Peter Joseph Lenné: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Nuwe artikel
 
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Lyn 6: Lyn 6:
'n Tipiese kenmerk van sy landskapstuine was die veelvuldige siglyne waardeur hy veral in Potsdam die verskillende tuine opties met mekaar verbind en hul geboue in die kollig geplaas het. Die siglyne is as uitgangspunt vir die aanlê van kronkelende paaie en tuinareas gebruik waarby die laasgenoemdes met eksotiese plante geaksentueer is.
'n Tipiese kenmerk van sy landskapstuine was die veelvuldige siglyne waardeur hy veral in Potsdam die verskillende tuine opties met mekaar verbind en hul geboue in die kollig geplaas het. Die siglyne is as uitgangspunt vir die aanlê van kronkelende paaie en tuinareas gebruik waarby die laasgenoemdes met eksotiese plante geaksentueer is.


Lenné se werk as landskapsargitek vorm 'n belangrike deel van die Berlyns-Potsdamse kultuurlandskap wat vanuit die Poue-eiland (''Pfaueninsel'') tot by die stad Werder aan die Havelrivier strek. Dit hele landskap is in [[1990]] deur [[UNESCO]] tot [[wêrelderfenisgebied]] verklaar.
Lenné se werk as landskapsargitek vorm 'n belangrike deel van die Berlyns-Potsdamse kultuurlandskap wat vanuit die Poue-eiland (''Pfaueninsel'') tot by die stad Werder aan die Havelrivier strek. Die hele landskap is in [[1990]] deur [[UNESCO]] tot [[wêrelderfenisgebied]] verklaar.





Wysiging soos op 16:34, 25 Mei 2010

Peter Joseph Lenné

Peter Joseph Lenné (* 29 September 1789 in Bonn; † 23 Januarie 1866 in Potsdam) was 'n Pruisiese tuinboukunstenaar en landskapsargitek. Hy word as een van die beduidendste persoonlikhede van die Duitse Klassisisme beskou en het byna 'n halfeeu lank sy stempel op die tuinboukuns in Pruise afgedruk.

Lenné het uitgestrekte parke volgens die voorbeeld van Engelse landskapstuine ontwerp en hom in sy laat lewensperiode veral op die sosiaal verdraagsame stadsbeplanning van Berlyn toegespits waar hy groen ontspanningsgebiede vir die stadsbevolking geskep het. Sy werke is meredendeels in die gebied van Berlyn en Potsdam verwesenlik, tog was hy ook in baie ander dele van Duitsland werksaam.

'n Tipiese kenmerk van sy landskapstuine was die veelvuldige siglyne waardeur hy veral in Potsdam die verskillende tuine opties met mekaar verbind en hul geboue in die kollig geplaas het. Die siglyne is as uitgangspunt vir die aanlê van kronkelende paaie en tuinareas gebruik waarby die laasgenoemdes met eksotiese plante geaksentueer is.

Lenné se werk as landskapsargitek vorm 'n belangrike deel van die Berlyns-Potsdamse kultuurlandskap wat vanuit die Poue-eiland (Pfaueninsel) tot by die stad Werder aan die Havelrivier strek. Die hele landskap is in 1990 deur UNESCO tot wêrelderfenisgebied verklaar.