Thomas Sankara: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
No edit summary
Beter beeld
Etiket: 2017-bronwysiging
Lyn 1: Lyn 1:
[[Lêer:Siege UNIR PS Ouaga.jpg|duimnael|269x269px]]
[[Lêer:Thomas-sankara-dessin.jpg|duimnael]]
'''Thomas Isidore Noël Sankara''' (Franse uitspraak: ​[tɔma sɑ̃kaʁa]; gebore op [[21 Desember]] [[1949]] - [[15 Oktober]] [[1987]]) was 'n Burkinabé-rewolusionêr en president van [[Burkina Faso]] van 1983 tot 1987. 'n Marxis-Leninis en Pan-Afrikanis, word deur ondersteuners beskou as 'n charismatiese en ikoniese figuur van [[revolusie]] en word ook soms "Afrika se [[Che Guevara]]" genoem.
'''Thomas Isidore Noël Sankara''' (Franse uitspraak: ​[tɔma sɑ̃kaʁa]; gebore op [[21 Desember]] [[1949]] - [[15 Oktober]] [[1987]]) was 'n Burkinabé-rewolusionêr en president van [[Burkina Faso]] van 1983 tot 1987. 'n Marxis-Leninis en Pan-Afrikanis, word deur ondersteuners beskou as 'n charismatiese en ikoniese figuur van [[revolusie]] en word ook soms "Afrika se [[Che Guevara]]" genoem.



Wysiging soos op 09:52, 22 Oktober 2020

Lêer:Thomas-sankara-dessin.jpg

Thomas Isidore Noël Sankara (Franse uitspraak: ​[tɔma sɑ̃kaʁa]; gebore op 21 Desember 1949 - 15 Oktober 1987) was 'n Burkinabé-rewolusionêr en president van Burkina Faso van 1983 tot 1987. 'n Marxis-Leninis en Pan-Afrikanis, word deur ondersteuners beskou as 'n charismatiese en ikoniese figuur van revolusie en word ook soms "Afrika se Che Guevara" genoem.

'n Groep rewolusionêres het namens Sankara (wat destyds inr huisarres was) aan bewind gekom in 'n populêr-gesteunde staatsgreep in 1983. Sankara, 33 jaar oud, word daarna die president van die Republiek van Bo-Volta. Hy het onmiddellik programme van sosiale, ekologiese en ekonomiese verandering van stapel gestuur en die land herdoop van die Franse koloniale naam Bo-Volta na Burkina Faso ('Land van onverganklike mense'), met die mense Burkinabé ('opregte mense'). Sy buitelandse beleid was gesentreer op anti-imperialisme. Sy regering het alle buitelandse hulp vermy, omvangryke skuldvermindering nagesteef, alle grond- en minerale rykdomme genasionaliseer en die mag en invloed van die Internasionale Monetêre Fonds en die Wêreldbank verwerp. Sy binnelandse beleid was daarop ingestel om hongersnood te voorkom met selfvoorsiening in die landbou en grondhervorming, met die prioritisering van onderwys deur'n landwye geletterdheidsveldtog en die bevordering van openbare gesondheid deur 2,5 miljoen kinders teen breinvliesontsteking, geelkoors en masels in te ent.

Ander elemente van sy nasionale agenda was onder meer die aanplant van meer as 10 miljoen bome om die groeiende woestynvorming van die Sahel te bekamp, die herverdeling van grond van feodale eienaars na kleinboere, die opskorting van landelike belastings en die instelling van 'n pad- en spoorwegbouprogram. Op plaaslike vlak het Sankara 'n beroep op elke dorp gedoen om 'n apteek te bou en het meer as 350 gemeenskappe skole met hul eie arbeid laat bou. Boonop verbied hy vroulike genitale verminking, gedwonge huwelike en poligamie. Hy het vroue in hoë regeringsposisies aangestel en hulle aangemoedig om buite die huis te werk en in die skool te bly, selfs al is hulle swanger. Sankara het die vervolging aangemoedig van amptenare wat beskuldig word van korrupsie, teen-rewolusionêres en 'lui werkers' in die populêre rewolusionêre tribunale. As bewonderaar van die Kubaanse rewolusie het Sankara komitees in die Kubaanse styl opgerig vir die verdediging van die rewolusie.

Sy rewolusionêre programme vir selfvertroue in Afrika het hom 'n ikoon gemaak vir baie van die armes in Afrika. Sankara was gewild onder die meeste van sy land se burgers. Sy beleid het egter verskillende groepe vervreem en in die gedrang gebring, wat die klein maar magtige Burkinabé-middelklas insluit; die stamleiers wat van hul tradisionele voorregte van dwangarbeid en huldebetalings ontneem is; en die regerings van Frankryk en sy bondgenoot die Ivoorkus. Op 15 Oktober 1987 word Sankara vermoor deur troepe onder leiding van Blaise Compaoré, wat kort na die dood van Sankara die leierskap van die staat aanvaar het. 'n Week voor sy sluipmoord verklaar Sankara: "Terwyl rewolusionêres as individue vermoor kan word, kan jy nie idees doodmaak nie."

Eksterne skakels