D.W. Krüger: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
→‎Verwysings: Verbeter
No edit summary
 
Lyn 1: Lyn 1:
[[Beeld:Prof DW Krüger, Afrikaanse Kultuuralmanak.jpg|duimnael|regs|200px|Prof. D.W. Krüger.]]
[[Beeld:Prof DW Krüger, Afrikaanse Kultuuralmanak.jpg|duimnael|regs|200px|Prof. D.W. Krüger.]]


Prof. '''Daniël Wilhelmus Krüger''' ([[Steynsburg]], [[11 Augustus]], [[1906]] – onbekend) was ’n Suid-Afrikaanse geskiedskrywer en direkteur van die Instituut vir Geskiedenisnavorsing aan die [[Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing]].
Prof. '''Daniël Wilhelmus Krüger''' ([[Steynsburg]], [[11 Augustus]], [[1906]] – [[1981]]) was ’n Suid-Afrikaanse geskiedskrywer en direkteur van die Instituut vir Geskiedenisnavorsing aan die [[Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing]].


Daniël Krüger is in die Noordoos-Kaap, hartland van die [[Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika]], gebore. Ná sy studiejare aan die [[PU vir CHO]] het hy eers as argivaris gewerk en daarna van 1936 tot 1966 as dosent, eers as senior [[lektor]] en vanaf 1945 as professor en hoof van die departement geskiedenis aan sy alma mater. Daarna het hy ook doseer aan [[Unisa]], die [[Universiteit van Fort Hare]] en die [[Universiteit van die Transkei]]. Hy het veral bekendgeraak as produktiewe en wetenskaplike navorser en geskiedskrywer. Onder sy talryke publikasies verdien veral dié oor pres. [[Paul Kruger]] (ook ’n Gereformeerde lidmaat), sy verwerking en veral aanvulling van ''Geskiedenis van Suid-Afrika'' en ''The making of a nation'' vermelding. Hy was ook die tweede redakteur van die ''[[Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek]]''.
Daniël Krüger is in die Noordoos-Kaap, hartland van die [[Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika]], gebore. Ná sy studiejare aan die [[PU vir CHO]] het hy eers as argivaris gewerk en daarna van 1936 tot 1966 as dosent, eers as senior [[lektor]] en vanaf 1945 as professor en hoof van die departement geskiedenis aan sy alma mater. Daarna het hy ook doseer aan [[Unisa]], die [[Universiteit van Fort Hare]] en die [[Universiteit van die Transkei]]. Hy het veral bekendgeraak as produktiewe en wetenskaplike navorser en geskiedskrywer. Onder sy talryke publikasies verdien veral dié oor pres. [[Paul Kruger]] (ook ’n Gereformeerde lidmaat), sy verwerking en veral aanvulling van ''Geskiedenis van Suid-Afrika'' en ''The making of a nation'' vermelding. Hy was ook die tweede redakteur van die ''[[Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek]]''.
Lyn 17: Lyn 17:
[[Kategorie:Suid-Afrikaanse geskiedkundiges]]
[[Kategorie:Suid-Afrikaanse geskiedkundiges]]
[[Kategorie:Geboortes in 1906]]
[[Kategorie:Geboortes in 1906]]
[[Kategorie:Sterftes in 1981]]

{{DEFAULTSORT:Krüger, D.W.}}
{{DEFAULTSORT:Krüger, D.W.}}

Huidige wysiging sedert 16:41, 15 September 2021

Prof. D.W. Krüger.

Prof. Daniël Wilhelmus Krüger (Steynsburg, 11 Augustus, 19061981) was ’n Suid-Afrikaanse geskiedskrywer en direkteur van die Instituut vir Geskiedenisnavorsing aan die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing.

Daniël Krüger is in die Noordoos-Kaap, hartland van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika, gebore. Ná sy studiejare aan die PU vir CHO het hy eers as argivaris gewerk en daarna van 1936 tot 1966 as dosent, eers as senior lektor en vanaf 1945 as professor en hoof van die departement geskiedenis aan sy alma mater. Daarna het hy ook doseer aan Unisa, die Universiteit van Fort Hare en die Universiteit van die Transkei. Hy het veral bekendgeraak as produktiewe en wetenskaplike navorser en geskiedskrywer. Onder sy talryke publikasies verdien veral dié oor pres. Paul Kruger (ook ’n Gereformeerde lidmaat), sy verwerking en veral aanvulling van Geskiedenis van Suid-Afrika en The making of a nation vermelding. Hy was ook die tweede redakteur van die Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek.

Hy het die einde van "blanke baasskap" reeds in 1953 voorspel, 41 jaar voor die einde van die vorige bedeling toe hy geskryf het: "Die grootste probleem vir die blankes van Suid-Afrika sal binne etlike jare wees hoe om hulle aan te pas in 'n gemeenskap waarin blank en nie-blank gelyke politieke regte geniet, want dit word by die dag duideliker dat so 'n tyd aanstaande is. Dis 'n bittere gedagte vir elke blanke dat sy politieke alleen-seggenskap slegs tydelik is. Op die oomblik besef die meeste blankes nie die tydelike aard van die voogdyskap nie, maar tog is dit 'n historiese noodwendigheid.[1]

Bron[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (af) Elkeen het voorligtingstaak, Beeld, 4 Desember 1992.