Fête nationale du Québec: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 17: Lyn 17:
Op [[24 Junie]] [[1880]] begin die Québécers 'n ander "Ô Canada!" sing, maar hulle doen dit nou meer nadruklik. Dit raak vinnig baie gewild en word as die volkslied van die Franstalige Kanadese aangewys.
Op [[24 Junie]] [[1880]] begin die Québécers 'n ander "Ô Canada!" sing, maar hulle doen dit nou meer nadruklik. Dit raak vinnig baie gewild en word as die volkslied van die Franstalige Kanadese aangewys.


In 1908 verklaar pous [[Pius X]] Sint-Johannes-die-Doper tot besondere beskermheer van die Franstalige Kanadese. Die prosessie met allegoriese waens word in [[1874]] ingevoer. In die tydperk tussen [[1914]] en [[1923]] vind die optogte nie plaas nie.
In [[1908]] verklaar pous [[Pius X]] Sint-Johannes-die-Doper tot besondere beskermheer van die Franstalige Kanadese. Die prosessie met allegoriese waens word in [[1874]] ingevoer. In die tydperk tussen [[1914]] en [[1923]] vind die optogte nie plaas nie.


== Die Fête nationale ==
== Die Fête nationale ==

Wysiging soos op 18:29, 23 Junie 2005

Die Fête nationale du Québec is die amptelike Nasionale Dag van die Franstalige Kanadese provinsie Québec, wat deur die Mouvement national des Québécois (Nasionale beweging van die Québécers) en die Société Saint-Jean-Baptiste (Genootskap van Sint-Johannes-die-Doper) georganiseer en op 24 Junie gevier word. Vir die Rooms-Katolieke Kerk is dit 'n godsdienstige feesdag ter ere van Johannes die Doper. Die feesdag word deur die bevolking van Québec dikwels "la Saint-Jean" ("die Sint-Johannes") genoem.

Oorspronge

Die oorspronge van die fees lê in die Europese verlede. Meer as 2 000 jare gelede is die sonstilstand van die somer by die meeste Europese volke op 'n heidense manier gevier. Teen die tyd van die jaar, wanneer die dae die langste is, word snags vure aangesteek. Met die kerstening word die feesvierings voortgesit, al kry hulle 'n nuwe geestelike betekenis. Tydens die heerskappy van die Franse Ancien régime is die fees van Johannes-die-Doper baie gewild.

Die feesvierings op die Amerikaanse vasteland begin met die stigting van die eerste Franse nedersettings. In 1638 word hierdie Christelike fees vir die eerste keer in Nieu-Frankryk gevier.

Die Johannes-die-Doper-fees

Die vierings van die Johannes-die-Doper-fees neem 'n baie patriotiese wending danksy onder meer die aktiwiteite van Ludger Duvernay, wat die eerste voorsitter van die Sociéte Saint-Jean-Baptiste word.

Toe in 1834 sowat sestig Frans- en Engelstaliges van Montréal vir 'n groot patriotiese banket in die tuin van die advokaat John McDonnell, naby die ou stasie van Windsor, byeenkom, word vir die eerste keer "Ô Canada! Mon pays, mes amours" (O Kanada! My land, my liefde) gesing. Die Kanada, wat in die lied besing word, is gewis die Franstalige Neder-Kanada (die huidige Québec). Met die neerlaag van die patriotte en die volgende militêre onderdrukking word die fees vir baie jare nie meer gevier nie.

Toe dit weer opkom, word dit wesentlik as 'n godsdienstige fees gevier. Die vure word steeds aangesteek, maar daar word ook 'n prosessie ter ere van Johannes-die-Doper georganiseer, wat 'n belangrike tradisie word.

Op 24 Junie 1880 begin die Québécers 'n ander "Ô Canada!" sing, maar hulle doen dit nou meer nadruklik. Dit raak vinnig baie gewild en word as die volkslied van die Franstalige Kanadese aangewys.

In 1908 verklaar pous Pius X Sint-Johannes-die-Doper tot besondere beskermheer van die Franstalige Kanadese. Die prosessie met allegoriese waens word in 1874 ingevoer. In die tydperk tussen 1914 en 1923 vind die optogte nie plaas nie.

Die Fête nationale

Op 11 Mei 1977 word 24 Junie deur 'n ministeriële besluit van die regering van René Lévesque tot die amptelike "Fête nationale du Québec" verklaar. In die volgende jaar word die Komitee vir die Organisasie van die "Fête nationale du Québec" in die lewe geroep. Die komitee belas eers die Société Saint-Jean-Baptiste met die organisasie van die feesvierings. In 1984 word dit aan die Mouvement national des Québécoises et des Québécois (Nasionale Beweging van die Québécers) opgedra.

Die "Sint-Johannes-dag" word sodoende die fees van alle Québécois, en nie meer 'n fees wat uitsluitlik op die Frans-Kanadese bevolking gemik is nie. Danksy die aktiwiteite van veral die Société Saint-Jean-Baptiste en die Mouvement national des Québécois word die fees geleidelik gelaïseer, en die vierings op 23 en 24 Junie neem hulle huidige vorm aan. Die tradisie om snags vure aan te steek leef nog steeds voort.

Tans is die fees 'n geleentheid vir 'n groot kulturele festival, waarmee die Québécois hulle bestaan aan die wêreld bekend maak.