Frankfurt am Main: Verskil tussen weergawes
k r2.6.4) (robot Verwyder: ksh:Frankfurt am Main |
k r2.7.1) (robot Verander: hi:फ़्रैंकफ़र्ट |
||
| Lyn 385: | Lyn 385: | ||
[[gv:Frankfurt]] |
[[gv:Frankfurt]] |
||
[[he:פרנקפורט]] |
[[he:פרנקפורט]] |
||
[[hi:फ़्रैंकफ़र्ट]] |
|||
[[hi:फ्रैंकफर्ट]] |
|||
[[hr:Frankfurt na Majni]] |
[[hr:Frankfurt na Majni]] |
||
[[hsb:Frankfurt nad Mohanom]] |
[[hsb:Frankfurt nad Mohanom]] |
||
Wysiging soos op 08:20, 28 Maart 2011
|
Frankfurt am Main | |
|---|---|
| Kaart | Wapen |
| |
 | |
| Historiese vlag (1833-66) | |
 | |
| Land |  Duitsland
|
| Deelstaat |  Hesse
|
| Koördinate | 50°7′N 8°41′O / 50.117°N 8.683°O |
| Stigting | 22 Februarie 794 |
| Stadstatus | 1220 (Vrye Ryksstad) |
| Oppervlakte: | |
| - Totaal | 248,31 vk km |
| Hoogte bo seevlak | 112 m |
| Bevolking: | |
| - Totaal (31 Desember 2009) | 671 927 |
| - Bevolkingsdigtheid | 2 706/vk km |
| - Metropolitaanse gebied | 1 800 000 |
| - Metropolregion Rhein-Main | 5 800 000 |
| Tydsone | UTC +1 (MET) |
| - Somertyd | UTC +2 |
| Burgemeester | Petra Roth (CDU) |
| Amptelike webwerf | frankfurt.de |
Frankfurt am Main is met sowat 672 000 inwoners die grootste stad van die deelstaat Hesse en die vierde grootste stad van Duitsland. Die metropolitaanse gebied van Frankfurt am Main het 1,8 miljoen inwoners; die gebied Frankfurt Rhein-Main is met sy meer as vyf miljoen mense die tweede grootste ekonomiese sentrum van die land.
Frankfurt am Main het reeds in die Middeleeue een van Duitsland se beduidendste stedelike sentra geword. Die eerste historiese verwysing na die stad dateer uit die jaar 794, en sedert die Hoë Middeleeue het Frankfurt die status van 'n Vrye Ryksstad geniet. Tot in die jaar 1806 het Frankfurt as die verkiesings- en kroningsstad van die keisers van die Heilige Romeinse Ryk gedien. Die stad was sedert 1806 die administratiewe setel van die Duitse Bond en in 1848/49 ook die setel van die eerste Duitse parlement wat vry verkies is.
Die stad speel as die setel van die Europese Sentrale Bank, die Frankfurtse Effektebeurs en die Frankfurtse Handelskou en as die beduidendste finansiële sentrum van Duitsland 'n belangrike rol in die wêreldekonomie. Die lughawe Rhein-Main is met jaarliks sowat 50 miljoen passasiers die grootste in Duitsland en een van die belangrikste lughawens wêreldwyd. Naas die lughawe dra Frankfurt se sentrale ligging in Europa, sy hoofstasie en sy kruispunte van belangrike snelweë by tot sy rol as Europese vervoersentrum.
Danksy die handel en talle nywerhede is Frankfurt am Main een van die Europese stede met die hoogste bruto geografiese produk (per capita) en saam met Parys en Moskou een van die min Europese stede met 'n groot aantal wolkekrabbers in sy sentrale besigheidsdistrik.
Etimologie
Die eerste historiese verwysings na die gebied dateer uit die jaar 794; dit het destyds as Frankonovurd (Oudhoogduits) en Vadum Francorum (Latyn) bekend gestaan. Albei benamings beteken letterlik "Drif van die Franke" - die Main se rivierloop was vroeër aansienlik breër, en die Germaanse bewoners van die gebied het 'n rotsbank in die rivier se ondergrond gebruik om die Main veilig te kan deurwaad.
Die drif was in die Romeinse tydperk nie van strategiese belang nie; die Romeinse paaie, wat vanuit Mogontiacum (die huidige Mainz) na die hartland van Germanië geloop het, het die moerasgebiede van die Mainvlakte nie deurkruis nie.
Die huidige Katedraalheuwel (Duits: Domhügel) is ná die einde van die Romeinse heerskappy in die gebied omstreeks 260 deur Alemanne beset. Hulle is omtrent 530 deur Frankiese stamme verdryf. Die nuwe Frankiese heersers het waarskynlik gebruik gemaak van die drif, aangesien hul handelsvennote na die roete as "Frankedrif" verwys het.[1]
Ander legendes - soos die beweerde stigting van Frankfurt deur Karel die Grote, wat danksy die Middeleeuse kronis Thietmar von Merseburg bekendheid verwerf het, het geen historiese basis nie.
Geskiedenis
Die huidige stadsgebied was reeds in die steentydperk bewoon. Later het die Romeine hier 'n militêre kamp gestig wat in die Merowingiese tyd as Frankiese koningshof gedien het. In 843 het die stad 'n belangrike palts (tydelike setel) van die Oos-Franke geword, en ook die Reichstag ("Ryksdag") is gereeld hier gehou. In 1220 het Frankfurt am Main stadstatus gekry. Die oudste dokument wat na die stad Frankfurt am Main verwys, is 'n oorkonde van keiser Karel die Grote vir die klooster St. Emmeram; dit dateer uit die jaar 794.
Sedert 1356 is die konings van die Heilige Romeinse Ryk hier verkies, vanaf 1562 ook die keisers. Die laaste keiser wat in 1792 hier gekroon is, was die Habsburgse monarg Frans II.
Met die einde van die Heilige Romeinse Ryk het die stad 'n lid van die Rynbond en onder die heerskappy van die primaat (vorsbiskop) Karl Theodor von Dalberg die hoofstad van 'n kortstondige Groothertogdom Frankfurt (1810-1813) geword.
Binne die bestel van die Duitse Bond was Frankfurt am Main weer 'n Vrye Stad en setel van die bond se parlement (Bundestag). Tydens die Rewolusie van 1848 het die Nationalversammlung (Nasionale Vergadering) in die stad se Paulskirche vergader.
Pruise het die stad in 1866 geannekseer en by die provinsie Hesse-Nassau ingelyf.
Metropool van Wes-Duitsland
Ná die verwoestende bomaanvalle van die Tweede Wêreldoorlog is Frankfurt se historiese stadskern volgens die destydse stromings van die moderne stadsbeplanning heropgebou, waarby die ou straatrooster grotendeels bewaar gebly het.
In 1946 is die stad by die nuutgestigte deelstaat Hesse ingesluit. As 'n voormalige selfregerende stadstaat wat eers in 1866 by 'n Duitse land aangesluit het en vroeër nooit deel uitgemaak het van Hesse nie, het Frankfurt nie as 'n potensiële setel van die Hessiese regering kandidaat gestaan nie. Vervolgens is Wiesbaden as die nuwe administratiewe hoofstad gekies.
Die Amerikaanse troepe, wat die voormalige I.G. Farben-hoofgebou as hulle Europese hoofkwartier gekies het, het hulle vir Frankfurt as die nuwe federale hoofstad van die Bondsrepubliek Duitsland uitgespreek en van die stad ook die administratiewe sentrum van die drie westelike besettingsones (wat in die Duitse omgangstaal dikwels "Trisonesië" genoem is) gemaak.
Uiteindelik is Bonn an die Ryn met 'n klein meerderheid stemme as nuwe Wes-Duitse hoofstad gekies. Maar aangesien Berlyn vanweë sy opsplitsing in 'n westelike en 'n oostelike helfte nie meer as die ekonomiese sentrum van Duitsland kon fungeer nie en Wes-Berlyn te ver afgeleë was van Wes-Duitsland, het Frankfurt am Main talle funksies, wat voorheen deur Berlyn en Leipzig vervul is, oorgeneem en danksy sy sentrale ligging in die Bondsrepubliek tot sy ekonomiese, finansiële en vervoersentrum ontwikkel. Die stad is tans die setel van die grootste Duitse privaatbanke, die Duitse Sentrale Bank (Bundesbank) en sedert 1999 ook van die Europese Sentrale Bank.
Ekonomiese basis
Frankfurt am Main is die metropool van die Ryn-Main-gebied, 'n ekonomiese swaartepunt in Duitsland wat met sy 5,4 miljoen inwoners, 2,7 miljoen werkgeleenthede en 320 000 ondernemings 'n jaarlikse bruto binnelandse produk van 180,2 miljard € (2 100 miljard ZAR) genereer.[2] Die stad is 'n eersterangse finansiële sentrum met 'n uitgebreide dienstesektor en speel as setel van die Europese Sentrale Bank ook 'n beduidende internasionale rol op die gebied van monetêre beleid.
Volgens 'n ranglys van die Universiteit van Liverpool (Verenigde Koninkryk) is Frankfurt am Main saam met Karlsruhe (Duitsland), Parys (Frankryk) en München (Duitsland) een van die vier welvarendste stede van Europa. Tog bly dit 'n stad met 'n baie hoë skuldlas, aangesien 'n groot deel van die welvarende belastingbetalers nie in die stad self woon nie, maar in die aangrensende selfstandige distrikte.
Frankfurt am Main bied sowat 600 000 werkgeleenthede vir sy inwoners en 'n groot aantal pendelaars. Die stad is nie net een van die belangrikste knooppunte vir die Duitse en internasionale vervoer nie, maar ook die setel van verskeie groot handelskoue. Dit is ook die eerste stad ter wêreld wat sedert die Middeleeue gereeld handelskoue aanbied en is met 'n grootpad, die Via Regia, aan die ander groot Duitse handelstad, Leipzig, verbind. Die handelskouterrein beskik vandag oor 'n hipermoderne infrastruktuur, met die nuwe wolkekrabber Messeturm as sy baken. Hier vind die groot skoue soos die Internationale Automobilausstellung (motors), Frankfurter Buchmesse (boeke) en Ambiente Frankfurt (verbruikersware) plaas.
Daar is min ander Duitse stede met dieselfde verskeidenheid van internasionale ondernemings wat hier hulle hoofkwartiere het. Die vernaamste nywerhede is chemie, advertensies, sagteware en inbelsentrums. Die stad staan egter veral bekend as 'n finansiële en handelsentrum. Die Frankfurtse Beurs is die tweede grootste in Europa en een van die belangrikstes ter wêreld. Die wolkekrabbers in die middestad, waarvan die grootstes nagenoeg 300 meter hoog is, dien as die hoofkwartiere van die groot Duitse banke.
Die sentrale ligging van Frankfurt in Duitsland het die vinnige groei van sy lughawe bevorder. Dit is nou die grootste passasiers- en vraglughawe op die Europese vasteland en bied ook die grootste aantal internasionale bestemmings.
Argitektuur
Die ou stadskern
Die ou stadskern van Frankfurt behels drie van die stad se belangrikste argitektoniese besienswaardighede: Die Kaiserdom (keiserlike katedraal), die Römerberg en die Paulskirche.
Die Rooms-Katolieke katedraal St. Bartholomäus met sy kenmerkende Laat-Gotiese westoring was vroeër die plek waar die Duitse keisers verkies en bekroon is. Ná die plegtigheid is 'n feestelike optog op die sogenaamde Königsweg ("koningspad") na die banketsaal in Frankfurt se raadsaal gehou. Die huidige Archäologische Garten ("Argeologiese Tuin") met opgrawings uit die Romeinse en Karolingiese tydperk lê voor die katedraal.
Die Römerberg ("Romeineheuwel") is die sentrale plein van die ou stadskern met die Römer (Frankfurt se raadsaal uit die 14de eeu), die Vroeg-Gotiese Alte Nikolaikirche ("Ou Nikolaikerk") en 'n ry historiese huise aan die oostelike kant wat ná die Tweede Wêreldoorlog heropgebou is.
Die Paulskirche is in die tydperk tussen 1789 en 1833 deur die argitek Johann Georg Christian Haas opgerig om die Middeleeuse Fransiskanekerk te vervang en het tot 1944 as Frankfurt se Evangelies-Lutherse hoofkerk gedien. Die Frankfurtse Nasionale Vergadering het in die jare 1848 en 1849 in hierdie Klassisistiese gebou byeengekom. Die Paulsplatz is vandag 'n gewilde plein met straatkafees.
Die argitektoniese karakter van Frankfurt se binnestad is, net soos in ander groot Duitse stede, as gevolg van die Tweede Wêreldoorlog met sy bomaanvalle en die moderne heropbou drasties verander. In Frankfurt het die padverkeer aanvanklik besondere aandag gekry, en naas moderne geboue in die binnestad is ook 'n uitgestrekte straatnetwerk gebou. Van die ou historiese stadskern, wat voor die oorlog een van die grootstes van sy soort in Duitsland was en meer as 4 000 vakwerkhuise ingesluit het, het min bewaar gebly. Die enigste oorspronklike gebou is die Haus Wertheym by die Fahrtor.
Maar reeds omstreeks 1900 is enkele woonkwartiere soos dié van die Judengasse afgebreek om plek te maak vir nuwe strate. Die meeste oorblyfsels van Frankfurt se historiese argitektuur lê vandag by die Römerberg.
Die huidige binnestad is in 1333 as Neustadt ("Nuwe Stad") gestig. In die vroeë 19de eeu is die 17de eeuse barok-versterkings afgebreek om plek te maak vir 'n ringvormige park wat die destydse stadskern omsluit het. Volgens die stadsbeplanner Georg Heß se statuut was bouhere verplig om nuwe geboue in die Klassisistiese boustyl op te rig. Een van die kenmerkendste voorbeelde van Frankfurt se Klassisisme is die Ou Stadsbiblioteek wat in die tydperk tussen 1820 en 1825 ontstaan het en ná sy verwoesting in 1944 in sy oorspronklike styl as Literaturhaus heropgerig en in 2005 geopen is.
Teen die einde van die 19de eeu het die Hauptwache tot die middelpunt van die stad ontwikkel, terwyl die Zeil sy besigste winkelstraat geword het. Die Katharinenkirche in die barokstyl, wat tussen 1678 en 1681 by die ingang van die Zeil opgerig is, word met die Goethe-gesin verbind en is tans die grootste Evangelies-Lutherse kerk in Frankfurt.
Die Zeil ondergaan in argitektoniese opsig tans groot veranderinge. Op die bouterrein naby die Hauptwache word tans die duurste bouprojek in Europa uitgevoer, FrankfurtHochVier van die Nederlandse projekontwikkelaars MAB. Die projek behels die oprigting van 'n luukse winkelsentrum, 'n eersteklas-hotel, kantore en woonstelle, asook die heropbou van die voormalige Palais Thurn und Taxis (1727-1741) wat in 1944 verniel is. Die gebouekompleks sal na verwagting in die najaar van 2008 ingewy word.
Sakrale boukuns
Die katedraal van Frankfurt of Keiserlike katedraal St. Bartholomäus (Duits: Dom St. Bartholomäus) is die grootste sakrale gebou van Frankfurt en het oorspronklik as 'n paltskapel en kapittelkerk gedien. Die vroegste sakrale gebou en voorloper van die katedraal was die Karolingiese Salvator-kerk uit die jaar 840 wat vanaf 1248 vergroot is. Die huidige kerk het tussen die 14de en 15de eeu op die fondamente van 'n vroeëre Merowingiese kerkgebou ontstaan.
Die katedraal is 'n hallekerk met drie skepe, maar danksy die baie kort Vroeg-Gotiese langhuis en die baie lang dwarsskip uit die 14de eeu het die kerk eerder die grondvorm van 'n sentrale gebou. Die monumentale westoring uit die 15de eeu met 'n hoogte van 95 meter word vanweë sy ongewone koepel by die groot prestasies van die Gotiese boukuns in Duitsland gereken.
Die katedraal se boubedrywighede het oor 14 eeue gestrek en was steeds nou verbind met die algemene geskiedenis van Frankfurt. Vanaf 1356 is die konings van die Heilige Romeinse Ryk hier verkies, en in die tydperk tussen 1562 en 1792 is die keisers van die ryk hier bekroon. Die katedraal was sodoende een van die beduidendste geboue van die ryksgeskiedenis en veral in die 19de eeu 'n simbool van nasionale eenheid. Dit was daarnaas een van min groot kerkgeboue in Duitsland wat die status van "Keiserkatedraal" gekry het.[3]
Die katedraal is in 1867 deur 'n brand verniel en in 1877 in sy huidige vorm herstel. By hierdie geleentheid is ook die toring volgens die oorspronklike planne van die Middeleeuse katedraalboumeester Madern Gertner voltooi.[4] Dit is vir 'n tweede keer tydens die geallieerde bomaanvalle van die Tweede Wêreldoorlog ernstig beskadig, en sy binneruimte het volledig uitgebrand. Die katedraal is in die 1950's heropgebou.
Mainoewer, Mainbrûe en Museumsufer
Die twee Mainoewers het danksy die argitektoniese en kulturele besienswaardighede langs die Mainrivier tot gewilde plekke vir inwoners en toeriste ontwikkel. Die Alte Brücke (Ou Brug) oor die Main het reeds in die vroeë 13de eeu bestaan en is eeue lank as die beduidendste gebou in Frankfurt beskou. Vandag behoort ook die Eiserne Steg, 'n voetgangersbrug wat in 1869 ingewy is, tot die bekendste bakens langs die rivier. Die uitstallingsgebou Portikus op die Maineiland is in 2006 geopen. Die uitsig oor die historiese stadskern en stadshorison van Frankfurt vanuit een van die Mainbrûe in die oostelike binnestad word deur die media dikwels as 'n illustrasie in bydraes oor die Mainmetropool gebruik.
Die Museumsufer (Museumoewer) is een van die beduidenste museumkomplekse in Duitsland en Europa met 13 verskillende musea wat in die periode tussen 1980 en 1990 uitgebou of nuut opgerig is. Die argitektoniese spektrum strek van ou statige villas tot nuwe geboue soos die Museum für Angewandte Kunst (MAK; Museum vir Toegepaste Kuns) wat deur die argitek Richard Meier ontwerp is. Naas die MAK behels die Museumsufer aan die Main se linker- en regteroewer die Frankfurtse Ikone-museum, die Museum van Wêreldkulture, die Duitse Filmmuseum, die Duitse Argitektuurmuseum, die Museum vir Kommunikasie, die Städelsche Kunstinstitut, die Liebighuis ('n museum vir ou beeldhoukuns), die Museum Giersch (plaaslike kuns), die Historiese Museum en die Joodse Museum.
Kulturele feeste soos die Museumsuferfest in laat Augustus en die Nag van die Musea wat elke lente plaasvind, lok jaarliks duisende besoekers.
Die natuurbewaringsgebied Schwanheimer Düne naby die rivier in die weste van die stadsbuurt Schwanheim behels een van Europa se min binnelandse duine. Die gebied beslaan 'n oppervlakte van 58,5 hektaar en is 'n belangrike habitat vir bedreigde dier- en plantspesies.
Hoofstasie en Bahnhofsviertel
Die hoofstasie van Frankfurt is in 1888 geopen en behoort volgens die aantal passasiers en langafstandtreine tot die grootstes van sy soort in Europa. Die reusagtige stasiehal met sy vyf skepe waarvan die staalgeraamte en dak volledig gerestoureer en sodoende hul glans teruggekry het, die ontvangsaal in dieselfde boustyl en die warboel van bo- en ondergrondse geriewe maak van die stasie 'n indrukwekkende gebou en argitektoniese besienswaardigheid in eie reg.
Die stadsbuurt Bahnhofsviertel rondom die stasie is 'n smeltkroes van vele kulture met 'n groot aantal winkels en restourante wat die etniese verskeidenheid van die bewoners weerspieël. Die kwartier wemel 24 ure per dag van mense, onder meer danksy die rooiligbuurt rondom Taunusstraße. Hier word ook die tipiese sosiale teenstellings van 'n internasionale stasie aangetref: pendelaars, banklui, sakemanne, internasionale besoekers van handelskoue en toeriste, maar ook bedelaars en alkohol- en dwelmverslaafdes.
Die Kaiserstraße is 'n breë winkelstraat waar rykdom naas armoede, multikulturele winkels, moderne hoofkwartiere van nasionale en internasionale banke naas tipiese instellings van 'n rooiligbuurt aangetref word.
Wolkekrabbers
Sedert die 1950's het Frankfurt tot een van min Europese stede ontwikkel wat danksy 'n groot aantal wolkekrabbers hul eie kenmerkende stadshorison ontwikkel het. Frankfurt het dan ook die bynaam "Mainhattan" gekry - 'n verwysing na Manhattan in New York Stad. Die meeste wolkekrabbers is in die sogenaamde Bankenviertel ("Bankebuurt") in die westelike stadsentrum gekonsentreer.
Die Henningerturm in die stadsbuurt Sachsenhausen was in 1961 die eerste gebou in Frankfurt wat met sy hoogte van 120 meter die westoring van die katedraal oortref het. Vroeëre wolkekrabbers soos die AEG-huis (1951), die telekommunikasiehuis (Fernmeldehochhaus, 1954) en die Zürich-huis (1962) was beperk tot hoogtes tussen 45 en 69 meter. Hulle is intussen almal lankal afgebreek, alhoewel sommige van hulle tot argitektoniese monumente verklaar is. Die Junior-huis, wat in 1951 deur die na-oorlogse argitek Wilhelm Berentzen ontwerp is, staan egter nog steeds en word as Frankfurt se eerste wolkekrabber beskou. Die gebou met 'n hoogte van 35 meter beskik oor nege verdiepings en was in sy tyd vanweë sy glastrappehuis en sy twee hysbakke wat onafhanklik van mekaar werk 'n argitektoniese uitdaging.
Die hoogste wolkekrabbers van die 1970's (die Marriott-hotel en die destydse hoofkwartier van die Dresdner Bank) was met hul hoogte van sowat 160 meter die hoogtes in Duitsland. Die Messeturm, wat in 1990 voltooi is, was met 257 meter die hoogste wolkekrabber in Europa totdat dit in 1997 deur die hoofkwartier van die Commerzbank (259 meter, met sy antenne 300 meter) oortref is.
Die hoogste gebou in Frankfurt is nogtans die Europaturm met 337,5 meter. Hierdie telekommunikasie- en televisietoring in besit van die Duitse Telekom is in die jare 1974 tot 1978 opgerig. Sy uitkykpunt en ander geriewe vir besoeke is in 1999 om ekonomiese redes gesluit. Tans is die Maintower die enigste wolkekrabber met 'n uitkykpunt (200 meter) wat nog oop staan vir die publiek. Daar is egter restourante in die 25ste verdieping van die Japan Center en in die 29ste verdieping van die Eurotheum. Tydens die Wolkekrabber-fees, wat ongereeld gehou word, staan egter ook ander wolkekrabbers oop vir besoekers.
Einde 2007 was daar in Frankfurt tien geboue met 'n hoogte van meer as 150 meter. 'n Bykomende wolkekrabber, die Opernturm, is tans in aanbou. Die enigste ander stad met 'n wolkekrabber, wat in hierdie kategorie val, is Bonn met sy Post Tower.
Nuwe stadsbuurte
Die Europaviertel is 'n nuwe stadsbuurt met 'n oppervlakte van 90 hektaar wat op die voormalige rangeerterrein van 'n vragstasie in die weste van Frankfurt ontstaan. Die terrein is tans in besit van twee eiendomsontwikkelingsmaatskappye, Aurelis Real Estate (66,7 hektaar) en Vivico Real Estate (18 hektaar). Die twee ondernemings beplan om hier tot teen 2019 nuwe kantore, hotelle, woonstelle, winkel- en ontspanningsgeriewe op te rig.
Boubedrywighede in die oostelike gedeelte van die terrein het in die tweede kwartaal van 2005 begin, en in 2006 is die nuwe Mövenpick-hotel as een van die eerste geboue voltooi. Vivico het in Januarie 2008 bekend gemaak dat 'n kontrak vir die bou van 'n nuwe Grand Hyatt-vyfsterhotel reeds aangegaan is. Die luukse hotel sal deel uitmaak van die Europaviertel se Urban Entertainment Center. In Februarie van dieselfde jaar het die onderneming ook sy planne vir 'n bykomende 110 woonstelle en 'n toeristehotel bekend gestel.
Die Urban Entertainment Center (UCE) bevat drie gebouekomplekse met 'n hotel- en 'n kantoortoring (210 meter) asook 'n winkelsentrum. Die beplande wolkekrabber Millennium Tower teenoor die UCE sal 'n hoogte van 350 meter bereik.
Die Frankfurtse Westhafen (Weshawe) is 'n voormalige hawe aan die Mainrivier se regteroewer, in die westelike binnestad van Frankfurt en net enkele straatblokke suid van die hoofstasie. Dit beskik oor 'n uitgestrekte hawebekken met 'n lengte van 560 meter en 'n wydte van 75 meter wat deur 'n hawehoof van die Main geskei word. Die Westhafen is op 16 Oktober 1886 geopen en het die vroeëre Winterhawe vervang.
In 1993 het Frankfurt se stadsraad besluit om die haweterrein met 'n totale oppervlakte van twaalf hektaar tot 'n nuwe stadsbuurt met kantore, woonstelle, winkels, kroeë en restourante om te skep. Die hawebekken het bewaar gebly om as jaghawe te dien.
By die oostelike ingang tot die kwartier het die sogenaamde Westhafen-Tower ontstaan, 'n ronde kantoorgebou met 'n kenmerkende glasfasade. Dit was een van die eerste geboue wat in die nuwe buurt voltooi is en behoort met 'n hoogte van 112 meter tot die stad se kleiner wolkekrabbers. Wes hiervan het in 2004 bykomende kantoorgeboue soos die Torhaus en die Westhafenpier ontstaan.
Naas kantore is ook talle woongeboue in die nuwe stadsbuurt opgerig. Twaalf woonhuise op die hawehoof is gedeeltelik op pilare in die water gebou en beskik oor hul eie boothawe. Ná sy voltooiing sal die Westhafen-kwartier sowat 2 000 bewoners huisves en werkgeleenthede vir 3 000 mense bied.
Vervoer en infrastruktuur
Lughawens
Frankfurt is danksy sy sentrale ligging 'n belangrike knooppunt van Europa se lug-, spoor-, pad- en watervervoerstelsels en beskik oor een van die grootste internasionale lughawens ter wêreld. Die lughawe Frankfurt am Main is die derde grootste in Europa ná Londen-Heathrow en Parys-Charles de Gaulle ten opsigte van passasiersgetalle en die grootste wat lugvrag betref. Die lughawe het in 2007 54,2 miljoen passasiers en 2,1 miljoen ton lugvrag gehanteer. 125 nasionale en internasionale lugrederye het in die somer van 2008 307 bestemmings in 109 lande bedien.[5]
Ten spyte van sy naam is die lughawe Frankfurt-Hahn nie in die stad self nie, maar sowat 120 kilometer wes van Frankfurt in Lautzenhausen in die deelstaat Rynland-Palts geleë. Dit is die elfde grootste lughawe in Duitsland en het in 2007 0,4 miljoen passasiers gehanteer.
Padvervoer
Die Frankfurter Kreuz naby die lughawe van Frankfurt is die kruispunt van twee belangrike snelweë, die Autobahn 5 (A 6, wat van die Hattenbacher Dreieck tot by Weil am Rhein in Baden-Württemberg loop) en die Autobahn 3 (A 3) tussen Arnhem (Nederland) en Passau (Beiere). Die kruispunt is met daagliks sowat 310 000 voertuie die besigste in Europa.
Ander belangrike snelweë in en naby Frankfurt sluit die A 66 (wat in die weste tot by Wiesbaden en in die ooste tot by Fulda loop), die A 648 (wat tot by Frankfurt se skouterrein en die binnestad loop), die A 661 tussen Oberursel en Egelsbach, die A5 in die weste, die A 661 in die noordooste en die A 3 in die suide. Die drie laasgenoemdes maak deel uit van 'n kringpad wat rondom Frankfurt loop.
Frankfurt se stadsgebied beskik oor 1 145 kilometer se munisipale strate en paaie, en met 715 motors per 1 000 inwoners het Frankfurt die hoogste motordigtheid in Duitsland.
Spoorvervoer
Frankfurt se hoofstasie is een van die besigstes in Europa en dien volgens die nasionale Duitse spoorweë Deutsche Bahn AG as die belangrikste spoorvervoersentrum in Duitsland. Ten opsigte van sy oppervlakte is dit saam met die hoofstasies van Leipzig en Zürich ook een van die grootstes in Europa.
Met daagliks sowat 350 000 passasiers is dit saam met die hoofstasie van München die tweede besigste stasie in Duitsland na Hamburg se hoofstasie wat daagliks 450 000 passasiers hanteer. Die ICE-spoorlyn na Keulen is in 2002 in bedryf gestel sodat die reistyd tussen die twee stede tot 1¼ ure ingekort is. As deel van die Rhealys-projek is daarnaas ook 'n hoëspoedspoorlyn na Parys se Gare de l'Est-stasie gebou. Die reistyd na Parys is tot vier ure ingekort.
Die belangrikheid van Frankfurt se stasies vir die vragvervoer het daarenteen afgeneem. Die hoofvragstasie is intussen gesluit sodat slegs die kleiner stasie Frankfurt am Main-Oos tans nog spoorvrag hanteer. Die terrein van die vroeëre hoofvragstasie word intussen gedeeltelik vir handelskoue gebruik, en ook die nuwe stadsbuurt Europaviertel word hier gebou.
Openbare vervoer
Die openbare vervoerstelsel van Frankfurt behels 'n netwerk van treine, stadstreine, moltreine, trems en busse. Agt van die nege stadstreine ry deur die City-Tunnel, 'n tonnel met sewe stasies onder die stadsentrum.
Die grootste maatskappy van die openbare vervoerstelsel is die Verkehrsgesellschaft Frankfurt (VGF). Die Rhein-Main-Verbund (RMV) is 'n oorkoepelende liggaam waarin die verskillende openbare vervoermaatskappye van die metropolitaanse Ryn-Maingebied saamgesluit het om die vervoerstelsels doeltreffend te koördineer en 'n eenvormige tariefstelsel daar te stel.
Skeepvaart
Die Ryn verbind Frankfurt am Main met die belangrike nywerheidsgebiede in Noordryn-Wesfale en Nederland, terwyl die Main-Donau-kanaal as 'n waterweg na die suidoostelike Sentraal-Europa dien. Terwyl Frankfurt se vroeëre Weshawe (Duits: Westhafen) intussen in 'n woon- en sakebuurt omgeskep is, hanteer die Ooshawe (Osthafen), die rivierhawe Gutleutstraße en die hawe van die nywerheidspark Höchst nog steeds skeepsvragte.
Elektroniese kommunikasie
Frankfurt am Main speel ook 'n beduidende rol vir die internetkommunikasie. Die stad huisves onder meer die grootste Duitse internet-knooppunt DE-CIX en die registrasiekantoor van DeNIC wat die topvlakdomein .de beheer. Volgens sy datavolume is DE-CIX intussen die tweede belangrikste dataknooppunt ter wêreld.[6]
Kultuur
Operahuise, konsertgeboue en teaters
Frankfurt pronk met 'n lewendige toneelbedryf. Die Stedelike Teaters (Städtische Bühnen) is 'n oorkoepelende liggaam wat verskillende instellings behels. Die Operahuis van Frankfurt is een van die bekendstes ter wêreld en is verskeie kere (onder meer in 2003) as die Operahuis van die Jaar aangewys. Die teater Schauspiel Frankfurt het in die 1960's veral danksy die akteur en regisseur Harry Buckwitz, wat as direkteur gefungeer het, bekendheid verwerf en het in die 1970's en 1980's opspraak gemaak deur die medeseggenskap wat akteurs en ander personeel by die bestuur van die teater gekry het.
Die Alte Oper (Ou Operahuis), wat in 1881 ingewy is, is tydens die Tweede Wêreldoorlog verniel en in 1981 as konsertgebou heropen. Dit beskik oor 'n indrukwekkende konsertsaal en is vandag een van die belangrikste musieksentrums in Europa. Ander bekende konsertgeboue sluit die Jahrhunderthalle in die stadsbuurt Unterliedenbach, die Festhalle in Bockenheim en die Sendesaal van die Hessische Rundfunk (Hessiese Uitsaaikorporasie) in.
Bekende boulevardteaters is die Komödie in die Neue Mainzer Straße en die Fritz-Rémond-Theater in die Zoo-Gesellschaftshaus. Die Volkstheater Frankfurt bied klassieke toneelstukke en eietydse dramas in die plaaslike dialek aan, terwyl die English Theatre die grootste Engelssprekende teater op die Europese vasteland is.
Kabaret en kleinkunsteaters sluit die Tigerpalast, die Künstlerische Mousonturm, die Stalburg-Theater, die Gallustheater, die Schmiere in die Karmeliete-klooster (wat homself sedert 1950 ironies as die "slegste teater ter wêreld" beskryf), die Neue Theater in die stadsbuurt Höchst, die TiTS-Theater en die Dramatische Bühne in die Café Exzess in.
Feeste
Die Museumsuferfest, wat sedert 1988 jaarliks gehou word, is 'n gekombineerde kultuur- en musiekfees. Dit is die grootste fees in die Ryn-Main-gebied en het in 2007 oor drie dae sowat 3,5 miljoen besoekers gelok.
Elke Dinsdag ná Pinkster, die sogenaamde Wäldchestag ("Woudjiesdag"), word 'n volksfees in die Frankfurter Stadtwald, 'n bosgebied in Frankfurt, gehou. 'n Tweede volksfees, die sogenaamde Dippemess, word twee keer jaarliks van April tot Mei en nog eens in September gehou. Ander gewilde feeste is die Nacht der Museen ("Nag van die Musea") in April waartydens belangrike musea ook snags vir die publiek oop staan en sowat 40 000 besoekers lok, en die Nacht der Clubs ("Nag van die Klubs").
Die oudste verwysing na die Frankfurtse Kersmark dateer uit die jaar 1393. Die mark word jaarliks in die Adventstyd in Desember gehou en is een van die grootste kersmarkte in Duitsland met jaarliks sowat drie miljoen besoekers. Vanaf die Mainkaai oor die Römerberg en Paulsplatz tot by die Zeil in die noorde is daar meer as 200 stalletjies. Dit is ook die tyd wanneer Glühwein (warm rooiwyn met speserye) en warm appelwyn in keramiekkoppies met tipiese Frankfurtse motiewe bedien word.
Die Parade der Kulturen is 'n internasionale optog wat sedert 2003 jaarliks in die somer plaasvind. Die optog in die binnestad van Frankfurt simboliseer die kulturele verskeidenheid van Frankfurt se bevolking en is ook steeds 'n politieke betoging teen regse ekstremisme. Die optog het in 2007 30 000 besoekers gelok.
Ander belangrike feeste wat gereeld gehou word, is die sportfees vir Down-sindroom-pasiënte, die Mainfees, die Rose- en Ligtefees, Christopher Street Day, die Fees op Frankfurt se Operaplein, die wynmark Rheingauer Weinmarkt en die Stoffchefest.
Sommige van Frankfurt se stadsbuurte hou gereeld hul eie feeste soos die Höchster Schlossfest in Frankfurt-Höchst, die Berger Straßenfest in die stadsbuurt Bornheim of die Switserse Straatfees in Frankfurt-Sachsenhausen.
Die Wolkekrabber-fees word nie gereeld gehou nie en het in Mei 2007 vir die eerste keer in ses jaar weer plaasgevind. Tydens die fees staan 15 wolkekrabbers in die stadsentrum oop vir die publiek. Die fees het in 2007 1,2 miljoen besoekers gelok en sal weer in 2010 gehou word.
Die musiekfees Sound of Frankfurt is in die jare tussen 1994 en 2004 gehou en het destyds sowat 500 000 jongmense gelok.
Kookkuns
Danksy die groot aantal welvarende besoekers wat tydens die kroningsplegtighede van keisers en handelskoue na Frankfurt gestroom het, het daar reeds in die 17de en 18de eeu 'n hoogs ontwikkelde gastronomiese en hotelbedryf bestaan. In die 19de eeu is Frankfurt se kookkuns naas dié van Hamburg en Wene as leidend in Duitsland beskou.[7][8]
Een van die oudste en bekendste spesialiteite is die Frankfurter Würstchen of Frankfurtse worsies wat reeds sedert die Middeleeue van varkvleis gemaak word. 'n Tweede soort wors wat uit die 19de eeu dateer en van beesvleis gemaak word, is Frankfurter Rindswurst. Tot die vryheid van ambagte in 1864 ingevoer is, is slagtings tot een veesoort per week beperk. Aangesien vleis destyds nog nie verkoel of bevries kon word nie, kon daar ook gen vleisprodukte van verskillende soorte vleis vervaardig word nie.
Tipiese geregte is die Grüne Soße (Groen Sous, 'n sous met karringmelk, kwark, jogurt en kruie), Frankfurter Rippchen of Rippchen mit Kraut (ribbetjies met suurkool) en die Handkäs mit Musik (Handkaas met Musiek. Plaaslike soetgebak sluit onder meer Frankfurter Brenten en Bethmännchen, Haddekuche ('n soort peperkoek) en Frankfurter Kranz in.
Met die agteruitgang van die plaaslike wynbedryf in die 19de eeu het appelwyn, wat reeds sedert 1600 gemaak, maar aanvanklik geringgeskat is, 'n gewilde drank geword. Tans is daar nog net een wynbougebied, die Lohrberger Hang - een van die kleinste in die Rheingau-streek. Hier word jaarliks 10 000 bottels droë Riesling-wyn geproduseer wat in goeie jare as Spätlese (Laat-oes)-gehaltewyn bemark word. Frankfurt en sy omgewing is tans die tradisionele tuiste van die Duitse appelwyn (Duits: Apfelwein of Äbbelwoi in die plaaslike dialek).
-
Frankfurter Würstchen -
Haddekuche -
Bethmännchen -
Frankfurter Kranz -
Frankfurter Brenten
Appelwyn
Appelwyn is 'n vrugtewyn wat - mits hy op die juiste manier gepers word - 'n natuurproduk is en tussen 5 en 6 % alkohol bevat. Die aanbevole drinktemperatuur is 11 tot 14 °C.[9]
Die tipiese Frankfurtse appelwyn word in teenstelling met ander soorte slegs van appels gepers. Daar word sowat 150 kilogram appels vir een hektoliter appelwyn benodig, en gewoonlik is dit plaaslike appelsoorte met 'n hoër suurgehalte soos Schafsnase, Trierer Weinapfel, Rheinischer Bohnapfel, Kaiser Wilhelm, Bittenfelder, Brettacher of Roter Boskoop.[10] Aangesien daar geen pere of ander vrugte bygevoeg word nie, het die plaaslike drank 'n vars en minder soet smaak.
Die eerste drank, wat ná die appeloes in die najaar gepers word, word Süßer genoem - 'n troebel geel drank met 'n soet smaak. Die sap, wat teen die middel van Oktober in die wynvate gis, word Rauscher genoem. Die appelwyn het in Kersfeestyd genoeg gegis en word as Neuer Heller en later as Alter Heller geniet.
Speierling is 'n variant van appelwyn wat met die sap van onryp vrugte van die sorbeboom (Duits: Speierlingbaum) vermeng word. Danksy die hoër suurgehalte word hierdie soort appelwyn klaar en gepreserveer.
Appelwyn word in Frankfurt in al sy stadia van rypwording geniet, en die plaaslike dialek verwys met verskillende terme na die drank soos byvoorbeeld Äppelwoi/Äbbelwoi, Äppler, Ebbelwoi, Ebbelwei, Schoppe en Stöffche.
Susterstede
Lyon, Frankryk
Birmingham, Verenigde Koninkryk
Milaan, Italië
Guangzhou, Sinja
Boedapest, Hongarye
Praag, Tsjeggië
Granada, Nicaragua
Kraków, Pole
Kaïro, Egipte
Tel Aviv, Israel
Toronto, Kanada
Leipzig, Duitsland
Dubai, VAE
.svg){kind=small}
Verwysings
- ↑ Orth, Elsbet: Frankfurt am Main im Früh- und Hochmittelalter. In: Frankfurter Historische Kommission (reds.): Frankfurt am Main – Die Geschichte der Stadt in neun Beiträgen. Sigmaringen: Jan Thorbecke Verlag 1991, bl. 11. ISBN 3-7995-4158-6
- ↑ www.frankfurt.de: Ekonomie (en)
- ↑ www.altfrankfurt.com: Die katedraal
- ↑ www.altfrankfurt.com: Die katedraal
- ↑ Fraport AG: Visual Fact Book 2007
- ↑ Frankfurt as die hoofstad van telekommunikasie
- ↑ Wolfgang Klötzer: Zu Gast im alten Frankfurt. München: Heinrich Hugendubel 1990
- ↑ Norbert Brieke: Köstlichkeiten aus Frankfurts Küche und Keller. Frankfurt am Main: Waldemar Kramer 1991
- ↑ Apfelwein- das Frankfurter Nationalgetränk
- ↑ Apfelwein - das Frankfurter Nationalgetränk
Eksterne skakels
 |
Wikimedia Commons bevat media in verband met Frankfurt am Main. |
Geskiedenis
Argitektuur
- altfrankfurt.com - 'n Elektroniese koffietafelboek met foto's van die Middeleeuse stadskern
- docomomo.de: Frankfurtse argitektuur in die 1920's - Fotogalery
- Die heropbou van Frankfurt ná die Tweede Wêreldoorlog
- Wolkekrabbers in Frankfurt am Main
- Stephan Boehm-Ott: Die stadshorison van Frankfurt. In: Forum Wissenschaft nommer 1/2001
Sjabloon:Link FA Sjabloon:Link FA Sjabloon:Link FA Sjabloon:Link FA Sjabloon:Link FA