Shani: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Laurens (besprekings | bydraes)
Kategorie:Hindoegode
k robot Bygevoeg: simple:Shani
Lyn 33: Lyn 33:
[[pl:Śani]]
[[pl:Śani]]
[[pt:Shani]]
[[pt:Shani]]
[[simple:Shani]]
[[th:พระเสาร์]]
[[th:พระเสาร์]]

Wysiging soos op 19:25, 31 Maart 2010

Sjani
'n 1782 gravering volgens Pierre Sonnerat se skildery wat tydens 'n besoek aan Indië en die 1770's gemaak is.
'n 1782 gravering volgens Pierre Sonnerat se skildery wat tydens 'n besoek aan Indië en die 1770's gemaak is.
Devanagari शनि / शनैश्वर
Affiliasie Graha
Mantra Om Sham Shanaiscaryaye Namah
Rydier Raaf / Aasvoël
Planeet Saturnus

Sjani (Sanskrit Śani शनि) is een van die Navagraha wat die nege primêre hemelse wesens in Hindoeastrologie, of Jyotiṣa is. Sjani word in die planeet Saturnus beliggaam. Hy is die heer van Saterdag; die woord Sjani wys ook in meeste Indiese tale die sewende dag of Saterdag aan.

Die woord Shani(शनि) is afkomstig van: Shanaye Kramati Sa: (शनये क्रमति सः) i.e. die een wat stadig beweeg, aangesien Saturnus 30 jaar neem om om die Son te wentel. Sjani staan ook bekend as Shanaiscarya (शनैश्वर) Shani Bhagavan, Shaneesvara, Saneesvara, Shaneesvaran en Shani Deva.

Sjani is 'n Deva en seun van Surya (die Hindoe Songod) en sy vrou Chhaya (Skadugodin) en staan dus ook bekend as Chayyaputra. Hy is die neef van Yama, die Hindoegodin van dood. Daar word vertel dat toe hy as baba vir die eerste keer sy oë oopgemaak het die son verduister is, wat die impak van Sjani op astrologiesekaarte duidelik aandui. Hy staan bekend as die grootste leermeester. Daar word gesê dat Sjani dev baie skadelik kan wees vir dié wat die pad van verraaiing, rugstekery en onregverdige wraak volg. Hy staan in die Hindoegeskrifte bekend as die grootste moeilikheidmaker sowel as die grootste goedgesinde. Hy word uitgebeeld in donker kleure, geklee in swart terwyl hy 'n swaard, pyle, twee dolke vashou en op die rug van 'n swart kraai.[1]

Verwysings

  1. Mythology of the Hindus By Charles Coleman p.134