Hannes Alfvén: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
k Kosmetiese veranderinge
Lyn 1: Lyn 1:
'''Hannes Olof Gösta Alfvén''' (30 Mei, [[1908]]; [[Norrköping]], † [[Swede]] – [[2 April]], [[1995]]; [[Djursholm]], Swede) was 'n sweedse [[Plasma (fisika)|plasmafisikus]] en Fisika [[Nobelprys|nobelpryswenner]] vir sy werk rakende [[magnetohidrodinamika]]. Hy is oorspronklik opgelei as 'n swaarstroom [[elektriese ingenieur]] maar het later geskuif na die onderwys en navorsing in die veld van plasmafisika. Alfvén het vele bydraes tot plasmafisika gelewer, insluitend teorieë wat die gedrag van [[aurora (astronomie)|aurora]]s te beskryf, die [[Van Allen stralingsgordel]]s, die effek van [[geomagnetiese storm|magnetiese storms]] op die [[aarde se magnetiese veld]], die aarde se [[magnetosfeer]] en die dinamika van plasmas in die [[melkweg]].
'''Hannes Olof Gösta Alfvén''' (30 Mei, [[1908]]; [[Norrköping]], [[Swede]] – [[2 April]], [[1995]]; [[Djursholm]], Swede) was 'n sweedse [[Plasma (fisika)|plasmafisikus]] en Fisika [[Nobelprys|nobelpryswenner]] vir sy werk rakende [[magnetohidrodinamika]]. Hy is oorspronklik opgelei as 'n swaarstroom [[elektriese ingenieur]] maar het later geskuif na die onderwys en navorsing in die veld van plasmafisika. Alfvén het vele bydraes tot plasmafisika gelewer, insluitend teorieë wat die gedrag van [[aurora (astronomie)|auroras]] te beskryf, die [[Van Allen stralingsgordel]]s, die effek van [[geomagnetiese storm|magnetiese storms]] op die [[aarde se magnetiese veld]], die aarde se [[magnetosfeer]] en die dinamika van plasmas in die [[melkweg]].


==Biografie==
== Biografie ==
In 1937 het Alfvén aangevoer dat as die heelal deurtrek is met [[plasma (fisika)|plasma]], behoort dit elektriese strome te kan dra wat galaktiese magnetiese velde tot gevolg behoort te hê.<ref>Hannes Alfvén, 1937 "Cosmic Radiation as an Intra-galactic Phenomenon", ''Ark. f. mat., astr. o. fys.'' 25B, no. 29.</ref> Nadat hy die Nobelprys vir fisika gewen het vir sy werk in [[magnetohidrodinamika]] het hy beklemtoon:
In 1937 het Alfvén aangevoer dat as die heelal deurtrek is met [[plasma (fisika)|plasma]], behoort dit elektriese strome te kan dra wat galaktiese magnetiese velde tot gevolg behoort te hê.<ref>Hannes Alfvén, 1937 "Cosmic Radiation as an Intra-galactic Phenomenon", ''Ark. f. mat., astr. o. fys.'' 25B, no. 29.</ref> Nadat hy die Nobelprys vir fisika gewen het vir sy werk in [[magnetohidrodinamika]] het hy beklemtoon:


<blockquote>Ten einde die verskynsels in 'n sekere plasmagebied te verstaan is dit nodig om nie net die magnetiese maar ook die elektriese velde en die elektriese strome uit te lê. Die Ruimte is gevul met 'n netwerk strome wat energie en momentum oor groot of baie groot afstande oordra. Die strome word dikwels afgeknyp tot filamentêre of oppervlakstrome. Laasgenoemde sal moontlik aan ruimte, insluitende interster- en intergalaktiese ruimte, 'n sellulêre struktuur verleen.<ref>Hannes Alfvén, "[http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=1990ITPS...18....5A&amp;db_key=AST&amp;data_type=HTML&amp;format=&amp;high=42ca922c9c32555 Cosmology in the Plasma Universe: An Introductory Exposition]" (1990) ''IEEE Transactions on Plasma Science'' (ISSN 0093-3813), vol. 18, Feb. 1990, p. 5-10</ref></blockquote>
<blockquote>Ten einde die verskynsels in 'n sekere plasmagebied te verstaan is dit nodig om nie net die magnetiese maar ook die elektriese velde en die elektriese strome uit te lê. Die Ruimte is gevul met 'n netwerk strome wat energie en momentum oor groot of baie groot afstande oordra. Die strome word dikwels afgeknyp tot filamentêre of oppervlakstrome. Laasgenoemde sal moontlik aan ruimte, insluitende interster- en intergalaktiese ruimte, 'n sellulêre struktuur verleen.<ref>Hannes Alfvén, "[http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=1990ITPS...18....5A&amp;db_key=AST&amp;data_type=HTML&amp;format=&amp;high=42ca922c9c32555 Cosmology in the Plasma Universe: An Introductory Exposition]" (1990) ''IEEE Transactions on Plasma Science'' (ISSN 0093-3813), vol. 18, Feb. 1990, p. 5-10</ref></blockquote>
Sy teoretiese werk op veldbelynde elektriese strome in die auroras (gebaseer op vroeëre werk deur [[Kristian Birkeland]]) is in 1974 deur sattelietwaarnemings bevestig, wat gelei het tot die ontdekking van die [[Birkelandstroom|Birkelandstrome]].
Sy teoretiese werk op veldbelynde elektriese strome in die auroras (gebaseer op vroeëre werk deur [[Kristian Birkeland]]) is in 1974 deur sattelietwaarnemings bevestig, wat gelei het tot die ontdekking van die [[Birkelandstroom|Birkelandstrome]].


===Onderwys===
=== Onderwys ===
Alfvén het sy doktoraat in 1934 aan die Universiteit van Uppsala verwerf. Sy tesis was getiteld "Ondersoeke van die Ultrakort Elektromagnetiese Golwe".
Alfvén het sy doktoraat in 1934 aan die Universiteit van Uppsala verwerf. Sy tesis was getiteld "Ondersoeke van die Ultrakort Elektromagnetiese Golwe".


===Vroeë loopbaan===
=== Vroeë loopbaan ===
In 1934 het Alfvén fisika gedoseer aan beide die Universiteit van Uppsala en die Nobel Instituut vir Fisika in Stockholm, Swede. In 1940 verkry hy 'n proffesoraat in elektromagnetiese teorie en elektriese mates aan die Koninklike Instituut vir Tegnologie in Stockholm. In 1945 word hy aangestel tot voorsitter van die leerstoel vir Elektronika. In 1963 is sy titel verander na voorsitter vir die leerstoel in Plasmafisika. Tydens 1954-1955 was Alfvén 'n Fullbright beurshouer verbonde aan die Universiteit van Maryland. In 1967 het Alfvén Swede verlaat, 'n tydjie in die [[Sowjet-Unie]] deurgebring het, het hy na die Verenigde State verhuis. Alfvén het gewerk by die departemente vir [[elektriese ingenieurswese]] aan beide die Universiteit van Suid-Kalifornië en die Universiteit van Kalifornië, San Diego.
In 1934 het Alfvén fisika gedoseer aan beide die Universiteit van Uppsala en die Nobel Instituut vir Fisika in Stockholm, Swede. In 1940 verkry hy 'n proffesoraat in elektromagnetiese teorie en elektriese mates aan die Koninklike Instituut vir Tegnologie in Stockholm. In 1945 word hy aangestel tot voorsitter van die leerstoel vir Elektronika. In 1963 is sy titel verander na voorsitter vir die leerstoel in Plasmafisika. Tydens 1954-1955 was Alfvén 'n Fullbright beurshouer verbonde aan die Universiteit van Maryland. In 1967 het Alfvén Swede verlaat, 'n tydjie in die [[Sowjet-Unie]] deurgebring het, het hy na die Verenigde State verhuis. Alfvén het gewerk by die departemente vir [[elektriese ingenieurswese]] aan beide die Universiteit van Suid-Kalifornië en die Universiteit van Kalifornië, San Diego.


==Navorsing, Toekennings en Bydraes==
== Navorsing, Toekennings en Bydraes ==
Alfvén se werk is vir baie jare betwis deur 'n leidende figuur in astrofisika, byname die Brits-Amerikaanse geofisikus, [[Sydney Chapman]]. Alfvén en Chapman se struwelinge het in groot maat gespruit uit probleme met die stelsel van [[eweknie-oorsig]]. Alfvén het selde voordeel getrek uit die aanvaarding wat senior wetenskaplikes gewoonlik in [[wetenskaplike joernaaal|wetenskaplike joernale]] geniet het. Een van sy voorleggings oor [[magnetiese storm]]s en [[aurora]]s is deur die Amerikaanse joernaal, "Terrestrial Magnetism and Atmospheric Electricity", afgekeur op grond daarvan dat sy teorieë nie gestrook het met die aanvaarde teoretiese berekeninge en konvensionele fisika op daardie tydstip nie. Hy was beskou as 'n persoon met onortodokse menings in sy veld deur baie fisici. R. H. Stuewer het byvoorbeeld opgemerk dat "...hy het 'n verbitterde buitestaander gebly en min respek van ander wetenskaplikes ontvang selfs nadat hy die Nobelprys verwerf het...". Dit het meegebring dat hy dikwels gedwing was om sy werk in obskure joernale te publiseer. Alfvén self het opgemerk: <blockquote>Wanneer ek plasmaverskynsels volgens hierdie formulier beskryf het, het die meeste keurders nie verstaan wat ek probeer sê nie en my verhandelinge afgekeur. Met die keuringstelsel wat vandag die wetenskap in die V.S.A oorheers, beteken dit dat my verhandelinge selde aanvaar word deur vooraanstaande joernale in die V.S.A.</blockquote>
Alfvén se werk is vir baie jare betwis deur 'n leidende figuur in astrofisika, byname die Brits-Amerikaanse geofisikus, [[Sydney Chapman]]. Alfvén en Chapman se struwelinge het in groot maat gespruit uit probleme met die stelsel van [[eweknie-oorsig]]. Alfvén het selde voordeel getrek uit die aanvaarding wat senior wetenskaplikes gewoonlik in [[wetenskaplike joernaaal|wetenskaplike joernale]] geniet het. Een van sy voorleggings oor [[magnetiese storm]]s en [[aurora]]s is deur die Amerikaanse joernaal, "Terrestrial Magnetism and Atmospheric Electricity", afgekeur op grond daarvan dat sy teorieë nie gestrook het met die aanvaarde teoretiese berekeninge en konvensionele fisika op daardie tydstip nie. Hy was beskou as 'n persoon met onortodokse menings in sy veld deur baie fisici. R. H. Stuewer het byvoorbeeld opgemerk dat "...hy het 'n verbitterde buitestaander gebly en min respek van ander wetenskaplikes ontvang selfs nadat hy die Nobelprys verwerf het...". Dit het meegebring dat hy dikwels gedwing was om sy werk in obskure joernale te publiseer. Alfvén self het opgemerk: <blockquote>Wanneer ek plasmaverskynsels volgens hierdie formulier beskryf het, het die meeste keurders nie verstaan wat ek probeer sê nie en my verhandelinge afgekeur. Met die keuringstelsel wat vandag die wetenskap in die V.S.A oorheers, beteken dit dat my verhandelinge selde aanvaar word deur vooraanstaande joernale in die V.S.A.</blockquote>


In 1970 is die Nobelprys vir Fisika aan hom toegeken vir sy werk in Magnetohidrodinamika (MHD). In 1988, is die Bowie medalje aan Alfvén toegeken deur die Amerikaanse Geofisiese Vereniging vir sy werk rakende komete en plasmas in die sonnestelsel.
In 1970 is die Nobelprys vir Fisika aan hom toegeken vir sy werk in Magnetohidrodinamika (MHD). In 1988, is die Bowie medalje aan Alfvén toegeken deur die Amerikaanse Geofisiese Vereniging vir sy werk rakende komete en plasmas in die sonnestelsel.


==Verwysings==
== Verwysings ==
{{Verwysings}}
<references />


[[Kategorie:Fisici]]
[[Kategorie:Fisici]]

Wysiging soos op 20:06, 17 Oktober 2008

Hannes Olof Gösta Alfvén (30 Mei, 1908; Norrköping, † Swede2 April, 1995; Djursholm, Swede) was 'n sweedse plasmafisikus en Fisika nobelpryswenner vir sy werk rakende magnetohidrodinamika. Hy is oorspronklik opgelei as 'n swaarstroom elektriese ingenieur maar het later geskuif na die onderwys en navorsing in die veld van plasmafisika. Alfvén het vele bydraes tot plasmafisika gelewer, insluitend teorieë wat die gedrag van auroras te beskryf, die Van Allen stralingsgordels, die effek van magnetiese storms op die aarde se magnetiese veld, die aarde se magnetosfeer en die dinamika van plasmas in die melkweg.

Biografie

In 1937 het Alfvén aangevoer dat as die heelal deurtrek is met plasma, behoort dit elektriese strome te kan dra wat galaktiese magnetiese velde tot gevolg behoort te hê.[1] Nadat hy die Nobelprys vir fisika gewen het vir sy werk in magnetohidrodinamika het hy beklemtoon:

Ten einde die verskynsels in 'n sekere plasmagebied te verstaan is dit nodig om nie net die magnetiese maar ook die elektriese velde en die elektriese strome uit te lê. Die Ruimte is gevul met 'n netwerk strome wat energie en momentum oor groot of baie groot afstande oordra. Die strome word dikwels afgeknyp tot filamentêre of oppervlakstrome. Laasgenoemde sal moontlik aan ruimte, insluitende interster- en intergalaktiese ruimte, 'n sellulêre struktuur verleen.[2]

Sy teoretiese werk op veldbelynde elektriese strome in die auroras (gebaseer op vroeëre werk deur Kristian Birkeland) is in 1974 deur sattelietwaarnemings bevestig, wat gelei het tot die ontdekking van die Birkelandstrome.

Onderwys

Alfvén het sy doktoraat in 1934 aan die Universiteit van Uppsala verwerf. Sy tesis was getiteld "Ondersoeke van die Ultrakort Elektromagnetiese Golwe".

Vroeë loopbaan

In 1934 het Alfvén fisika gedoseer aan beide die Universiteit van Uppsala en die Nobel Instituut vir Fisika in Stockholm, Swede. In 1940 verkry hy 'n proffesoraat in elektromagnetiese teorie en elektriese mates aan die Koninklike Instituut vir Tegnologie in Stockholm. In 1945 word hy aangestel tot voorsitter van die leerstoel vir Elektronika. In 1963 is sy titel verander na voorsitter vir die leerstoel in Plasmafisika. Tydens 1954-1955 was Alfvén 'n Fullbright beurshouer verbonde aan die Universiteit van Maryland. In 1967 het Alfvén Swede verlaat, 'n tydjie in die Sowjet-Unie deurgebring het, het hy na die Verenigde State verhuis. Alfvén het gewerk by die departemente vir elektriese ingenieurswese aan beide die Universiteit van Suid-Kalifornië en die Universiteit van Kalifornië, San Diego.

Navorsing, Toekennings en Bydraes

Alfvén se werk is vir baie jare betwis deur 'n leidende figuur in astrofisika, byname die Brits-Amerikaanse geofisikus, Sydney Chapman. Alfvén en Chapman se struwelinge het in groot maat gespruit uit probleme met die stelsel van eweknie-oorsig. Alfvén het selde voordeel getrek uit die aanvaarding wat senior wetenskaplikes gewoonlik in wetenskaplike joernale geniet het. Een van sy voorleggings oor magnetiese storms en auroras is deur die Amerikaanse joernaal, "Terrestrial Magnetism and Atmospheric Electricity", afgekeur op grond daarvan dat sy teorieë nie gestrook het met die aanvaarde teoretiese berekeninge en konvensionele fisika op daardie tydstip nie. Hy was beskou as 'n persoon met onortodokse menings in sy veld deur baie fisici. R. H. Stuewer het byvoorbeeld opgemerk dat "...hy het 'n verbitterde buitestaander gebly en min respek van ander wetenskaplikes ontvang selfs nadat hy die Nobelprys verwerf het...". Dit het meegebring dat hy dikwels gedwing was om sy werk in obskure joernale te publiseer. Alfvén self het opgemerk:

Wanneer ek plasmaverskynsels volgens hierdie formulier beskryf het, het die meeste keurders nie verstaan wat ek probeer sê nie en my verhandelinge afgekeur. Met die keuringstelsel wat vandag die wetenskap in die V.S.A oorheers, beteken dit dat my verhandelinge selde aanvaar word deur vooraanstaande joernale in die V.S.A.

In 1970 is die Nobelprys vir Fisika aan hom toegeken vir sy werk in Magnetohidrodinamika (MHD). In 1988, is die Bowie medalje aan Alfvén toegeken deur die Amerikaanse Geofisiese Vereniging vir sy werk rakende komete en plasmas in die sonnestelsel.

Verwysings

  1. Hannes Alfvén, 1937 "Cosmic Radiation as an Intra-galactic Phenomenon", Ark. f. mat., astr. o. fys. 25B, no. 29.
  2. Hannes Alfvén, "Cosmology in the Plasma Universe: An Introductory Exposition" (1990) IEEE Transactions on Plasma Science (ISSN 0093-3813), vol. 18, Feb. 1990, p. 5-10