117 852
wysigings
Neopaganisme: Verskil tussen weergawes
Jump to navigation
Jump to search
k
→Geskiedenis
k (→Oorsig) |
k (→Geskiedenis) |
||
|
==Geskiedenis==
Mense het al in die laat
Die oudste Nieu-Heidense strominge was die Nuwe Druïde-ordes en Nieu-Keltiese groeperings, asook die Nuwe Germaanse Godsdiens.<ref> Grübel (2003), bl. 515</ref> Die laasgenoemde stroming het in lande soos [[Duitsland]] in die 19de eeu dikwels gepaardgegaan met nasionalistiese en rassistiese bewegings en is later deur die imperialisme en
In die 1960's het die Nieu-Heidense beweging veral in Engeland en die Verenigde State vinnig begin groei en sodoende ook 'n sterk invloed op die vastelandse Europa uitgeoefen. Die geloofstelsels van ander nie-Christelike beskawings soos dié van Noord-Amerika se Eerste
[[Beeld:Wiccan hierogamic ritual.PNG|thumb|right|250px|'n Hiërogamiese Wicca-ritueel]]
Die voor-Christelike Nordiese godsdiens, wat in Ysland ná die amptelike kerstening van die land eeue lank as 'n ondergrondse beweging getolereer is, is in [[1972]] onder die naam [[Ásatrú]] amptelik erken. Ook Wicca, 'n Nieu-Heidense Heksebeweging wat sedert die 1930's in Engeland begin ontwikkel het, het 'n deel van die hoofstroom-Heidendom geword.<ref>Grübel (2003), bl. 517</ref> Hierdie ontwikkelings het in die Nuwe Germaanse Godsdiens tot 'n afkeer van rassistiese gedagtes gelei.<ref>Grübel (2003), bl. 517</ref>
Die huidige Neopaganistiese beweging word veral deur twee hoofstrominge gekenmerk - modernisme en tradisionalisme. Tradisionaliste strewe daarna om die oorspronklike voor-Christelike religies met wetenskaplikes metodes en op die grondslag van gebrekkige historiese oorlewerings te rekonstrueer en nuwe lewe in hulle in te blaas.<ref>Grübel (2003), bl. 517</ref> Daarenteen neem moderniste die moderne navorsing oor Heidense religies as basis vir 'n nuwe natuurreligie wat 'n vreedsame saambestaan van die mens en die besielde natuur behels. Hulle erken dat hulle sodoende ook nuwe religieuse vorme skep.<ref>Grübel (2003), bl. 517</ref>
| |||