Naghekse: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Beeld
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 23: Lyn 23:
== Eksterne skakels ==
== Eksterne skakels ==
{{Commons-kategorie inlyn|Night Witches}}
{{Commons-kategorie inlyn|Night Witches}}
* [http://ava.org.ru/bap/46g.htm Foto's van vliegtuie en vlieëniers vanaf 46 GNBAP]

{{en-vertaal|Night Witches}}
{{en-vertaal|Night Witches}}
{{Normdata}}
{{Normdata}}

Wysiging soos op 19:28, 22 April 2021

'n Polikarpof Po-2, die vliegtuig wat deur die Naghekse gebruik was

"Naghekse" (Duits: die Nachthexen; Russies: Ночные ведьмы, Nochnyye Vedmy) was 'n Duitse bynaam tydens die Tweede Wêreldoorlog vir alle vroulike militêre vlieëniers van die 588ste Nag Bomwerper Regiment, later bekend as die 46ste "Taman" Nagwag Bomwerper Lug Regiment, van die Sowjet Lugmag. Alhoewel vroue destyds verbied is om te veg, het majoor Marina Raskova haar posisie en persoonlike kontakte met die Sowjet-leier Joseph Stalin gebruik ten einde toestemming te kry om vroulike gevegseenhede te vorm. Op 8 Oktober 1941 is 'n bevel uitgereik om drie vrouelugmageenhede, waaronder die 588ste Regiment, te ontplooi. Die regiment, gevorm deur Raskova en gelei deur majoor Yevdokiya Bershanskaya, was hoofsaaklik saamgestel uit vroulike vrywilligers in hul laat tienerjare en vroeë twintigerjare.[1]

'n Aanvalstegniek van die nagtelike bomwerpers was om die enjin naby die teiken te laat luier en na die bomaanvalposisie te sweef met slegs windgeraas om hul teenwoordigheid te openbaar. Duitse soldate vergelyk die geluid met besemstokke vergelyk en noem die vlieëniers dus 'Naghekse'.[1][2] As gevolg van die gewig van die bomme en die lae vlughoogte, het die vlieëniers eers in 1944 valskerms beskikbaar gehad.[3][4]

Toe die regiment in Junie 1942 op die frontlinie ontplooi is, het die 588ste Nag Bomwerper Regiment deel geword van die 4de Lugleër van die Suidfront. In Februarie 1943 is die regiment vereer met die aanwysing van die Wagte-toekenning en gereorganiseer as die 46ste Nag Bomwerper Regiment in die 325ste Nag Bomwerper Lug Divisie, 4de Lugleër, 2de Belo-Russiese Front; in Oktober 1943 word dit die 46ste "Taman" Nagwag Bomwerper Regiment,[5] "Taman" verwys na die eenheid se betrokkenheid by die Novorossiysk-Taman-operasies op die Taman-skiereiland gedurende 1943.

Geskiedenis en taktiek

Die regiment het van 1942 tot aan die einde van die Tweede Wêreldoorlog teisterings- en presisiebom-missies teen die Wehrmacht gevlieg. Oop sy grootste het die regiment bestaan uit 40 twee-persoonbemanning spanne. Die regiment het meer as 23 000 sendings gevlieg en meer as 3000 ton bomme en 26 000 brandbomme laat val. [6][7] Dit was die mees bekroonde vroulike eenheid in die Sowjet-lugmag, met baie vlieëniers wat teen die einde van die oorlog meer as 800 sendings gevlieg het, en drie-en-twintig het die toekenning Held van die Sowjetunie ontvang. Twee-en-dertig van sy lede is tydens die oorlog dood.[8]

Die regiment het gevlieg in hout-en-seil Polikarpof U-2 tweedekkers, 'n ontwerp van 1928 wat bedoel is om te gebruik as opleidingsvliegtuie (vandaar die oorspronklike uchebnyy benaming voorvoegsel van "U-") en vir gewasbespuiting, wat ook 'n spesiale U-2LNB weergawe gehad het vir die soort nag teisteringsmissies wat deur die 588ste Regiment gevlieg is. Hierdie vliegtuie bly tot vandag toe die mees vervaardigde hout tweedekkervliegtuie in die lugvaartgeskiedenis. Die vliegtuig kon net twee bomme tegelyk dra, dus was agt of meer missies per nag dikwels nodig.[9] Alhoewel die vliegtuig verouderd en stadig was, het die vlieëniers gebruik gemaak van sy besondere beweeglikheid; dit het ook 'n maksimum spoed gehad wat laer was as die stollingsnelheid van sowel die Messerschmitt Bf 109 as die Focke-Wulf Fw 190, wat dit vir Duitse vlieëniers baie moeilik gemaak het om neer te skiet, met die uitsondering van die bobaasvlieënier , Josef Kociok, wie die regiment vir 'n hele nag op die grond gehou het deur drie of vier van hul vliegtuie in die nag van 31 Julie - 1 Augustus 1943 af te skiet.[10][11][12][13]

Verwysings

  1. 1,0 1,1 "Nadezhda Popova, WWII 'Night Witch' dies at 91". The New York Times. 14 Julie 2013.
  2. Noggle 1994, pp. 18–21.
  3. Axell, Albert (2002). Russia's Heroes 1941–45. New York: Carroll & Graf Publishers. pp. 60–62. ISBN 0-7867-1011-X.
  4. Noggle 1994, p. 19.
  5. Erokhin, Evgeny (2008). "65-летие 4-ой Армии ВВС и ПВО − Ростов-на-Дону, 25–26 мая 2007" [The 65th anniversary of the 4th Red Army Air Force and Air Defence Forces − Rostov-on-Don, 25–26 May 2007]. missiles.ru (in Russies). Besoek op 29 Junie 2016.
  6. Maslov, Mikhail (2016). Прославленный ПО-2 : "небесный тихоход", "кофемолка", "чокнутый будильник" [The renowned PO-2: "Heavenly slug", "coffee grinder", "crazy alarm clock"]. Moscow: IAuza EKSMO. ISBN 9785699902668. OCLC 981761317.
  7. "Nadezhda Vasilyevna Popova". Encyclopædia Britannica Online. (28 April 2016). Encyclopædia Britannica Inc.. 
  8. Noggle, Anne; White, Christine (2001). A Dance with Death: Soviet Airwomen in World War II. College Station, Texas: Texas A&M University Press. pp. 20–21. ISBN 1-58544-177-5.
  9. Garber, Megan (15 Julie 2013). "Night Witches: The Female Fighter Pilots of World War II". The Atlantic. Besoek op 29 Junie 2016.
  10. Rakobolskaya & Kravtsova 2005, p. 149.
  11. Rakobolskaya & Kravtsova 2005, p. 80-82.
  12. Noggle 1994, p. 65-67.
  13. Obermaier, Ernst (1989). Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe Jagdflieger 1939 – 1945 [The Knight's Cross Bearers of the Luftwaffe Fighter Force 1939 – 1945] (in Duits). Mainz, Germany: Verlag Dieter Hoffmann. p. 147. ISBN 978-3-87341-065-7.

Eksterne skakels

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.