/index.cfm?nid=307. Besoek op 12 Julie 2009. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Wilson, Sophie (19 Augustus 2012). "Pianist Valentina Lisitsa: interview with the YouTube star". The Telegraph. London. Besoek op 7 Junie 2019.
  5. 5,0 5,1 5,2 Die pianis Valentina Lisitsa tydens haar buiging by die Royal Albert Hall, BBC News (19 Junie 2012)
  6. Ferenc, Leslie (10 April 2015). "For Valentina Lisitsa, not a note of regret after TSO snub". The Star. Toronto. Besoek op 7 Junie 2019.
  7. "Calendar of Events and Exhibitions". National Museum of Women in the Arts. Besoek op 12 Julie 2009.
  8. Ukrainian-Born Pianist Replaced Over Pro-Rebel Comments , Radio Free Europe/Radio Liberty (7 April 2015)
  9. "Valentina Lisitsa".
  10. 10,0 10,1 10,2 "Valentina Lisitsa, piano". Fresno Philharmonic. Besoek op 12 Julie 2009.
  11. 11,0 11,1 "N.C. Arts Council – Organizations Page". North Carolina Arts Council. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2011. Besoek op 16 Julie 2009.
  12. Oregon Symphony. "Valentina Lisitsa performs with the Oregon Symphony". Persberig. http://www.orsymphony.org/bios/guestartists/lisitsa.aspx. Besoek op 12 Julie 2009. 
  13. "The Dranoff International Two Piano Foundation – 1991 Winner Biographies". The Dranoff International Two Piano Foundation. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Desember 2008. Besoek op 16 Julie 2009.
  14. "Pianist Valentina Lisitsa: interview with the YouTube star". The Daily Telegraph. Besoek op 19 Augustus 2012.
  15. "Valentina Lisitsa: Chasing Pianos And YouTube Fans". All Things Considered. 25 April 2014. {{cite news}}: Onbekende parameter |network= geïgnoreer (hulp)
  16. "About Valentina Lisitsa". Audiofon-records.com. Besoek op 15 Julie 2012.
  17. "News". Valentina Lisitsa.
  18. "Valentina Lisitsa plays Philip Glass – 2 CDs / Download". Deutsche Grammophon Gesellschaft.

Eksterne skakels