Elektromagnetiese straling

Elektromagnetiese straling (soos lig) word hier as 'n dubbele golf beskryf. Die maksimum amplitude van die elektriese (E, rooi) en magnetiese (M, blou) velde, staan loodreg op mekaar, terwyl die golf self loodreg in beide rigtings voortplant. Die golflengte word aangegee met die simbool λ.

Elektromagnetiese straling is 'n alomteenwoordige verskynsel wat die vorm van selfvoortplantende golwe in 'n vakuum of in materie neem. Dit bestaan uit komponente van elektriese en magnetiese velde, wat in fase loodreg op mekaar ossilleer en loodreg tot die rigting van energievoortplanting. Verskillende soorte elektromagnetiese straling word onderskei op basis van die golf se frekwensie: hulle is (in volgorde van toenemende frekwensie en afnemende golfhoogte), radiogolwe, mikrogolwe, terahertz-straling, infrarooistraling, sigbare lig, ultravioletstraling, x-strale en gammastrale. Sommige van die frekwensies kan deur sommige lewendige organismes met die oog waargeneem word, hulle staan as die sigbare spektrum of "lig" bekend.