Pous Benedictus XV: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Laurens (besprekings | bydraes)
Interwikiskakels
No edit summary
Lyn 19: Lyn 19:


{{pouse}}
{{pouse}}
[[Kategorie:Pouse|Benedictus XV]]

{{saadjie}}
{{saadjie}}



Wysiging soos op 09:10, 15 November 2007

Benedictus XV
Geboortenaam Giacomo Paolo Giovanni Battista della Chiesa
Pontifikaat begin 3 September 1914
Pontifikaat eindig 22 Januarie 1922
Voorganger Pius X
Opvolger Pous Pius XI
Gebore 21 November 1854
Genua, Italië
Sterf 22 Januarie 1922
Rome, Italië
Ander pouse genaamd Benedictus

Pous Benedictus XV (Latyn: Benedictus PP. XV), (Italiaans: Benedetto XV), (21 November 185422 Januarie 1922), gebore Giacomo Paolo Giovanni Battista della Chiesa, het as Pous gedien van 3 September 1914 tot 22 Januarie 1922; hy het Pous Pius X (1903–14) opgevolg.

Benedictus XV se pousskap is oorheers deur die Eerste Wêreldoorlog wat hy die "Selfmoord van Europa" genoem het en die stormagtige nasleep daarvan. Sy vroeë oproep vir 'n skikking in 1914 is geïgnoreer. Die pous het beduidende humanitêre inisiatiewe gereël soos die versiging van die Vatikaanse buro wat krygsgevangenes van alle nasies gehelp het om met hulle families in verbinding te tree. Hy het ook talle onsuksesvolle pogings aangewend om vredesonderhandeling te bewerkstellig, maar die pleidooie vir 'n onbehandelde skikking het hom ongewild gemaak selfs in katolieke lande soos Italië wat een van die baie ondersteuners van die oorlog was wat niks minder as totale oorwinning wou hê nie. Sy bekendste ingryping was die sewe-punt Pouslike Bul voorstel van Augustus 1917 waarin hy aangedring het om 'n staking van vyandighede, vermindering van bewapening, gewaarborge vryheid van die oseane en internasionale arbitrasie. Slegs Woodrow Wilson het direk reageer en verklaar dat die verklaring van vrede voortydig sou wees. In Europa het beide kante hom as bevooroordeel ten gunste van die ander gesien en was hulle onwillig om die terme wat hy voorgestel het te aanvaar. Hierdie wrewel het bygedra tot die uitsluiting van die Vatikaan van die Parys vrdeskongres van 1919 nadat die pousskap reeds polities en diplomaties gemarginaliseer is na die verlies van die pouslike state.