Filmbedryf in Afrika: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Blaai deur geskiedenis
← Ouer wysigingNuwer wysiging →
Content deleted Content added
VisueelWikiteks
Sobaka (besprekings | bydraes)
33 230 edits
Sobaka (besprekings | bydraes)
33 230 edits
Beeld
Lyn 1: Lyn 1:
[[Lêer:COLLECTIE TROPENMUSEUM Straatgezicht met filmposter Tunis TMnr 20013070.jpg|duimnael|Filmplakkaat in Tunis vir die Egiptiese film ''Saladin the Victorious'' (1963).]]
'''Die filmbedryf in Afrika''' verwys na filmproduksie en die filmindustrie in [[Afrika]]. Dit dateer uit die vroeë 20ste eeu, toe filmrolle die primêre filmtegnologie was wat gebruik is. Gedurende die [[Kolonialisme|koloniale era]] is die lewe in Afrika oorweging getoon deur die werk van blanke, koloniale, Westerse filmmakers, wat swartes grootliks negatief as eksotiese "anders" uitgebeeld het.<ref name="Hayward, Susan 2006. p. 426-442">Hayward, Susan. "Third World Cinemas: African Continent" in ''Cinema Studies: The Key Concepts'' (Third Edition). Routledge, 2006. p. 426-442</ref> Daar is geen enkele Afrika filmbedryf nie; daar is verskille tussen Noord-Afrikaanse en Sub-Sahara bedrywe in die verskillende lande.<ref name="Hayward, Susan 2006. p. 426-442"/>
'''Die filmbedryf in Afrika''' verwys na filmproduksie en die filmindustrie in [[Afrika]]. Dit dateer uit die vroeë 20ste eeu, toe filmrolle die primêre filmtegnologie was wat gebruik is. Gedurende die [[Kolonialisme|koloniale era]] is die lewe in Afrika oorweging getoon deur die werk van blanke, koloniale, Westerse filmmakers, wat swartes grootliks negatief as eksotiese "anders" uitgebeeld het.<ref name="Hayward, Susan 2006. p. 426-442">Hayward, Susan. "Third World Cinemas: African Continent" in ''Cinema Studies: The Key Concepts'' (Third Edition). Routledge, 2006. p. 426-442</ref> Daar is geen enkele Afrika filmbedryf nie; daar is verskille tussen Noord-Afrikaanse en Sub-Sahara bedrywe in die verskillende lande.<ref name="Hayward, Susan 2006. p. 426-442"/>


Wysiging soos op 18:46, 21 Oktober 2021

Filmplakkaat in Tunis vir die Egiptiese film Saladin the Victorious (1963).

Die filmbedryf in Afrika verwys na filmproduksie en die filmindustrie in Afrika. Dit dateer uit die vroeë 20ste eeu, toe filmrolle die primêre filmtegnologie was wat gebruik is. Gedurende die koloniale era is die lewe in Afrika oorweging getoon deur die werk van blanke, koloniale, Westerse filmmakers, wat swartes grootliks negatief as eksotiese "anders" uitgebeeld het.[1] Daar is geen enkele Afrika filmbedryf nie; daar is verskille tussen Noord-Afrikaanse en Sub-Sahara bedrywe in die verskillende lande.[1]

Die bioskope van Tunisië en Egipte is van die oudstes ter wêreld. Auguste en Louis Lumière vertoon hul films in Alexandrië, Kaïro, Tunis, Soussa en Hammam-Lif in 1896.[2][3] Albert Samama Chikly word dikwels aangewys as die eerste vervaardiger van inheemse Afrika films, wat al in Desember 1905 hul eie kort dokumentêre in die casino van Tunis vertoon.[4] Saam met hul dogter Haydée Tamzali sou Chikly belangrike vroeë mylpale lewer, soos The Girl from Carthage, in 1924. In 1935 begin die MISR-filmstudio in Kaïro meestal formele komedies en musiekblyspeles, maar ook films soos Kamal Selim se The Will (1939). Die Egiptiese filmwese floreer in die 1940's, 1950's en 1960's, beskou as sy goue era.[5] Youssef Chahine se vooraanstaande Cairo Station (1958) het Alfred Hitchcock se Psycho voorspel en 'n grondslag gelê vir die Arabiese filmwese.[6]

Die Nigeriese filmbedryf is die grootste in Afrika wat, aantal jaarlikse films vervaardig en totale inkomste betref.[7][8] Dit is ook die tweede grootste filmprodusent ter wêreld.[9] In 2016 het die filmbedryf in Nigerië 2,3% van sy bruto binnelandse produk (BBP) bygedra.[9]

Geskiedenis

Koloniale era

Gedurende die koloniale era is Afrika grotendeels verteenwoordig deur Westerse rolprentmakers. In die eerste dekades van die twintigste eeu het Westerse rolprentmakers films gemaak wat swart Afrikane as "eksotiese mense", "onderdanige werkers" of as "wild of kannibalisties" voorstel. 'n Voorbeeld is Kings of the Cannibal Islands in 1909, Voodoo Vengeance (1913) en Congorilla (1932).[1] Films uit die koloniale era het Afrika as eksoties uitgebeeld, sonder geskiedenis of kultuur. Voorbeelde is volop en sluit in "oerwoudstories" wat gebaseer is op die Tarzan-karakter wat deur Edgar Rice Burroughs en die avontuurfilm The African Queen (1951) geskep is, en verskillende verwerkings van H. Rider Haggard se roman King Solomon's Mines (1885).[10] Baie vroeë etnografie "het daarop gefokus om die verskille tussen inheemse mense en die blanke beskaafde man te beklemtoon, en sodoende koloniale propaganda te versterk". [11] Marc Allégret se eerste film, Voyage au Congo (1927), het die Masa-mense met respek uitgebeeld, veral 'n jong Afrikaan wat sy boetie vermaak het met 'n krokodil op 'n tou. Tog word die Afrika inwoners uitgebeeld as mense, maar nie as gelykes nie; 'n dialoogkaart verwys byvoorbeeld na die bewegings van 'n tradisionele dans as naïef. Sy minnaar, skrywer André Gide, vergesel Allégret en skryf 'n boek met die titel Voyage au Congo. Allégret het later Zouzou gemaak met Josephine Baker, die eerste bekende rolprent met 'n swart vrou in 'n hoofrol. Baker het 'n sensasie in die kunstetoneel in Parys veroorsaak deur te dans in die Revue Nègre [fr] geklee slegs in 'n string piesangs.

In die Franse kolonies is Afrikane deur die Laval-besluit van 1934 verbied om hul eie films te maak.[12][13] Die verbod belemmer die groei van film as 'n middel tot Afrikaanse uitdrukking, polities, kultureel en artistiek.[14] Die Kongolese Albert Mongita het in 1951 wel The Cinema Lesson gemaak en in 1953 het Mamadou Touré Mouramani gemaak op grond van 'n volksverhaal oor 'n man en sy hond.[15] In 1955 het Paulin Soumanou Vieyra-oorspronklik uit Benin, maar opgevoed in Senegal-saam met sy kollegas van Le Group Africain du Cinema 'n kortfilm in Parys, Afrique-sur-Seine (1955), gemaak. Vieyra is opgelei in die rolprentwese aan die Institut des hautes études cinématographiques (IDHEC) in Parys, en ondanks die verbod op filmvervaardiging in Afrika, is toestemming verleen om 'n film in Frankryk te maak.[16] Afrique Sur Seine, wat beskou word as die eerste film wat deur 'n swart Afrikaan geregisseer is, ondersoek die probleme om 'n Afrikaan te wees in Frankryk uit die 1950's.[17]

Verwysings

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Hayward, Susan. "Third World Cinemas: African Continent" in Cinema Studies: The Key Concepts (Third Edition). Routledge, 2006. p. 426-442
  2. ↑ Leaman, Oliver (16 Desember 2003). Companion Encyclopedia of Middle Eastern and North African Film (in Engels). Routledge. ISBN 9781134662524.
  3. ↑ "Alexandria, Why? (The Beginnings of the Cinema Industry in Alexandria)". Bibliotheca Alexandrina's AlexCinema.
  4. ↑ "Three Programmes". Cinema Ritrovato. Besoek op 14 Oktober 2020.
  5. ↑ "The Golden Age of Egyptian Cinema – the 1940s to 1960s". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 November 2017. Besoek op 6 Oktober 2017.
  6. ↑ "African Cinema: Invisible Classics". British Film Institute. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Augustus 2012.
  7. ↑ "Nigeria surpasses Hollywood as world's second largest film producer – UN". United Nations. 5 Mei 2009. Besoek op 26 Maart 2013.
  8. ↑ "Nigeria's Nollywood eclipsing Hollywood in Africa". The Independent. 15 Mei 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Mei 2010. Besoek op 24 November 2010.
  9. ↑ 9,0 9,1 "Spotlight: The Nigerian Film Industry" (PDF). Julie 2017.
  10. ↑ Murphskirty, David (2000). "Africans Filming Africa: Questioning Theories of an Authentic African Cinema". Journal of African Cultural Studies. 13 (2): 239–249. doi:10.1080/713674315. JSTOR 1771833. S2CID 55143264.
  11. ↑ "The anti-colonial gaze in ethnographic cinema: "Voyage au Congo" e "Marquis de Wavrin"". Cinefilia ritrovata. 1 Julie 2018. Besoek op 18 Oktober 2018.
  12. ↑ Barlet, Olivier (2012). "The Ambivalence of French Funding". Black Camera. 3 (2): 205–16. doi:10.2979/blackcamera.3.2.205. JSTOR 10.2979/blackcamera.3.2.205. S2CID 143881053.
  13. ↑ Diawara, Manthia (1992). African Cinema: Politics and Culture. Bloomington, Indiana: Indiana University Press, bl 22–23.
  14. ↑ Halhoul, Khalid (2012). "Using African Cinema to Shift Cultural Perceptions." Utne Reader (Junie/Julie 2012 uitgawe). Mixed Media Section, bl. 78–79.
  15. ↑ Wes Felton (Desember 2010). "Caught in the Undertow: African Francophone Cinema in the French New Wave". Senses of Self.
  16. ↑ Diawara (1992), African Cinema, bl. 23.
  17. ↑ Gugler, Josef (2003). African Film: Re-Imagining a Continent. Bloomington, Indiana: Indiana University Press, bl. 3.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Filmbedryf_in_Afrika&oldid=2460202"