Paromomisien: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Biobeskikbaarheid-skakel
verbeter
 
Lyn 26: Lyn 26:
|-
|-
| [[Biobeskikbaarheid]]
| [[Biobeskikbaarheid]]
| Swak geabsorbeer in die spysverteringskanaal
| Geen
|-
|-
| Metabolisme
| Metabolisme

Huidige wysiging sedert 15:07, 3 Januarie 2022

Vrywaring: Die mediese inligting verskaf op Wikipedia dien slegs as 'n riglyn en dra geen waarborg van feitelike korrektheid nie.
Enige vrae of klagtes oor u persoonlike gesondheid behoort na 'n dokter verwys te word.
Paromomisien
Paromomisien in 3D voorgestel Chemiese struktuur
Chemie
IUPAC sistematiese naam (2R,3S,4R,5R,6S)-5-amino-6-
[(1R,2S,3S,4R,6S)-
4,6-diamino-2-[(2S,3R,4R,5R)-
4-[(2R,3R,4R,5R,6S)-
3-amino-6-(aminometiel)-
4,5-dihidroksi-oksaan-2-iel]
oksi-3-hidroksi-5-
(hidroksimetiel)oksolaan-2-iel]oksi-
3-hidroksi-sikloheksiel]oksi-
2-(hidroksimetiel)oksaan-3,4-diol
Chemiese formule C23H47N5O18S
Molêre massa 615.629 g/mol
CAS registernommer 1263-89-4
Farmakokinetika
Roete van toediening Mondelings, intramuskulêr
Biobeskikbaarheid Swak geabsorbeer in die spysverteringskanaal
Metabolisme lewer
Eliminasie-halfleeftyd ?
Uitskeidingsroete fekaal

Paromomisien is 'n aminoglikosied antibiotikum, aanvanklik uit Streptomyces krestomuceticus geïsoleer in die 1950s.[1] Dit is ontdek deur Parke Davis (nou Pfizer) en bemark as "Humatin" sedert 1960.[2] Dit word ook monomisien of aminosidien genoem.[3]

Paromomisien is op die Wêreldgesondheidsorganisasie se lys van noodsaaklike medisyne wat nodig geag word om die minimum mediese behoeftes van 'n basiese gesondheidsorgstelsel te ondersteun.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Davidson RN, den Boer M, Ritmeijer K (2008). "Paromomycin". Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene. 103 (7): 653–60. doi:10.1016/j.trstmh.2008.09.008. PMID 18947845.
  2. Marshall Sittig (1988). Pharmaceutical Manufacturing Encyclopedia (PDF). Vol. 1. Noyes Publications. p. 1166. ISBN 978-0-8155-1144-1. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 23 Oktober 2007. Besoek op 22 Julie 2016.
  3. Neal RA, Murphy AG, Olliaro P, Croft SL (1994). "Aminosidine ointments for the treatment of experimental cutaneous leishmaniasis". Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene. 88 (2): 223–5. doi:10.1016/0035-9203(94)90307-7. PMID 8036682.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.