Beringsee: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
k Robot: standardisering van verwysingsjablone en invoeging van argiefskakels
k Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in.
Lyn 29: Lyn 29:
Die see word deur die [[Alaska-skiereiland]] geskei van die [[Golf van Alaska]]. Die [[oppervlakte]] is meer as 2 000 000 km². Dit word in die ooste en noordooste deur [[Alaska]] begrens, in die weste deur [[Rusland]] se [[Russiese Verre-Ooste|Verre Ooste]] en die [[Kamtsjatka-skiereiland]], in die suide deur die Alaska-skiereiland en die [[Aleoetiese Eilande]] en in die verre noorde deur die [[Beringstraat]], wat die Beringsee en die [[Arktiese Oseaan]] se [[Tsjoekotkasee]] verbind. Die see is genoem na [[Vitus Bering]], ’n [[Denemarke|Deense]] navigator in Russiese diens wat in 1728 die eerste Europeër was wat dit stelselmatig verken het.
Die see word deur die [[Alaska-skiereiland]] geskei van die [[Golf van Alaska]]. Die [[oppervlakte]] is meer as 2 000 000 km². Dit word in die ooste en noordooste deur [[Alaska]] begrens, in die weste deur [[Rusland]] se [[Russiese Verre-Ooste|Verre Ooste]] en die [[Kamtsjatka-skiereiland]], in die suide deur die Alaska-skiereiland en die [[Aleoetiese Eilande]] en in die verre noorde deur die [[Beringstraat]], wat die Beringsee en die [[Arktiese Oseaan]] se [[Tsjoekotkasee]] verbind. Die see is genoem na [[Vitus Bering]], ’n [[Denemarke|Deense]] navigator in Russiese diens wat in 1728 die eerste Europeër was wat dit stelselmatig verken het.


Die Beringsee-[[ekostelsel]] sluit bronne van Amerika en Rusland in, sowel as van internasionale waters.<ref>{{cite web |title=North Pacific Overfishing (DONUT) |url=http://www1.american.edu/ted/donut.htm |work=Trade Environment Database |publisher=American University |access-date=13 Augustus 2011 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20161211154135/http://www1.american.edu:80/ted/DONUT.HTM |archive-date=11 Desember 2016 |url-status=live|df=dmy-all}}</ref> Die interaksie tussen strome, see-ys en weer maak dit ’n lewendige en produktiewe ekostelsel.
Die Beringsee-[[ekostelsel]] sluit bronne van Amerika en Rusland in, sowel as van internasionale waters.<ref>{{cite web |title=North Pacific Overfishing (DONUT) |url=http://www1.american.edu/ted/donut.htm |work=Trade Environment Database |publisher=American University |access-date=13 Augustus 2011 |language=en |archive-url=https://web.archive.org/web/20161211154135/http://www1.american.edu:80/ted/DONUT.HTM |archive-date=11 Desember 2016 |url-status=live |df=dmy-all}}</ref> Die interaksie tussen strome, see-ys en weer maak dit ’n lewendige en produktiewe ekostelsel.


== Geskiedenis ==
== Geskiedenis ==

Wysiging soos op 16:27, 29 Junie 2020

Beringsee

’n Nasa-satellietfoto van die Beringsee – Alaska is regs bo en Rusland links bo

Die Beringsee en die noordelike Stille Oseaan
Koördinate:58°N 178°O / 58°N 178°O / 58; 178Koördinate: 58°N 178°O / 58°N 178°O / 58; 178
Ligging:Siberië (Rusland), Alaska (Verenigde State
Soort:See van die Stille Oseaan
Oppervlakte:2 000 000 km² (770 000 myl²)
Invloei:Anadirrivier, Yukonrivier
Eiland/e:Karaginski, Kommandeur, Nunivak, Pribilof, Sint Lawrence, Sint Matthew
Nedersettings:Anadir

Die Beringsee is ’n binnesee van die Stille Oseaan.[1][2] Dit is ’n relatief vlak see.

Die see word deur die Alaska-skiereiland geskei van die Golf van Alaska. Die oppervlakte is meer as 2 000 000 km². Dit word in die ooste en noordooste deur Alaska begrens, in die weste deur Rusland se Verre Ooste en die Kamtsjatka-skiereiland, in die suide deur die Alaska-skiereiland en die Aleoetiese Eilande en in die verre noorde deur die Beringstraat, wat die Beringsee en die Arktiese Oseaan se Tsjoekotkasee verbind. Die see is genoem na Vitus Bering, ’n Deense navigator in Russiese diens wat in 1728 die eerste Europeër was wat dit stelselmatig verken het.

Die Beringsee-ekostelsel sluit bronne van Amerika en Rusland in, sowel as van internasionale waters.[3] Die interaksie tussen strome, see-ys en weer maak dit ’n lewendige en produktiewe ekostelsel.

Geskiedenis

Die meeste wetenskaplikes glo die seevlak was so laag tydens die laaste glasiale tyd dat mense en diere per voet van Asië na Noord-Amerika kon migreer oor wat nou bekend is as die Beringstraat. Daar word algemeen na verwys as die Beringlandbrug, en sommige glo dit is die manier waarop die eerste mense die Amerikas binnegegaan het.

Biodiversiteit

Baie bedreigde spesies walvisse kom hier voor, onder meer die blouwalvis, rorkwal, seiwalvis, bultrugwalvis, potvis en die skaarsste soort in die wêreld, die noordelike Stille Oseaan-noordkapper. Ander seesoogdiere sluit in die walrus, sterseeleeu, noordelike seebeer, witdolfyn, moordvis en ysbeer.

Die Beringsee is baie belangrik vir die seevoëls van die wêreld. Meer as 30 spesies en sowat 20 miljoen individuele voëls broei in die streek. Seevoëlspesies sluit in die kuifpapegaaiduiker, die bedreigde kortstertalbatros, brileend en klipmeeu. Baie van dié spesies is uniek aan die streek. Die Beringsee is ook die tuiste van die kuifalk, met tot ’n miljoen individue.

Daar is ook baie visspesies, minstens 419, waarvan baie belangrik is vir kommersiële vissery soos 6 spesies van die Stille Oseaan-salm, die Alaskakoolvis, rooikoningskrap, Pasifiese kabeljou, Pasifiese heilbot en sandvis.

Verwysings

  1. Fasham, M. J. R. (2003). Ocean biogeochemistry: the role of the ocean carbon cycle in global change. Springer. p. 79. ISBN 978-3-540-42398-0.
  2. McColl, R.W. (2005). Encyclopedia of World Geography. Infobase Publishing. p. 697. ISBN 978-0-8160-5786-3. Besoek op 26 November 2010.
  3. "North Pacific Overfishing (DONUT)". Trade Environment Database (in Engels). American University. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2016. Besoek op 13 Augustus 2011.

Eksterne skakels